بایگانی برچسب برای: دختر خانواده

مادران و دختران از طریق درک کردن یکدیگر، داشتن یک ارتباط خوب و سرگرم شدن به فعالیت های سرگرم کننده به صورت مشترک، نه تنها می توانند دارای روابط خانوادگی مثبتی باشند، بلکه همچنین می توانند یک رابطه دوستی واقعی با هم داشته باشند.

در واقعیت رابطه مادر – دختری یک رابطه پیچیده ای است و زمانی که دختران به سن بزرگسالی و بلوغ می رسند، یک سری اختلافاتی مابین آنها ایجاد می شود.

اختلافات ایجاد شده مابین مادران و دختران در مورد کار، خانواده، و اتفاقات مربوط به زندگی می تواند مانع از ایجاد یک رابطه مناسب مابین دختران و مادران شود.

با این وجود یک سری رهیافت های خاصی وجود دارند که مادران با استفاده از آن می توانند یک رابطه سالم و پایداری با دختران بزرگسالشان ایجاد کنند.

بخش یک – ایجاد روابط بر مبنای گذشته

1. یک سری نکاتی را در مورد سابقه خانوادگی تان یاد بگیرید.

به دست آوردن اطلاعات در مورد گذشته خانوادگی تان می تواند به مادران و دختران کمک کند تا یک سری زمینه های مشترکی پیدا کنند و با رسومی که خانواده شان در گذشته داشته اند، آشنا شوند.

می توانید یک مجموع عکس های خانوادگی یا آلبوم عکس خانوادگی درست کنید یا اینکه سعی کنید شجره نامه خانوادگی تان را بکشید.

تحقیقات و داستانهای خودتان را به سایر اعضای خانواده بیان کنید.

این بحث ها باعث خواهد شد که یک نوع احساس نزدیکی مابین اعضای خانواده تان ایجاد شود و تجربیات مشترکی به دست خواهید آورد.

2. ایجاد یک رابطه جدید مابین دو فرد بزرگسال.

به جای رابطه سرپرست – کودک، سعی کنید که یک رابطه ای ایجاد کنید که مربوط به دو فرد بزرگسال همتا می باشد.

هر چند که تعهد سرپرستی مربوط به کل طول عمر فرد است، ولی زمانیکه کودکان از نظر روان شناختی، اجتماعی و اقتصادی مستقل می شوند، باید ماهیت رابطه سرپرست – کودک تغییر کند.

سعی نکنید که به عنوان یک مادر و دختر با هم ارتباط داشته باشید، بلکه سعی کنید به عنوان دو دوست با هم رابطه داشته باشید که علایق و فعالیت های مشترکی دارند.

به صورت متفکرانه و آرام و همانند دو دوست، در مورد مشکلات، مسائل و سوالات با هم صحبت کنید.

یک نوع احساس شوخ طبعی و مهربانی داشته باشد. خاطراتی که چند دهه با هم داشته اید را مرور کنید و در مورد خاطرات یا موقعیت های خنده داری که در آن قرار گرفته اید، یک سری جوک هایی را به هم بگویید.

3. با استفاده از یک روش سرپرستی که از نظر عاطفی حمایت کننده باشد، یک توازنی مابین رابطه و سرگرمی ایجاد کنید.

صرف نظر از سن فرزندتان و دوره ای که در آن قرار دارد، علایق، توجهات و موافقت های والدینی پایدار موارد مهمی در همه روابط مابین سرپرست – فرزند (یا روابط مابین مادر – دختر) هستند.

حتی در صورتیکه دخترتان یک فرد بزرگی باشد، می توانید از طریق تشویق کردن و اطمینان آفرینی منجر به رشد فرزندتان شوید.

تحقیقات صورت گرفته نشان داده اند که حمایت ادامه دار یک مادر می تواند نقش مهمی در رشد روان شناختی یک دختر بزرگسالی داشته باشد که احساس می کند یک فرد مستقلی است.

4. وضعیت روابط خودتان را بررسی کنید تا نقاط ضعف آن را پیدا کنید.

بر اساس گزارش های صورت گرفته، تنش ایجاد شده در روابط مابین مادران – دختران بیش از تنش های ایجاد شده در روابط مابین مادران – پسران می باشد.

اغلب تنش ها و اختلاف های ایجاد شده ریشه در تفاوت های میان نسلی و اختلافات مربوط به رفتار، ویژگی و رفتار عمومی دارد.

شناخت این محدودیت ها می تواند اولین قدم در ایجاد رابطه سالم مابین شما و دخترتان باشد.

5. از طریق شناخت و درک تغییر اجتماعی، تفاوت های نسلی موجود مابین مادر و دختر را از بین ببرید.

این کار برای مادری که نمی خواهد خواسته های دخترش را بپذیرد، مادری که تمام وقت کار می کند و مادری که زمان کمتری را صرف وظایف خانه داری یا بچه داری می کند، سخت خواهد بود.

بر اساس گزارش دپارتمان نیروی کار ایالات متحده، در سال 2010 زنان 47% از نیروی کار را تشکیل می دادند.

ولی در نسل گذشته، اکثر زنان بعد از ازدواج در خانه می ماندند تا کودکانشان را بزرگ کنند. در سال 1960، فقط نوزده درصد از زنان دارای فرزند پیش دبستانی در بیرون از خانه مشغول کار بودند.

اکثر مادران مسن نگران این مسئله هستند که دخترانشان (که هم در بیرون از خانه کار می کنند و هم در خانه) فشار یا استرس زیادی را تحمل می کنند. عقاید این افراد در مورد تفاوت های مربوط به کار و سبک زندگی، می تواند شکل رابطه سرپرست و کودک را تغییر دهد.

6. در صورت ضرورت برای رفع مشکلات میان فردی خودتان به مشاور خانواده مراجعه کنید.

علاوه بر تفاوت های نسلی، تضادهای میان فردی مابین دختر و مادر هم می توانند منجر به ایجاد اختلافاتی شوند.

برای مثال ممکن است که مادران همچنان بر این عقیده باشند که دختران بزرگسالشان تنبل، بی ادب و بی مسولیت هستند، هر چند که این مشخصات بیشتر در سال های اولیه نوجوانی وجود دارد.

بخش دو – بودن در کنار یکدیگر

1. پیدا کردن علایق مشترک.

به دنبال سرگرمی ها و فعالیت هایی باشید که منجر به عمیق تر شدن رابطه مادر – دختر می شوند و همچنین یک نوع راحتی و سرگرمی را برای طرفین ایجاد می کنند.

سعی کنید که به همراه هم یک سری فعالیت های سرگرم کننده انجام دهید.

ورزش، خرید، رفتن به رستوران های جدید، دیدن فیلم ها، درست کردن یک سری وسایل دست ساز یا هنری، رفتن به آب درمانی، یا حتی موارد ساده ای همانند قهوه خوردن با هم، می توانند به مادران و دختران کمک کنند که روابط بهتری با هم داشته باشند.

2. از تکنولوژی های مدرن استفاده کنید.

در صورتیکه شما و دخترتان از هم دور باشید و نتوانید به صورت مرتب همدیگر را از نزدیک ببنید، سعی کنید از یک سری روش های ارتباطی دیگری استفاده کنید.

تماس های تلفنی و ویدئویی و همچنین پیام دادن و استفاده از برنامه های مربوط به رسانه های اجتماعی به صورت روزمره یا هفتگی می توانند فاصله موجود مابین شما را از بین ببرند.

سعی کنید که به صورت هفتگی یا روزمره و در زمان های تعیین شده با هم چت کنید.

3. سعی کنید که به همراه دخترتان، در گروه هایی حضور داشته باشید که سایر اعضای خانواده و دوستانتان هم در آن حضور دارند.

شرکت کردن در جمع های خانوادگی یا گردش های خانوادگی یا انجام دادن یک سری کارهایی به همراه سایر دوستان خانوادگی می تواند آرامش بخش و لذت آور باشد و فشارهای موجود را از بین ببرد.

4. همراه با هم به تعطیلات بروید.

جدا شدن از کارهای روزمره می تواند باعث شود که مادران و دختران ریلکس شوند، مجددا انرژی مناسبی به دست بیاورند و رابطه بهتری با هم برقرار کنند.

ثابت شده است که تعطیلات خانوادگی یک سری فوایدی برای سلامت روانی و فیزیکی دارد؛ این مزیت ها عبارتند از کاهش افسردگی و بهبود سلامت قلبی.

رفتن به سفر همراه با اعضای خانواده، همانند سفرهای مادر – دختری، به شما کمک خواهد کرد تا خاطرات خوبی ایجاد کنید، آمادگی بیشتری برای مقابله با شرایط در حال تغییر به دست بیاورید و اعضای خانواده بدون استرس خاص در کنار هم خواهند بود.

5. یک سری روش هایی را برای نشان دادن عشق و قدردانی تان نسبت به یکدیگر پیدا کنید.

نوشتن یادداشت، دادن هدیه های کوچک یا حتی گفتن “متشکرم” یا “شما را دوست دارم” می تواند رابطه مابین مادر و دختر را بهتر کند.

بخش سه – ایجاد یک رابطه سالم

1. یک سری مرزها و محدودیت های مناسبی ایجاد کنید.

احساس احترام به انتخاب های یک دختر بالغ، عامل مهمی در رابطه مابین مادر – دختر است.

اجازه بدهید که تغییرات رابطه ای به صورت طبیعی صورت بگیرند. این نکته را به یاد داشته باشید که صورت گرفتن یک سری تغییرات در روابط مابین مادر – دختر یک مورد عادی است.

تغییراتی از شبیه ازدواج، جابجایی ها و به دنیا آمدن نوه ها می توانند باعث ایجاد تغییر در رابطه مابین مادران و دختران شوند.

در صورت درخواست نشدن از شما، نظر خودتان را بیان نکنید. در صورتیکه مادرتان یک توصیه ای بیان کند، حتی در صورت خوب بودن هم ممکن است به عنوان یک مورد منفی و بدی در نظر گرفته شود (چرا که بدون درخواست دیگران چنین توصیه ای بیان کرده است).

2. سعی کنید که سطح و مقدار تماس و ارتباط، برای طرفین رابطه متناسب باشد.

سعی کنید که در مورد تمامی مسائل، حتی در مورد مسائلی که با دخترتان اختلاف نظر دارید، یک ارتباط احترام آمیزی مابین شما وجود داشته باشد.

این مورد باعث خواهد شد که طرفین خواسته های طرف مقابلشان را در نظر بگیرند و دختر احساس نخواهد کرد که مادرش همواره می خواهد نظرات خودش را به انتخاب های خودش دیکته کند.

به نیاز استقلال دخترتان احترام بگذارید. برای مثال در صورتیکه یک مادر به صورت مکرر به دخترش زنگ بزند، پیام بفرستد یا بدون دعوت پیش دخترش برود، باعث خواهد شد که دخترش نسبت به او متنفر شود.

3. یک اتاقی برای نامزد یا همسر دخترتان در نظر بگیرید.

به غیر از مواردی که احساس می کنید دخترتان یک رابطه ناسالم یا سوء استفاده کننده ای با یک فرد دیگری دارد، باید از رابطه صمیمی دخترتان با سایر افراد مهم حمایت کنید.

سعی کنید که از دخالت کردن یا جانبداری کردن در اختلاف مابین دخترتان و همسرش اجتناب کنید.

هیچ وقت نباید همسر دخترتان را سرزنش کنید – این کار می تواند روابط مابین شما را با مشکلاتی مواجه کند.

به حریم خصوصی زوجین احترام بگذارید. این نکته را باید به یاد داشته باشید که رابطه دخترتان با همسرش یک رابطه مجزایی است و باید مابین این رابطه و رابطه خودتان تفاوت قائل باشید.

4. با دقت گوش دهید و رازدار باشید.

دختران دوست دارند که به مادرشان اعتماد داشته باشند و اطلاعات محرمانه شان را به آنها اطلاع دهند.

هیچ وقت مشکلات یا مسائل دخترتان را با سایر اعضای خانواده یا سایر افراد در میان نگذارید.

5. در زمانیکه بتوانید، از نظر فیزیکی و عاطفی به دخترتان کمک کنید.

یک مادر صرف نظر از سن دخترش می تواند از طریق نگه داشتن نوه هایش، کمک کردن به دخترش در حین جابجایی وسایل خانه، یا مراقبت کردن از وی در زمان بیمار بودن به دخترش کمک کنید و این کارش یک کار ارزشمندی خواهد بود.

نویسنده: Tasha Rube, LMSW

به روز رسانی شده در: 27 آوریل 2019 ,ترجمه : کانون مشاوران ایران