مرکز مشاوره خوب

راهکارهایی برای برقراری ارتباط صمیمی با فرزند

راهکارهایی برای برقراری ارتباط صمیمی با فرزند

 برقراری ارتباط صمیمی با فرزند

 وقت گذاشتن برای فرزند ، گفتگو و بیان خواسته ها نقش مهمی برای تربیت فرزندان دارد.

پیاده روی با فرزندان ، صحبت های بی بهانه ، اوقات فراغت را با آنها بگذرانید ، مشورت کردن با آنها در بعضی کارها ،

از جمله راه های تربیت فرزند و ارتباط برقرار کردن است.

ارتباط صمیمی با فرزند

دوستی و صمیمیت بین والدین و فرزند باعث امنیت روانی و صمیمی بودن بین اعضای خانواده میشود،

در این جور مواقع فرزندان در عوض اینکه مسائل خود را به دوستان بگویند مستقیم به والدین بازگو میکنند

این امر موجب خطر کمتر در فرزند میشود ، همچنین والدین باید با دنیای نیازهای آنها آشنا شوند و گاهی خود را جایگزین فرزند خود قرار دهند

تا احساسات آنها بهتر درک کنند.

منبع: سامانه پرسش و پاسخ مشاور

خشم والدین دروغ گفتن فرزند را بیشتر میکند

خشم والدین و دروغ گفتن فرزند

 اختلاف سن فرزندان باید دو سال باشد زیرا کمتر از دو سال باعث آسیب جدی میشود.

عدم توجه به فرزند در این سن موجب دروغگو شدن فرزند میشود ، هنگامی که در باره کار اشتباهش از او توضیح میخواهید

به طور ناخواسته به سمت دروغ می رود.

هرگز فرزند خود را به دلیل دروغ گفتن تنبیه نکنید زیرا به خاطر ترسش  از تنبیه دروغ میگوید و این امر را ادامه میدهد.

به کودک یاد بدهید که راست گویی او موجب کمتر عصبانی شدن شما می شود در غیر این صورت جریمه او دو برابر می شود

و مناسب با سن کودک از تحسین استفاده کنید.

برقرار کردن تعادل توسط والدین بین فرزندان باعث کم شدن حسادت میشود و امنیت در خانه برقرار میشود.

منبع: کودک و نوجوان

عواقب دروغ گفتن را به کودکان خود بیاموزید

عواقب دروغ گفتن را به کودکان خود بیاموزید

والدین علاقه دارند از کودکان خود حرف راست بشنوند بسیاری از آنها از این موضوع گله مند هستند

و رفتار خوبی نسبت به این موضوع از خود نشان نمیدهند.

علت دروغ گفتن کودکان ممکن است از نبود اعتماد بنفس ، تقلید از والدین و خودنمایی در حضور دیگران و گاهی اوقات ترس از تنبیه شدن باشد.

دروغ گفتن در فرزندان را باید جدی گرفت و از سن 2 تا 5 سالگی شدیدتر میشود . والدین در این سن با دروغگویی فرزند خود مواجه میشوند

که با جدی گرفتن از تکرار آن جلوگیری کنند تا به بزرگسالی نرسد.

راه های مناسب برای جلوگیری از دروغگویی: والدین در گام اول علت دروغ را در فرزند خود پیدا کنند و سپس دنبال راه حل آن باشند

در حضور کودکان باید کاملا صادق و راست گو باشید.

طرز صحبت کردن والدین الگویی برای کودکان است. اگر فرزند شما دروغی گفت هرگز عصبانی و تنبیه نکنید

اما ناراحتی خود را بروز دهید و به او متذکر شوید تا از تکرار آن بپرهیزد.

در سنین کودکی نتیجه دروغ گفتن را به کودکان آموزش دهید و به او بگویید تکرار آن باعث میشود دوستانش او را ترک کنند و تنها میماند.

برای شکل دادن رفتار درست در کودکتان دروغگویی را زیر سوال ببرید نه شخصیتش را زیرا باعث کاهش اعتماد به نفس او میشود.

با راست گویی فرزند تان هر بار به او کادو دهید  تا در او تقویت شود.

منبع: ساینس دیلی

دلبستگی اجتنابی کودکان

دلبستگی اجتنابی کودکان

 چرا پدر و مادرانی که آگاهانه بهترین ها را برای فرزندانشان می خواهند، برایشان سخت است که از لحاظ احساسی به فرزندانشان نزدیک باشند؟ محققانِ دلبستگی دلایل متعددی برای مشکلات پدر مادر ها در این حوزه تشخیص داده اند. در مطالعه ی تعدادی مادران از لحاظ عاطفی سرد، محققان یافتند فقدان واکنش مادران به نوزادانشان دست کم تاحدودی به عدم آگاهیشان درمورد «چگونگی حمایت از دیگران» مربوط است. بعضی از مادران فاقد همدلی اند درحالیکه برخی در به و جود آوردن احساس نزدیکی و تعهد مشکل دارند که به نظرمی رسد عامل اصلی در «ایجاد رفتار مراقبتی»است. آنها همچنین «سابقه ی تجربیات دلبستگی منفی دوران کودکی باالگوها ومراقبان پس زننده» را گزارش دادند. که توضیح می دهد چرا آنها روش های مراقبت محدود تری در اختیار دارند.

به عبارت دیگر، مادران در این تحقیق همانطور با نوزادانشان رفتار می کردند که با خودشان در کودکی رفتار شده بود و کودکانشان اکنون در برابر آنها دچار دلبستگی دوری گزین می شوند.به طرز قابل توجهی در فراتحلیل اخیرِتحقیق دلبستگی «نشانه های دیگری برای انتقال شیوه ی دلبستگیِ میان نسلی» فراهم کرد. این پژوهش همچنین ارتباطات مهمی بین شیوه ی مراقبتی دوری گزین والدین و دلبستگی دوری گزین فرزندانشان را اثبات کرد. خصوصا در کودکان بزرگ تر و نوجوانان.

منبع: کودک و نوجوان

مهارت نه گفتن به کودک

مهارت نه گفتن به کودک

 یکی از ابعاد مهم آموزش به کودک “گفتن نه ” به کودک است که والدین این مهارت را در کودک نهادینه کنند.

یکی از راهکارهای آموختن این مهارت در کودک مقابله در برابر خواسته های غیر منطقی آنهاست ،

که با توضیح درباره انجام ندادن این درخواست ها به کودک محدودیت را میتوان یاد داد.

مهم تر از آن این است باید در برخورد تان ثابت بمانید و نباید با گریه افتادن کودک از تصمیم خود کوتاه بیایید و خواسته اش برآورده کنید.

درست یاد دادن این کلمه به کودک یاد بدهید که کلمه “نه ”  شخصیت او را زیر سوال نمیبرد بلکه نظرها متفاوت است

و برایش به روشنی توضیح بدهید این کلمه به رابطه بین من و تو آسیب نمیزند.

کودکی که در جریان کلمه ” نه ” قرار بگیرد در دوران جوانی یاد میگیرد که به طور مثال وقتی دوستی به او سیگار تعارف کرد

بدون ترس از قطعی رابطه به اون نه بگوید .

همین طور در زندگی زناشویی به توقع های نا به جای همسرش بدون در نظر گرفتن خطر زندگی جواب منفی دهد.

وقتی کودکان پشت سرهم از شما درخواستی دارد و جواب منفی میگیرد بخاطر بی حوصلگی نظرتان را عوض نکنید

و روی تصمیم خود بایستید و با مهربانی با او یاد دهید تکرار آن موجب عوض شدن نظر شما نمیشود

و دلیلی ندارد به خاطر پافشاری  نظر شما عوض شود.

منبع: کودک و نوجوان

اختلالات روانی دوران کودکی

فیلم و فایل صوتی آموزشی روانشناسی رایگان و مشاوره


برای پخش فایل مرورگر خود را آپدیت کنید یا از اینجا فایل را دانلود نمایید.
 

کودکان تحت تأثیر والدین و اعضای خانواده و جامعه رفتارهای خاصی را یاد می گیرند. بیشتر بچه ها مسائل رفتاری جزئی مانند لجوج بودن و بی ادب بودن و یا کمبود توجه را از خود بروز می دهند. اگر این مسائل پیچیده شوند می توانند تبدیل به اختلالات شوند. در اینجا چند اختلال شایع روانی در کودکان آورده شده است:

1. اختلال کمبود توجه – بیش فعالی (ADHD): کودکان مبتلا به ADHD سه ویژگی های اصلی دارند: بی توجهی، تکانش گری وبیش فعالی. آن ها همچنین می توانند بی قرار، پرخاش گر و تحریک پذیر باشند.

2. افسردگی و اختلال دوقطبی: کودکان مبتلا به اختلال دو قطبی تمایل به نوسانات خلقی ناگهانی، دوره های طولانی از بیش فعالی و به دنبال آن بی حالی، بداخلاقی، سرخوردگی و رفتار تهاجمی دارند.

3. اختلال اضطراب: کودکان مبتلا به اختلال اضطراب تمایل به نگرانی بیش از حد در مورد همه چیز دارند. حتی بی اهمیت ترین مسائل باعث بی خوابی شبانه آن ها می شود.

4. سندرم اسپرجر: این سندرم فرم خفیفی از اوتیسم است. علائم این بیماری شامل عدم توانایی در مهارت های اجتماعی، دوست نداشتن تغییر در محیط آشنا و زندگی روزمره،

نداشتن تماس چشمی، حرکات و حالات صورت غیر معمول، نداشتن همدلی و مهارت های حرکتی.

5. ناتوانی در یادگیری: این یک اختلال روانی است که یادگیری را برای کودک به یک چالش تبدیل می کند. علائم این بیماری شامل ناتوانی در توجه، حافظه ضعیف، هماهنگی ضعیف، عدم توانایی در دنبال کردن دستورالعمل ها و یا راهنمایی ها و عدم سازمان یافتگی است.

6. اختلال رفتار مخرب: کودکان مبتلا به این اختلال ممکن است به رفتار هایی مانند قلدری برای دیگران، منزوی بودن در موقعیت های اجتماعی، از بین بردن اموال و یا صدمه زدن به حیوانات از عمد، دروغ و یا حتی سرقت تمایل داشته باشند.

7. اختلال در خوردن: کودکان مبتلا به اختلالات خوردن مانند بی اشتهایی یا پرخوری تمایل به عادات غیر طبیعی در مورد غذا خوردن دارند. این اختلالات معمولا در نتیجه تفکر وسواسی در مورد افزایش وزن و ظاهر فیزیکی می باشد. علائم این اختلال شامل ناتوانی در خوردن چیز های مختلف، استفراغ و شراب خواری باشد.

8. اسکیزوفرنی: اسکیزوفرنی در کودکان به اندازه بزرگسالان رایج نیست. علائم این اختلال روانی دوری گزینی اجتماعی، بی خوابی، فقدان انگیزه، افت در مدرسه، افسردگی، فراموشی و رفتار عجیب و غریب می باشد.

اگر فکر می کنید که فرزند تان علائم هر یک از اختلالات ذکر شده در موارد بالا را بروز می دهد، بلافاصله با یک پزشک متخصص مشورت کنید.

روانشناسان کودک با دو نظریه اصلی سر و کار دارند

رشد در کودکان درونی است و تغییر ذاتی است (طبیعت)

رشد کودکان بستگی به محیط خارجی آن ها دارد (پرورش)

کارشناسان، رشد در کودکان را در مورد زمینه های مختلفی از جمله موارد زیر مطالعه کرده اند:

زمینه اجتماعی: چگونه روابط با پدر و مادر، خواهر و برادر، دوستان، معلمان، و دیگران بر توسعه کودک اثری قابل توجه می گذارد.

زمینه های فرهنگی: چگونه عوامل فرهنگی مانند سنت ها، ارزش های از پیش تعیین شده ودستورالعمل های زندگی بر رشد و توسعه کودک تاثیر می گذارد.

زمینه های اجتماعی و اقتصادی: چگونه موقعیت اجتماعی، سطح خانواده، شیوه زندگی و در دسترس بودن (و یا عدم) منابع مالی می تواند بر رشد کودک تاثیر بگذارد.

خود را به چالش بیندازید

درک ویژگی های روانشناختی کودکان می تواند چالش برانگیز باشد. اگر شما بیش ازیک فرزند دارید، ویژگی های روانشناختی اولین فرزندتان ممکن است با فرزند دیگر متفاوت باشد.

اعتقاد به این که همه کودکان یکسان هستند و با استفاده از یک روش مناسب برای پرورش کودک می توانید آن سبک را برای همه فرزندان خود استفاده کنید، می تواند شما را به اشتباه بیندازد. درک ویژگی های روانشناختی هر کودک ممکن است خسته کننده و وقت گیرباشد،اما با انجام این کار است که می توانید کودک را به شکل یک فرد بالغ سالم پرورش دهید.

منبع: کودک و نوجوان

رشد جسمی کودک 1تا 2 ساله

 رشد جسمی کودک

شما منتظر تغییرات  زیادی هستید. در اواسط این سن بیشتر بچه ها راه می روند و صحبت کردن را یاد می گیرند. آنها به کودکان نوپا( کسی که تاره راه رفتن را یاد گرفته است) تبدیل می شوند. بیشتر بچه ها هنگام دومین تولدشان دیگرظاهر  بچه گانه ندارند. در گذر از دوسالگی هرچه کودک نوپا قوی تر و توانمند تر می شود نرخ رشد فیزیکی او کمتر می شود.

 

فرزند من باید  چه میزان  رشد کند؟

طی دومین سال  زندگی ،  سرعت رشد کودک کمتر می شود. کودک تا حدود 5 پوند( 2.27 میلوگرم) وزن اضافه می کند .و  4یا5 اینچ( 10تا12 سانتی متر) به قد کودک افزوده می شود. در 2 سالگی قد کودک  معادل نصف قد او در دوره نوجوانی است و  انداره سر او برابر با 90 درصد اندازه سر در نوجوانی می باشد. وزن پسرها معمولا یک پوند بیشتر از دخترها ست ولی قد آنها تقریبا یکسان است.

به هرجهت شما بیشتر متوجه تغییرات ظاهری کودک می شوید تا  رشد واقعی  او. ویژگیهای فیزیکی شروع به تغییر میکنند.به جای جهیدن وچرخیدن روی شکم گردشان و گاهی بازوهاو پاهای کوچکشان که  فقط آنها را قادر به چهار دست و پا خریدن می کند، کودکان شروع به نشستن روی زمین می کنندو بدنشان ماهیچه ای تر میشود زیرا فعالیت بیشتری دارند و بیشتر شبیه بچه های پیش دبستانی هستند تا نوزاد.

 

آیا باید نگران باشم؟

کودکان نوپا مثل بچه ها در هر شکل و سایزی هستند. پزشک  طرح رشد کودک شما را در چارت رشد کودک طی معاینات منظم رسم می کند. اگرچه ممکن است شما نگران لاغری  یا چاقی بیش از حد فرزندتان باشید، مهمترین موضوع این است که بدانید رشد کودک باید  با یک نرخ  ثابت  ادامه پیدا کند.

طی دومین سال زندگی، بچه ها یاد می گیرند که خودشان غذا بخورند. آنها به سمت میز غذا رفته و مزه ها و ترکیب های جدید را امتحان می کنند. به خاطر داشته باشید که وقتی سرعت رشد کم می شود میل کودک به غذا نیز کم می شود و ممکن است در زمان هایی او چندان مشتاق به غذا خوردن نباشد. اگر نگران هستید که کودکتان به اندازه کافی غذا نمی خورد با پزشک مشورت کنید.

با فراهم کردن محیطی امن که به کودک اجازه میدهد هر روز فعال باشد کودکتان  را به فعالیت و جست و جو   تشویق کنید. این کار علاوه بر فوایدی که برای تندرستی   دارد موجب می شود او بتواند چیزهای بیشتری یاد بگیرد. این کار کاملا ساده است. زیرا که بیشتر بچه ها ذاتا کنجکاو هستند و از هر فرصتی برای حرکت به جلو استفاده می کنند.

سعی کنید اجازه ندهید که کودکتان مدت زیادی در محیط های محدود  بماند. مثل کالسکه، قفس بچه، و تخت. چرا که مانع حرکت و جست وجو می شود.

 

مرحله بعدی چیست؟

کودکان از این به بعد آرامتر ولی با ثبات بیشتری رشد می کنند . از دومین تولد تا سومین  تولد بیشتر بچه ها تنها در حدود 2 تا 3 اینچ قد می کشند. ولی  شما باید به رشد کودک در سایر زمینه ها نیز توجه کنید مخصوصا  در زمینه زبان.

همچنان به فراهم کردن محیطی امن و سلامت  برای حمایت از رشد و پیشرفت فرزندتان ادامه دهید. اگر هرگونه نگرانی در باره رشد فرزندتان دارید  با پزشک مشورت کنید

منبع: کودک و نوجوان

ریلکس عضلانی پیشرفته

این تمرین به کودک شما کمک میکند تا چطور وقتیکه ناراحت یا مضطرب است ریلکس انجام دهد. این کار همچنین مشکلات فیزیکی مانند دردمعده و سردرد را کاهش میدهد و خواب را بهتر میکند.

این روش شامل منقبض کردن و سپس آرام سازی ماهیچه های مختلف در بدن است. این روش میتواند به کودک شما کمک کند تا تفاوت بین انقباض و احساس آرامش را یاد بگیرد.

 

نکات مفید:

15 تا 20 دقیقه برای کامل کردن این تمرین وقت بگذارید.

یک مکانی را بدون مزاحم پیدا کنید برای اینگه خود و فرزندتان این تمرین را کامل کنید.

نوجوانان ممکن است ترجیح دهند تا این تمرین را به تنهایی انجام دهند. انها را به پیدا کردن یک مکان ساکت تشویق کنید.

هنگام خواندن این دستور العمل، به ارامی صحبت کنید و از یک صدای آرام استفاده کنید. بعد از هر دستور العمل صبر کنید و به کودک زمانی برای انجام ان دهید.

شما میتوانید این دستور العملها را روی یک نوار یا سی دی ضبط کنید.اینکار میتواند برای نوجوانانی که میخواهند تمرین را به تنهایی انجام دهند مفید باشد.

برای نوجوانان، برخی از لغات را تغییر دهید. از “معده ” به جای “شکم” استفاده کنید.

مطمئن باشید که کودکتان به سختی درحال منقبض کردن نباشد. او باید احساس سفتی در ماهیچه هایش داشته باشد نه احساس درد. از کودک خود بخواهید تا هر ماهیچه را به مدت 5 ثانیه قبل از آرام سازی منقبض کند.

 

 آماده شدن

از کودک  خود بخواهید تا یک مکان راحت را برای نشستن یا دراز کشیدن پیدا کند، چشمهایش را ببندد و بدنش را شل کند.

دستور العمل : وقتیکه کودک شما به راحتی با چشمهای بسته نشسته است، به آرامی دستور العمل زیر را بخوانید ” یک نفس عمیق با بینی ات بکش….. نفست رابرای چند ثانیه نگه دار…..حالا نفست را بیرون بده….خوبه….

یک نفس عمیق دیگه از بینی ات بکش…. تصور کن که شکمت یک بالون بزرگ پر از هواست…. نفست را نگه دار …..حالا نفست را بیرون بده و تصور کن که هوای درون بالون به آرامی درحال بیرون رفتن است….. حالا من میخواهم که تو به بدن و احساست  دقت کنی.

بگذارید از پاهایتان شروع کنیم…… من از تو میخواهم که پاهایت را جلوی بدنت بکشی و به انگشتانت دقت کنی…. ماهیچه های بالای پاهایت را فشار بده……. حالا ماهیچه های پایین پاهایت رافشار بده……صبر کن …..حالا شل کن… تصور کن که پاهایت اسپاگتیهای پخته نرم هستن…. تمام ماهیچه های پاهایت را شل کن…. دقت کن که چقدر در پاهایت احساس سنگینی داری….حالا یک نفس عمیق بکش صبر کن …..نفست را خارج کن…

حالا دست چپت را مشت کن و فشار بده ….تصور کن که درحال نگه داشتن یک پرتقال و به بیرون فشاردادن تمام آب ان هستی … سفتی را در دست و بازویت حس کن …..انها را سفت نگه دار و حالا دستت را شل کن… به حس درون ماهیچه ات موقع آرام سازی توجه کن…..حالا دست راستت را مشت کن وسفت فشار بده ….تصور کن که یک لیمو در دست داری و در حال فشردن تمام اب ان به بیرون هستی ……. سفتی را در دست راست و بازویت حس کن … حالا دستت را شل کن … از این احساس لذت ببر … حالا یک نفس عمیق بکش و نگه دار …حالا انرا بیرون بده.

حالا بیاد روی بازوهایت متمرکز شویم …. بازوهایت را روبرویت بکش مثل اینکه داری چیزی را میگیری ….. همین طور انها را کشیده نگه دار …صبر کن ….. حالا شل کن …….بگذار بازوهایت دوطرف بدنت بیفتند ….تصور کن بازوهایت مانند رشته های اسپاگتی نرم پخته دوطرف بدنت اویزان هستند

… ببین که چقدر بازوهایت ارام هستند….. انها را شل کن …حالا بازوهایت را بالای سرت بکش …. برای گرفتن ابرها با نوک انگشتهایت تلاش کن … صبر کن ……….بالا بردن بازوهایت را ادامه بده …… حالا اجازه بده بازوهایت دوطرف بدنت بیفتند …… انها را شل کن ……. اجازه بده انها خیلی شل شوند…..به حست دقت کن …… حالا یک نفس عمیق بکش ، نگه دار….انرا بیرون بده

 

شانه هایت را به طرف گوشهایت بالا بکش …نگه دار …..نگه دار….. حالا شل کن…… دقت کن که چقدر احساس آرامش میکنی ….. حالا یک نفس عمیق بکش ، نگه دار….انرا بیرون بده

 

حالا ماهیچه های شکمت را به داخل بکش ….. تصور کن که یک فیل روی شکمت امده تمام ماهیچه هایت رابه درون شکمت بکش … نگه دار…. خوبه … حالا شل کن ………اجازه دهید معده تان بزرگتر شود….. همه ماهیچه های شکمت را شل کن …. دقت کن وقتی که انها شل میکنی چه حسی دارند…. حالا یک نفس عمیق بکش ، نگه دار….انرا بیرون بده

در اخر صورتت را تا جایی که میتوانی چروک کن…. بینی ات …..چشمها….. پیشانی….. گونه ها …..لب هایت را به هم فشار بده …. توجه کن که چقدر ماهیچه های صورتت احساس سفتی دارند…نگه دار …خوبه …حالا شل کن …. به تمام  ماهیچه های صورتت اجازه بده که شل بشن … دقت کن به اینکه چقدر احساس آرامش داری …. حالا یک نفس عمیق بکش ، نگه دار….انرا بیرون بده

حالا تمام بدنت را شل کن …… تصور کن که شما یک عروسک پارچه ای هستی و تلاش کن تا تمام ماهیچه های بدنت رو شل کنی

توجه کن که چه احساس خوبی داری …..پس آرم باش  حالا یک نفس عمیق بکش ، نگه دار….انرا بیرون بده  ….عالی انجام دادی! وقتی آماده شدی میتوانی به ارامی چشمهایت را باز کنی”

 

انقباض و ریلکسی سریع !

بعد از اینکه کودک شما زمانی را برای انجام کامل تمرین ریلکسی ماهیچه قرار داد، روش انقباض و ریلکس سریع را معرفی کنید. در این رویکرد، کودک شما یاد میگیرد که چطور تمام گروههای ماهیچه را (برای 5 ثانیه) منقبض و سپس همه انها را در یک زمان ریلکس کند.

او میتواند این کار را با کشیدن یک نفس بلند،  بالا بردن شانه ها، به بیرون کشیدن قفسه سینه و چروک کردن صورت انجام دهد. سپس به ارامی کلمه “آرام” را بگوید و به کل بدن اجازه شل شدن مانند یک رول دگ را بدهد. ریلکس عضلانی پیشرفته 

با گذشت زمان کودک شما میتواند شروع به تمرین این روش در موقعیتهای پراسترس تر کند(برای مثال در زمین بازی یا در ماشین).

 

ریلکس عضلانی پیشرفته 

وقتیکه کودک شما یاد گرفت تا انقباض و ریلکس کل بدن را انجام دهد، مرحله بعد، تمرین ریلکسی بدون انقباض است بطوریکه او میتواند به راحتی از این روش در یک محدوده وسیعی از موقعیتها استفاده کند.

از کودک بخواهید تا یک نفس عمیق بکشد، سپس به آرامی آنرا بیرون دهد درحالیکه به اهستگی کلمه “آرام” را میگوید و به بدنش اجازه میدهد تا مانند یک عروسک پارچه ای آرام شود. اگر کودکتان مایل بود، او میتواند چندین بار نفس بکشد و اجازه دهد تا هر بار بعد از نفس کشیدن، بدنش شل تر و آرام تر شود.

هدف، کمک به کودک شما برای توسعه یک روش سریع برای کمک به آرام شدن او در هر موقعیتی است.

 

نکات مفید:

تمرین کنید! وقتیکه کودکتان برای اولین بار این روشها را یاد میگیرد، او را تشویق کنید.

این کاررا باهم انجام دهید! تمرین شما همراه با کودکتان یا همراهی کل خانواده میتواند مفید باشد. این کار را یک پروژه خانوادگی کنید! با این حال برخی از نوجوانان ممکن است ترجیح دهند تا این کار رابه تنهایی انجام دهند، بنابراین شما ممکن است بخواهید بپرسید که انها چقدربه کمک نیاز دارند.

تمرین را تقسیم کنید! اگر کودک شما بسیار کوچک است ، تمرین را به دو بخش تقسیم کنید و بین دوبخش استراحت کنید.

چه زمانی تمرین کنید؟ این میتواند مفید باشد که نسخه کلی تمرین ریلکسی ماهیچه را ، موقع عصر قبل از خوابیدن کودک انجام دهید. انقباض و ریلکسی سریع یا ریلکسی سریع را در زمانهای مختلف روز امتحان کنید.

ضبط کنید! از کودک خود بخواهید تا جلسات تمرینش را ضبط کند. برای کودکان کوچکتر، یک پوستر درست کنید و به او هر موقع که تمرین را انجام داد یک ستاره بدهید. برای نوجوانان، انها را تشویق کنید تا زمانهای تمرین را در  برنامه روزانه یا یک تقویم یادداشت کند و” انرا یکباردر روز “چک “کنید.

کارت مقابله! کودکان کوچکتر را تشویق کنید تا ریلکسی ماهیچه را روی کارتهای مقابله اش بنویسد.

جایزه! به کودک خود جوایز زیادی برای کامل کردن این تمرین بدهید! یادگرفتن ریلکسی میتواند مشکل باشد.  بگذارید کودکتان بداند که یادگرفتن این کار، زمان و تمرین میخواهد، مانند یادگرفتن هر مهارت جدید.

منبع: ساینس دیلی

کمک به کودکان برای مواجهه با اضطراب موقعیتی

برای کودکان در هر سنی اضطراب می تواند بدون هیچ گونه زنگ خطری رخ دهد. معمولا کودکان نشانه های اضطراب را در مواجهه با موقعیت های جدید،هنگام ادراک درد مزمن یا هنگام ترس از جدایی بروز می دهند. ملاقات های روتین با متخصصان پزشکی، جاماندن از مدرسه یا تغییرات دیگر در جریانات روزانه کودک همه می توانند منجر به احساس اضطراب شوند. علی رغم بهترین تلاش ها برای آماده سازی کودک در مواجهه باموقعیت های جدید، آنها باز هم ممکن است وضعیت های اضطرابی خفیف، متوسط و یا حتی شدیدی را تجربه کنند. هر کودکی به روشهای گوناگون نشانه هایی از اضطراب را نشان می دهد اما معمولا نشانه هایی شامل تغییر در سطح فعالیتشان، خیس شدن کف دستان، ضعف در پاها، دل درد، سردرد یا سرنخ های رفتاری مانند گریه کردن، ناخن جویدن، کندن مو یا کوبیدن سر به در و دیوار را از خود نشان می دهند.

مهم نیست که در چه موقعیت هایی کودکتان دچار اضطراب می شود؛ راهکارهایی وجود دارد که می تواند به آنها کمک کند تا این احساس را تخلیه کرده و از بروز وقایع بعدی پیشگیری کنند.

اولین مرحله در مورد توجه قرار دادن اضطراب کودکتان آن است که به آنها کمک کنید تا تغییرات در بدن و رفتارشان را درک کنند. سپس به تدریج برای کودکتان رفتارهایی که مشاهده می کنید را برشمرید و نیزدر صورت متوجه شدن رفتارها از آنها سوأل بپرسید. برای مثال، اگر کودک هنگام عصبانی شدن شروع به ناخن جویدن می کند، سعی کنید عباراتی مانند “می بینم که شما در حال ناخن جویدن هستی. خودت متوجه شدی؟” بپرسید. با خاطر نشان ساختن رفتار کودک آن هم به روشی خنثی، شما در واقع به انها کمک می کنید که به نحوه پاسخ دهی خود به استرس توجه کنند. اگرچه، ممکن است از این رفتار ناامید شوید، اما از تأدیب کودکتان خودداری کنید زیرا ممکن است موجب احساس شرم شود که این هم به نوبه خود رفتارهای اضطراب مدار را تقویت می کند.

سپس، به کودکتان کمک کنید تا درک کند که احساس اضطراب عادی است و هرکسی نیز هنگام داشتن این احساس تغییراتی در رفتار یا خلقش به وجود می آید. برای کودکتان با اصطلاحاتی بیان کنید که بتواند درک کند چگونه موقعیت هایی را که موجب نگرانی ما می شوند می توانند مایۀ اضطراب و استرس شوند و اینکه این احساسات موجب آسیب رساندن به مغز و بدن ما می شوند. برای آنها توضیح دهید که همه افراد گاهگاهی احساس اضطراب و استرس می کنند و این احساسات برای هر کسی مختلف است. برای مثال، سعی کنید بگویید” من دوست ندارم با هر فرد غریبه ای مجبور به صحبت شوم. اگر یک زمانی واقعاً در این مورد دست پاچه شوم دست ها و پاهایم کاملاً سست می شوند”. به کودکتان کمک کنید تا درک کند در احساس اضطراب چیز اشتباهی وجود ندارد، بلکه این فقط روشی است که بدنمان به ما اجازه می دهد تا بدانیم آن موقعیت یا کار ناخوشایند است. پس از آنکه به کوکتان کمک کردید تا اضطراب را بشناسد و این احساس در او عادی شود؛ می توانید به او کمک کنید تا آرام شود. اولین گام آن است که با کودکتان در مورد آنچه باعث می شود در موقعیتی احساس اضطراب کنند صحبت کنید و سعی کنید در صورت امکان به شکل کلامی این ترس را کاهش دهید.برای مثال، ممکن است کودکتان در اتاق انتظار پزشک به دلیل ترس از آمپول، لمس با گوشی طبی سرد توسط پزشک یا نگرانی در مورد کم یا اضافه بودن وزن بسیار برانگیخته شود. با کودکتان راجع به آنچه که مایۀ پریشانی آنهاست صحبت کنید نه تنهامشکل اصلی را واضح سازید بلکه به کودکتان فرصت دهید تا اطلاعات صحیحی از آنچه مورد انتظار آنهاست کسب کنند. اگر کودکتان علایم اضطراب را ادامه می دهد از تکنیک های کاهش استرس برای کمک به آرام شدن آنها استفاده کنید. از برخی از مؤثرترین تکنیک ها شامل تمرین دم و بازدم، تصویرسازی جهت دار و اطمینان دوباره از وجود فیزیکی والدین در کنارشان کمک بگیرید.

به عنوان آخرین مورد، ممکن است لازم باشد که از موقعیت استرس زا دور بمانید و سعی کنید به زمان دیگری موکول کنید. اگر کودکتان جیغ می کشدیا علایمی از حملات پانیک را نشان می دهد، بهتر است او را به مکانی ببرید که در آنجا احساس امنیت می کند. کودک را به به انجام کاری که بیش از حد لزوم موجب ترس شود، مجبور نکنید. کودکی که از ارتفاع می ترسد نباید مجبور به زیاد نگریستن به لبه های ساختمان های بلند شود؛ کودکی که از لودگی می ترسد نباید مجبور به درآوردن ادای اشخاص دیگر برای تمسخر و ریشخند شود. کودکانی که این نوع از مداخلات اجباری را تجربه می کنند به احتمال بیشتری دچار تنفر و فوبیای ریشه دار می شوند. درعوض، کودکتان را تشویق کنید تا به تدریج در قالب گام های کوچکی بر اضطراب موقعیتی شان غلبه کنند. اگر اضطراب کودکتان شدید باشد به طوری که قادر به شرکت در فعالیت های ضروری و مناسب نباشند یا اگر به حدی مزمن است که مانع از داشتن زندگی اجتماعی سالم می شود، او را نزد پزشک متخصص اطفال برای ارائه دستورالعمل های لازم بیرید. از جمله عللی که باعث می شود شما در جستجوی پزشک باشید می توان نشانه هایی همچون امتناع از رفتن به مدرسه، نداشتن عادات خوابی مناسب، تغییرات غیرعادی در اشتها (افزایش یا کاهش اشتها)، پرتاب اشیا به عنوان مکانیسم سازگاری یا تغییرات در کارکرد ذهنی را نام برد.

شما به عنوان والدین بیشترین تأثیر را بر توانایی کودک در رویارویی با اضطراب دارید. شما با کمک به کودکان در پرچسب گذاری این نوع احساسات، عادی شدن احساسات و تدارک تکنیک های آرام سازی، در واقع؛ زمینه ایستادگی کودک در مواجهه با وقایع استرس زای بعدی را فراهم می کنید.

منبع: ساینس دیلی

یادگیری و رشد خلاقیت کودکان پیش دبستانی: آنچه مورد انتظار است

بازی و فعالیت های خلاقانه نقش مهمی را در رشد و یادگیری همه جانبه کودکان پیش دبستانی ایفا می کند. این کودکان معمولاً از بیان ایده ها و کشف دنیایشان از طریق ترانه ها، سرگرمی ها و اشیای هنری، سخنوری و حرکات جنبشی لذت می برند.

بازی خلاق: چرا برای رشد و یادگیری کودکان پیش دبستانی اهمیت دارد.

سال های پیش دبستانی می تواند یکی از خلاق ترین دوران در زندگی کودک باشد. در حالی کهقوۀ تخیل کودک تان از طریق نمایش، موسیقی، رقصیدن و هنرهای دیداری باز هم به تدریج و آرامیدر حال رشد و تحول است.

· سریع تر کردن خلاقیت

· به کودکتان برای بیان احساسات و یادگیری مهارت های اجتماعی کمک کنید.

· به کودکتان کمک کنید تا مهارت های حرکتی و هماهنگی حرکات را رشد، تمرین و بهبود دهد.

· به کودکتان فرصت تلاش برای حل مسئله و مهارت های تفکر را بدهید.

· به کودکتان برای یافتن راه و روش های جدید جستجوی چیزها کمک کنید.

یادگیری و رشد از طریق نمایش

کودکان پیش دبستانی اغلب تمایل به استفاده از ترانه ها و داستان های جدید در بازی های نمایشی و مهیج دارند. یک لحظه نقش زن پادشاهی را بازی می کند که در حال خوردن نان و عسل است، سپس نقش گوساله ای را بازی می کند که به دور ماه می پرد! فکر کردن به نقش و دیدن دنیا از نظر آنها موجب می شود که کودکتان دنیا و نحوه بیان احساسات را حس کنند. همچنین، داستان سرایی های دراماتیک به کودک فرصتی برای ایجاد و افزایش خزانه لغات، تجسم کردن و یادگیری داستان سرایی را می دهد. گاهی اوقات ممکن است کودکتان داستان را در تنهایی برای خودش بگوید و گاهی دیگر ممکن است با به اشتراک گذاشتن و خوشحالی شما از شنیدن آن بیشتر لذت ببرد.همچنین، این کودکان اغلب به کلی محو داستان ها می شوند. برای مثال، وقتی که شما برای کودکتان یک داستان را می خوانید ممکن است متوجه شوید که دست ها، پاها و ظاهرش را حرکت می دهد و آنچه در داستان رخ می دهد را به ترتیب تقلید می کند.

رشد و یادگیری از طریق هنرهای دیداری

کودکان پیش دبستانی به ابراز خود و ایده هایشان از طریق مدادشمعی ها، نقاشی ها ، خمیربازی ، سفالگری، کارهای برشی و درست کردن کاردستی با چسب و کاغذ دارند. کودکتان کشیدن شکل های ساده را شروع می کند و ممکن است از تجربه کار با دفتر و متون چاپی، مکان و رنگ های داری آمیزه های هنری لذت ببرد. برای مثال، آنها اغلب خانه هایی را می کشند که خورشید تابان در بالای آن قرار دارد، این بدان دلیل است که این تصویر براساس شکل های خیلی مقدماتی و ساده از جمله خانه ای مربعی، سقفی مثلثی و خورشیدی گرد استوار است. همانطور که کارهای هنری کودک بیش از پیش جزیی شده و رشد می کنند. ترسیم افراد معمولاً شامل اشکالی مقدماتی است. شکل های واقع گرایانه، مقیاس ها و دیگر جزئیات بیشتر به تدریج رشد می کنند.

رشد و یادگیری موسیقی

کودکان پیش دبستانی از آلات موسیقی مانند صداهای آنها برای ابراز احساسات و ایده ها بهره مند می شوند.کودک از ترانه خوانی فقط به خاطر ترانه سرا لذت می برد. او بازگویی مکرر ترانه ها و آهنگ های شیرین کودکانه را دوست دارد و بر اساس ریتمآهنگ های آشنا از خود جملات و عباراتی ساختگی سر می دهد که این جملات اغلب از حوادث و افراد پیرامونش ناشی می شوند. کودکان پیش دبستانی تان معمولاً ترانه های دلخواهش را نامگذاری و بازشناسی می کند و بخش هایی از آهنگ را نسبتاً دقیق می خوانند. شما به زودی شعرهای مورد علاقه در مهدکودکش را یاد می گیرید، به صورت جسته گریخته! همچنین، ترانه خوانی به کودکان برای درک تفاوت بین روانی و کندی، دراز و کوتاه و گوش خراش و ملایم کمک می کند. این کودکان ممکن است همچنین از بازی های آواز خوانی گروهی و بازی های دست زدن لذت ببرند مانند بازی زنجیره ای”باز میشیم بسته میشیم” یا عمو زنجیر باف.

این بازی ها و جملات را به یاد دارید؟ … ما عبارات و سرگرمی هایی برای علایق قدیمی اش و آهنگ های دلخواه جدیدش دارد که شما و کودکتان از آن لذت می برید.

یادگیری و رشد از طریق رقصیدن

کودکتان با اجرای حرکت همزمان همراه با موسیقی به شما نشان می دهد که او در حال رشد توانایی کنترل بدنش است. آنها ممکن است احساسات غم، شادی، سرور یا شور و هیجان را از طریق حرکت نشان دهد نه به عنوان هشداری در به پا کردن قشقرق در حال و آینده! شما ممکن است کودکتان را ببینید که مثل یک پروانه پرواز می کند، مانند یک کرم می خزد یا مانند یک قورباغه جست و خیز می کند. این حرکات بازی نشان دهنده ی درک بیشتر دنیا است. شما می توانید این فعالیت را با حمایت کردن از او ترغیب کنید،مانند زمانی که کودکتان به منظور وانمود کردن و شبیه سازی حالت پرواز،شال گردنی را به شکل موجی درهر سو به حرکت درآورد. رقصیدن بیش از ققط یک هنر خلاق است؛ آن نقش مهمی در رشد مهارت های حرکتی درشت دارد، علاوه بر اینکه؛ همانند بسیاری از بازی های خلاق برای رشد مهارت های دیگری مؤثر است.

منبع: کودک و نوجوان