بایگانی برچسب برای: اوتیسم

بیماری اوتیسم عبارتی پزشکی است که به اختلالات مختلف در زمینه رشدی اشاره دارد. کودکان مبتلا به اوتیسم مشکلات زیاد و جدی را در زمینه ارتباطات اجتماعی و بیان دارند، البته اوتیسم در درجه های مختلف دیده می شود که در ادامه به آن می پردازیم.

بسیاری از کودکان مبتلا به این اختلال علایق کلیشه ای دارند (برای مثال به یک رشته یا فعالیت تکراری علاقه شدیدی دارند و آن کار را مدام تکرار می کنند). البته باید توجه داشته باشید که این ویژگی ها در تمام کودکان یکسان نیستند و هر فردی با شدت متفاوتی این علائم را نشان می دهد.

از نظر جنسیت پسران بسیار بیشتر از دختران در خطر ابتلا به اختلال اوتیسم قرار دارند به صورتی که آمار پسران مبتلا به این بیماری سه تا چهار برابر دختران می باشد. استعدادهای ذهنی این افراد نیز متفاوت است: آن ها هوش طبیعی با توانایی های شگفت انگیزی در زمینه های خاص (استعداد فردی) مانند ریاضیات، موسیقی دارند.

بیماری اوتیسم

بیماری اوتیسم یک اختلال شایع در دوران کودکی است که در بسیاری از کودکان جهان وجود داشته و در اصطلاح به آن در خود ماندگی نیز گفته می شود. کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم همانطوری که از اصطلاح آن پیدا است نمی توانند به خوبی با محیط اطراف ارتباط برقرار کنند.

بیماری اوتیسم معمولا از قبل از سن سه سالگی بروز پیدا می کند و گرچه در سنین و دوران مختلف میزان اثر آن بر بدن و ذهن کودک متفاوت می باشد اما به هر حال تاثیرات بد آن باعث اختلال در برقراری ارتباط کودک اوتیسمی با دیگران می شود. تعداد کودکانی که به بیماری اوتیسم گرفتار هستند روز به روز در جهان در حال افزایش است و ایران نیز از این قاعده مستثنی نمی باشد.

خبر خوش این است که مغز کودک اوتیسمی می تواند از طریق تمرین تغییر کند، با کمک دستگاه های نوروتراپیمی توانید مغز کودک اوتیسمی خود را در جهت مطلوب تغییر دهید، به این منظور می توانید با مرکز مشاوره ستاره ایرانیان با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

بیماری اوتیسم چیست و چه علائمی دارد

۱.اختلال در تعامل اجتماعی

کودکان مبتلا به اوتیسم نمی توانند مانند کودکان دیگر احساسات را درک کنند و اغلب والدین از همدلی آن ها تعجب می کنند این امر باعث می شود که کودک در ایجاد روابط با کودکان دیگر یا والدین مشکل داشته باشند. این کودکان معمولاً از تماس چشمی به شدت اجتناب می کنند و حالت چهره کمی را نشان می دهند به طور مثال ممکن است بسیار کم لبخند بزنند یا شاهد خنده از ته دل آن ها باشیم.  کودکان مبتلا به اوتیسم ارتباط کمی با همسالان خود داشته و اغلب ترجیح می دهند تنها بازی کنند و در تقلید از کودکان دیگر مشکل دارند.

۲. اختلال در ارتباط و زبان

یکی از ویژگی های بارز در کودکان اوتیسم اختلال در زبان و ارتباط است که در مورد قبلی هم کمی به آن اشاره کردیم، متاسفانه تکلم در ودکان اوتیسم گاهی اصلا رشد نمی کند یا به شدت تاخیر دارد و لحن صحبت متفاوتی نیز دارد. علاوه بر این در سنین بالاتر کودک اوتیسم نمی تواند متوجه کنایه و جوک شود و در درک این مسائل نیز مشکل دارد.

۳. رفتارها و علایق تکراری و کلیشه ای

کودکان مبتلا به اوتیسم علاقه بسیار زیادی به تکرار یک رفتار مشخص دارند به طور مثال ممکن است بارها و بارها یک بازی را تکرار کنند به صورتی که والدین را کلافه کند علاوه بر این کودکان اوتیسم نیاز زیادی به یکسانی در محیط خود دارند و معمولاً «ترس از تغییر» دارند و در برابر هرگونه تغییری مقاومت بالایی نشان می دهند. ممکن است عجیب به نظر برسد اما آن ها دوست دارند ساعت ها به تماشای وسایلی مانند ماشین لباسشویی یا چراغ راهنمایی بپردازند.

۴. اختلالات همراه

متاسفانه اوتیسم ممکن است همراه با اختلالات دیگری بروز پیدا کند. بسیاری از کودکان مبتلا به اوتیسم در نظافت دوران نوزادی مشکل دارند حتی با افزایش سن نیز از رفتن به توالت امتناع می کنند و در برابر تغییر در رژیم غذایی مقاومت بالایی را نشان می دهند که باعث آسیب به آن ها می شود.

واکنش در این کودکان دسته بندی متفاوتی دارد برخی از کودکان اوتیسمی به کوچکترین لمس واکنش شدید و نگران کننده ای نشان دهد، در حالی که دیگری به لمس واکنش ندارد ولی دربرابر کوچک ترین صدا واکنش های شدیدی را نشان می دهند، موهای خود را می کشد یا سر خود را به دیوار می کوبد.

برخی از بیماری اوتیسم در اوایل کودکی یا پس از بلوغ با صرع مواجه می شوند. اضطراب و  افسردگی به ویژه در کودکان، نوجوانان و بزرگسالان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم بیشتر رخ می دهد  و باعث آسیب در آینده آن ها می شود.

پیشگیری از اوتیسم

متاسفانه روش پیش گیری کامل و جامعی برای این اختلال وجود ندارد اما شناخت و فهم به موقع این بیماری در کودک می تواند سبب درمان بهتر و کامل تر کودک در سن پایین تر باشد.

سابقه خانوادگی و یا ژنتیک فرد نیز در این زمینه تاثیر گذار است مثلا احتمال اینکه کودک مبتلا به اوتیسم از خانواده ای باشد که یکی از نزدیکان و یا اعضای خانواده دارای این اختلال باشد زیاد است و یا اگر کودکی مبتلا به اوتیسم در خانواده ای باشد احتمال اینکه یک کودک دیگر با این اختلال مواجه شود زیادتر می شود.

علت اوتیسم چیست؟

به نظر می رسد که وجود اختلال در سیستم عصبی باعث عدم عملکرد درست مغز می شود. کودکان و بزرگسالان مبتلا به اختلال اوتیستیک در انجام بازی و ارتباط با دیگران و رفتارها و مهارت های اجتماعی دچار مشکل و اختلال هستند به دلیل آنکه مغز آنها در برقراری مهارت ها و روابط اجتماعی و ارتباط با دیگران درست عمل نمی کند.

کودکان مبتلا به اوتیسم ممکن است که در برخی از علوم مانند ریاضیات یا هنر نابغه باشند اما برخی دیگر از کودکان مبتلا به اوتیسم ممکن است هوش کمی داشته و دوران تحصیل مشکلات متعددی با یادگیری داشته باشند و به نوعی یادگیری در آنان با اختلال و کندی صورت گیرد.

کودکان اوتیسمی در برقراری ارتباط با دیگر افراد و هم سن و سالان خود دچار مشکل هستند و برخی از آن ها در دوران نوجوانی و جوانی بدتر نیز شده و به کلی در برقراری ارتباط و هم کلام شدن با دیگران به مشکل بر می خورند.

از نظر بیماری ها باید گفت کسانی که بیماری های خاص دیگری دارند احتمال ابتلا به اوتیسم بیشتری نیز دارند و نکته دیگر این است که سن والدین و پدر و مادر کودک در هنگام تولد او می تواند یکی دیگر از دلایل افزایش دهنده احتمال ابتلا به اوتیسم در کودک باشد و در این باره احتمال داده می شود که فرزند یک والدین بزرگسال و پیرتر احتمال بیشتری در ابتلا به اوتیسم دارد.

نقش والدین

والدین باید به این نکته دقت کند که اگر این بیماری به موقع تشخیص داده شود و برای درمان آن به موقع اقدام گردد کودک می تواند بسیاری از مهارت های لازم را طی دوره درمان آموخته و در آینده نیز می تواند همانند یک فرد عادی و بدون هیچ مشکلی زندگی کند اما این مستلزم سختی کشیدن های والدین و کودکان مبتلا به اوتیسم در فرایند درمان است.

درمان بیماری اوتیسم در مرکز مشاوره ستاره ایرانیان با آموزش مهارت های اجتماعی و ارتباطی با درمان های تضمینی انجام می شود، در این مرکز کودک با این روش های به روز دنیا کودکان یاد می گیرند که چگونه با استفاده از تمرینات مختلف با احساسات خود کنار بیایند. به این منظور می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

در نحوه برقراری ارتباط کلامی در کودکان مبتلا به اوتیسم باید گفت که این کودکان در برقراری های کلامی مشکل داشته مثلا اگر فردی در رابطه با موضوعی با آن ها صحبت کند او آن صحبت ها را نادیده گرفته و در مورد موضوع مورد علاقه خود صحبت را ادامه می دهد و به قول معروف انگار نه انگار که موضوع بحث اصلا چیز دیگری بوده است.

تحقیقات پژوهشگران بر روی مغز افراد اوتیسمی نشان می دهد که این نوع کودکان از نظر اندازه، مغزی به مراتب کوچک تر از سایر هم سن و سالان خود دارند و به همین دلیل شاید مشکلاتی در سیستم و عملکرد مغزی در آنان به وجود اید. به هر حال برای درمان بیماری اوتیسم فرایندی وجود دارد که به تشخیص پزشک و آزمایشات بر روی کودک در نظر گرفته می شود.

ایا کودکان اوتیسم خوب میشوند

بیماری اوتیسم چیست و چگونه درمان میشود؟ متاسفانه اوتیسم قابل درمان نیست اما نباید ناامید شوید. با درمان در کودکی و حمایت مناسب، می توانند مانند کودکان سالم در جامعه حضور داشته باشند اما درمان نباید در هیچ زمانی قطع شود.

خبر خوش این است که مغز می تواند از طریق تمرین تغییر کند، با کمک دستگاه های نوروتراپیمی توانید مغز کودک اوتیسمی خود را تغییر دهید، به این منظور می توانید با مرکز مشاوره ستاره ایرانیان با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

چهره کودکان اوتیسم

برخی از ویژگی‌های بارز درظاهر کودکان اوتیسمی عبارتند از:

• صورت پهن‌تر
• قسمت صورت میانی کوتاه‌تر
•  چشمان بازتر
• دهان بزرگ‌تر

مطالعات در این زمینه نشان می دهد که کودکان مبتلا به اوتیسم در مقایسه با کودکان دیگر ، چشم‌های گشادتر و صورت پهن‌تری ادارند.

منبع : بیماری اوتیسم

کوبیدن سر کودک از علائم بسیار شایع اوتیسم می باشد. از دیدگاه درمان بیوپزشکی، این علائم نشانه یا علامت یک مشکل اساسی می باشد.

کوبیدن، تکان دادن، چرخاندن و تکان دادن بدن همگی از عادات رایج برای نوزادان و کودکان نوپا هستند.

بسیاری از روانشناسان بر این باورند که تکان دادن و کوبیدن سر به عنوان یک مکانیسم آرام بخش برای کودکان خردسال عمل می کند. در حالی که کوبیدن سر می تواند یک رفتار طبیعی برای نوزادان باشد، زمانی که با تاخیر رشد همراه شود می تواند نشانه ای از اختلال طیف اوتیسم باشد.

صدمه به خود می تواند به خصوص ترسناک باشد زیرا به نظر می رسد غریزه اصلی ما در حفظ خود را نقض می کند. همچنین تمایل والدین برای محافظت از فرزندانشان را عمیقاً به چالش می کشد.

والدین خانه های خود را برای مراقبت از کودک ایمن می سازند، کودک خود را در صندلی های ایمنی خودرو می گذارند و آن ها را به مدرسه می برند تا همه آن ها را از آسیب های بیرونی محافظت کنند. اما والدین چگونه می توانند کودکان را از خطری که در درون خود دارند محافظت کنند؟

چرا کودکان درگیر حرکات تکراری می شوند؟

برای درک اینکه چرا کودکان خردسال دست به حرکات تکراری می زنند، مانند کوبیدن و ضربه زدن به سر، ابتدا باید بفهمیم که آن ها چه کارهایی را تکرار می کنند.

همه نوزادان زمانی که در رحم هستند توسط مادرشان تکان می‌خورند. همانطور که کودکان رشد می‌کنند، اسباب‌بازی‌های گهواره‌ای، سه چرخه‌ها، سرسره‌ها، سواری در شهربازی، ماشین‌ بازی و دوچرخه‌سواری نمونه ای از این فعالیت ها می باشند.

 علت کوبیدن سر کودک اوتیسم |چرا کودک با دست به سر خود میزند

علت کوبیدن سر کودک به دیوار دلایل متعددی وجود دارد که چرا کودکان خردسال تمایل به کوبیدن سر دارند. در اینجا چند نمونه رایج از این رفتار آورده شده است:

• ضربه زدن به سر نشانه مشکلات پردازش حسی یا ناشی از نقص حسی می باشد. زمانی که سیستم عصبی کمتر از حد تحریک شده باشد، ممکن است کودک سرش بکوبد.
• از طرف دیگر، زمانی که سیستم عصبی بیش از حد حساس است و بیش از حد تحریک شده است، ممکن است کودک سرش را بکوبد. این تلاشی است برای اینکه آنها احساس راحتی بیشتری کنند زیرا انتقال دهنده های عصبی آن ها قادر به پردازش احساسات اطراف خود نیستند.
• کوبیدن سر کودک یک تکنیک آرام بخش قبل از خواب است. نوزادان به تکان خوردن برای خواب عادت دارند، بنابراین بسیاری از نوزادان و کودکان نوپا راه هایی برای ایجاد یک حرکت تکراری پیدا می کنند.
• کودکانی که به دلیل نقص حسی کمتر تحریک می شوند، مانند آن هایی که نابینا یا ناشنوا هستند، اغلب برای تحریک به سر خود ضربه وارد می کنند.

• کودکانی که محیط اطراف آن ها حواس پرتی کمی ایجاد می کند، ممکن است خسته یا تنها شوند و در نتیجه سر خود را برای تحریک بکوبند.
• کودکانی که در محیط شلوغ، پر سر و صدا و ناآرام غرق می شوند نیز با حرکات موزون مانند کوبیدن سر کودک آرام می شوند.
• برخی از کودکان هنگام دندان درآوردن یا عفونت گوش برای تسکین سرشان را تکان می دهند.
• نوزاد ممکن است از سر ناامیدی یا عصبانیت سرشان را تکان دهند یا به جایی بکوبند، مانند حالت عصبانیت.
• کوبیدن سر کودک برای جلب توجه نیز می باشد. هر چه کودکان واکنش بیشتری از سوی والدین یا سایر بزرگسالان دریافت کنند، احتمال ادامه این عادت بیشتر است.

نکته: به طور کلی، کودکان به منظور آسیب رساندن به خود، سرشان را نمی کوبند.

کوبیدن سر کودک چقدر شایع است؟

تا ۲۰ درصد از نوزادان و کودکان نوپا سالم، سر خود را تکان می دهند یا آن را به جایی می کوبند . اگر فرزند شما سالم است و فقط هنگام خواب سرش را تکان می دهد، جای نگرانی نیست.

گفتنی است، کوبیدن سر کودک، چرخاندن سر و تکان دادن بدن در کودکان مبتلا به تاخیر رشد، کودکان مبتلا به اوتیسم و ​​کودکانی که مورد آزار و اذیت یا بی‌توجهی قرار می گیرند، بسیار شایع‌تر است.

پسرها سه برابر بیشتر از دخترها در معرض کوبیدن سر کودک قرار دارند.

کوبیدن سر کودک اوتیسم چقدر طول می کشد؟

کوبیدن سر کودک معمولاً پس از شش ماهگی ظاهر می شود و معمولاً تا چهار سالگی به طور خود به خود پایان می یابد. با این حال، کوبیدن سر کودک اگر بیش از سال‌های اولیه ادامه یابد یا منجر به صدمات جدی می شود.

در رشد و رفتار معمول دوران کودکی، کودکی که بیش از سه سالگی هنوز کوبیدن سر کودک را تحربه می کند، باید از نظر پزشکی مورد ارزیابی قرار گیرد.

از کجا بفهمیم ضربه سر نشانه اوتیسم است؟

پنج رفتار کلیدی کودکان مبتلا به اوتیسم را متمایز می کند که شامل موارد زیر همراه با کوبیدن سر کودک می باشد:

1. تا ۱۴ ماهگی، اکثر کودکان به اشیاء اشاره می کنند تا فرد دیگری را وادار کنند که به آن شی نگاه کند.
2. عدم دنبال کردن اشاره های دیگران در حالی که کودکان دیگر اغلب به چیزی که بزرگسالان به آن اشاره دارند نگاه می کنند.
3. فقدان تماس چشمی یا تماس چشمی زودگذر: تا سه ماهگی، کودکان سالم تماس چشمی مداوم را به عنوان وسیله ای برای ارتباط اجتماعی و تعامل انتخاب می کنند
4. عدم پاسخگویی به نام: در ۱۲ ماهگی، کودکان سالم به فردی که نام آن ها یا نام مستعاری را که اغلب می شنوند صدا می کند نگاه می کنند یا به سمت آن ها بر می گردند.

این پنج رفتار معمولاً در کودکانی که ممکن است مبتلا به اختلال طیف اوتیستیک وجود ندارد. اگر نگران هستید، بدون توجه به سن کودکتان با پزشک اطفال تماس بگیرید و علائم کودک خود را برای آن ها بیان کنید.

دیگر علائم کودک اوتیسمی عبارتند از:

• تاخیر در یادگیری رشدی
• حساسیت بیش از حد یا کمتر به نور، صدا، لمس یا مزه
• مشکل در برقراری ارتباط
• حرکات و رفتارهای تکراری
• دشواری در موقعیت های اجتماعی
• دلبستگی به علایق غیرعادی
• مشکلات خواب

در اختلال طیف اوتیسم، شروع برخورد با پرخاشگری و عصبانیت در سنین رشد کودک بسیار مهم است. با رشد کودک، مقابله با پرخاشگری دشوارتر می شود و به رفتاری تکراری تبدیل می شود و احتمال آسیب جسمی کودک قوی تر می شود.

این وضعیت نشان می دهد که توجه به تشخیص و درمان زودهنگام طیف اوتیسم چقدر اهمیت دارد.

جلوگیری از کوبیدن سر کودک

اگر کوبیدن سر کودک را دیده‌اید، احتمالاً می‌خواهید از این رفتار جلوگیری کنید. در اینجا چند راه وجود دارد که می توانید به جلوگیری از عادت سرکوب کردن کمک کنید:

1. وقتی متوجه کوبیدن سر شدید، سعی کنید یک عامل حواس پرتی را معرفی کنید.
2. می توانید با حفظ آرامش و انتقال کودک به ناحیه دیگری که دسترسی به سطح سخت وجود ندارد، از شدت ضربات سر کودک بکاهید.
3. اگر کوبیدن سر کودک بخشی از کج خلقی و عصبانیت است، با آرامش حواس کودک خود را منحرف کنید.

آیا کوبیدن سر کودک اوتیسم باعث ضربه مغزی می شود؟

برای والدین کودکان مبتلا به اوتیسم، آسیب مغزی یک نگرانی رایج است. کودکان زیر سه سال به ندرت با کوبیدن سر کودک خود آسیب طولانی مدت ایجاد می کنند.

سر این کودکان برای مقابله با ضربه ناشی از افتادن طراحی شده است، و ضربه سر به ندرت بیشتر از یک تصادف می باشد. با این حال، با بزرگتر شدن کودکان، آن ها در معرض خطر بیشتری برای ایجاد آسیب پایدار هستند.

چه زمانی باید نگران ضربه زدن نوزادم به سرش باشم؟

اگر کودک شما سالم است و فقط در طول شب یا چرت زدن سر خود را به جایی می کوبد، جای نگرانی نیست.

کودکان معمولاً این کارها را انجام می دهند تا به خواب بروند. کوبیدن سر کودک و تکان دادن بدن تنها در صورتی یک اختلال محسوب می شود که به طور قابل توجهی با خواب تداخل داشته باشد یا منجر به آسیب بدنی  شود.

جلوگیری از کوبیدن سر کودک

همان طور که گفته شد کودکان برای اجتناب یا فرار از برخورد ناخوشایند اجتماعی دست به رفتار آسیب‌رسان (کوبیدن سر کودک) به می‌زنند. ممکن است کودک قبل از ملاقات با شخص خاصی یا در طول یک فعالیت خاص شروع به آسیب زدن به خود کند.

در هر صورت، هدف این نوع رفتار اجتناب از چیزی یا کسی است. به عنوان مثال، درمانگر ممکن است از کودک بخواهد کاری انجام دهد (مثلاً، منطقه بازی را ترک کند). اگر او مایل نباشد، ممکن است رفتار آسیب‌رسانی به خود داشته باشد. نتیجه این است که درخواست اولیه رد می شود، در این شرایط مشاور باید بسیار حرفه ای باشد زیرا اگر حرف خود را کنار بگذارد کودک یاد می گیرد که با این کار می تواند به هدف خود برسد.

در مواردی که کودک نمی فهمد چه چیزی از او پرسیده می شود، ممکن است یک مشکل جسمی (به عنوان مثال سردرد، مشکل شنوایی یا بیماری معده) وجود داشته باشد یا کودک ممکن است درگیر اختلالات جسمی مانند مشکلات شنوایی باشد. در این صورت، مهم است که کودک توسط پزشک ارزیابی شود و مشکلات، بیماری ها و اختلالات جانبی نیز شناسایی شوند.

یک راه حل کاربردی برای کوبیدن سر کودک این است که به او مهارت های ارتباطی کاربردی مانند زبان اشاره یا استفاده از تخته ارتباطی را آموزش دهید. این بدان معناست که والدین، مراقبان، درمانگران و پزشکان هنگام تعامل با کودک از سیستم ارتباطی یکسانی استفاده می کنند. همچنین مهم است که کودک هر کجا که می رود به این سیستم ارتباطی دسترسی داشته باشد.

منبع : آیا کوبیدن سر کودک نشانه اوتیسم است؟