نوشته‌ها

مدیریت دعوای کودکان بر سر اسباب بازیشان

چگونه دعوای کودکان بر سر اسباب بازیشان را مدیریت کنیم؟

بعضی از بچه ها علاقه ای به اشتراک گذاشتن اسباب بازی خود با بچه های دیگر ندارند و یا حتی اسباب بازی آن ها را به زور می گیرند. گاهی هم بر سر وسایل بازی در مهدکودک یا خانه بازی دعوا و کتک کاری می کنند.

فرض کنید در حالی که کودکتان با دوستش درحال بازی است، شما متوجه می شوید که دوستش، ماشین اسباب بازی مورد علاقه کودکتان را از او گرفته و دارد بازی می کند، کودکتان که از این مساله خوشحال نیست، ماشین را از او می گیرد و دعوا و جیغ شروع می شود. رفتار شما در برخورد با این اتفاق چیست؟

اسباب بازی را از کودکتان گرفته به دوستش می دهید؟ وارد دعوای آن ها نمی شوید و منتظر می مانید خودشان این مساله را حل کنند؟ کودک خود را خسیس خطاب می کنید و سرزنشش می کنید؟

بنظرتان چه رفتار و واکنشی در مواقع دعوای کودکان درست است؟ اگر واکنش مناسبی در این شرایط نداشته باشید، ممکن است با رفتار خود به کودکتان آسیب وارد کنید و یا رفتاری داشته باشید که تبدیل به یک عادت شده و کودکتان برای رسیدن به خواسته هایش از آن استفاده خواهد کرد.

اگر شما هم در این شرایط آشفته می شوید و نمی دانید واکنش درست چیست، این بخش از مشاورانه به شما کمک خواهد کرد.

واکنش درست والدین هنگام دعوای کودکان سر وسایل

والدین در برخورد با این شرایط، واکنش های متفاوتی دارند. برخی از والدین نگران قضاوت دیگران در مورد روش تربیت شان می شوند، در نتیجه از این اتفاق بسیار ناراحت و آشفته می شوند و کودک خود را سرزنش می کنند. گروهی دیگر از والدین کاملا بی تفاوت برخورد می کنند و وارد دعوا کودک نمی شوند.

برخی از والدین نیز در مواقعی که کودک بر سر وسایل خود دعوا می کند، خوشحال می شوند چون تصور می کنند این رفتار به این معناست که کودکشان می تواند از پس حق خود دفاع کنند و گلیمش را از آب بکشد. در ادامه نکاتی را آورده ایم که کمک می کند بهترین رفتار را در این مواقع داشته باشید.

اسباب بازی او را به زور از دستش نگیرید.

در این مواقع باید اول از همه به سن کودک توجه کنید.

مثلا نباید انتظار نداشته باشید که کودک دو ساله ی شما معنای بخشش را درک کند.

اگر زودتر از زمان مناسب کودک را مجبور به کنار گذاشتن خودخواهی کنید و یا او را مجبور کنید که وسایلش را به کودک دیگری بدهد یا به زور وسایلش را گرفته و به کودک دیگری بدهید، باعث ایجاد احساس عدم امنیت در کودک خود می شوید.

کودکتان همواره ترس و نگرانی دارد که وسایلش را باید به کودک دیگری بدهد، در نتیجه از بازی با دیگر بچه ها خودداری می کند و وقتی بازی می کند، با نزدیک شدن هر کودکی به وسایلش دچار ترس و وحشت شده و او را پس می زند.

بگذارید او با کودکی کمی بزرگتر از خود بازی کند

کودک دو ساله مفهوم رعایت حق دیگران را نمی داند، پس اگر او وسایل بچه های دیگر را می گیرد، زورگو نیست. بهتر است بگذارید کودکتان با بچه های کمی بزرگتر از خود، که می توانند در مقابل این رفتار کودکتان مقاومت کرده و از حق خود دفاع کنند، بازی کند.

هیچ گاه فرزندتان را سرزنش نکنید

اگر کودکی دارید که همواره اسباب بازی بچه های دیگر را می گیرد و مهاجمی رفتار می کند نباید او را سرزنش کنید، زیرا سرزنش کردن او را بیشتر تهاجمی کرده و هم باعث ایجاد حس تنهایی در او می شود.

توجه آن ها را به وسیله یا موضوع دیگری جلب کنید

اگر فرزندتان رفتار تهاجمی دارد و با بچه دیگری مدام در حال دعوا و جدل است، بهتر است برای مدتی آن ها را جدا کرده و توجه کودکتان را به وسایل یا موضوعات دیگری جلب کنید.

 اسباب بازی دیگری به آن ها بدهید

زمانی که دو کودک بر سر یک وسیله بازی دعوا می کنند باید حواسشان را پرت کنید، می توانید با یک اسباب بازی دیگر شوق کودک را برای بازی کردن برانگیخته کنید.

از یک اسباب بازی چند تا تهیه کنید

برای جلوگیری از دعوا بر سر اسباب بازی ها، بهتر است قبل از اینکه دو کودک بازی خود را شروع کنند، اسباب بازی یک شکل به هر دو بدهید. این گونه احتمال دعوا کردن آن ها بسیار کم خواهد شد.

واکنش مثبت نشان ندهید

زمانی که بچه ها بر سر وسیله بازی دعوا می کنند، نباید هیچ واکنش مثبتی در برابر کودکی که وسیله دیگری را به زور گرفته، نشان دهید. از کودک بخواهید که وسیله را به دوستش پس دهد و از دوستش محترمانه بخواهد که وسیله بازی خود را به او بدهد.

هرگز کودکتان را مجبور به کاری نکنید

اگر کودکتان به هیچ وجه قصد ندارد که اسباب بازی خود را به اشتراک بگذارد و یا به دوستش بدهد، باید به تصمیمش احترام بگذارید و به هیچ وجه او را مجبور به انجام کاری که دوست ندارد، نکنید. کودک را با اجبار و اکراه به تقسیم وسایلش با کودک دیگر وادار نکنید.

به سخاوتمند شدن کودک اصرار نورزید

وقت کودک شما هنوز معنای سخاوت و بخشش را درک نمی کند، نباید با اعمال فشار و سخت گیری بیجا، سعی کنید آن ها سخاوتمند کنید. این رفتار فقط رشد نرمال کودک را به تاخیر می اندازد.

اسباب بازی را از هر دو بگیرید

وقتی کودکان بر سر یک وسیله دعوا می کنند و هیچ یک نیز کوتاه نمی آیند و دعوا تمام نمی شود، به جای این که اسباب بازی را به زور از یکی گرفته و به دیگری بدهید، بهتر است وسیله را از هر دوی آن ها بگیرید و آن ها را سرگرم بازی دیگری کنید.

تا جایی که می شود، مداخله نکنید

بهتر است زمانی که کودکان برای تملک وسیله ای دعوا می کنند تا جایی که ممکن است، مداخله نکنید و چیزی نگویید و اجازه دهید این مشکل را خودشان حل کنند.

از مشاور کمک بگیرید

اگر کودک شما همیشه حالتی مهاجم و پرخاشگر دارد و نمی تواند با کودکان دیگر بدون دعوا بازی کند، بهتر است با یک روانشناس کودک صحبت کرده و با کمک از مشاوره این رفتار را در او اصلاح کنید.

در چه رده سنی  می شود با کودکان در مورد بخشش صحبت کرد؟

در سنین پایین زمانی که کودک در مراحل ابتدایی رشد است، اول با مفهوم کلمه ی «مال من» آشنا می شود ، این باعث ایجاد حس استقلال در او شده و اعتماد به نفسش را بالا می برد.

پس می توان گفت خودخواهی در کودکان یک امر نرمال و طبیعی است. اما در طول فرایند رشدی کودک می فهمد که بعضی از وسایل متعلق به نیست و با مفاهیم «مال من» و «مال تو» یا «مال او» نیز آشنا می شود.

رفتار کودک دو ساله ای که وسایلش را به دیگران نمی دهد، کاملا طبیعی و به اقتضای سن او است. پس اگر او را مجبور به تقسیم یا به اشتراک گذاشتن وسایلش با کودک دیگری کنید او را حریص تر می کنید.

زمانی که کودک به سه سالگی می رسد، آمادگی شرکت در بازی های جمعی را پیدا می کند اما هنوز خیلی از مفاهیم را درک نمی کند.

رفته رفته کودک با مفاهیم مثل قرض دادن و قرض گرفتن، با هم استفاده کردن، بخشش و مال من و تو را آشنا می شود. اگر کودک در این سن اسباب بازی کودک دیگری را برداشت نیز امری طبیعی است و نباید آن را دزدی تلقی کرد.

در سن سه تا چهار سالگی، کودک علاقه مند به بازی گروهی و معاشرت با دیگران است ولی هنوز نمی تواند اسباب بازی مورد علاقه اش را به کودکی دیگری بدهد تا با آن بازی کند ولی وسایل دیگری که فعلا با آن ها بازی نمی کند را در اختیار بقیه می گذارد.

کودک پنج ساله به بازی های گروهی و فعالیت های جمعی علاقه پیدا می کند و در این سن مفهوم «مال من» و «مال تو» یا «مال او» را درک کرده و به چیزی که مال دیگری است احترام می گذارد و دیگر به زور وسایل بقیه را از دستشان نمی گیرد.

زمانی که کودم به مدرسه می رود، مراقب از وسایل و حس تملک را نیز می آموزد. در این سن است که والدین می توانند با کودک خود در مرد مفاهیم بخشش و سخاوتمندی صحبت کنند، اما والدین نباید بدون اجازه ی او به وسایلش دست بزنند و یا آن ها به خواهر و برادر کوچک ترش ببخشند.

منبع : چگونه دعوای کودکان بر سر اسباب بازیشان را مدیریت کنیم؟

مضرات اسباب بازی های پلاستیکی برای کودکان

بازی کردن یکی از فعالیت های مهم و حیاتی در دوره های مختلف رشد است. بازی کردن با اسباب بازی غذای روانی برای کودکان محسوب می شود و روانشناسان معتقدند که یکی از نشانه های سلامت عقل و کنجکاوی و هوشیاری بچه ها تمایل آن ها به بازی کردن و داشتن اسباب بازی است. در هر شرایطی مهم ترین ویژگی یک کودک داشتن فعالیت و جنب و جوش و بازی کردن است.

اسباب بازی نقش مهمی در رشد جسمی و روانی کودک دارد و هم چنین به رشد خلاقیت آن ها کمک می کند، بازی با همسالان نیز باعث تقویت مهارت های اجتماعی او می شود. همچنین سرگرم شدن کودک با اسباب بازی های پلاستیکی به مادران این فرصت را می دهند تا به کارهای روزمره خود نیز برسند.

درعین حال که اسباب بازی ها نقش مهم و مثبتی در روند رشدی کودکان دارند، اما کاملا بی ضرر هم نیستند و نمی توان کودکان را با اسباب بازی های پلاستیکی تنها گذاشت.

در این مطلب در مورد خطرات و مضرات اسباب بازی های پلاستیکی بر سلامت کودکان خواهیم پرداخت.

خطرات شیمیایی اسباب بازی های پلاستیکی

تحقیقات نشان می دهد که مواد شیمیایی مضری که در اسباب بازی های پلاستیکی وجود دارد، می تواند سلامت کودک شما را تحت تاثیر قرار دهد. در کشورهای مختلف از مواد شیمیایی متفاوتی برای ساخت اسباب بازی استفاده می شود و نمی توان لیست کاملی از مواد شیمیایی مضری که در ساخت اسباب بازی ها استفاده می شود، ارائه کرد.

در لیست مواد شیمیایی به کار رفته در اسباب بازی ها علاوه بر نوع ماده شیمیایی باید راه تشخیص و عوارض آن را نیز بیان شود، اما متاسفانه در برخی از کارخانه و کشورها این مورد نیز رعایت نمی شود.

سوالی که در اینجا مطرح است این می باشد که این مواد چگونه وارد بدن کودک می شود. باید جواب داد که مهم ترین راه ورود و انتقال، استنشاق است. در مطالعات جدید، بیان شده که بیش از 100 ماده شیمیایی مضر ممکن است در اسباب بازی های پلاستیکی وجود داشته باشد، در این تحقیق به این دلیل که اغلبِ سازندگان اسباب بازی اطلاعاتی در مورد نوع مواد شیمیایی به کار رفته در آن را در اختیار نمی گذارند، از داده های مطالعات قبلی استفاده شده است.

تعداد بیشتر اسباب بازی های پلاستیکی مساوی است با خطرات بیشتر

کار مطالعاتی محققان برای تخمین میزان آسیب زا بودن اسباب بازی با استفاده از تکنولوژی پیشرفته، نشان داد که هر چه تعداد بیشتری اسباب بازی پلاستیکی در اتاق کودک وجود داشته باشد، میزان خطرات شیمیایی نیز بیشتر خواهد بود. در این تحقیقات هم چنین میزان اسباب بازی موجود در اتاق هر کودک، به طور میانگین 18 کیلوگرم برآورد شد.

بلعیدن و استنشاق از مهم ترین راه های انتقال مواد شیمیایی به بدن کودکان است و از آن جا که کودکان و نوزادان اغلب اسباب بازی ها را وارد دهانشان می کنند، این خطرات نیز افزایش می یابد.

محققان دریافتند که در اسباب بازی های پلاستیکی مختلف حدودا 419ماده شیمیایی مختلف یافت می شود که 126 مورد از این مواد شیمیایی می توانند برای سلامت کودک خطرات و مضر باشند.

با توجه به خطرات و مضرات اسباب بازی های پلاستیکی بر سلامت کودکان، پیشنهاد می شود که اسباب بازی های چوبی را جایگزین اسباب بازی های پلاستیکی کنید تا با خیال راحتی آن ها در اختیار کودکان قرار دهید.

منبع : مضرات اسباب بازی های پلاستیکی برای کودکان