۱۰ نکته برای فرزندپروری بهتر | بهترین سبک فرزند پروری چیست
بهترین سبک فرزند پروری چیست؟ چه چیزی شما را تبدیل به والدین خوب می کند؟ پدر و مادر خوب تلاش می کنند براساس بهترین علایق کودک خود تصمیم گیری کنند.
البته هیچ کس کامل نیست. همانطور که هیچ پدر و مادری هم کامل نیست، بنابراین بهتر است هنگام به کرسی نشاندن انتظارات خود به خاطر داشته باشید که هیچ کودکی هم کامل نیست. اما منظور این نیست که ما نباید در جهت رسیدن به هدف تلاشی بکنیم. ابتدا استانداردهای بالایی برای خود تعیین کنید بعد کودک را در اولویت دوم قرار دهید. ما برای آن ها نمونه یک الگوی خوب هستیم.
در ادامه ده نکته در مورد یادگیری سبک فرزند پروری مؤثر مطرح می شود. اکثر آن ها نه آنی و نه شدنی هستند. بعلاوه احتمالاً هیچ کودکی نتواند همزمان به همه آن ها با هم عمل کند. اما اگر بتوانید بر روی آنها کار کنید؛ حتی انجام برخی از آنها در هر زمانی، باز هم خواهید توانست در مسیر درستی حرکت کنید.
بهترین سبک فرزند پروری چیست
چهار سبک اصلی فرزند پروری (مسالمت آمیز، مقتدرانه، غفلت آمیز و مستبدانه) که امروزه در روانشناسی کودک مورد استفاده قرار میگیرند، بر اساس کار دایانا بامریند، روانشناس رشد، و محققین دانشگاه استنفورد، النور مککوبی و جان مارتین است. در ادامه این روش ها به طور خلاصه توضیح داده شده است برای آگاهی از تمام سبک فرزند پروری می توانید از مقاله ۱۱ سبک های فرزندپروری کمک بگیرید.
۱. سبک فرزند پروری مقتدرانه
در سبک فرزند پروری مقتدرانه که دموکراتیک می باشد خانواده‌ها دموکراسی را انجام می‌دهند، جایی که کودکان در امور خود نظر می دهند. این والدین ارتباط نزدیک و خوبی با فرزندان خود برقرار می کنند. این نوع سبک فرزند پروری از نظر بسیاری از روانشناسان بهترین سبک فرزند پروری می باشد زیرا کودک به صورت مستقل رشد می کند.
۲. سبک فرزند پروری مسالمت آمیز
در این سبک فرزند پروری قوانین بسیار محدود هستند و کودک بسیار آزاد می باشد تا به فعالیتی که دوست دارد بپردازد در این روش کودکان ممکن است مسئولیت پذیری کمی نشان دهند.
۳. سبک فرزند پروری غفلت آمیز یا بدون دخالت
در این روش والدین دخالتی در رفتاهای کودک انجام نمی دهند و حتی اگر زمین خورد نیز به او کمک نمی کنند. این روش ممکن است آسیب های دائمی را برای کودک به همراه داشته باشد.
پیشنهاد مشاور: ۷ رفتارهای آسیب زا در تربیت فرزند| هنر فرزند پروری
۴. سبک فرزند پروری مستبدانه
کنترل زیاد، سخت گیر یو کنترل زیاد کودک در این روش حرف اول را می زند. این روش باعث می شود که کودک احساس کند استقلال بسیار کمی داشته و نمی تواند برای خود تصمیم بگیرد.
۱۰ نکته برای روش فرزند پروری صحیح
۱. مدل سازی
عمل کنید. فقط آنچه شما می خواهید را از فرزند خود نخواهید انجام دهد. عملاً به آن ها نشان دهید. انسان تا حدی به دلیل یادگیری از طریق تقلید از گونه های خاص محسوب می شود. ما برای الگو گیری از حرکات دیگران برنامه ریزی شده ایم تا از این طریق آن ها را درک کنیم و خود را با آن ها یکی کنیم.
کودکان به ویژه هرکاری که والدین آن ها انجام می دهند را خیلی خوب تماشا می کنند، همان کسی باشید که دوست دارید کودک شما باشد، به او احترام بگذارید، به آن ها رفتار و نگرش های مثبتی نشان دهید، نسبت به هیجان های کودک همدلی نشان دهید؛ کودک شما آنگونه که مقتضی است تبعیت می کند.
۲. محبت
محبت خود را نشان دهید. وقتی عشق ورزیدن بیش از حد نباشد آنها لوس نمی شوند. تنها چیزی که می توانید به نام محبت انجام دهید چیزهای مانند ولخرجی در پول، آسان گیری، انتظارات پایین و حمایت بیش از حد است. وقتی این چیزها به جای عشق واقعی داده می شوند آن موقع فرزند شما لوس می شود.
عشق ورزی به فرزند خود می تواند به اندازه در آغوش گرفتن، بودن در کنار آن ها و به طور جدی گوش دادن به مسائل او ساده باشد. نشان دادن این کارهای عاشقانه می تواند راه انداز هورمون های ایجاد کننده حس خوب مانند اکسی توکسین، اپیوئیدها، و پرولاکتین باشد. این ناقل های عصبی شیمیایی می توانند به ما احساس آرامش عمیق، صمیمیت و اقناع عاطفی ببخشد و با وجود این خصوصیات کودک شما انعطاف پذیر خواهد شد و نیازی به درخواست رابطه نزدیکتر با شما ندارد.
۳. روش فرزند پروری مثبت
نوزادان با حدود ۱۰۰ بیلیون سلول های (نورون ها) عصبی مغزی و اتصالات نسبتاً کمی متولد می شوند. افکار ما محصول این اتصالات هستند، آن ها محرک اعمال ما بوده و شخصیت ما را شکل می دهد و اصولا همان کسی که هستیم را تعیین می کنند. آن ها از طریق تجارب موجود در سراسر زندگی ما خلق، تقویت و حک می شوند.
به کودک خود تجارب مثبتی بدهید. آن ها به توانایی تجربه تجارب مثبت خود دست خواهند یافت.
هم چنین به کودک خود تجارب منفی بدهید. در غیر اینصورت، آن ها به آن نوع رشد لازمه بالندگی خود نخواهند رسید.
به پارک بروید. با فرزند خود بخندید. خشم های هیجانی را تحمل کرده و با یکدیگر با یک نگرش مثبت مسئله را حل کنید.
نه فقط ارائه این تجارب مثبت موجب اتصالات خوب در مغز کودک شما می شود بلکه آن ها موجب شکل گیری خاطراتی از شما می شوند که کودک شما آن ها را در زندگی به یدک می کشد. وقتی بحث انضباط به میان می آید به سختی می توان مثبت بود. اما تمرین انضباط مثبت و اجتناب از قیاس های تنبیهی امکانپذیر است.
والد خوب بودن به معنای آن است که شما باید به کودک خود اخلاق خوب و بد را یاد بدهید. تعیین محدودیت ها و سازگاری رمز انضباط خوب است. هنگام اجرای این قوانین مهربان و قاطع باشید. بر روی دلایل پشتوانه رفتار کودک تمرکز کنید. همچنین آن را تبدیل به فرصتی برای یادگیری در آینده او کنید نه فرصتی برای تنبیه گذشته.
۴. مأمن امن
اجازه دهید کودک شما بداند که شما همواره برای پاسخگویی به سیگنال های دریافتی او و حساسیت به نیازهایش آنجا حضور دارید. کودک خود را به عنوان یک فرد حمایت کنید و بپذیرید. پناهگاهی امن و گرم برای اکتشاف او باشید. کودکانی که با والدین دارای مسئولیت پذیری مداوم پرورش می یابند تمایل به داشتن رشد عاطفی، رشد اجتماعی و پیامدهای مملو از سلامت روانی بهتری دارند.
۵. ارتباط و یکپارچگی
اکثر ما قبلاً از اهمیت ارتباط آگاهیم. با کودک خود صحبت کنید و به دقت به او گوش بدهید. شما با تداوم خط ارتباطی باز رابطه بهتری با کودک خود دارید و کودک شما هنگام بروز مشکل به شما مراجعه می کند. اما دلایل دیگری برای ارتباط وجود دارد؛ شما با این کار به کودک کمک می کنید تا اجزای مختلف مغزش را یکپارچه کند.
وقتی اعضای مختلف یدن یکپارچه می شود می توانند مانند یک کل هارمونیک عمل کنند که به معنای رفتار همکاری بیشتر و همدلانه تر است.
برای بهبود سبک فرزند پروری از کودک خود بخواهید هر چیزی که برایش اتفاق افتاده را توصیف کند و حس خود را بگوید. شما نباید به او راه حل بدهید. فقط به صحبت های او گوش دهید و بپرسید، سؤالات واضح به آنها در حس کردن تجارب و کامل کردن خاطرات کمک خواهد کرد.
۶. انعکاس گری
چیزهای که می خواهید تغییر دهید را یادداشت کنید و فکر کنید چطور می توانید آن را به شکل متفاوتی انجام دهید. سعی کنید آگاه باشید و دفعه بعد هنگام بروز این مسائل رفتار خود را تغییر دهید. اگر در ابتدا موفق نشدید تسلیم نشوید. با تمرین می توانید هر چیزی را تغییر دهید.
۷. توجه به بهزیستی خود
به روحیه خود توجه کنید. اغلب اوقات چیزهایی مانند سلامتی یا زندگی زناشویی با تولد کودک در اولویت های کم اهمیت تر قرار می گیرند. اگر به اینها توجه نکنید بعداً تبدیل به مشکلات بزرگتری خواهند شد. به خوبی از نظر روانی و فیزیکی خود را تغذیه کنید. زمانی را صرف تقویت رابطه با همسر خود اختصاص دهید. اگر این دو حیطه رشد نکنند، کودک شما نیز عذاب می کشد.
۸. کتک نزدن
بدون شک برای برخی از والدین کتک زدن می تواند نتایج خوبی را در کوتاه مدت ایجاد کند که گاهاً مایه آسایش خاطر لازم زیادی برای والدین است. اما این روش نمی تواند به کودک شناخت خوب از بد را یاد دهد. شما با کتک زدن حل کردن مسائل از راه خشونت را برای کودک خود الگوسازی میکنید.
کودکانی که سیلی، کتک یا ضربه می خورند بیشتر متمایل به دعوا کردن با دیگر کودکان هستند. آن ها به احتمال زیاد قلدر می شوند و برای رفع مجادله ها از پرخاشگری فیزیکی یا کلامی استفاده کنند. علاوه بر اینکه بعداً در زندگی بیشتر محتمل ایجاد بزهکاری، رفتارهای ضداجتماعی و جرم خیزانه، رابطه پدر –فرزند بد، مسائل سلامت روانی و تجاوز یا قربانی خشونت های محلی می شوند.
جایگزین های مختلف بهتری مانند انضباط مثبت و تقویت مثبت برای منضبط کردن وجود دارد که دارای اثربخشی بیشتر به اثبات رسیده اند.
۹. ثبات دیدگاه
هدف شما از پرورش کودک چیست؟
اگر شما مانند اکثر والدین هستید، حتما دوست دارید کودک شما از نظر درسی عالی باشد، مولد باشد، مسئولیت پذیر و مستقل باشد، از برقراری روابط عمیق با شما و دیگران لذت ببرد، مهربان و شفیق باشد و زندگی شاد، سالم و رضایت بخشی داشته باشد.
اما چقدر زمان صرف کار کردن برروی این اهداف می کنید؟
اگر شما مانند اکثر والدین باشید احتمالاً زمان زیادی را فقط صرف گذراندن روز می کنید. در حقیقت شما به جای کمک به کامیابی کودک بیشتر وقت خود را صرف تلاش برای زنده ماندن می کنید.
اجازه ندهید مراتب بقاء بر زندگی شما چیره شوند؛ دفعه بعد که عصبانی و ناکام شدید، یک گام به عقب بر می گردید. در مورد آنچه شما را عصبانی و دلسرد می کند فکر کنید و برای بهبود کودک خود تلاش کنید. در واقع، راه‌های تبدیل هر تجربه منفی به فرصت یادگیری برای او را پیدا کنید.
انجام دادن این کارها نه تنها به حفظ یک دیدگاه مثبت کمک می کند بلکه شما نیز بر روی یکی از اهداف اساسی خود در روش فرزند پروری؛ یعنی ایجاد یک رابطه خوب بین شما و کودک خود، کار می کنید.
۱۰. میانبر زدن از روش های صحیح فرزندپروری
تکنیک های فرزند پروری یکی از مهم ترین حیطه های تحقیقاتی در روانشناسی است. بسیاری از آداب، اقدامات و تکنیک های فرزند پروری از نظر علمی مورد پژوهش، تأیید، تصحیح یا تکذیب قرار گرفته اند. یکی از وب سایت های خوب در مورد تربیت کودک همین سایت کودک و نوجوان هست که ما مطالب مختلفی در مورد تکنیک های فرزند پروری در اختیار شما می گذاریم.
استفاده از دانش علمی به هیچ وجه الگوی واحدی ندارد. هر کودکی متفاوت است. از این رو شما می توانید و باید را با سبک فرزند پروری خود تعدیل کنید. برای مثال، گذشته از کتک زدن جایگزین های بسیار بهتری مانند بازجهت دهی، استدلال، حذف امتیازات، تعیین دوره زمانی، محرومیت و امثال آن وجود دارد. شما می توانید روش انضباطی غیرتنبیهی را انتخاب کنید که برای کودک شما اثرگذارتر است.
البته شما می توانید استفاده از فلسفه های سنتی (مانند کتک زدن) را انتخاب کنید و ممکن است باز هم همین نتیجه را بگیرید. اما چرا با وجود اقدامات بهتر و دارای سابقه تحقیقاتی خوب باز هم از اقدامات خطر آفرین استفاده می کنیم؟ اتخاذ این میان برها ممکن است مستلزم کار بیشتر بر روی خود در کوتاه مدت باشد اما می تواند در زمان زیادی صرفه جویی به عمل آورد و در دراز مدت زجر آور و باعث اختلالات بیش تر شود .
منبع : ۱۰ نکته برای فرزندپروری بهتر | بهترین سبک فرزند پروری چیست
