۱۱ راه سازگاری کودک با مدرسه | با بچه ای که به مدرسه نمیرود چه باید کرد
سازگاری کودک با مدرسه دشوار می باشد، آیا فرزندتان در مدرسه گریه می کند؟ در این شرایط باید یاد بگیرید چگونه با اضطراب جدایی کنار بیایید و کاری کنید که صبح ها راحت تر فرزند خود را در مدرسه رها کنید.
چرا کودک من هنگام رفتن به مدرسه گریه می کند؟
بیشتر بچه ها وقتی به مدرسه برده می شوند به خاطر اضطراب جدایی گریه می کنند، فکر دور شدن از والدینشان باعث گریه آن ها می شود.
مدرسه رفتن بچه‌ها به زور و با دعوا هیچ فایده‌ای ندارد، زیرا این بدان معناست که چیزی برای نگرانی وجود دارد که باعث می‌شود کودک بیشتر بترسد و شروع به گریه کند و سازگاری کودک با مدرسه برای والدین سخت تر شود.
علائم ترس از مدرسه
علائم زیادی وجود دارد که نشان می دهد که سازگاری کودک با مدرسه کم است یا ترس از جدایی را تجربه می کند در این شرایط توصیه می شود که والدین به علائم توجه کنند و در صورت تشدید آن از مشاور کمک بگیرند.
نشانه های زیر علائم عدم سازگاری کودک با مدرسه می باشد:
- گریه، عصبانیت، فریاد زدن یا جیغ کشیدن
- خود را در اتاق خود پنهان کردن یا درب اتاق را بستن
- امتناع از حرکت به سمت مدرسه
- التماس برای نرفتن به مدرسه، گریه، افتادن روی زمین
- قبل از مدرسه از درد، درد و بیماری شکایت می کند و اگر اجازه دهید در خانه بماند ناگهان بهتر می شود.
- سطح بالایی از اضطراب را هنگام رفتن به مدرسه نشان می دهد
- مشکل خواب دارد و اغلب کابوس می بیند.
علل اضطراب جدایی
اضطراب جدایی، ترس و عدم سازگاری کودک با مدرسه دلایل زیادی می تواند داشته باشد که به مدرسه یا محیط خانه و خانواده مربوط می شود، این علل ها شامل موارد زیر می باشند، به یاد داشته باشید که آشنایی با این علت ها سبب سازگاری کودک با مدرسه می شود:
- رویدادهای نگران کننده در خانه یا مدرسه
- تعارض در خانواده یا با دوستان در مدرسه
- تغییر مدرسه می تواند برای بسیاری از کودکان استرس شدیدی داشته و باعث عدم سازگاری کودک با مدرسه شود.
- مشکلات با معلم
- نتایج ضعیف مدرسه
- انتظار بالای والدین
کمک به سازگاری کودک با مدرسه
۱. در مورد احساسات فرزندتان در خانه بحث کنید
گاهی اوقات موثرترین راه برای جلوگیری از گریه و سازگاری کودک با مدرسه بروز احساسات به نوع دیگر و روش دیگری می باشد.
پس از آرام شدن همه چیز با کودک خود در مورد احساسات او در آن روز صحبت کنید. از کلمات برای توصیف احساسات او استفاده کنید ولی در به کار بردن کلمات دقت داشته باشید.
به او اجازه دهید احساسات خود را بیان کند و به آن ها کمک کنید تا بتواند احساساتی مانند ترس، عصبانیت، آسیب دیدگی و نگرانی را بهتر نشان دهد. به او یادآوری کنید که اشکالی ندارد که دلتنگ شما باشد و به او بگویید که شما هم دلتنگش هستید و هر روز مشتاق هستید تا از مدرسه به خانه بیاید و او را ببینید.
به تمام حرف هایی که می زند گوش دهید و در هر جمله او به دنبال دلیلی نگردید که چرا او نباید چنین احساسی داشته باشد. به او فضایی بدهید تا بدون ترس دیدگاه متفاوت خود را بیان کند. سعی کنید در تمام مدتی که صحبت می کند سکوت کنید و به او گوش دهید.
پس از این که صحبت های او تمام شد درباره احساسات مثبتی که ممکن است در طول روز مدرسه داشته است صحبت کنید.
بحث‌هایی مانند این به کودک کمک می کند تا احساسات خود را شناسایی کند. این به او کمک می کند نه تنها بفهمد که عادی می باشد، بلکه شروع به استفاده از کلمات برای به اشتراک گذاشتن احساس خود کند.
۲. در مورد مدرسه به صورت مثبت صحبت کنید
ممکن است ناخواسته متوجه شوید که در مورد مدرسه به طرز بدی صحبت می کنید، این صحبت های منفی و غیر منطقی باعث ترس و عدم سازگاری کودک با مدرسه می شود که عواقب بدی را به دنبال دارد.
اینکار ترس و فرضیات او را تأیید می کند که مدرسه جایی است که نباید در آن حضور پیدا کرد. چند روش متداول که ممکن است مدرسه را چیزی منفی و ترسناک نشان دهید شامل موارد زیر می باشد:
- صحبت های وحشتناک: « چقدر خوب فردا تعطیله و دیگه مدرسه ای در کار نیست»
- تهدیدهای توخالی « اگه گریه کنی تمام اسباب بازی هایت را ازت می گیرم»
- رشوه: «اگر بری مدرسه، موقع برگشت برات بستنی می خرم»
به طور خلاصه، از تبدیل مدرسه به موضوعی برای بحث و جدل بپرهیزید. در عوض، آن را مثبت نگه دارید.
توضیح دهید که مدرسه چیزی است که همه ما تجربه کرده‌ایم، یا فعالیت‌های سرگرم کننده‌ای را که او در آنجا انجام می‌دهد برجسته کنید. به عنوان مثال، بازی، فوتبال، ورزش، کتاب خواندن و موارد دیگر
فقط نپرسید “مدرسه چطور بود؟” در عوض، سؤالات طولانی بپرسید، تا نظرات او را بشنوید و سعی کنید نکات مثبت نظر او را برجسته کنید.
۳. یک وسیله خاص به فرزندتان بدهید
یکی از راه‌های آسان‌تر کردن سازگاری کودک با مدرسه این است که به فرزندتان یک وسیله خاص بدهید که او می‌تواند در طول مدرسه نگه دارد.
شاید این دستبند مورد علاقه او باشد، دستبندی که وقتی احساس ترس یا عصبی می کند می تواند با او بازی کند یا به آن نگاه کند، یا شاید این حیوان عروسکی دوست داشتنی یا کوچک او باشد که با خیال راحت در کوله پشتی اش گذاشته شده است، حتی می تواند یک یادداشت خاص از شما باشد که او می تواند در جیب خود نگه دارد.
داشتن یک آیتم خاص، چه در نزدیکی یا در جیب او، به آرامش او هنگام آشنا شدن با موقعیت های جدید کمک می کند.
نکته: یکی از وسایل خود را به او بدهید. از یک گیره مو گرفته تا یک ساعت قدیمی، به او اجازه دهید این وسیله را در طول مدرسه داشته باشد سپس به او بگویید که آن را هنگام تعطیلی خواهید دید. این نه تنها بخشید از شما را به او می‌دهد، بلکه به او اطمینان می‌دهد که بعداً دوباره شما را خواهد دید.
۴. زودتر از بچه های دیگر او را حاضر کنید
تصور کنید به یک مهمانی می‌رسید و همه از قبل آنجا هستند. اگر مهمانی شامل دوستان و خانواده باشد، ممکن است نگران نشوید. اما اگر کسی را نمی‌شناسید چطور؟ احتمالاً احساس می کنید که خسته، عصبی و آماده رفتن به خانه هستید.
همین امر در مورد فرزند شما نیز صادق است.
با آوردن کودک به مدرسه حتی چند دقیقه زودتر به او اجازه دهید تا مدتی قبل از شروع هرج و مرج در آنجا مستقر شود با اینکار به سازگاری کودک با مدرسه کمک می کنید. او همچنین قبل از آمدن بچه ها می تواند راحت تر با معلم خود ارتباط برقرار کند.
اگر احساس می‌کنید فرزندتان در شلوغی مدرسه غرق شده است، سعی کنید چند دقیقه زودتر او را پیاده کنید.
نکته: بهتر است، همه چیز را از شب قبل آماده کنید تا از عجله در آخرین لحظه جلوگیری شود. وسایلی مانند ناهار و کیف کار خود را ببندید و لباس ها را از قبل آماده کنید.
۵. فرزندتان را راهنمایی کنید
هیچ چیز نمی تواند به اندازه ایستادن در وسط یک اتاق بدون هیچ ایده ای برای انجام کار بعدی احساس ناخوشایندی داشته باشد. اگر فرزند شما با برنامه مدرسه آشنا نباشد، ممکن است احساس اضطراب بیشتری داشته باشد.
در چند روز اول، او را به سمت فعالیتی که می تواند انجام دهد راهنمایی کنید، به خصوص فعالیتی که از آن لذت می برد، مانند پازل یا ساختمان سازی.
با راهنمایی او به سمت یک کار مورد علاقه، می توانید به او کمک کنید به جای تمرکز بر روی خروج شما روی فعالیت تمرکز کند.
او همچنین می تواند در مورد روز و فعالیت هایی که پیش رو دارد هیجان زده یا کنجکاو شود. او به جای نگرانی در مورد جدا بودن از شما منتظر است که زودتر زمان مدرسه رسیده و از شما جدا شود.
نکته: از معلمش بپرسید که چه فعالیتی را در چند روز گذشته بیشتر دوست داشته است. به این ترتیب، نه تنها می‌توانید او را به سمت آن فعالیت راهنمایی کنید، بلکه می‌توانید در هنگام خروج از خانه او را در مورد آن هیجان زده کنید.
۶. بدون خداحافظی او را ترک نکنید
ترک بدون خداحافظی وسوسه انگیز است. به هر حال، او به اندازه کافی حواسش پرت به نظر می رسد، شاید حتی از فعالیت خود لذت می برد بنابراین چرا او را ناراحت کنید؟
با این کار او به جای تمرکز بر فعالیت یا استقرار در آن، به اطراف نگاه می کند و تعجب می کند که کجا رفتید. او ممکن است بقیه روز را با نگرانی در مورد اینکه کجا رفته اید و چرا خداحافظی نکرده اید سپری کند و همین کار کوچک باعث کاهش سازگاری کودک با مدرسه شود بنابراین حتما پیش از رفتن با او خداحافظی کنید.
در صورت عدم خداحافظی صبح روز بعد، او نگران خواهد بود که آیا شما دوباره بدون اینکه دوباره به او بگویید آنجا را ترک کنید یا نه، و در آینده عدم سازگاری کودک با مدرسه افزایش خواهد یافت. فقط اینکه او گریه نمی کند، به این معنی نیست که او در طول روز آسیب، ترس و عصبانیت را تجربه نخواهد کرد.
۷. خداحافظی را مختصر نگه دارید | درمان بیماری جدایی در مدرسه
وقتی فرزندتان در مدرسه گریه می کند اولین واکنش شما چیست؟ به احتمال زیاد سریع پیش او می روید و او را در آغوش می گیرید.
هیچ کس بهتر از شما نمی تواند او را تسلی دهد، اما در این مورد، اجازه دهید معلمان این نقش را بر عهده بگیرند.
و همچنین خداحافظی را کوتاه نگه دارید. سپس توضیح دهید که زمان رفتن شما فرا رسیده است. وقتی شروع به گریه کرد، به او یادآوری کنید که خوب می شود و در کنار دوستانش است.
سپس، بخش مهم اینجاست، نترسید. برای در آغوش گرفتن دوباره برنگردید یا کنار در معطل نشوید. در کنار او گریه نکنید، بدترین کار این است که گریه کنید زیرا ترس کودک چند برابر می شود و دیدن ناراحتی شما او را بیشتر نگران می کند. او باید بداند که شما از ماندن او در مدرسه مطمئن هستید.
نکته: مراقب حالات چهره و زبان بدن خود باشید. اگر صورت شما چیز دیگری بگوید، احساس اطمینان نمی کند. لبخندی واقعی بدهید و آرام باشید، او بیشتر از هر کلمه ای که می گویید صورت و زبان بدن شما را می فهمد.
۸. از معلمان بپرسید که روز چگونه گذشت
احساس گناه عادی است، به خصوص زمانی که آخرین چیزی که دیدید فرزندتان در حال گریه بود.
حقیقت این است که او احتمالا تمام روز گریه نکرده است. در واقع، او احتمالا چند دقیقه بعد از رفتن شما از گریه دست کشیده است.
در زمان ملاقات او، از معلم بپرسید که بقیه روز چگونه گذشت و فرزندتان چگونه با آن کنار آمد. اگر واقعاً نگران هستید، پس از رسیدن به محل کار، با کادر مدرسه تماس بگیرید تا ببینید چه مدت طول کشید تا سرانجام او آرام شد و بقیه روز او چگونه گذشته است.
ممکن است متوجه شوید که او در نهایت از بقیه روز خود لذت می برد، یا با دیگران خوب بازی می کرد.
نکته: از معلم بپرسید که در نهایت چه چیزی به کودک شما کمک کرد تا آرام شود و ببینید آیا او می تواند آن را در چند روز آینده تکرار کند یا خیر.
۹. به یاد داشته باشید که اینهم خواهد گذشت
به خوتان یادآوری کنید که این دوره طبیعی است و همه آن را طی می کنند.
شما پدر و مادر آن ها هستید و دلبستگی سالم به والدین معمولاً دلیل گریه فرزند شما در مدرسه است و باعث عدم سازگاری کودک با مدرسه می شود. احساس نکنید که کار خوبی انجام ندادید زیرا او گریه کرد در حالی که دوستانش ساکت بودند. در عوض، از ارتباط قوی والدین و فرزندی که ایجاد کرده اید لذت ببرید.
زمان باعث می شود این روزهای سخت بگذرد و فرزند شما نیز به مرور به این روند جدید عادت می کند.
۱۰. برنامه های ترسناک را به حداقل برسانید.
اگر برنامه‌هایی که تماشا می‌کنید ترسناک نباشند، احتمال ترس و عدم سازگاری کودک با مدرسه کمتر می شود. سعی کنید محیط خانه را مکانی شاد و پر از ارامش نگه دارید تا کودکتان اضطراب کم تری را تجربه کند.
۱۱.در مورد احساسات فرزندتان در خانه بحث کنید
گاهی اوقات موثرترین راه برای جلوگیری از گریه زمانی است که به خانه می رسند در آن هنگام می توانید به آرامی با آن ها صحبت کنید.
برای توصیف احساسات به او کمک کنید مانند: “وقتی امروز به مدرسه رفتی، غمگین به نظر می رسید.”
به او اجازه دهید احساساتی را که ممکن است داشته باشد بیان کند تا بتواند احساساتی مانند ترس، عصبانیت، آسیب دیدگی و نگرانی را بهتر تشخیص دهد. به او یادآوری کنید که اشکالی ندارد که دلتنگ شما باشد و بگویید که شما هم دلتنگش هستید و هر روز مشتاقانه منتظر باشید که او را از مدرسه ببرید.
برای هر جمله ای دنبال دلیلی نگردید که چرا نباید چنین احساسی داشته باشد. به او فضایی بدهید تا بدون ترس از قضاوت شدن احساسات خود را بیان کند.
در عین حال، درباره احساسات مثبتی که ممکن است در طول روز مدرسه داشته است نیز صحبت کنید تا به سازگاری کودک با مدرسه برسید. بله، رها کردن و غلبه بر ترس کار سختی بود، اما شاید فعالیت‌های جدیدی را پیدا کرده یا دوست های جدیدی پیدا کرده است که دوست دارد با آن ها بازی کند.
نتیجه
با بحث درباره احساسات او و نشان دادن همدلی برای مبارزاتش شروع کنید. در مورد مدرسه به شیوه ای مثبت صحبت کنید و در مقابل میل به ترسناک جلوه دادن آن مقاومت کنید. به او یک وسیله خاص بدهید ،خواه مال او باشد یا مال شما، تا احساس بودن کنار شما را برای او زنده کند.
برای جلوگیری از شلوغی، زودتر از سایر بچه‌ها به آنجا برسید و او را به اولین فعالیت مورد علاقه‌اش راهنمایی کنید. بدون خداحافظی ترک نکنید، در عین حال خداحافظی را کوتاه نگه دارید. از معلم بپرسید که بقیه روز چگونه گذشت و به خود یادآوری کنید که این طبیعی است و به زودی خواهد گذشت.
با گذشت زمان، هر دوی شما با شرایط عادی جدید خود سازگار خواهید شد و دیگر نیازی نیست هر روز با مشکلات روبرو شوید.
منبع : ۱۱ راه سازگاری کودک با مدرسه | با بچه ای که به مدرسه نمیرود چه باید کرد