نوشته‌ها

آیا احساس تنهایی می کنید؟

احساس تنهایی یک واکنش هیجانی است. فردی که قادر نیست با دیگران ارتباط برقرار کند احساس می کند که از دیگران جدا شده است  و نمی تواند احساسات خوشایند، ناخوشایند، ترس ها و نگرانی های خود را با ما در میان بگذارید.

احساس تنهایی

احساس تنهایی همانند احساس کم رویی، ناتوانی اجتماعی محسوب می شود و هرکدام از ما در شرایطی احساس می کنیم که تنها هستیم. 

افرادی که درگیر این احساس می شوند کم کم متوجه می شوند که این احساس تمام جنبه های زندگی آن ها را تحت تاثیر قرار می دهد و به تدریج از تمایلات اجتماعی و بین فردی آن ها می کاهد تا زمانی که تمایل به بودن کنار دیگران در فرد از بین می رود.

کم رویی، ناتوانی در برقراری ارتباط و تنهایی در اثر فقر ارتباطی است.

نکته قابل توجه در این مورد این است که احساس تنهایی همیشه به معنای کم رویی یا ناتوانی و معلولیت اجتماعی نیست. 

همان طور که احساس تنها بودن همیشه به معنای تنها بودن نیست.

ممکن است فردی در جمع آشنایان و دوستان خود احساس تنهایی کند ولی فرد دیگری می تواند در یک جمع کاملاً غریبه که واقعاً در آن تنها است، احساس تنهایی نکند.

به این نکته دقت کنید که به دلیل ویژگی های دوران نوجوانی احساس تنهایی معمولاً بیش تر در بین نوجوان ها رواج دارد.

احساس تنهایی ممکن است گذرا و موقت باشد و فرد به تدریج به روال عادی زندگی خود بازگردد. 

اما اگر این نگرانی ها، مشکلات، اضطراب شدید، فقر انگیزشی و فشار های اجتماعی ادامه پیدا کنند فرد عمیقاً احساس تنهایی می کند.

این احساس نه تنها باعث کم رویی می شود بلکه ممکن است باعث ایجاد اضطراب، افسردگی شدید، فرار از خانه، اعتیاد و حتی خودکشی شود. 

آیا احساس تنهایی باعث خودکشی فرد می شود؟

درصد بالایی از کسانی که خودکشی کرده اند یا اقدام به خودکشی می کنند تجربه تنهایی و رها شدن از سمت خانواده و دوستان خود را تجربه می کنند. بنابراین می بایست به طور جدی به این امر توجه کرد.

بدون شک در دنیای جدید مشکلات زیادی بر سر راه افراد قرار دارد. 

تحقیقات نشان می دهد که افراد معمولاً بیش تر از بیماری های روحی رنج می برند تا بیماریهای جسمی و این ناراحتی های روحی در طولانی مدت باعث ایجاد بیماری و آسیب های جسمانی می شود.

به طور مثال بیماری های قلبی معمولاً در نتیجه ی فشارهای عاطفی و روانی و روابط ناسالم بین افراد به وجود می آید.

شیوع کم رویی و احساس تنهایی

بحث در مورد کم رویی و درصد فراوانی آن با توجه به تعریف کم رویی و متفاوت بودن آن در جوامع مختلف، دشوار است.

اما می توان با یک آمارگیری ساده متوجه شد که پدیده ی کمرویی فوق العاده همه گیر است و می تواند دلایل مختلفی داشته باشد که به آن ها هم خواهیم پرداخت.

کم رویی در کودکان و نوجوانان شیوع بیش تری نسبت به بزرگسالان دارد.

بسیاری از افرادی که بر اساس تعریف های ارائه شده کم رو تلقی می شوند. به شیوه ای این امر را پنهان می کنند و سعی می کنند در برابر افراد همسن خود کم رویی خود را بروز ندهند.

در هر حال بروز کم رویی با توجه به ساختار جامعه، خانواده، موقعیت شغلی و مالی افراد می تواند متفاوت باشد.

حداقل پدیدار شدن کم رویی زمانی رخ می دهد که فرد فقط با مخاطبان آشنا مانند خانواده و آشنایان نزدیک رابطه دارد و حداکثر تبلور آن زمانی است که فرد باید در حضور جمع  صحبت کند و یا بحث را اداره کند.

تحقیقاتمرکز مشاوره ستاره که در این زمینه شکل گرفته است نشان می دهد که تمام افراد کمرو به یک شکل نسبت به شرایط اجتماعی یکسان واکنش نشان نمی دهند و میزان درجات کمرویی برای آن ها متفاوت است. 

منبع : آیا احساس تنهایی می کنید؟ 

حساسیت به طرد چیست؟ راه های تقویت حس دوست داشته شدن

حساسیت به طرد چیست؟راه های تقویت حس دوست داشته شدن

حساسیت به طرد چیست و راهکارهای درمانی آن چه چیزی می تواند باشد؟ زندگی گروهی برای انسان ها اهمیت بسیاری دارد به طوری که تمامی افراد از طرد شدن و کنار گذاشته شدن از اجتماع را موضوعی ناخوشایند می دانند و تلاش می کنند از به وجود آمدن اتفاقات این چنینی جلوگیری کنند.

اما گروهی از افراد نسبت به این مسئله بیش از حد واکنش نشان می دهند، واکنش های شدید نسبت به کنار گذاشته شدن از یک جمع و یا رفتارهایی که به دنبال آن از فرد سر می زند ممکن است مشکلاتی برای فرد و اطرافیان به وجود آورد، به همین دلیل در این مقاله سعی می کنیم تا با مفهوم حساسیت به طرد، علل و راه های درمان آن آشنا شویم پس این مقاله را تا انتها مورد مطالعه قرار دهید.

حساسیت به طرد چیست؟

گروهی از افراد هستند که به دنبال بهانه ای برای طرد شدن می باشند و گوش به زنگ هستند تا نشانه های طرد شدن را دریافت کنند، آن ها ساده ترین رفتارها را به عنوان دلیلی برای طرد شدن تلقی می کنند و به دنبال چنین رفتارهایی می باشند که اگر چه با شرایط محیط و اجتماع نامتناسب است اما با استنباطی که آن ها در ذهن شان دارند کاملا هم خوانی می کند.

برای مثال فردی که نسبت به طرد شدن حساس می باشد در حین مکالمه با دوستش اگر متوجه شود که دوستش گاهی به تلفن همراه خود نگاه می کند، این کارش را به معنی برداشت می کند، که حتما او حوصله مرا ندارد و نمی خواهد با من صحبت کند و از این طریق او می خواهد به من بفهماند که باید با او خداحافظی کنم، او احتمالا می خواهد برای همیشه ارتباطش را با من قطع نماید.

به دنبال چنین رفتار و باوری این فرد نسبت به رفتار دوستش واکنش شدیدی نشان می دهد و این واکنش می تواند به صورت رفتارهایی مانند خداحافظی نابهنگام و ترک قرار تا یک پرخاشگری تمام عیار باشد، واکنش به هر صورت که باشد از نظر چنین فردی، هیچ دلیل دیگری برای رفتار این فرد نمی توان متصور شد.

حساسیت به طرد، واکنش ها به ادراک طرد

هر فردی بر اساس شخصیت و روحیاتی که دارد به شکل منحصر به فردی به احساس طرد شدنش پاسخ می دهد و به طور کلی می توانیم انواع پاسخ ها به حساسیت بالا نسبت به طرد شدن را در چند گروه طبقه بندی کنیم:

  1. افرادی که به دنبال تایید و محبت دیگران بر می آیند

این گروه از افراد به دلیل ترسی که از طرد شدن و از دست دادن نزدیکانشان دارند همواره تلاش می کنند تا از به وجود آمدن کوچک ترین اختلاف نظر و دلخوری جلوگیری کنند، آن ها همواره به دنبال تایید و محبت دیگران می باشند و در نتیجه سعی می کنند تا بیش از حد به دیگران محبت کنند و دیگران و شرایط آن ها را درک کرده و مقدم بر خود می دانند، به طور کلی می توان گفت این گروه از افراد خودشان را به عنوان فردی مستقل از یاد می برند و بر اساس برنامه ها و نیازهای دیگران زندگی می کنند.

  1. افرادی که با پرخاش و بد رفتاری تلاش می کنند توجه دیگران را جلب کنند

یکی دیگر از شایع ترین واکنش ها در مقابل احساس طرد شدگی، خشم و عصبانی شدن می باشد، افرادی که در مقابل بی توجهی دیگران عصبانی می شوند، از کوره در می روند و یا با زورگویی می خواهند خودشان را در یک رابطه حفظ کنند در این گروه قرار دارند.

این افراد اگر چه به ظاهر خودشان را خودخواه نشان می دهند و یا طوری وانمود می کنند که دیگران نسبت به آن ها در مرتبه پایین تری قرار دارند در حقیقت نسبت به تنها شدن و از دست دادن اطرافیانشان آسیب پذیر می باشند.

  1. افرادی که به خاطر حساسیت به طرد تنهایی را بر می گزینند

انتخاب کردن تنهایی می تواند یک پیش دستی هوشمندانه در مقابل حساسیت بالا به طرد شدن باشد، به عبارت دیگر آن ها باور دارند که از جانب عزیزان و نزدیکانشان قرار است طرد شوند و به خاطر این جدایی ناراحتی و مشکلات زیادی را تجربه می کنند، به همین دلیل آن ها از همان ابتدا سعی می کنند تا وارد روابط اجتماعی نزدیک نشوند تا با طرد شدن رو به رو نشوند.

افرادی که از به وجود آمدن رابطه صمیمانه واهمه و ترس دارند و زمانی که یک رابطه صمیمانه شکل می گیرد سعی می کنند آن رابطه را از بین ببرند و هم چنین تلاش می کنند تا روابط شان را به صورت منطقی نگه دارند در این گروه قرار می گیرند.

چرا حساسیت بالا به طرد ایجاد می شود؟

تمامی روانشناسان به اهمیت سال های اولیه کودکی پی بردند و به رابطه مادر و فرزندی باور دارند و معتقد هستند که کیفیت این رابطه بر روی روابط بعدی در طول زندگی اثر می گذارد و چگونگی این روابط را تعیین می کند، در صورتی که کودکان در سال های نخستین زندگی به این نتیجه برسند که مادر یا هر فرد دیگری مسئولیت مراقبت از آن ها را بر عهده دارد و برای رفع نیازهای آن ها آمادگی دارد و آن ها را تنها نمی گذارد.

در این شرایط فرد در آینده چنین تصوراتی نسبت به آینده اش خواهد داشت و راجع به شریک احساسی اش چنین تصوری در او ایجاد می شود که می تواند تکیه گاه خوب و مسئولیت پذیری باشد، اگر کودک احساس کند که مادر برای پاسخ گویی به نیازهای او آمادگی ندارد و در بسیاری از اوقات نیازهایش را بی جواب می گذارد در این شرایط نسبت به روابط بعدی و آینده اش بی اعتماد می شود و نمی تواند نسبت به آن ها حس خوبی داشته باشد.

درمان حساسیت به طرد

  1. پذیرش

اولین قدم برای این که در زندگی مان تغییری ایجاد شود این است که بپذیریم در چه وضعیتی قرار گرفته ایم تا زمانی که ندانیم کجا ایستاده ایم نخواهیم توانست برای جلو رفتن زندگی مان برنامه ریزی کنیم.

  1. در نظر گرفتن همه احتمالات از راهکارهای درمان حساسیت به طرد

هنگامی که احساس می کنید رفتاری که طرف مقابل انجام می دهد به معنی طرد شدن شما می باشد، چند نفس عمیق بکشید و سعی کنید خودتان را آرام نگه دارید و در ذهنتان به سوال ها پاسخ دهید که به جز طرد شدن شما چه دلایل دیگری برای این رفتار فرد وجود دارد؟

  1. باورکنید واقعیت غیر قابل تغییر نیست

در صورتی که تجربه ناخوشایندی نسبت به طرد شدن از جانب دیگران دارید باور کنید که در این دنیا قرار نیست یک تجربه چندین بار برای شما تکرار شود شاید در تجربه های جدید بتوانید نتیجه های بهتر و متفاوت تری را کسب کنید و برای رسیدن به این باور باید شروع کنید و در روابط تان رفتارهایی متفاوت تر از قبل داشته باشید.

  1. از کنار گذاشته شدن نترسید

حساسیت به طرد از آن جایی به وجود می آید که فرد نبودن در کنار دیگران و اطرافیان را به یک فاجعه تعبیر می کند. این باور را باید در خودتان به وجود آورید که در زندگی هر یک از انسان ها افراد زیادی می آیند و می روند و این مسئله آن چنان ترسناک نمی باشد.

نقش اطرافیان در حساسیت به طرد

افرادی که نسبت به طرد شدن حساس می شوند به طور معمول این حس بر اثر تجربیات آن ها در زندگی به وجود آمده است و به همین خاطر برای کاهش نشانه ها و از بین بردن چنین طرز فکری باید بدون محبت کردن بی قید و بند به او نشان دهید که او را دوست دارید و اصلا قصد رها کردن آن ها را ندارید.

محبت کردن بی قید و بند به معنی آن می باشد که با وجود دلخوری اما به صورت طبیعی در یک رابطه پیش خواهید رفت و با تمام اختلاف نظر ها و تفاوت های به وجود آمده او را دوست دارید و تمایل ندارید که او را رها کنید.

این نکته را در نظر داشته باشید که ایجاد شدن این طور تفکری به مرور زمان بر اثر تجربیات مختلفی که در فرد ایجاد شده است به وجود آمده و برای از بین بردن آن به زمان و صبر نیاز دارید.

منبع : حساسیت به طرد چیست؟ راه های تقویت حس دوست داشته شدن