کمک به کودک برای تنها خوابیدن ✔️ فواید و مضطرات جدا خوابیدن
کمک به کودک برای تنها خوابیدن چگونه است؟ آیا برای برای تنها خوابیدن کودک در اتاق خود مشکل دارید؟ آیا کودک به هر طریقی شب ها خودش را به شما نزدیک می کند و از تنها خوابیدن ترس دارد؟ پس حتما این مقاله را بخوانید :
بسیاری از کودکان و نوجوانان مضطرب وقتی در نزدیکی والدینشان می خوابند، احساس امنیت می کنند. به طور خاص، کودکان و نوجوانانی که دارای اضطراب جدایی هستند، به منظور خوابیدن در بستر شما ممکن است درخواست کنند، التماس کرده و یا کج خلقی کنند.
فهرست مطالب
کمک به کودک برای تنها خوابیدن
این مسئله نه تنها برای فرزند شما، بلکه برای خود شما نیز می تواند مشکل ساز باشد. هنگامی که کودکان و نوجوانان مضطرب در تخت خواب پدر و مادر خود می خوابند، آنها با ترس های خود روبرو نمی شوند و همچنان از تنها خوابیدن می ترسند. آنها یاد نمی گیرند که چگونه خود را آرام کنند و ببینند که همه چیز درست خواهد شد. خوابیدن با کودک برای والدین خواب راحت یا تنها بودن با همسر را دشوار می کند. اگرچه بیشتر والدین می دانند که برای فرزندشان ترس از تنها خوابیدن مناسب نیست، اما مردد هستند که چگونه این رفتار را تغییر دهند.
تنها خوابیدن کودک
خوابیدن تنها برای کودک می تواند تجربه ای چالش برانگیز باشد. ممکن است نگران باشند یا حتی از آن وحشت داشته باشند. با این حال، با کمک و حمایت والدین، اکثر کودکان می توانند یاد بگیرند که به تنهایی بخوابند.
مرحله ۱: آماده کردن فرزندتان
قبل از شروع هر برنامه جدید در خانه، مهم است که کودک شما آنچه را که می خواهد اتفاق بیفتد و چرایی آن را بفهمد. برای بچه های کوچک تر، ممکن است بخواهید کتاب هایی را در مورد هم خوابگی برای آن ها بخوانید و توضیح دهید که خوابیدن در بستر پدر یا مادر باعث می شود اضطراب بیشتر بشود (برای اطلاعات بیشتر در مورد آموزش فرزندتان در مورد اضطراب، نحوه صحبت کردن با کودکتان در مورد اضطراب را مطالعه کنید). برای نوجوانان توضیح دهید که تنها خوابیدن بخشی از رشد عادی است و اگر چه به نظر می رسد ترسناک است، اما مهم است که به تدریج این ترس را برطرف کنیم.
مرحله ۲: اتاق کودک خود را جذاب و سرگرم کننده کنید!
مهم این است که احتمال این تغییر جدید را برای فرزندتان آسانتر کنید. فرزندتان را در جذاب کردن اتاق خود درگیر کنید. خلاق باشید و فرزندتان را تشویق کنید که اتاق خود را با چیزهای لذت بخش و سرگرم کننده تزئین کند (به عنوان مثال، تصاویر، پوسترها، شبرنگ ها، شیپورها، و یا یک روتختی با رنگ مورد علاقه اش!). تمرکز توجه کودک بر روی چیزهای مثبت باعث کاهش اضطراب او در اوایل تنها خوابیدن می شود.
هم چنین می توانید توجه کودک خود را به فواید خوابیدن در اتاقش متمرکز کنید:
- برای کودکان کوچکتر: دختر بزرگ یا پسر بزرگی بودن و تنها خوابیدن
- خوابیدن تو یه اتاقی که همش مال خودشه، اگر با خواهر و برادری ان اتاق را شریک است حواستان باشد فضای شخصی خودش را داشته باشد.
- کودکان و نوجوانان ممکن است به این فکر کنند که روزی مجبور باشند زمانی در خانه دوستشان بخوابند یا در کمپ تفریحی بخوابند.
پیشنهاد مشاور: سلامت خواب نوزاد خود را تضمین کنید
مرحله ۳: یک عادت خواب روتین ایجاد کنید
به عنوان یک پدر و مادر، احتمالا همین الان هم با کودک خود یک روال یا عادت خواب دارید که ممکن است شامل خواندن داستان و بوسیدن و شب بخیر باشد. کل این روال باید در اتاق خواب کودک شما باشد. حتی اگر کودک شما هنوز آماده نیست که به تنهایی بخوابد، اگر فرزندتان در اتاق خودش برای خواب آماده شود، خیلی بهتر از این است که در اتاق شما آماده خواب شود.
مرحله ۴: روبرو شدن تدریجی با ترس ها
ممکن است واقع بینانه نباشد که کودک شما بتواند بلافاصله تنها بخوابد. در عوض، شما می توانید یک نردبان ترس را با فرزند خود ایجاد کنید (نوشتن ترس ها و مراحل مقابله با ان به صورت پله به پله)، هدف این است که ” برای تمام شب در رختخواب خود بخوابم”. وقتی فرزند شما به تدریج با ترس خود مواجه می شود، مهم است که در سرعت فرزندتان پیشرفت ایجاد کنید. هر کودک و نوجوان متفاوت است و می تواند در یک گام دیگر شروع کند. برخی از پیشنهادات برای اولین گام عبارتند از:
- کودک را در یک تختخواب بچگانه در اتاق خود بخوابانید.
- کودک را در یک تختخواب بچه گانه یا کیسه خواب در کنار در اتاق تان بخوابانید.
- کودک را در یک تختخواب بچه گانه در بیرون از اتاق تان در حالی که دراتاق را باز گذاشته اید، بخوابانید.
- کودک را در اتاق خودش بخوابانید و تا هنگامی که به خواب می رود، در کنار او روی صندلی بنشینید (در اتاق کودک کنار او دراز نکشید).
- کودک را در اتاق خودش بخوابانید و یک نور شب برای او روشن کنید و تا ۱۰ دقیقه کنار او در اتاق بمانید.
نکته مفید: آسان کردن انتقال
برای برخی از کودکان و نوجوانان، شروع به تنهایی خوابیدن به تدریج می تواند بسیار ترسناک باشد، بنابراین شما ممکن است نیاز به برخی از مراحل اضافی در نردبان ترس کودک خود داشته باشید، مانند: موافقت برای سرزدن به فرزند خودتان یک بار یا دو بار در طول شب (و یا بیشتر، در صورت لزوم، با برنامه ای برای کاهش این سرزدن ها در طول زمان). به کودک خود یک رادیو برای استفاده در هنگام تنهایی در اتاقش بدهید.هر چیزی که کودک شما احساس می کند که می تواند انجام دهد تا خوابیدن او در رختخواب شما را متوقف کند، یک گام در مسیر درست است!
گام ۵: تشویق، تشویق، تشویق!
مهم نیست که فرزند شما با چه ترسی مواجه است، به هر حال هر ترسی دشوار است. بنابراین، مهم است که فرزندان خود را بسیار تحسین و تشویق کنید و به آن ها پاداش بدهید! هر بار که کودک شما توانست بر روی نردبان ترس خود حرکت کند، حتما این موفقیت را تشویق کنید!
نکات مفید: یک پوستر با روزهای هفته ایجاد کنید و یک ستاره طلایی یا یک برچسب برای هر شب که فرزند شما می تواند به هدف خود درمورد نردبان ترس برسد، قرار دهید! آن را در جایی در خانه به نمایش بگذارید تا همه افراد خانواده بتوانند ببینند که فرزند شما به خوبی از عهده آن برمی آید. هرگز یک ستاره یا برچسب را برای رفتار بد از پوستر جدا نکنید. شما می خواهید این پاداش ها به عنوان یک انگیزه برای فرزندتان باشد نه مجازات. بعضی از کودکان از کابوس شکایت دارند. فرزند شما ممکن است در اواسط شب برای راحتی به اتاق شما بیاید.
سن تنها خوابیدن کودک
سنی که کودک می تواند به تنهایی بخوابد متفاوت است و به عوامل مختلفی از جمله شخصیت کودک، عادات خواب، و محیط خواب بستگی دارد. به طور کلی، اکثر کارشناسان توصیه می کنند که کودکان تا سن ۱۸ ماهگی با والدین خود بخوابند. با این حال، برخی از کودکان ممکن است زودتر یا دیرتر برای خوابیدن آماده شوند.
اگر فکر می کنید کودک شما برای خوابیدن آماده است، چند کار وجود دارد که می توانید انجام دهید تا به او کمک کنید:
- یک برنامه خواب منظم ایجاد کنید و به آن پایبند باشید.
- یک محیط خواب آرام و تاریک ایجاد کنید.
- کودک خود را قبل از خواب آرام کنید.
- اگر کودک شما در طول شب بیدار شد، به آرامی او را آرام کنید و سعی کنید او را دوباره بخوابانید.
اگر کودک شما در خوابیدن مشکل دارد، با پزشک خود صحبت کنید. آنها می توانند به شما در شناسایی هر گونه مشکل پزشکی یا رشدی کمک کنند که ممکن است باعث مشکل خواب کودک شما شود.
مضرات تنها خوابیدن
مضرات تنها خوابیدن کودک به سن کودک بستگی دارد. نوزادان و کودکان خردسال به طور طبیعی در نزدیکی والدین خود احساس امنیت می کنند. تنها خوابیدن در این سن می تواند باعث ایجاد احساس ترس و اضطراب در کودک شود. این امر می تواند منجر به مشکلات خواب، مانند بی خوابی و کابوس شود.
در کودکان بزرگتر، تنها خوابیدن می تواند منجر به مشکلاتی در روابط والدین و کودک شود. کودکان ممکن است احساس کنند که والدین آنها آنها را دوست ندارند یا به آنها اهمیت نمی دهند. این امر می تواند منجر به مشکلات عاطفی، مانند افسردگی و اضطراب شود.
در اینجا برخی از مضرات خاص تنها خوابیدن کودک آورده شده است:
- افزایش خطر ابتلا به اختلالات خواب
- افزایش خطر ابتلا به مشکلات عاطفی
- مشکلات عاطفی در کودکان
- افزایش خطر ابتلا به مشکلات رفتاری
- مشکلات رفتاری در کودکان
در اینجا چند نکته برای کمک به کودک شما برای کنار آمدن با تنها خوابیدن آورده شده است:
- یک روال خواب منظم ایجاد کنید و به آن پایبند باشید.
- یک محیط خواب آرام و ایمن ایجاد کنید.
- قبل از خواب با کودک خود وقت بگذارید و به او آرامش دهید.
- اگر کودک شما در طول شب از خواب بیدار شد، به آرامی و بدون سر و صدا به او آرامش دهید.
با پیروی از این نکات، می توانید به کودک خود کمک کنید تا تنها خوابیدن را یاد بگیرد و از مزایای آن بهره مند شود، اگر احساس می کنید کودک شما دچار اضطراب شده است می توانید با با شماره های۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید و از کمک متخصصان کودک در زمینه تنها خوابیدن کودک نی نی سایت
پاسخ کوتاه این است که هیچ پاسخ قطعی وجود ندارد. بهترین سن برای جدا کردن اتاق کودک از والدین، زمانی است که کودک برای خوابیدن در اتاق خود آماده باشد. این امر معمولاً در سنین یک تا دو سالگی اتفاق می افتد.
البته، برخی از کودکان ممکن است زودتر یا دیرتر برای تنها خوابیدن آماده شوند. اگر کودک شما در سن یک سالگی هنوز برای تنها خوابیدن آماده نیست، نگران نباشید. می توانید سعی کنید او را تشویق کنید تا در اتاق خود بخوابد، اما نباید او را مجبور کنید.
استفاده کنید.