هفت راه برای کمک به خواب نوجوان
شاید تعجب کنید اما نوجوانان نسبت به بزرگسالان به خواب بیشتری نیاز دارند. متاسفانه، کم خوابی شدید در میان نوجوانان مسئله ی شایعی است. اما شما به عنوان والدین، می توانید به آنها کمک کنید تا برنامه ی روزمره ی سالمی را برای خود ایجاد کنند و به میزان بیشتری بخوابند.
روانشناس بالینی دکتر استفانی سیلبرمن، متخصص خواب و نویسنده ی کتاب راهنمای بیخوابی: راهنمای جامع برای آنکه بتوانید به اندازه ی کافی بخوابید، در زیر راهنمایی هایی را برای این منظور پیشنهاد می کند:
- توجه داشته باشید که تغییر در روند روزانه ی نوجوانان امری طبیعی است. دکتر سیلبرمن می گوید به دلیل همین تغییرات طبیعی، نوجوانان شبها تا دیروقت احساس خواب آلودگی نمی کنند. این مسئله چرخه ی خواب آنها را برهم می زند: نوجوانان دیر به رخت خواب رفته و فردا نیز دیر از خواب بیدار می شوند.
- به آنها کمک کنید تا برنامه ی خواب خود را مشخص کنند. همانگونه که داشتن یک روال مرتب برای رفتن به رخت خواب برای افراد بالغ حیاتی محسوب می شود، این مسئله برای نوجوانان نیز اهمیت دارد. نه تنها تغییر در چرخه ی شبانه روزی نوجوان می تواند باعث بی خوابی او شوند بلکه عادت های زندگی نیز به خواب نوجوان صدمه وارد می کنند.
تکنولوژی یک مقصر بزرگ در این زمینه است. تلوزیون، کامپیوتر، و بیشتر از همه گوشی های تلفن همراه، نور روشنی را از خود ساطع می کنند که موجب ایجاد تحریک در مغز نوجوان می شوند. پس این مسئله نیز در کنار تغییرات طبیعی در ساعت زیستی به ایجاد مشکل کمبود خواب کمک می کند. بنابراین، سعی کنید، استفاده ی نوجوان را از تکنولوژی محدود کنید.
همچنین به آنها کمک کنید تا به انجام فعالیت های آرامش بخش و لذت بخش، به عنوان بخشی از برنامه ی روزانه خود، بپردازند. مطالعه، دوش آب گرم یا مدیتیشن و امور عبادی پیش از خواب، نمونه های خوبی از این فعالیت ها هستند. انجام این کار پیش از خواب به مغز آنها این پیغام را خواهد داد که زمان رفتن به رخت خواب فرا رسیده است.
دیگر عواملی که موجب اختلال در خواب می شوند، ورزش کردن پیش از خواب و مصرف غذا و نوشیدنی های مملو از کافئین نزدیک به زمان خواب است.
- از عینک های ضد آفتاب استفاده کنید. باز برروی این مسئله تاکید می کنیم که نور موجب تحریک و فعالیت می شود. به گفته ی سیلبرمن “اگر نوجوان شما شبها نمی تواند استراحت کند، آنها را وادار کنید تا در ظهرو بعد از ظهر از عینک های ضد آفتاب استفاده کنند.” در عوض نوجوان می تواند صبح ها از نور برای بیدار شدن استفاده کند (برای مثال با کنار زدن پرده های پنجره ی اتاق).
- آنها را از اتاق شان خارج کنید. سیلبرمن می گوید: “نوجوانان میل دارند در اتاق خود به خواب زمستانه بروند”. اما این کار می تواند از بخواب رفتن فرد جلوگیری کند، زیرا رخت خواب را باید تنها برای زمان خواب استفاده کرد. با این کار می توانید یک رابطه ی روانی میان رخت خواب و خوابیدن ایجاد کنید. اگر نوجوان در رخت خواب به کارهای دیگری مانند بازی های رایانه ای، کتاب خواندن، غذا خوردن و دیگر کارها بپردازد این ارتباط از میان خواهد رفت.
- خود داری از خوابیدن در روزهای تعطیل. این کار ممکن است دشوار باشد، اما هرقدر نوجوان درروزهای تعطیل، دیرتر از خواب بیدار شود، شبها نیز به همان اندازه دیرتر به خواب خواهد رفت و بدین ترتیب برنامه ی خواب هفتگی آنها نیز از بین خواهد رفت. آنها را تشویق کنید تا سیکل هر روزه ی خواب و بیداری منسجم و پایداری داشته باشند.
- درباره ی خواب با آنها صحبت کنید. سیلبرمن می گوید با فرزند خود در باره ی تغییرات طبیعی ریتم خواب آنها صحبت کنید. او همچنین می افزاید: علاوه بر آن باید درباره ی اهمیت خواب و علت قرار گرفتن آن در اولویت ها نیز با نوجوان گفت وگو کنید.
مطالعات بسیاری نشان داده اند که عدم خواب کافی می تواند تاثیرات منفی بسیاری برروی عملکرد در مدرسه داشته باشند و عملکرد های شناختی را با اختلال موجه سازند. محرومیت از خواب در صورتی که فرزند شما صبح مسیر مدرسه را به تنهایی طی می کند، حتی می تواند برای نوجوان خطرناک باشد.
- میزان خواب نوجوان خود را مورد بررسی قرار دهید. با آنکه می دانیم نوجوان نیاز به خواب بیشتری دارد اما میزان مشخصی برای آن تعیین نشده است. مانند بزرگسالان، در نوجوانان نیز میزان نیاز به خواب از فردی به فرد دیگر متفاوت است.
سیلبرمن می گوید یک راه ساده برای برآورد این موضوع مشاهده ی زمان طبیعی رفتن آنها به رخت خواب و برخواستن آنها در روزهای تعطیل است. سپس ساعاتی را که خوابیده اند را محاسبه کنید. برای مثال، اگر در نیمه شب (ساعت 12) به خواب رفته اند و به طور طبیعی در ساعت 10 صبح بیدار شده اند، این بدان معناست که آنها به 10 ساعت خواب نیاز دارند و باید هر شب به همین اندازه بخوابند.
منبع: کودک و نوجوان