چرا پدر و مادرانی که آگاهانه بهترین ها را برای فرزندانشان می خواهند، برایشان سخت است که از لحاظ احساسی به فرزندانشان نزدیک باشند؟ محققانِ دلبستگی دلایل متعددی برای مشکلات پدر مادر ها در این حوزه تشخیص داده اند. در مطالعه ی تعدادی مادران از لحاظ عاطفی سرد، محققان یافتند فقدان واکنش مادران به نوزادانشان دست کم تاحدودی به عدم آگاهیشان درمورد «چگونگی حمایت از دیگران» مربوط است. بعضی از مادران فاقد همدلی اند درحالیکه برخی در به و جود آوردن احساس نزدیکی و تعهد مشکل دارند که به نظرمی رسد عامل اصلی در «ایجاد رفتار مراقبتی»است. آنها همچنین «سابقه ی تجربیات دلبستگی منفی دوران کودکی باالگوها ومراقبان پس زننده» را گزارش دادند. که توضیح می دهد چرا آنها روش های مراقبت محدود تری در اختیار دارند.

به عبارت دیگر، مادران در این تحقیق همانطور با نوزادانشان رفتار می کردند که با خودشان در کودکی رفتار شده بود و کودکانشان اکنون در برابر آنها دچار دلبستگی دوری گزین می شوند.به طرز قابل توجهی در فراتحلیل اخیرِتحقیق دلبستگی «نشانه های دیگری برای انتقال شیوه ی دلبستگیِ میان نسلی» فراهم کرد. این پژوهش همچنین ارتباطات مهمی بین شیوه ی مراقبتی دوری گزین والدین و دلبستگی دوری گزین فرزندانشان را اثبات کرد. خصوصا در کودکان بزرگ تر و نوجوانان.

منبع: کودک و نوجوان

برای پخش فایل مرورگر خود را آپدیت کنید یا از اینجا فایل را دانلود نمایید.
 

کودکان تحت تأثیر والدین و اعضای خانواده و جامعه رفتارهای خاصی را یاد می گیرند. بیشتر بچه ها مسائل رفتاری جزئی مانند لجوج بودن و بی ادب بودن و یا کمبود توجه را از خود بروز می دهند. اگر این مسائل پیچیده شوند می توانند تبدیل به اختلالات شوند. در اینجا چند اختلال شایع روانی در کودکان آورده شده است:

1. اختلال کمبود توجه – بیش فعالی (ADHD): کودکان مبتلا به ADHD سه ویژگی های اصلی دارند: بی توجهی، تکانش گری وبیش فعالی. آن ها همچنین می توانند بی قرار، پرخاش گر و تحریک پذیر باشند.

2. افسردگی و اختلال دوقطبی: کودکان مبتلا به اختلال دو قطبی تمایل به نوسانات خلقی ناگهانی، دوره های طولانی از بیش فعالی و به دنبال آن بی حالی، بداخلاقی، سرخوردگی و رفتار تهاجمی دارند.

3. اختلال اضطراب: کودکان مبتلا به اختلال اضطراب تمایل به نگرانی بیش از حد در مورد همه چیز دارند. حتی بی اهمیت ترین مسائل باعث بی خوابی شبانه آن ها می شود.

4. سندرم اسپرجر: این سندرم فرم خفیفی از اوتیسم است. علائم این بیماری شامل عدم توانایی در مهارت های اجتماعی، دوست نداشتن تغییر در محیط آشنا و زندگی روزمره،

نداشتن تماس چشمی، حرکات و حالات صورت غیر معمول، نداشتن همدلی و مهارت های حرکتی.

5. ناتوانی در یادگیری: این یک اختلال روانی است که یادگیری را برای کودک به یک چالش تبدیل می کند. علائم این بیماری شامل ناتوانی در توجه، حافظه ضعیف، هماهنگی ضعیف، عدم توانایی در دنبال کردن دستورالعمل ها و یا راهنمایی ها و عدم سازمان یافتگی است.

6. اختلال رفتار مخرب: کودکان مبتلا به این اختلال ممکن است به رفتار هایی مانند قلدری برای دیگران، منزوی بودن در موقعیت های اجتماعی، از بین بردن اموال و یا صدمه زدن به حیوانات از عمد، دروغ و یا حتی سرقت تمایل داشته باشند.

7. اختلال در خوردن: کودکان مبتلا به اختلالات خوردن مانند بی اشتهایی یا پرخوری تمایل به عادات غیر طبیعی در مورد غذا خوردن دارند. این اختلالات معمولا در نتیجه تفکر وسواسی در مورد افزایش وزن و ظاهر فیزیکی می باشد. علائم این اختلال شامل ناتوانی در خوردن چیز های مختلف، استفراغ و شراب خواری باشد.

8. اسکیزوفرنی: اسکیزوفرنی در کودکان به اندازه بزرگسالان رایج نیست. علائم این اختلال روانی دوری گزینی اجتماعی، بی خوابی، فقدان انگیزه، افت در مدرسه، افسردگی، فراموشی و رفتار عجیب و غریب می باشد.

اگر فکر می کنید که فرزند تان علائم هر یک از اختلالات ذکر شده در موارد بالا را بروز می دهد، بلافاصله با یک پزشک متخصص مشورت کنید.

روانشناسان کودک با دو نظریه اصلی سر و کار دارند

رشد در کودکان درونی است و تغییر ذاتی است (طبیعت)

رشد کودکان بستگی به محیط خارجی آن ها دارد (پرورش)

کارشناسان، رشد در کودکان را در مورد زمینه های مختلفی از جمله موارد زیر مطالعه کرده اند:

زمینه اجتماعی: چگونه روابط با پدر و مادر، خواهر و برادر، دوستان، معلمان، و دیگران بر توسعه کودک اثری قابل توجه می گذارد.

زمینه های فرهنگی: چگونه عوامل فرهنگی مانند سنت ها، ارزش های از پیش تعیین شده ودستورالعمل های زندگی بر رشد و توسعه کودک تاثیر می گذارد.

زمینه های اجتماعی و اقتصادی: چگونه موقعیت اجتماعی، سطح خانواده، شیوه زندگی و در دسترس بودن (و یا عدم) منابع مالی می تواند بر رشد کودک تاثیر بگذارد.

خود را به چالش بیندازید

درک ویژگی های روانشناختی کودکان می تواند چالش برانگیز باشد. اگر شما بیش ازیک فرزند دارید، ویژگی های روانشناختی اولین فرزندتان ممکن است با فرزند دیگر متفاوت باشد.

اعتقاد به این که همه کودکان یکسان هستند و با استفاده از یک روش مناسب برای پرورش کودک می توانید آن سبک را برای همه فرزندان خود استفاده کنید، می تواند شما را به اشتباه بیندازد. درک ویژگی های روانشناختی هر کودک ممکن است خسته کننده و وقت گیرباشد،اما با انجام این کار است که می توانید کودک را به شکل یک فرد بالغ سالم پرورش دهید.

منبع: کودک و نوجوان

این تمرین به کودک شما کمک میکند تا چطور وقتیکه ناراحت یا مضطرب است ریلکس انجام دهد. این کار همچنین مشکلات فیزیکی مانند دردمعده و سردرد را کاهش میدهد و خواب را بهتر میکند.

این روش شامل منقبض کردن و سپس آرام سازی ماهیچه های مختلف در بدن است. این روش میتواند به کودک شما کمک کند تا تفاوت بین انقباض و احساس آرامش را یاد بگیرد.

 

نکات مفید:

15 تا 20 دقیقه برای کامل کردن این تمرین وقت بگذارید.

یک مکانی را بدون مزاحم پیدا کنید برای اینگه خود و فرزندتان این تمرین را کامل کنید.

نوجوانان ممکن است ترجیح دهند تا این تمرین را به تنهایی انجام دهند. انها را به پیدا کردن یک مکان ساکت تشویق کنید.

هنگام خواندن این دستور العمل، به ارامی صحبت کنید و از یک صدای آرام استفاده کنید. بعد از هر دستور العمل صبر کنید و به کودک زمانی برای انجام ان دهید.

شما میتوانید این دستور العملها را روی یک نوار یا سی دی ضبط کنید.اینکار میتواند برای نوجوانانی که میخواهند تمرین را به تنهایی انجام دهند مفید باشد.

برای نوجوانان، برخی از لغات را تغییر دهید. از “معده ” به جای “شکم” استفاده کنید.

مطمئن باشید که کودکتان به سختی درحال منقبض کردن نباشد. او باید احساس سفتی در ماهیچه هایش داشته باشد نه احساس درد. از کودک خود بخواهید تا هر ماهیچه را به مدت 5 ثانیه قبل از آرام سازی منقبض کند.

 

 آماده شدن

از کودک  خود بخواهید تا یک مکان راحت را برای نشستن یا دراز کشیدن پیدا کند، چشمهایش را ببندد و بدنش را شل کند.

دستور العمل : وقتیکه کودک شما به راحتی با چشمهای بسته نشسته است، به آرامی دستور العمل زیر را بخوانید ” یک نفس عمیق با بینی ات بکش….. نفست رابرای چند ثانیه نگه دار…..حالا نفست را بیرون بده….خوبه….

یک نفس عمیق دیگه از بینی ات بکش…. تصور کن که شکمت یک بالون بزرگ پر از هواست…. نفست را نگه دار …..حالا نفست را بیرون بده و تصور کن که هوای درون بالون به آرامی درحال بیرون رفتن است….. حالا من میخواهم که تو به بدن و احساست  دقت کنی.

بگذارید از پاهایتان شروع کنیم…… من از تو میخواهم که پاهایت را جلوی بدنت بکشی و به انگشتانت دقت کنی…. ماهیچه های بالای پاهایت را فشار بده……. حالا ماهیچه های پایین پاهایت رافشار بده……صبر کن …..حالا شل کن… تصور کن که پاهایت اسپاگتیهای پخته نرم هستن…. تمام ماهیچه های پاهایت را شل کن…. دقت کن که چقدر در پاهایت احساس سنگینی داری….حالا یک نفس عمیق بکش صبر کن …..نفست را خارج کن…

حالا دست چپت را مشت کن و فشار بده ….تصور کن که درحال نگه داشتن یک پرتقال و به بیرون فشاردادن تمام آب ان هستی … سفتی را در دست و بازویت حس کن …..انها را سفت نگه دار و حالا دستت را شل کن… به حس درون ماهیچه ات موقع آرام سازی توجه کن…..حالا دست راستت را مشت کن وسفت فشار بده ….تصور کن که یک لیمو در دست داری و در حال فشردن تمام اب ان به بیرون هستی ……. سفتی را در دست راست و بازویت حس کن … حالا دستت را شل کن … از این احساس لذت ببر … حالا یک نفس عمیق بکش و نگه دار …حالا انرا بیرون بده.

حالا بیاد روی بازوهایت متمرکز شویم …. بازوهایت را روبرویت بکش مثل اینکه داری چیزی را میگیری ….. همین طور انها را کشیده نگه دار …صبر کن ….. حالا شل کن …….بگذار بازوهایت دوطرف بدنت بیفتند ….تصور کن بازوهایت مانند رشته های اسپاگتی نرم پخته دوطرف بدنت اویزان هستند

… ببین که چقدر بازوهایت ارام هستند….. انها را شل کن …حالا بازوهایت را بالای سرت بکش …. برای گرفتن ابرها با نوک انگشتهایت تلاش کن … صبر کن ……….بالا بردن بازوهایت را ادامه بده …… حالا اجازه بده بازوهایت دوطرف بدنت بیفتند …… انها را شل کن ……. اجازه بده انها خیلی شل شوند…..به حست دقت کن …… حالا یک نفس عمیق بکش ، نگه دار….انرا بیرون بده

 

شانه هایت را به طرف گوشهایت بالا بکش …نگه دار …..نگه دار….. حالا شل کن…… دقت کن که چقدر احساس آرامش میکنی ….. حالا یک نفس عمیق بکش ، نگه دار….انرا بیرون بده

 

حالا ماهیچه های شکمت را به داخل بکش ….. تصور کن که یک فیل روی شکمت امده تمام ماهیچه هایت رابه درون شکمت بکش … نگه دار…. خوبه … حالا شل کن ………اجازه دهید معده تان بزرگتر شود….. همه ماهیچه های شکمت را شل کن …. دقت کن وقتی که انها شل میکنی چه حسی دارند…. حالا یک نفس عمیق بکش ، نگه دار….انرا بیرون بده

در اخر صورتت را تا جایی که میتوانی چروک کن…. بینی ات …..چشمها….. پیشانی….. گونه ها …..لب هایت را به هم فشار بده …. توجه کن که چقدر ماهیچه های صورتت احساس سفتی دارند…نگه دار …خوبه …حالا شل کن …. به تمام  ماهیچه های صورتت اجازه بده که شل بشن … دقت کن به اینکه چقدر احساس آرامش داری …. حالا یک نفس عمیق بکش ، نگه دار….انرا بیرون بده

حالا تمام بدنت را شل کن …… تصور کن که شما یک عروسک پارچه ای هستی و تلاش کن تا تمام ماهیچه های بدنت رو شل کنی

توجه کن که چه احساس خوبی داری …..پس آرم باش  حالا یک نفس عمیق بکش ، نگه دار….انرا بیرون بده  ….عالی انجام دادی! وقتی آماده شدی میتوانی به ارامی چشمهایت را باز کنی”

 

انقباض و ریلکسی سریع !

بعد از اینکه کودک شما زمانی را برای انجام کامل تمرین ریلکسی ماهیچه قرار داد، روش انقباض و ریلکس سریع را معرفی کنید. در این رویکرد، کودک شما یاد میگیرد که چطور تمام گروههای ماهیچه را (برای 5 ثانیه) منقبض و سپس همه انها را در یک زمان ریلکس کند.

او میتواند این کار را با کشیدن یک نفس بلند،  بالا بردن شانه ها، به بیرون کشیدن قفسه سینه و چروک کردن صورت انجام دهد. سپس به ارامی کلمه “آرام” را بگوید و به کل بدن اجازه شل شدن مانند یک رول دگ را بدهد. ریلکس عضلانی پیشرفته 

با گذشت زمان کودک شما میتواند شروع به تمرین این روش در موقعیتهای پراسترس تر کند(برای مثال در زمین بازی یا در ماشین).

 

ریلکس عضلانی پیشرفته 

وقتیکه کودک شما یاد گرفت تا انقباض و ریلکس کل بدن را انجام دهد، مرحله بعد، تمرین ریلکسی بدون انقباض است بطوریکه او میتواند به راحتی از این روش در یک محدوده وسیعی از موقعیتها استفاده کند.

از کودک بخواهید تا یک نفس عمیق بکشد، سپس به آرامی آنرا بیرون دهد درحالیکه به اهستگی کلمه “آرام” را میگوید و به بدنش اجازه میدهد تا مانند یک عروسک پارچه ای آرام شود. اگر کودکتان مایل بود، او میتواند چندین بار نفس بکشد و اجازه دهد تا هر بار بعد از نفس کشیدن، بدنش شل تر و آرام تر شود.

هدف، کمک به کودک شما برای توسعه یک روش سریع برای کمک به آرام شدن او در هر موقعیتی است.

 

نکات مفید:

تمرین کنید! وقتیکه کودکتان برای اولین بار این روشها را یاد میگیرد، او را تشویق کنید.

این کاررا باهم انجام دهید! تمرین شما همراه با کودکتان یا همراهی کل خانواده میتواند مفید باشد. این کار را یک پروژه خانوادگی کنید! با این حال برخی از نوجوانان ممکن است ترجیح دهند تا این کار رابه تنهایی انجام دهند، بنابراین شما ممکن است بخواهید بپرسید که انها چقدربه کمک نیاز دارند.

تمرین را تقسیم کنید! اگر کودک شما بسیار کوچک است ، تمرین را به دو بخش تقسیم کنید و بین دوبخش استراحت کنید.

چه زمانی تمرین کنید؟ این میتواند مفید باشد که نسخه کلی تمرین ریلکسی ماهیچه را ، موقع عصر قبل از خوابیدن کودک انجام دهید. انقباض و ریلکسی سریع یا ریلکسی سریع را در زمانهای مختلف روز امتحان کنید.

ضبط کنید! از کودک خود بخواهید تا جلسات تمرینش را ضبط کند. برای کودکان کوچکتر، یک پوستر درست کنید و به او هر موقع که تمرین را انجام داد یک ستاره بدهید. برای نوجوانان، انها را تشویق کنید تا زمانهای تمرین را در  برنامه روزانه یا یک تقویم یادداشت کند و” انرا یکباردر روز “چک “کنید.

کارت مقابله! کودکان کوچکتر را تشویق کنید تا ریلکسی ماهیچه را روی کارتهای مقابله اش بنویسد.

جایزه! به کودک خود جوایز زیادی برای کامل کردن این تمرین بدهید! یادگرفتن ریلکسی میتواند مشکل باشد.  بگذارید کودکتان بداند که یادگرفتن این کار، زمان و تمرین میخواهد، مانند یادگرفتن هر مهارت جدید.

منبع: ساینس دیلی

بازی و فعالیت های خلاقانه نقش مهمی را در رشد و یادگیری همه جانبه کودکان پیش دبستانی ایفا می کند. این کودکان معمولاً از بیان ایده ها و کشف دنیایشان از طریق ترانه ها، سرگرمی ها و اشیای هنری، سخنوری و حرکات جنبشی لذت می برند.

بازی خلاق: چرا برای رشد و یادگیری کودکان پیش دبستانی اهمیت دارد.

سال های پیش دبستانی می تواند یکی از خلاق ترین دوران در زندگی کودک باشد. در حالی کهقوۀ تخیل کودک تان از طریق نمایش، موسیقی، رقصیدن و هنرهای دیداری باز هم به تدریج و آرامیدر حال رشد و تحول است.

· سریع تر کردن خلاقیت

· به کودکتان برای بیان احساسات و یادگیری مهارت های اجتماعی کمک کنید.

· به کودکتان کمک کنید تا مهارت های حرکتی و هماهنگی حرکات را رشد، تمرین و بهبود دهد.

· به کودکتان فرصت تلاش برای حل مسئله و مهارت های تفکر را بدهید.

· به کودکتان برای یافتن راه و روش های جدید جستجوی چیزها کمک کنید.

یادگیری و رشد از طریق نمایش

کودکان پیش دبستانی اغلب تمایل به استفاده از ترانه ها و داستان های جدید در بازی های نمایشی و مهیج دارند. یک لحظه نقش زن پادشاهی را بازی می کند که در حال خوردن نان و عسل است، سپس نقش گوساله ای را بازی می کند که به دور ماه می پرد! فکر کردن به نقش و دیدن دنیا از نظر آنها موجب می شود که کودکتان دنیا و نحوه بیان احساسات را حس کنند. همچنین، داستان سرایی های دراماتیک به کودک فرصتی برای ایجاد و افزایش خزانه لغات، تجسم کردن و یادگیری داستان سرایی را می دهد. گاهی اوقات ممکن است کودکتان داستان را در تنهایی برای خودش بگوید و گاهی دیگر ممکن است با به اشتراک گذاشتن و خوشحالی شما از شنیدن آن بیشتر لذت ببرد.همچنین، این کودکان اغلب به کلی محو داستان ها می شوند. برای مثال، وقتی که شما برای کودکتان یک داستان را می خوانید ممکن است متوجه شوید که دست ها، پاها و ظاهرش را حرکت می دهد و آنچه در داستان رخ می دهد را به ترتیب تقلید می کند.

رشد و یادگیری از طریق هنرهای دیداری

کودکان پیش دبستانی به ابراز خود و ایده هایشان از طریق مدادشمعی ها، نقاشی ها ، خمیربازی ، سفالگری، کارهای برشی و درست کردن کاردستی با چسب و کاغذ دارند. کودکتان کشیدن شکل های ساده را شروع می کند و ممکن است از تجربه کار با دفتر و متون چاپی، مکان و رنگ های داری آمیزه های هنری لذت ببرد. برای مثال، آنها اغلب خانه هایی را می کشند که خورشید تابان در بالای آن قرار دارد، این بدان دلیل است که این تصویر براساس شکل های خیلی مقدماتی و ساده از جمله خانه ای مربعی، سقفی مثلثی و خورشیدی گرد استوار است. همانطور که کارهای هنری کودک بیش از پیش جزیی شده و رشد می کنند. ترسیم افراد معمولاً شامل اشکالی مقدماتی است. شکل های واقع گرایانه، مقیاس ها و دیگر جزئیات بیشتر به تدریج رشد می کنند.

رشد و یادگیری موسیقی

کودکان پیش دبستانی از آلات موسیقی مانند صداهای آنها برای ابراز احساسات و ایده ها بهره مند می شوند.کودک از ترانه خوانی فقط به خاطر ترانه سرا لذت می برد. او بازگویی مکرر ترانه ها و آهنگ های شیرین کودکانه را دوست دارد و بر اساس ریتمآهنگ های آشنا از خود جملات و عباراتی ساختگی سر می دهد که این جملات اغلب از حوادث و افراد پیرامونش ناشی می شوند. کودکان پیش دبستانی تان معمولاً ترانه های دلخواهش را نامگذاری و بازشناسی می کند و بخش هایی از آهنگ را نسبتاً دقیق می خوانند. شما به زودی شعرهای مورد علاقه در مهدکودکش را یاد می گیرید، به صورت جسته گریخته! همچنین، ترانه خوانی به کودکان برای درک تفاوت بین روانی و کندی، دراز و کوتاه و گوش خراش و ملایم کمک می کند. این کودکان ممکن است همچنین از بازی های آواز خوانی گروهی و بازی های دست زدن لذت ببرند مانند بازی زنجیره ای”باز میشیم بسته میشیم” یا عمو زنجیر باف.

این بازی ها و جملات را به یاد دارید؟ … ما عبارات و سرگرمی هایی برای علایق قدیمی اش و آهنگ های دلخواه جدیدش دارد که شما و کودکتان از آن لذت می برید.

یادگیری و رشد از طریق رقصیدن

کودکتان با اجرای حرکت همزمان همراه با موسیقی به شما نشان می دهد که او در حال رشد توانایی کنترل بدنش است. آنها ممکن است احساسات غم، شادی، سرور یا شور و هیجان را از طریق حرکت نشان دهد نه به عنوان هشداری در به پا کردن قشقرق در حال و آینده! شما ممکن است کودکتان را ببینید که مثل یک پروانه پرواز می کند، مانند یک کرم می خزد یا مانند یک قورباغه جست و خیز می کند. این حرکات بازی نشان دهنده ی درک بیشتر دنیا است. شما می توانید این فعالیت را با حمایت کردن از او ترغیب کنید،مانند زمانی که کودکتان به منظور وانمود کردن و شبیه سازی حالت پرواز،شال گردنی را به شکل موجی درهر سو به حرکت درآورد. رقصیدن بیش از ققط یک هنر خلاق است؛ آن نقش مهمی در رشد مهارت های حرکتی درشت دارد، علاوه بر اینکه؛ همانند بسیاری از بازی های خلاق برای رشد مهارت های دیگری مؤثر است.

منبع: کودک و نوجوان

 کودک یک ساله

مراقبت از کودک می تواند طاقت فرسا باشد، ولی خیلی چیزها وجود دارد که باید به آنها توجه کنیم. نگاهی به نقاط عطف رشد کودک در سال اول تولدش بیاندازید.

برای پخش فایل مرورگر خود را آپدیت کنید یا از اینجا فایل را دانلود نمایید.

لبخند

بعد از دو ماه بی خوابی شبانه و نداشتن ساعات آرامش به دلیل گریه های زیاد کودکتان، شما می توانید لبخند های کوچک کودکتان را مشاهده کنید. در اینجا زمانی است که شما باید پاداش زحماتتان را بگیرید. زمانی که کودک شما دو ماهه می شود اولین لبخند هایش را در پاسخ به شما نشان خواهد داد! صداهایی که شما از خودتان تولید می کنید و حرکاتی که با صورتتان برای کودک در می آورید کودک را به لبخند وادار می کند.

 

خندیدن

اگر شما به صورت مکرر صدای گریه ی کودک خود را می شنیدید. ولی بعد از چهار ماه شما می توانید صدای دیگری را بشنوید، شیرین ترین صدایی که تا به حال شنیده اید- صدای خندیدن کودکتان. بهترین قسمت این است که چقدر راحت کودک شما به هر چیزی می خندد. صورت های احمقانه، قلقلک، و زیرچشمی نگاه کردن باعث می شود که کودک شما با سر و صدای زیادی بخندد.

 

خوابیدن در تمام طول شب

نقطه ی عطف دیگری که برای کودک شما اتفاق می افتد، داشتن خواب کامل در شب برای پدر و مادر است که برای آنها بسیار ارزشمند است. در حالی که به نظر غیر طبیعی می رسد که یک نوزاد تازه متولد شده در تمام طول شب بخوابد، در این زمان پدر و مادر می توانند آسوده خاطر باشند زیرا این دوره به زودی به پایان خواهد رسید. بعد از 4-6 ماهگی، بیشتر کودکان قادر به خوابیدن در تمام طول شب خواهند بود.

 

نشستن

زمانی که شما بر روی شکمتان خوابیده اید چقدر دنیا متفاوت به نظر می رسد! حدود 5 یا 6 ماهگی بیشتر کودکان با حمایت والدین می توانند بنشینند و یا با تکیه دادن به دستان و یا بالش و یا مبل استراحت کنند. کودکان معمولا بین 7 تا 9 ماهگی می توانند به تنهایی بنشینند.

 

خزیدن

اگر کودک شما 8 ماهه است، شما ممکن است بخواهید که به کودکتان تمرینات ورزشی بدهید. شما متوجه می شوید که کودکتان در حال حرکت در اطراف خانه است. در 9 ماهگی، اگثر نوزادان با استفاده از خزیدن و با استفاده از دست و پایشان می خزند و از جایی به جای دیگر می خزند و لول می خورند. خزیدن یک نقطه ی عطف ضروری برای کودکتان نیست، و ممکن است شیرخوران ممکن است بخواهند بخزند یا لیز بخورند و رسیدن به نقاط عطف دیگر را در برنامه ی رشد خود داشته باشند.

 

خداحافظی کردن (بای بای کردن)

تکان دادن دست برای خداحافظی کردن تنها ترفندی زیبا نیست – این کار بیان واقعی زبانی خداحافظی است. بعد از 9 ماهگی بیشتر کودکتان شروع به درک ارتباط صدایی، حرکتی، و معنی دار می کنند. انها می دانند که تکان دادن دست به معنی خداحافظی کردن است.

 

غذا خوردن با دست

زمانی که کودک شروع به غذا خوردن با قاشق می کند زمانی است که کودک به تنهایی می تواند غذا بخورد. بین 9 تا 12 ماهگی، کودکان بهتر می توانند حرکت دست و انگشتانشان را کنترل کنند و برای انها گرفتن اشیاء آسان تر می شود! متاسفانه، نوزادان در این این سن بیشتر علاقه مند به کشف طعم و مزه ها دارند و غذاها تنها چیزهایی نیستند که نوزاد در این سن در دهان خود می گذارد. ایمنی برای نوزاد در این زمان به بزرگترین دغدغه ی والدین در این سن کودک تبدیل می شود.

 

ایستادن

بیشتر کودکان در 12 ماهگی شروع به ایستادن می کنند بدون حمایت دیگران می کنند. آنها در حالی که مبل یا دیگر اشیاء را نگاه داشته اند چند قدم بر می دارند، فعالیتی که به آن «گشت زدن» گفته می شود. در ماه های قبل کودک به تنهایی راه نمی رفت، کودکان ممکن است ساعت ها تمرین گشت زنی داشته باشند و هدف آنها رسیدن به یک شیء واقعی باشد.

 

گام برداشتن

شما ممکن است این قسمت از رشد کودک را یک نقطه ی عطف بزرگ تلقی کنید. شاید شما انتظار هیچ اتفاقی را بیشتر از این اتفاق نداشته اید (یا اینکه از اولین گامی که کودکتان بر می دارد فیلم یا عکس می گیرید) کودک شما به تنهایی اولین گام های خود را بر می دارد و انتظار شما را براورده می کند. ولی همه کودکان در اولین سال تولد خود راه نمی روند. این اتفاق به صورت طبیعی بین 9 تا 17 ماهگی رخ می دهد، و اکثر نوزدان حداقل در 13 ماهگی راه رفتن را شروع می کنند.

 

گفتن کلمات

«ماما! بابا!» هیچ چیز لذت بخش تر از این نیست که کودکتان اسم شما را صدا می زند، و این اتفاق معمولا در اولین سال از زندگی نوزادتان رخ می دهد. در این زمان، بیشتر کودکان حداقل می توانند یک کلمه ی معنی دار را به زبان بیاورند و برای استفاده از کلمات دیگر تلاش می کنند. این اتفاق خیلی طولانی نخواهد بود و شما می توانید آن چیزی را که در ذهن کودک شما می گذرد را بشنوید.

مترجم:نسرین بنی عباسی زاده

منبع: کودک و نوجوان