اعتیاد عبارت از شرایط پیچیده و یک نوع بیماری روانی می باشد که از طریق استفاده وسواسی از مواد ایجاد می شود، هر چند که این مواد پیامد های خطرناک و مضری برای فرد به دنبال دارند.
افراد دچار شده به اعتیاد (اختلال استفاده شدید از مواد) یک تمرکز شدیدی را بر روی استفاده از مواد خاص، همانند الکل یا مواد دارند، به نحوی که این رفتار زندگی وی را تحت تاثیر قرار می دهد.
این افراد استفاده از الکل و مواد را حتی در زمانی که می دانند منجر به مشکلاتی می شود، ادامه می دهند.
همچنین تعدادی از روش های کارا در دسترس می باشد و افراد می توانند از اعتیاد بهبود یابند و یک زندگی نرمال و خلاقانه داشته باشند.
موارد ابتلا به اعتیاد
الکل
ماری جوانا
PCL، LSD و سایر داروهای هالوژن[1]
مواد استنشاق کننده، همانند تنیر های رنگ و چسب ها
داروهای ضد درد افیونی، همانند کدئین و اوکسیکودون[2]، هروئین
مسکن ها، خواب آور ها و مواد ضد اضطرابی[3] ( داروهایی برای رفع اضطراب همانند مسکن ها)
کوکائین، متامفتامین[4] و سایر محرک ها
تنباکو
افراد مبتلا به اختلال مصرف مواد، دارای تفکرات، رفتارها و عملکرد های بدنی منحرفی هستند.
تغییر در ارتباطات مغز منجر به افزایش تمایل افراد برای مصرف مواد شده است و متوقف کردن مصرف مواد را مشکل تر ساخته است.
بررسی های صورت گرفته بر روی تصاویر مغزی نشان داده است که در بخش هایی از مغز که مربوط به تشخیص، تصمیم گیری، یاد گیری و کنترل رفتاری می باشد، مصرف این مواد منجر به ایجاد تغییراتی می شود.
این مواد می توانند به بروز تغییرات خطرناکی در نحوه عملکرد مغز منجر شوند.
این تغییرات می توانند بعد از تاثیرات آنی مواد، تا یک مدت زمان طولانی ادامه یابند – که مسمومیت نامیده می شوند.
مسمومیت عبارت از لذت شدید، آرامش، احساسات افزایش یافته یا بالا رفته می باشد که به دلیل مصرف مواد ایجاد می شود.
علائم مسمومیت مربوط به مواد های مختلف، متفاوت می باشد.
در طول زمان، قدرت تحمل افراد معتاد نسبت به مواد یا مسمومیت آن افزایش می یابد و این امر باعث می شود که آنها برای احساس کردن تاثیر مواد به صورت قبلی، به مصرف مقادیر زیادتری از مواد نیاز پیدا کنند.
اعتیاد چیست؟
بر اساس بیانیه موسسه ملی سوء استفاده از مواد[5]، افراد به دلایل مختلف شروع به مصرف مواد می کنند که برخی از آنها عبارتند از:
برای به دست آوردن یک احساس خوب – بالا
به دست آوردن یک احساس بهتر – برای مثال، از بین بردن استرس
برای داشتن کارایی بهتر – بهبود عملکرد
کنجکاوی و فشار دوستان
افراد دارای اختلال های اعتیادی می توانند نسبت به مشکلات خودشان مطلع باشند، ولی حتی در صورت تمایل به متوقف کردن و ترک آن، ممکن است که قادر به انجام دادن چنین کاری نباشند.
اعتیاد می تواند منجر به بروز مشکلات سلامتی و همچنین مشکلاتی در محیط کار و ارتباط فرد با اعضای خانواده و دوستان شود.
این سوء استفاده از الکل و دارو ها رایج ترین عامل بیماری و مرگ زودرس می باشند.
علائم مربوط به اختلال استفاده از مواد
کنترل ناقص
یک انگیزه یا تمایل قوی به استفاده از مواد؛ تمایل یا تلاش های ناموفق برای کاهش دادن یا کنترل مصرف مواد
مشکلات اجتماعی
استفاده از مواد منجر به عدم موفقیت فرد در انجام وظایف مهم در محیط کاری، مدرسه ای و خانه می شود؛ به دلیل استفاده از مواد، فعالیت های اجتماعی، کاری و رفاهی فرد کاهش می یابد
استفاده خطرناک
مواد در مجموعه های خطرناک مورد استفاده قرار می گیرد؛ با وجود مطلع بودن نسبت به این مشکلات، همچنان مصرف فرد افزایش می یابد.
تاثیرات مواد
روا داری (نیاز به مقدار زیاد مواد برای به دست آوردن تاثیرات مشابه با تاثیرات گذشته؛ علائم ترک مواد (که برای مواد مختلف، متغیر است).
برخی از افراد هر دو مورد اعتیاد و بیماری روانی را با هم تجربه می کنند.
ممکن است که بیماری روانی قبل از اعتیاد وجود داشته باشد. یا اینکه اعتیاد منجر به ایجاد یا وخیم تر شدن اختلال روانی شود.
درمان اعتیاد
چگونه می توان از اعتیاد درمان یافت؟
روش های درمان موثر برای اعتیاد در دسترس می باشند.
اولین اقدام در مسیر بهبود عبارت از شناخت و تشخیص مشکل می باشد.
در زمانی که شخص مشکل خودش را انکار کند و نسبت به سوء استفاده از مواد یا اعتیاد آگاهی نداشته باشد، فرآیند بهبود به تاخیر می افتد.
معمولا اقدامات و مداخلات دوستان و اعضای خانواده منجر به تسریع و تاثیر گذاری درمان می شود.
یک متخصص سلامت روان می تواند یک ارزیابی از علائم را انجام بدهد تا وجود داشتن اختلال مصرف مواد را مشخص کند.
حتی در صورتی که مشکل موجود شدید به نظر برسد، اکثر افراد دارای اختلال استفاده از مواد می توانند بهبود یابند.
متاسفانه اکثر افرادی که می توانند بهبود یابند، هیچ نوع اقدامی برای دریافت کمک نمی کنند.
به دلیل اینکه اعتیاد بر روی جنبه های زیادی از زندگی فرد معتاد تاثیر می گذارد، روش های درمانی متنوعی مورد نیاز است.
در اکثر موارد یک ترکیب از تجویز دارویی و گروه یا فرد درمانی، بیشترین تاثیر را می گذارد.
رهیافت های درمانی که وضعیت های فرد و سایر مشکلات پزشکی، روان شناختی و اجتماعی همزمان را شناسایی می کنند ، به دست یابی به یک بهبود ثابت و ماندگار منجر می شوند.
برخی از داروها به منظور کنترل تمایل به مواد و از بین بردن علائم شدید ترک آن مورد استفاده قرار می گیرند.
اعتیاد چیست؟
درمان می تواند به افراد معتاد کمک کند که رفتار و محرک های خودشان را شناسایی کنند، عزت نفس خودشان را افزایش دهند، با استرس مقابله کنند و سایر مشکلات سلامت روانی را شناسایی کنند.
همچنین درمان می تواند شامل موارد زیر باشد:
بستری شدن
انجمن های درمان (با کنترل بالا، محیط های عاری از مواد) یا خانه های درمان
برنامه های مربوط به بیماری های سرپایی
همچنین در مورد بسیاری از افراد، استفاده از گره های خود کمکی برای افراد (افراد الکلی بدون مشخص شدن نام، افراد مصرف کننده مواد مخدر بدون مشخص شدن نام) و همچنین اعضای خانواه آنها (گروه های خانوادگی فوری و غیر فوری) روش مفیدی می باشد.
پیشگیری از اعتیاد
اعتیاد به مواد اجتناب پذیر است.
فعالیت های مربوط به آموزش و پیشگیری از اعتیاد، که جامعه کودکان، نوجوانان را مورد هدف قرار داده است و شامل خانواده ها، مدارس، انجمن ها و رسانه ها می باشد، می توانند در کاهش سوء استفاده از مواد مفید باشند.
رفتار های پرخاشگرانه دردوران کودکی / خود کنترلی مناسب
نبود سرپرستی والدین / نظارت و حمایت والدینی
مهارت های اجتماعی ضعیف / روابط مثبت
آزمایش مواد / شایستگی آکادمیکی
در دسترس بودن مواد در مدرسه / سیاست های ضد موادی مدرسه
فقر جامعه / تفاخر همسایه
فاکتور های ریسک و پیشگیرانه برای سوء استفاده و اعتیاد به مواد
13 اصل در رابطه با موثر بودن درمان اعتیاد به مواد
این 13 اصل مربوط به درمان موثر اعتیاد به مواد، بر منبای تحقیقات علمی صورت گرفته در طول سه دهه گذشته به دست آمده است.
تحقیقات صورت گرفته نشان داده است که درمان می تواند به افراد معتاد به مواد کمک کند تا مصرف مواد را متوقف کنند، از بازگشت به وضعیت قبل جلوگیری کنند و زندگی خودشان را به صورت موفقی نجات بدهند.
اعتیاد عبارت از شرایط پیچیده ای می باشد، ولی قابل درمان است و یک بیماری است که بر روی عملکرد ذهن و رفتار فرد تاثیر گذار می باشد.
هیچ نوع روش منحصر به فردی برای همه افراد مناسب نمی باشد.
روش های درمانی باید در دسترس باشند.
روش های درمان موثر، نیاز های مختلف فرد را شامل می شود و فقط شامل سوء استفاده از مواد نمی باشد.
باقی ماندن در پروسه درمانی برای یک مدت زمان مورد نیاز، یکی از عوامل مهم و حیاتی می باشد.
مشاوره – به صورت فردی یا گروهی – و سایر روش های رفتار درمانی، رایج ترین روش های مورد استفاده برای درمان سوء استفاده از مواد می باشد.
تجویز دارویی یک بخش مهم از درمان مربوط به اکثر بیماران می باشد، به خصوص در زمانی که این روش درمان با مشاوه و سایر روش های رفتار درمانی ترکیب شود.
برنامه درمانی و خدمات فردی باید به صورت مستمری مورد بررسی و اصلاح قرار بگیرد تا نسبت به تامین الزامات در حال تغییر فرد اطمینان ایجاد شود.
اکثر افراد معتاد به مواد، همچین دارای اختلالات روانی دیگری هم می باشند.
دفع مسمومیت هایی که از نظر بالینی مورد بررسی قرار گرفته اند، فقط اولین مرحله از درمان اعتیاد می باشد و سوء استفاده بلند مدت از مواد را به میزان محدودی تغییر می دهد.
به منظور تاثیر گذار بودن درمان، هیچ نوع نیازی به داوطلبانه بودن آن وجود ندارد.
داروهایی که در طول درمان مورد استفاده قرار می گیرند، باید به صورت مستمری مورد نظارت قرار بگیرند، چرا که انحرافات و تغییراتی در طول درمان صورت می گیرد.
برنامه های درمانی باید وجود داشتن HIV / AIDS، هپاتیت های B و C، بیماری سل و سایر بیماری های عفونی را مورد بررسی قرار دهند و همچنین مشاوره هایی با هدف کاهش ریسک را ارائه کنند تا به بیماران کمک کنند آن بخش از رفتار های خودشان را که منجر به در خطر افتادن آنها می شود یا بیماری های عفونی را گسترش می دهد، اصلاح کنند و تغییر بدهند.
منبع: موسسه ملی سوء استفاده از مواد. این اصول به صورت دقیق در اصول درمان اعتیاد به موادNIDA : یک راهنمای مبتنی بر تحقیق، بیان شده است.
چگونه می توان به یک دوست یا عضو خانواده کمک کرد؟
برخی از توصیه ها برای شروع کردن کمک به این افراد عبارتند از:
تمام کار هایی را که می توانید در رابطه با سوء مصرف الکل و مواد و اعتیاد به آنها انجام دهید را یاد بگیرد.
با این افراد صحبت کنید و کمک های خودتان را ارائه بدهید: در رابطه با نگرانی های خود با این اشخاص صحبت کنید، و حمایت و کمک خودتان را ارائه بدهید که باید شامل تمایل شما برای همراهی کردن با آنها و کمک باشد. همانند سایر بیماری های مزمن، درمان زودتر اعتیاد منجر به دست یابی به نتایج بهتری می شود.
عشق و نگرانی خودتان را بیان کنید: منتظر نباشید که شخص محبوب شما در بدترین شرایط ممکن قرار بگیرد. شما می توانبد با عذر خواهی، انکار یا عصبانیت با وی برخورد داشته باشید. نسبت به پاسخ داده شدن از طریق برخی رفتار های خاصی که نسبت به آن نگران هستید، خودتان را آماده کنید.
انتظار نداشته باشید که فرد معتاد، بدون کمک گرفتن از دیگران اعتیاد خودش را ترک کند: شما این را از قبل شنیده اند که – عهد بستن فرد برای قطع یا متوقف کردن کافی است – ولی این روش جواب نمی دهد. درمان، حمایت و مهارت های مقابله ای جدیدی برای غلبه بر اعتیاد به الکل و مواد مورد نیاز است.
حمایت کردن از فرد به عنوان یک پروسه مستمر: زمانی که دوست شما یا عضوی از خانواده شما به درمان مراجعه می کند، یا به جلسات می رود، همراه وی باشید. این کار را ادامه بدهید تا نشان دهید که شما به بهبود بلند مدت و موفق وی اهمیت می دهید.
مواردی که شما نباید تمایلی به انجام دادن آنها داشته باشید:
نصیحت نکنید.
هیچ وقت سخنرانی ، تهدید ، تطمیع ، نصیحت یا نتیجه گیری اخلاقی نکنید.
فدایی نباشید.
از درخواست های عاطفی که فقط احساس گناه را افزایش می دهند و از وسواس مربوط به نوشیدن یا مصرف سایر دارو ها اجتناب کنید.
هیچ وقت رفتار وی را پوشش ندهید، یا در رابطه با رفتار وی دروغ نگویید و بهانه نیاورید.
مسولیت های آنها را تقبل نکنید.
بر عهده گرفتن مسولیت های رفتار آنها باعث می شود که آنها همواره از عواقب مربوط به رفتار هایشان در امان باشند و آن رفتار ها را به صورت مستمر تکرار کنند.
در زمانی که از مواد استفاده می کنند، با آنها بحث نکنید
زمانی که فرد الکل یا مواد مصرف می کند، از بحث کردن با آنها جتناب کنید
در این شرایط وی نمی تواند که یک بحث عقلایی با شما داشته باشد.
به خاطر رفتار آنها احساس گناه یا مسولیت نداشته باشید؛ این کار تقصیر شما نیست.
به آنها ملحق نشوید.
سعی نکنید که در هنگام مشروب خوردن یا مصرف مواد با آنها همراه شوید.
مطابقت داده شده با: مشاوره ملی وابستگی به الکل و مواد
شرایط مرتبط
اختلال استفاده از مواد شبه افیونی[6]
مواد شبه افیونی منجر به افزایش سطح قدرت مثبت و افزایش شرط بندی خواهند شد که افراد با وجود پیامدهای منفی آن، همچنان به آن ادامه خواهند داد.
اختلال استفاده از مواد شبه افیونی یک اختلال مضری در طول کل زندگی می باشد که به صورت بالقوه می تواند به پیامدهایی همانند معلولیت، برگشت بیماری و مرگ منجر شود.
پنجمین ویرایش از راهنمای تشخیصی و آماری اختلال روانی، اختلال استفاده از مواد شبه افیونی را به عنوان یک الگوی مشکل زا از مصرف مواد شبه افیونی تعریف کرده است که می تواند منجر به ایجاد مشکلات یا اختلالاتی شود.
اختلال قمار[7]
در پنجمین ویرایش از راهنمای آماری و تشخیصی اختلال های روانی[8] (DSM- 5)، اختلال قمار یک گروه جدیدی از اعتیاد های رفتاری می باشد.
این نکته بیانگر این مورد می باشد که نتایج تحقیقی مربوط به اختلال قمار، تا حد زیادی مشابه با اختلال های مربوط به مواد می باشد.
شناسایی این مشابهت ها به افراد دچار شده به اختلال قمار کمک خواهد کرد تا به خدمات و درمان های مورد نیازشان دست یابند و به افراد دیگر کمک خواهد کرد تا شناخت بهتری نسبت به چالش هایشان داشته باشند.
اعتیاد چیست؟
اختلال بازی اینترنتی[9]
در DSM – 5 ، اختلال بازی اینترنتی در بخش اختلال هایی که به تحقیقات بیشتر نیاز دارند، دسته بندی شده است.
این مورد بیان می دارد که ادبیات علمی نشان گر این است که استفاده مداوم و مکرر از بازی های اینترنتی، و شیفتگی و اشتغال به آنها می تواند به معایب یا ناراحتی های قابل توجهی منجر شود.
معیار شرطی مربوط به این اختلال، شامل استفاده عمومی از اینترنت یا رسانه های اجتماعی نمی باشد
اختلال استفاده از کافئین[10]
مسمومیت و ترک کافئین در DSM – 5 آورده شده است.
با این وجود اختلال استفاده از کافئین، در بخشی از DSM – 5 قرار دارد که به تحقیقات بعدی نیاز دارد.
هر چند که شواهدی برای در نظر گرفتن این مورد به عنوان یک اختلال وجود دارد، ولی کارشناسان نتیجه گیری کرده اند که همچنان حوزه های مربوط به این اختلال که باید به عنوان اختلال قابل توجه بالینی در نظر گرفته شود، نا مشخص است.
اطلاعات بیشتر:
اداره سوء استفاده از مواد و خدمات سلامت روانی (SAMHSA)[11]
موسسه ملی سوء استفاده از مواد: مواد، مغز و رفتار – علم اعتیاد[12]
شورای ملی الکلیسم و وابستگی به مواد[13]
مرکز ملی سوء استفاده از مواد در دانشگاه کلمبیا[14]
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.