موانع ایجاد پیوند دلبستگی ایمن
موانع خلق یک سبک دلبستگی ایمن ممکن است ابتدا هنگام نوزادی ظاهر شوند. ممکن است به شدت کودکتان را دوست داشته باشید اما آمادگی برآورده کردن نیازهای نوزاد با سیستم عصبی نارس را نداشته باشید و حسابی پرمشغله باشید. از آنجائیکه نوزادان نمی توانند خودشان را آرام کنند، از این رو آنها بر کارهای شما در قبال خود بیشتر متکی هستند. اما، اگر قادر نیستید استرس خود را مهار کنید فوراً آرامش خود را حفظ کنید و بر رویارویی با محرک های تنش زای زندگی روزانه متمرکز شوید در غیر این صورت نخواهید توانست که آرامش خود و کودکتان را برقرار کنید.
حتی یک کودک بزرگتر به شمای والد به عنوان یک منبع امن، متصل و سرانجام دلبسته ایمن می نگرد. اما اگر شما مکرراً افسرده، مضطرب، عصبانی، غمگین، و گرفتار باشید یا به هر طریق دیگری نتوانید کودک خود را آرام کنید، در این صورت رشد جسمانی، هیجانی یا عقلانی کودک آسیب خواهد دید.
حوزه جدیدی از سلامت روانی نوزادان با تأکید بر تحقیقات مغزی و نقش رشد والدین یک درک واضح تری از عواملی فراهم می کند که ممکن است به داشتن یک سبک دلبستگی ایمن آسیب برسانند. اگر هر یک از سرپرست های اصلی یا کودک دارای مشکلات سلامتی است ارتباط غیرکلامی بین این دو ممکن است تحت تأثیر قرار گیرد که در حقیقت می تواند در پیوند دلبستگی ایمن اثرگذار باشد.
بهزیستی کودکان چگونه بر پیوند دلبستگی ایمن تأثیر گذار است؟
باید گفت که مغز از طریق تجربه شکل می گیرد و این به ویژه در کودکان تازه متولد شده که دارای سیستم عصبی تا حد زیادی نابالغ هستند صدق می کند.
- وقتی که کودک مشکلاتی را برای مثال در رحم مادر یا در فرآیندهای موجود در طی زایمان تجربه می کند ممکن است سیستم عصبی اش در معرض خطر باشد.
- فرزندخواندگان یا کودکانی که زمانی را در بخش های مراقبت ویژه نوازادی به دور از مادر می گذرانند ممکن است تجارب اولیه زندگی که موجب احساس استرس، پریشانی و نامنی می شود را داشته باشند.
- نوزادانی که هرگز گریه شان متوقف نمی شود و همواره چشمانی به هم فشرده، مشت هایی گره کرده و بدنی انعطاف ناپذیر دارند نشان از عدم وجود یک مراقب متناسب و تسکین دهنده می دهند.
خوشبختانه، همانطور که مغز نوزاد بسیار نابالغ است و با تجربه تحت تأثیر قرار می گیرد یک کودک ممکن است بر هر یک از این مشکلات تولد غلبه کند. این مسئله ممکن است چند ماه طول بکشد اما اگر سرپرست اصلی کودک موجب آرامش، تمرکز، درک و سماجت در برقرای نیازهای کودک است کودک نیز سرانجام به اندازه کافی آماده وقوع یک فرآیند دلبستگی ایمن خواهد شد.
چگونه بهزیستی کودکان بزرگتر بر پیوند دلبستگی ایمن اثرگذار است؟
تجارب کودک و محیط می توانند بر توانایی شکل گیری پیوند دلبستگی ایمن اثرگذار باشند. گاهی اوقات رویدادها و مقتضیات تأثیرگذار بر پیوند دلبستگی کودک غیرقابل اجتناب هستند اما یک کودک برای چیستی و چرایی آنچه رخ داده است، بسیار ناپخته است. برای نبودن یک فرد ایمن و متناسب این طور حس می شود که انگار کسی به او اهمیت نمی دهد و آنها به دیگران اعتمادی ندارند و دنیا برایشان جای ناامنی می باشد.
- کودک با نشان دادن رفتارهای افراطی و متشنج در محیط سعی می کند جلب توجه کند.
- گاهی اوقات نیازهای کودک برآورده می شوند و گاهی خیر. یک کودک نمی داند که چه انتظاری دارد.
- کودکی که در یبمارستان بستری شده و یا از والدینش جدا شده است.
- یک کودک از مراقبی به مراقب دیگر منتقل شده است (که می تواند ناشی از فرزندخواندگی، مراقبی غیر از والدین یا از دست دادن والدین باشد).
- یک کودک مورد بد رفتاری یا سوءاستفاده قرار می گیرد.
چگونه بهزیستی مراقب یا سرپرست می تواند بر پیوند دلبستگی ایمن اثر بگذارد؟
احساساتی که شما به عنوان یک مراقب اصلی تجربه می کنید می تواند فرآیند رشدی ای را که در مغز کودک شما در حال انجام است شکل دهد. اگر شما دارای استرس، افسردگی یا شوک زدگی هستید یا به هر دلیل در دسترس نیستید، ممکن است آگاهی یا حساسیتی در فراهم کردن یک بارهیجانی مثبت در کودک در قبال نیازهای او برای دلبستگی ایمن نداشته باشید.
گاهی اوقات حتی یک مراقب سالم، کنترل گر و مسئولیت پذیر ممکن است در درک و آغاز کردن یک پیوند دلبستگی ایمن در کودکشان مشکل داشته باشند. اگر هنگام کودکی شما پیوند دلبستگی ایمن را با مراقب اصلی تان تجربه نکردید ممکن است از آنچه دلبستگی ایمن گفته می شود آگاهی نداشته باشد. اما بزرگسالان نیز می توانند برای بهتر شدن تغییر کنند. همزمان شما می توانید خودتان را با ورزش و یک رژیم غذایی سالم تقویت کنید و همچنین مدیریت استرس های مختل کننده و رویارویی با هیجان هایی که در توانایی تان برای خلق یک پیوند دلبستگی ایمن تداخل دارد را یاد بگیرید.
پارازیت های زندگی روزانه
تماس های تلفنی، رایانه ها، تلویزیون و دیگر پارازیت های بی شمار زندگی روزمره می توانند مانع در توجه کامل به کوکتان شوند. پاسخ به یک ایمیل ضروری در طی تغذیه کردن کودک، چت کردن با دوست حین زمان بازی یا فقط تماشای تلویزیون و توجه نکردن به کودکتان همه روش هایی هستند که موجب عدم برقراری یک ارتباط چشمی با کودکتان و درگیری در فرآیند دلبستگی ایمن می شوند. بدون یک ارتباط چشمی و توجه کامل، شما سرنخ های موجود برای ارتباط غیرکلامی را گم می کنید.
نکات ارتباط غیرکلامی برای ایجاد پیوند دلبستگی ایمن
سرنخ های غیرکلامی علایمی حسی هستند که از طریق تن صدای خاص، لمس منحصر یا بیان چهره ای خاصی مخابره می شود. مراقب اصلی کودک با ایجاد همه این حالات با هم در خلق حس بازشناسی، امنیت و آرامش در کودک نقش دارند. حتی زمانی که کودک به اندازه کافی برای صحبت کردن آماده است ارتباط غیر کلامی به عنوان کلید اصلی ساخت و نگهداری یک پیوند دلبستگی ایمن باقی می ماند.
تماس چشمی ـ زمانی که شما با محبت به کودک نگاه می کنید او با هیجان های مثبتی آشنا می شود که از طریق سیگنال های غیرکلامی و احساس امنیت، آرامش و خرسندی هدایت می شوند. اگر شما افسردگی، استرس یا آشفتگی دارید ممکن است در کل نتوانید مستقیماً به چشمان کودکتان بنگرید. حفظ تماس چشمی همچنین نقش مهمی در ادامه جریان گفتگو بین خود و کودکتان دارد.
بیانگری چهره ای ـ چهره شما قادر به بیان هیجان های زیادی است بدون اینکه حرفی بزنید. اگر ابراز چهره تان هنگام مراوده با کودک آرام و ملتفت است او احساس امنیت خواهد داشت. اما اگر چهر تان آشفته، عصبانی، نگران، غمگین و هراسان یا هاج و واج به نظر می رسد کودکتان این هیجان های منفی را جذب می کند و احساس استرس، ناامنی و تزلزل می کند.
تن صدا ـاگرچه کوکتان به اندازه کافی قادر به درک واژگانی که شما می گویید نیست او می تواند بین تن صدای خشن، بی میل یا پرمشغله و تن صدای حاکی از شفقت، علاقه مندی، نگرانی و درک کننده تمایز قائل شود. وقتی با یک کودک بزرگتر صحبت می کنید مطمئن شوید که تن صدایی که شما استفاده می کنید با آنچه که در حال گفتنش هستید هماهنگ می شود.
لمس کردن ـ روشی که شما کودکتان را لمس می کنید حالات هیجانی را انتقال می دهد مثلا اینکه شما مراقب، آرام، حساس، آرمیده هستید یا بی علاقه، غمگین و غیر قابل دسترس. روشی که شما کودکتان را شستشو می دهید، از روی زمین بلند می کنید یا حمل می کنید یا روشی که شما کودکان بزرگتر را در آغوش گرم تان می گیرید، دستان آنها را به گرمی می فشارید ویا با اطمینان به پشت آنها آهسته دست می زنید می توانند موجب انتقال احساسات زیادی به کودکتان شود.
زبان بدن ـ اگر با کودکانتان دست به سینه یا بدون نگاه کردن صحبت کنید کودکتان این حالت شما را تدافعی و بی علاقه خواهد دید. اما، با یا یک آغوش باز، آرام و رو به کودکتان بنشینید و کودکتان آنچه گفتنش برایتان مهم است را می بیند و درک خواهد کرد. با روشی که می نشینید، حرکت می کنید و یا با کودک ارتباط برقرار می کنید منبع غنی از اطلاعت را به کودک مخابره کنید.
سرعت، زمان بندی و شدت ـ طول و شدت گفتارتان، حرکت و بیانات چهره ای شما همه می توانند حالت ذهنتان را منعکس کنند. اگر شما یک تندی بزرگسالانه را دارید، استرس دارید یا فرد بی توجهی هستید، پس حالات غیرکلامی تان برای فراخواندن کودکتان به آرمش یا اطمینان خاطر کفایت نمی کند. شما باید از ترجیحات کودکتان در سرعت و شدت آگاه باشید که اغلب نسبت به شما کندتر و کمتر تاکید کننده هستند.
چگونه یک پیوند دلبستگی ایمن را خلق کنید
همانطور که دلایل زیادی برای چرایی دوست داشتن وجود دارد یک والدین باوجدان ممکن است در خلق یک پیوند دلبستگی ایمن موفق نباشد، دستورالعمل های کمکی، سه دلیل برای کمک به این فرآیند را مطرح کرده اند.
- به دنبال فهم دلبستگی ایمن بروید
مطالب مربوطبه دایجا دلبستگی ایمن در کودکان را در سایت ما بخوانید. سعی کنید نشانه های ان را خوب متوجه شوید.
۲- بر احساسات تان برای خلق یک پیوند دلبستگی ایمن تمرکز کنید.
از آنجائیکه یک دلبستگی ایمن تنها هنگام آرامش و تمرکز رخ می دهد.. هوش هیجانی خود را تقویت کنید زیرا برای شما کمک کننده است اگر:
- احساس افسردگی، اضطراب، شوک یا ناتوانیبه دلیل استرس دارید.
- سبک دلبستگی ایمن را در کودکی تجربه نکرده اید.
۳- یاد بگیرید چگونه یک رابطه دلبسته قوی ایجاد کنید.
دلبستگی ایمن یک مشارکت مداوم بین شما و کودکتان است اما این نوع دلبستگی بدان معنا نیست که شما باید یک والدین تمام عیار باشید. چگونگی برقراری یک پیوند دلبستگی ایمن با کودکتان می تواند به درک گریه های کودک، تفسیر علائمش و واکنش به نیازهای غذایی، استراحت، محبت و آسودگی کمک می کند.