کنار آمدن با سوگ در کودکان

کنار آمدن با سوگ در کودکان مانند بزرگسالان مراحل دارد و کودکان نیز از دست دادن عزیزان خود رنج می برند. حتی اگر به نظر می رسد که زندگی آنها به گونه ای ادامه می یابد که گویی هیچ اتفاقی نیفتاده است، حتی اگر به بازی، دویدن و شوخی برگردند. حتی اگر زیاد در مورد آن صحبت نکنند. آنها فقط کنار امدن با سوگ را متفاوت انجام می دهند. به همین دلیل کنار آمدن با سوگ در کودکان اهمیت زیادی دارد.

چگونه کودکان با مرگ عزیزان کنار می آیند

کودکان به تدریج بر مفهوم مرگ و کنار آمدن با سوگ در کودکان تسلط پیدا می کنند. در ادامه با توجه به سن کنار آمدن با سوگ در کودکان بیان شده است:

  • تا ۳ سالگی تشخیص موجودات زنده و بی جان دشوار است، اما آنها به احساسات افرادی که به آنها اهمیت می دهند بسیار حساس هستند. هنگامی که بزرگسال غمگین و ناراحت است، کودک متوجه می شود که چیزی اشتباه است.
  • در سنین ۳ تا ۵ سالگی، کودکان تفاوت بین موجودات زنده و غیر زنده و انسان را درک می کنند، اما مفهوم برگشت ناپذیری مرگ را به دست نیاورده اند. آنها ممکن است به دنبال متوفی بگردند و بپرسند “کجا رفت؟” یا “کی برمی گردد؟” مرگ به‌عنوان یک خواب عمیق طولانی یا سفری که شامل بازگشت است تلقی می‌شود.
  • بین سنین ۶ تا ۹ سالگی می توان فهمید که مرگ غیرقابل برگشت است. از دست دادن عزیزان با ترس و اضطراب شدید تجربه می شود. کودکان این گروه سنی اغلب در مورد جنبه های مرگ و مراسم تشییع جنازه کنجکاوی زیادی پیدا می کنند، بنابراین می توانند برای کسب اطلاعات سوالات زیادی بپرسند.
  • در سنین ۹ تا ۱۲ سالگی، کودکان مفهوم روشنی از مرگ دارند. در صورت سوگواری یکی از عزیزان، آنها هنوز احساسات را به طور منظم تجربه نمی کنند و برخی ممکن است تمایل داشته باشند که احساسات خود را پنهان کنند و بخواهند قوی تر به نظر برسند و بتوانند با رنج روبرو شوند.

پیشنهاد مشاور:سوگ در کودکان✔️ علائم و درمان تخصصی روانشناس

توضیح مرگ برای کودکان

۱.از بیان درد حمایت کنید

بزرگسالان، تحت تأثیر غریزه محافظتی، ممکن است وسوسه شوند که با کودکان در مورد مرگ صحبت نکنند یا از گزارش دادن آنچه رخ داده و رنجی که احساس می کنند اجتناب کنند. با این حال، کودکان، مانند بزرگسالان، حق و نیاز دارند که سوگ را درک کنند و غمگین شوند. آنها باید بدانند چه اتفاقی افتاده است و در درد خود با بیان احساسات خود همراه شوند.

۲. اطمینان بخشید

کودک می تواند بسیاری از احساساتی که او را بی ثبات می کند ابراز کند. بنابراین ممکن است احساس کند که از دست رفته و نمی تواند با چنین درد بزرگی کنار بیاید، به خصوص اگر یکی از مهم ترین افراد برای او فوت کرده باشد. بنابراین، بسیار مهم است که به او نزدیک شوید، به او اطمینان دهید که رها نخواهد شد و ما هر کاری را انجام خواهیم داد تا در کنار او باشیم. باید روشن کرد که مرگ اجتناب ناپذیر است، گاهی اوقات ممکن است همه چیز از کنترل خارج شود و شما در این امر مقصر نیستید، اما می توانید راهی برای حرکت به جلو پیدا کنید.

۳. تقویت خاطرات

وقتی یکی از عزیزان می میرد، اغلب می توانید ترس شدیدی از از دست دادن حتی خاطرات او احساس کنید. کودکان این خطر را بیشتر تجربه می کنند زیرا مهارت های به خاطر سپردن آنها کمتر اصلاح شده است.
برای مدیریت این ترس، می‌توانید به دنبال عکس‌هایی باشید که لحظات زیبایی را در کنار عزیزتان به تصویر می‌کشند و مکان خاصی را برای نمایش آن‌ها انتخاب کنید. همچنین می‌توانید پیشنهاد ساخت یک جعبه حافظه را بدهید که در آن اشیاء و عکس‌هایی که تجربیات انجام شده با فرد متوفی را به یاد می‌آورند، نگهداری کنید. بزرگسالان همچنین می توانند توضیح دهند که ما هرگز کسانی را که دوستشان داریم از دست نمی دهیم زیرا می توانیم یاد آنها را در قلب خود زنده نگه داریم.

۴. از یک روان درمانگر کمک بخواهید

اگر با وجود این نشانه‌ها، کودک غمگین، عصبانی، ترسیده و پس از مرگ یکی از عزیزانش علائمی را نشان می‌دهد، توصیه می‌شود یک دوره حمایت روان‌شناختی و روان‌درمانی برای کمک به او برای پردازش مؤثر سوگواری و رفع گره‌های آسیب‌زا انجام شود.به این منظور می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

 

کودک و مرگ عزیزان

برای هر فردی صحبت کردن در مورد مرگ سخت و دشوار است و سختی کار زمانی بیشتر می شود که بخواهیم در مورد مرگ با کودکان صحبت کنیم. برای همین سختی است که بسیاری از بزرگسالان از صحبت درباره مرگ با کودکان فراری و گریزان هستند. بی آنکه اثر امتناع خود از صحبت با کودکان درباره مرگ را بر روحیه کودک در نظر بگیرد.

بزرگسالان باید آگاهی داشته باشند که کودکان نیز سوگواری می کنند اما فرایند سوگواری آنان مانند بزرگسالان نیست. وقتی کودکی با مرگ یکی از نزدیکان خود مواجه می شود، واکنش های مختلفی از خود نشان می دهد برای مثال ممکن است : بی تفاوت باشد ، انکار کند و با ناباوری به آن برخورد کند، شوکه شود و با تغییرات جسمانی واکنش دهد، بی تفاوت باشد ، خشمگین شود ، بازگشت به دوره های قبلی رشد داشته باشد، خود را مقصر بداند و احساس گناه و سرزنش خود داشته باشد. حملات اضطرابی آشفتگی با ترس داشته باشد. بسیار مهم است که واکنش کوک را بشناسیم و با شیوه ای صحیح با آن مواجه شویم زیرا واکنش صحیح در چنین موقعیتهایی در سلامت روانی کودک داغدیده سهم بسیاری دارد.

رفتار با کودکی که پدرش را ازدست داده

هنگامی که والدین می میرند، روابط خانوادگی و روابط بین نسل ها تغییر می کند، که منجر به پذیرفتن مسئولیت های جدید می شود ، به عنوان مثال متوجه می شوند که وظایفی را که معمولاً انجام نمی دادند، بر عهده می گیرند. وقتی یکی از والدین فوت می کند، رابطه با دیگری نیز تغییر می کند که ناگهان تبدیل به یک رابطه یک به یک می شود و دیگر رابطه با زوج والدین نیست.

واکنش های کودک به عزاداری چه می تواند باشد؟

بیان درد از دست دادن عزیزان برای کودک می تواند بسیار دشوار باشد. غالباً کلمات بی اثر می شوند و سپس این ناراحتی را در رفتار خود نشان می دهد.

اولین مرحله بعد از سوگ با احساساتی مانند گیجی و ناباوری همراه با موارد زیر مشخص می شود:

  • انکار وضعیت (“من دوباره پدرم را می بینم، او می آید تا من را از مدرسه بگیرد) و برای همیشه (پدرم مدتی است که رفته است”)
  •  احساس اینکه شخص هنوز زنده است
  • اعتقاد به دیدن آن شخص، ماشینی مانند او، شنیدن صدای او و غیره.

همچنین ممکن است علائم فیزیکی مرتبط با شوک ناشی از فقدان ظاهر شوند:

  • حملات مکرر خشم و پرخاشگری
  • رگرسیون در مراحل اولیه توسعه
  • اختلالات خواب همراه با کابوس و بیداری های شبانه
  • از دست دادن اشتها
  • گریه های ناامیدانه
  • جیغ و لرز شدید

 

برای کمک به آنها چه کنیم؟

همانطور که می‌گفتیم، کودکان نیز مانند بزرگسالان حق دارند در غم از دست دادن عزیزانشان غصه بخورند. در اینجا چند نکته وجود دارد که به آنها کمک می کند بهتر غمگین شوند:

  •  همیشه حقیقت را بگویید
  •  احساسات خود را پنهان نکنید
  •  به سوالات پاسخ دهید
  •  با عکس هایی از لحظات زیبایی که با هم گذرانده اید، خاطره بسازید
  •  از آنها بخواهید نامه یا کارتی بنویسند، یا برای متوفی نقاشی بکشند تا به آنها اجازه داده شود تا احساساتی را که بیان کلامی دشوار است بیان کنند.
  •  به کودک یادآوری کنید که آن شخص همیشه جایگاه ویژه ای در قلب او خواهد داشت
  • به فرزندتان بگویید که چه چیزی تغییر خواهد کرد (مثلاً، “عمه ات می آید تا تو را از مدرسه بیاورد زیرا باید چند روز را با پدربزرگ بگذرانم”).

چه زمانی لازم است با متخصص تماس بگیرید؟

هر کودکی منحصر به فرد است و با مرگ یک فرد مهم به شیوه خود، با زمان ها و واکنش های متفاوت مواجه می شود. ایجاد مرزهای کاملاً مشخص که به ما بگوید کدام رفتارها و زمان‌بندی با موقعیت مطابقت دارد و کدام نه، دشوار است. برای والدین مهم است که رفتار کودک را زیر نظر داشته باشند، خلق و خوی او را مشاهده کنند و نحوه کنار آمدن او با شرایط را ارزیابی کنند و بدانند که اگر چیزی آنها را نگران می کند، می توانند از یک درمانگر رشد بخواهند تا در مورد آن صحبت کند .

علاوه بر این، در برخی موارد ممکن است زمانی که بزرگسالان نزدیک به کودک احساس می‌کنند نمی‌توانند حمایت مناسبی از کودک کنند، کمک بخواهیم، ​​زیرا آنها بیش از حد درگیر درد ناشی از از دست دادن هستند. برخی از کودکان، گاهی اوقات، اگر متوجه شوند که والدین از درد غرق شده اند، فکر می کنند که جایی برای خودشان نیست. به این منظور می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

منبع : کنار آمدن با سوگ در کودکان

سندرم جنین الکلی

سندرم جنین الکلی (Fetal alcohol syndrome) اختلالی نادر که با نقایص متعدد جسمی و ذهنی مشخص می شود که در فرزندان زنانی که در دوران بارداری از الکل سوء استفاده کرده اند، ایجاد می شود.

هیچ مقدار الکلی وجود ندارد که مصرف آن در دوران بارداری بی خطر باشد. اگر در دوران بارداری مشروب بنوشید، کودک خود را در معرض خطر ابتلا به سندرم الکل جنینی قرار می دهید، بنابراین این تصور که میزان کمی الکل مصرف می کنید و خطری ندارد را فراموش کنید مصرف الکل به طور کامل باید قطع شود.

فهرست مطالب

سندرم جنین الکلی

هنگامی که یک زن باردار الکل مصرف می کند، جنین او مستقیماً از طریق جریان خون در معرض الکل قرار می گیرد. اگر الکل بتواند رشد و تکامل تمام سیستم های اندام جنین را مختل کند، این رشد سیستم عصبی مرکزی (مغز و نخاع) است که بیشتر در معرض اثرات مضر آن است. این اثرات که شدت آن از فردی به فرد دیگر متفاوت است، می تواند شامل اختلالات جسمی و ذهنی و همچنین اختلالات رفتاری و یادگیری باشد. آنها می توانند پیامدهای متفاوتی در طول زندگی داشته باشند. که در ادامه به این پیامدها پرداخته شده است.

 

علائم

از آنجایی که قرار گرفتن در معرض الکل قبل از تولد می تواند بر رشد و عملکرد اندام ها و سیستم های متعددی تأثیر بگذارد، علائم و نشانه های حاصل از کودکی به کودک دیگر بسیار متغیر است. این علائم عبارت هستند از:

  • ظاهر و حالت چهره متفاوت
  • ناهنجاری های سیستم عصبی مرکزی
  •  عقب ماندگی رشد

آنها همچنین ناتوانی های اولیه را نیز تجربه می کنند به طور مثال:

  • چشمان کوچک
  • اتصال گوش در قسمت پایین تر
  •  لب فوقانی نازک
  • بینی کوتاه و رو به بالا
  • سطح پوست صاف بین بینی و لب بالایی
  • تغییر شکل مفاصل، اندام ها و انگشتان
  • تغییرات چشمی و مشکلات بینایی ( استرابیسم ، هیپوپلازی عصب بینایی)
  • مشکلات شنوایی
  • کاهش دور سر و اندازه مغز
  • نقایص قلبی (نقص سپتوم)، ناهنجاری های تناسلی ( هیپوسپادیاس ، هیپرتروفی کلیتورال)، اختلالات کلیوی و استخوانی.

نقایص سیستم عصبی مرکزی مرتبط با اختلالات طیف الکل جنینی نیز می تواند در بین نوزادان بسیار متفاوت باشد، این بدین معنی است که کودکان ممکن است برخی از علائم را نشان دهند ولی تشخیص دقیق زیر نظر دکتر باید انجام شود. از جمله این علائم می توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • تحریک پذیری و عصبی بودن،
  • تاخیر رشد در دوران کودکی،
  • بیش فعالی، توجه و مشکلات یادگیری (که ممکن است به اشتباه به عنوان اختلال نقص توجه و بیش فعالی ساده ADHD تشخیص داده شود ).

در نوجوانی علائم زیر را نشان می دهند:

  • هماهنگی ضعیف
  • رفلکس های غیر طبیعی
  • عملکرد تحصیلی ضعیف
  • کاهش توانایی حل مسئله
  • مهارت های اجتماعی ضعیف
  • مشکلات در کارکردهای اجرایی مانند برنامه ریزی شناختی و شکل گیری مفهوم
  • درک ضعیف از پیامدهای اقدامات انجام شده
  • مشکل در فعالیت های روزمره زندگی
  • مشکلات کنترل تکانه
  • وقفه در مدرسه
  • ناتوانی در حفظ شغل
  • ایزوله سازی اجتماعی
  • رفتارهای جنسی نامناسب

به طور کلی، افراد مبتلا به سندرم جنین الکلی دارای بروز بالایی از مشکلات عاطفی و رفتاری هستند که اغلب عواقب فاجعه باری بر زندگی فرد دارد.

اگر مشکوک هستید فرزندتان به سندرم الکل جنینی مبتلا است، در اسرع وقت با پزشک خود صحبت کنید. تشخیص زودهنگام ممکن است به کاهش مشکلاتی مانند مشکلات یادگیری و مسائل رفتاری کمک کند.

 

سایر عوارض

Fas syndrome علاوه بر تاثیر بر جنین می تواند خطر ابتلا به این بیماری را نیز به همراه داشته باشد

  • سقط جنین خود به خود
  • زایمان زودرس 
  • جدا شدن جفت 
  • جنین مرده
  •  آمنیونیت (عفونت رحم، کیسه آمنیوتیک و در برخی موارد خود جنین).

علت

سندرم جنین الکلی زمانی اتفاق می‌افتد که زن و شوهر ( در ادامه توضیح داده شده است) در دوران بارداری و پیش از بارداری هر نوع الکلی از جمله شراب، آبجو و نوشیدنی الکلی مصرف کند. بدون استفاده از الکل، سندرم جنین الکلی اتفاق نمی افتد. یکی از دلایل خطرناک بودن الکل در دوران بارداری این است که از طریق جریان خون از طریق بند ناف به جنین منتقل می شود. نوزاد الکل را مانند بزرگسالان متابولیزه نمی کند و همین الکل باعث آسیب های بلند مدت و دائمی می شود.

الکل می تواند در رشد طبیعی جنین، به ویژه مغز و سیستم عصبی مرکزی اختلال ایجاد کند. این به هر یک از روش های زیر رخ می دهد:

  • الکل می تواند سلول های قسمت های مختلف جنین را از بین ببرد و باعث رشد فیزیکی غیرطبیعی شود.
  • الکل در نحوه رشد سلول های عصبی، نحوه حرکت آنها برای تشکیل بخش های مختلف مغز و عملکرد آنها اختلال ایجاد می کند.
  • الکل رگ های خونی را منقبض می کند که جریان خون را به جفت (تامین غذا در رحم) کند می کند. این باعث کمبود اکسیژن و مواد مغذی برای جنین می شود.
  • هنگامی که بدن الکل را پردازش می کند، محصولات جانبی سمی تولید می شوند. اینها سپس می توانند در سلول های مغز کودک متمرکز شوند و باعث آسیب شوند.
  • آسیب ناشی از الکل می تواند در هر مرحله از بارداری اتفاق بیفتد. شروع رشد جنین برای کل بدن مهم است، اما اندام هایی مانند مغز در طول بارداری به رشد خود ادامه می دهند. تعیین دقیق تمام پیشرفت در دوران بارداری غیرممکن است، بنابراین نوشیدن الکل در هر زمانی قبل از تولد خطرناک است.

همچنین توصیه می شود زمانی که می خواهید باردار شوید از نوشیدنی های حاوی الکل خودداری کنید. بسیاری از مردم در چند هفته اول بارداری (چهار تا شش هفته) نمی دانند باردار هستند و این خطرناک ترین زمان برای مصرف الکل است. در آن هفته های اولیه بارداری، جنین در حال گذر از رشد عظیمی است. استفاده از الکل در این مدت می تواند تأثیر منفی بر کودک بگذارد و باعث ایجاد سندرم جنین الکلی شود که آینده کودک را کاملا تحت تاثیر قرار می دهد.

تاثیر مشروب خوردن پدر بر جنین

در طول تحقیقات، دانشمندان مشاهده کردند که مصرف الکل در مردان باعث ایجاد تفاوت های بیشتر در جمجمه صورت نسبت به مادران می شود.

در پروژه ای که انجام شد دانشمندان قصد داشتند ببینند چقدر طول می‌کشد تا اثرات الکل بر اسپرم از بین برود. تصور اولیه این بود که این یک تغییر نسبتا سریع به حالت عادی خواهد بود، اما اینطور نبود. روند تغییر به حالت عادی بیش از یک ماه طول کشید.

هنگام نوشیدن الکل، کبد فرد استرس اکسیداتیو را تجربه می کند، که بدن را به تولید بیش از حد مواد شیمیایی خاص سوق می دهد که سپس فعالیت طبیعی سلولی را قطع می کند. به همین دلیل، بسیار مهم است که زوج هایی که قصد باردار شدن را دارند بدانند تا چه اندازه باید نوشیدن الکل را متوقف کنند تا از نقص مادرزادی جلوگیری کنند.

دانشمندان در این زمینه بیان کرده اند که هنوز کارهای زیادی برای دریافت پاسخ صحیح وجود دارد، اما می دانیم که اسپرم در طی ۶۰ روز ساخته می شود و روند بازگشت آن حداقل یک ماه طول می کشد. بنابراین، برآورد من این است که حداقل سه ماه پیش از رابطه نباید از الکل مصرف کنند تا از سندرم جنین الکلی پیشگیری کنند.

 

 

درمان سندرم جنین الکلی

مراقبت از کودکی که با عوارض الکل متولد می شود، صبر می طلبد. کمک به فرزند شما ممکن است شامل حمایت اضافی در مدرسه، آموزش مهارت های اجتماعی، آموزش شغلی و مشاوره باشد . خدمات اجتماعی ممکن است بتواند به خانواده شما کمک کند تا هزینه ها و احساسات ناشی از تربیت فرزندتان را مدیریت کند.

یافتن زودهنگام اثرات الکل، حتی اگر خفیف باشد، به کودک بهترین فرصت را می دهد تا به پتانسیل کامل خود در زندگی دست یابد و درگیر سندرم جنین الکلی نشود. پیدا کردن زودهنگام مشکل ممکن است به پیشگیری از مشکلات در مدرسه و مشکلات سلامت روان، مانند اختلال مصرف مواد ، افسردگی یا اضطراب کمک کند .

هیچ درمانی وجود ندارد که بتواند تأثیر الکل بر سلامت کودک شما را معکوس کند و سندرم جنین الکلی را درمان کند. و هیچ درمانی وجود ندارد که اثرات آن را کمتر کند.

جلوگیری

جلوگیری از سندرم جنین الکلی اصلا سخت نیست و باتوجه به اینکه در آینده درمان قطعی ندارد بهتراست به پیشگیری توجه بیش تری داشته باشید.

  • اگر قصد بارداری دارید الکل ننوشید. اگر تا به حال نوشیدن الکل را ترک نکرده اید، به محض اینکه متوجه شدید باردار هستید یا حتی اگر فکر می کنید ممکن است باردار باشید، آن را قطع کنید.
  • از مصرف الکل در دوران بارداری خودداری کنید. سندرم جنین الکل در کودکانی که مادرانشان در دوران بارداری الکل مصرف نمی کنند کاملا قابل پیشگیری است.
  • اگر از نظر جنسی فعال هستید و رابطه جنسی محافظت نشده دارید، الکل را در دوران باروری خود ترک کنید. بسیاری از بارداری ها برنامه ریزی نشده است و آسیب های شدید می تواند در اولین هفته های بارداری رخ دهد.
  • اگر مشکل مصرف و اعتیاد به الکل دارید، قبل از بارداری کمک بگیرید. برای تعیین سطح وابستگی خود به الکل و ایجاد یک برنامه درمانی از متخصص کمک بگیرید.

منبع : سندرم جنین الکلی

بازی با کودک ۱۱ ساله ✔️ بهترین پل ارتباطی والدین و کودک

بازی با کودک ۱۱ ساله در حال رشد و تغییر سریع هستند. آنها به سرعت در حال یادگیری و درک مفاهیم جدید هستند و همچنین علاقه زیادی به تعاملات اجتماعی دارند. بازی می تواند راهی عالی برای کودکان ۱۱ ساله برای یادگیری، رشد و سرگرم شدن باشد. بازی برای رشد و توسعه مهارت های کودک شما مهم است. بازی با کودک در واقع می تواند مقداری از استرس روز شما و کودکتان را کاهش دهد. این یک شرایط برد-برد برای والدین و کودکان است.

بازی با کودک ۱۱ ساله

در اینجا چند ایده برای بازی با کودک ۱۱ ساله آورده شده است:

بازی های فکری و استراتژیک

بازی های فکری و استراتژیک می توانند به تقویت مهارت های حل مسئله، تفکر منطقی و برنامه ریزی کودکان کمک کنند. برخی از بازی با کودک ۱۱ ساله عبارتند از:

  • شطرنج
  • رومیزی
  • منچ
  • مونوپولی
  • دومینو
  • ریاضیات
  • جستجوی کلمات

 

بازی های گروهی

بازی های گروهی می توانند به تقویت مهارت های ارتباطی، همکاری و حل مسئله کودکان کمک کنند. برخی از محبوب ترین بازی با کودک ۱۱ ساله عبارتند از:

  • مافیا
  • اسم فامیل
  • پانتومیم
  • هفت سنگ

پکیج استعدادیابی کودک و نوجوان ستاره ایرانیان جامع ترین و دقیق ترین پکیج در ایران است که در سطح بین المللی هم اعتبار بالایی دارد. به منظور اطلاع از شرایط پکیج استعداد یابی می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

بازی های حرکتی

بازی های حرکتی در دسته بازی با کودک ۱۱ ساله می توانند به تقویت مهارت های حرکتی کودکان کمک کنند. برخی از بازی های حرکتی محبوب برای کودکان ۱۱ ساله عبارتند از:

  • فوتبال
  • بسکتبال
  • والیبال
  • تنیس
  • بدمینتون
  • دوچرخه سواری
  • پیاده روی

بازی های خلاقانه

بازی های خلاقانه می توانند به پرورش خلاقیت و تخیل کودکان کمک کنند. برخی از بازی های خلاقانه محبوب برای کودکان ۱۱ ساله عبارتند از:

  • نقاشی
  • رنگ آمیزی
  • سفالگری
  • نجاری
  • موسیقی
  • بازیگری

هنگام انتخاب بازی برای کودک ۱۱ ساله، مهم است که به علاقه ها و توانمندی های او توجه کنید. همچنین، مهم است که بازی را به گونه ای انتخاب کنید که چالش برانگیز و سرگرم کننده باشد، در انتخاب بازی ها حتما ویژگی های سنی کودک یازده ساله را به یاد داشته باشید.

باغبانی

چه حیاط کوچک یا بزرگی داشته باشید، می توانید پروژه های باغبانی زیادی را با بچه ها انجام دهید. برای شروع، سعی کنید چند دانه از گل ها یا سبزیجات مورد علاقه آنها را تهیه کنید. می توانید این ها را با هم بکارید و به بچه هایتان کمک کنید تا برای هر مرحله یک دفترچه گیاهی همراه با عکس داشته باشد.

با هم کتاب بخوانید

واژگان، خواندن و مهارت های ارتباطی فرزندتان را با خواندن کتاب های زیبا، روزنامه ها یا فصل های مورد علاقه او با آنها تقویت کنید. می توانید به توضیح مفاهیمی که آنها هنوز نمی فهمند کمک کنید و جستجوی معانی و دایره لغتی و ارتباطی را برای آنها آسان تر کنید و به مرور به آن ها کمک می کنید تا بهتر در آینده

کارهای خانه

با آشنا کردن آنها با برخی از کارهای خانه، به آنها یاد می دهید که در خانه به آنها کمک کنند. موارد ساده ای را انتخاب کنید که به بهداشت و آراستگی در اطراف خانه کمک می کند. شب‌هایی را تعیین کنید که خانواده با هم کارها را انجام می‌دهند تا مهارت‌های همکاری را القاء کنند و همچنین به بچه‌ها یاد دهند که چگونه از خانه مراقبت کنند و به مرور قدر کسانی که در خانه کار می کنند را بیش تر بدانند.

نکات مهم

در اینجا چند نکته برای بازی با کودک ۱۱ ساله آورده شده است:

  • زمان بازی را محدود کنید. کودکان ۱۱ ساله نیاز به فعالیت بدنی و اجتماعی دارند. مهم است که زمان بازی را به گونه ای محدود کنید که کودک فرصت کافی برای انجام سایر فعالیت ها را داشته باشد.
  • از بازی برای یادگیری استفاده کنید. بازی می تواند راهی عالی برای یادگیری مفاهیم جدید و تقویت مهارت ها باشد. از بازی برای آموزش کودکان در مورد موضوعات مختلف مانند تاریخ، علوم، ریاضیات و غیره استفاده کنید.
  • از بازی برای تقویت روابط استفاده کنید. بازی می تواند راهی عالی برای تقویت روابط بین شما و کودکتان باشد. از بازی برای ایجاد ارتباط و صمیمیت با کودکتان استفاده کنید.
  • بازی با کودک ۱۱ ساله می تواند راهی عالی برای تقویت رشد و یادگیری او باشد. با انتخاب بازی های مناسب و رعایت نکات بالا، می توانید از بازی با کودکتان لذت ببرید و به او کمک کنید تا به طور کامل رشد کند.

اهمیت بازی با کودک ۱۱ ساله

شش دلیل که بازی با کودک ۱۱ ساله مهم است، شامل موارد زیر است:

۱. بازی باعث ایجاد تخیل و خلاقیت می شود

در طول بازی، بچه ها تخیل خود را گسترش می دهند. آنها بازی های ساختگی می سازند یا در جهان های وانمودی گم می شوند. کودکان راه حل های مختلفی را ارائه می کنند و در عین حال اعتماد به نفس خود را افزایش می دهند. آنها قوانین خود را می سازند و یاد می گیرند که چگونه آن قوانین را در صورت نیاز دنبال یا تطبیق دهند. اینها مهارت های مفیدی برای هدایت زندگی و توسعه روابط با دیگران هستند.

۲. بازی رشد شناختی را تقویت می کند

تقویت رشد شناختی به این معناست که بازی برای رشد سالم مغز ضروری است. بازی بدون ساختار زمانی است که بچه ها بازی خود را کارگردانی و طراحی می کنند. آنها به برنامه ها یا فعالیت های هدایت شده توسط بزرگسالان محدود نمی شوند. بازی بدون ساختار به رشد مغز کودک در راه های مثبت کمک می کند. باعث تقویت و افزایش ارتباطات عصبی در مغز می شود. اینها مسیرهایی در مغز هستند که برای تفکر از آنها استفاده می کنیم.

۳. بازی مزایای عاطفی و رفتاری را ارائه می دهد

هنگامی که بزرگسالان احساس می کنند که تحت فشار هستند، به فعالیت هایی که آن ها را آرام می کندروی می آورند. این فعالیت ها چیزی بیش از حواس پرتی است. آنها راهی برای بازگرداندن بازی به زندگی ما و اتصال ما به چیزهایی در زندگی هستند که به ما کمک می کنند.

بچه ها هم همینطور هستند، اگرچه به زمان بازی خیلی بیشتری نیاز دارند. بازی مکرر و روزانه می تواند به کاهش اضطراب، استرس و تحریک پذیری کمک کند. همچنین به افزایش شادی و عزت نفس کمک می کند.

پکیج استعدادیابی کودک و نوجوان ستاره ایرانیان جامع ترین و دقیق ترین پکیج در ایران است که در سطح بین المللی هم اعتبار بالایی دارد. به منظور اطلاع از شرایط پکیج استعداد یابی می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

۴. بازی سواد را بهبود می بخشد

بچه ها برای یادگیری زبان به دنیا می آیند. آنها از بدو تولد، مهارت های زبانی و سوادآموزی را از طریق بازی و تعامل ایجاد می کنند. نوزادان و کودکان نوپا وقتی بزرگسالان آنچه را که می بینند، می شنوند و انجام می دهند توصیف می کنند، کلمات جدیدی را یاد می گیرند. آهنگ ها و اشعار هجاها را به ضربات متصل می کنند. این به کودکان کمک می کند تا مهارت های گوش دادن را توسعه دهند و در مورد صداها در کلمات بیاموزند.

از طریق بازی، بچه ها در مورد ارتباطات یاد می گیرند. آنها به تمرین مکالمه رفت و برگشت می پردازند، حتی اگر نتوانند صحبت کنند! به اشتراک گذاشتن داستان‌ها در کتاب‌ها، به صورت شفاهی یا ساختگی، به آنها کمک می‌کند تا بفهمند که چه کسی هستند و نقششان در جامعه. داستان ها همچنین نحوه عملکرد زبان و ساختار روایت ها را آموزش می دهند.

 

۵. بازی، استقلال بیشتر را تشویق می کند

کودکان اغلب قدرت یا حرف کمی در مورد فعالیت های روزانه خود دارند. آنها بسیاری از روزهای خود را با این موضوع می گذرانند که به آنها گفته می شود چه کاری انجام دهند، چه زمانی آن را انجام دهند و کجا باید بروند. در دنیای بازی، آنها این فرصت را دارند که قوانین را تعیین کنند و صاحب قدرت باشند و این برای افزایش استقلال آن ها عالی است. آنها می توانند رهبر باشند و بزرگسالان می توانند کسانی باشند که گوش می دهند و دستورالعمل ها را می گیرند.

۶. بازی برای زندگی

تأثیرات مثبت بازی با کودک ۱۱ ساله بسیار گسترده است و بر سلامت روانی، عاطفی و جسمی آن ها تأثیر می گذارد. مزایا برای بزرگسالان نیز گسترش می یابد. صحبت کردن در مورد بازی با کودکان به آنها می آموزد که بزرگسالان سرمایه گذاری می کنند و به تصمیمات بازی آنها احترام می گذارند. این باعث ایجاد ارتباط بهتر بین بزرگسالان و کودکان می شود. به نوبه خود، احترام، اعتماد و عشق پایه و اساس حالت عاطفی را ایجاد می کند که بیشترین کمک را برای پرورش مغز یادگیری دارد.

بازی آزاد یا بازی مستقل شکلی از بازی بدون ساختار است که کودکان را تشویق می کند تا بازی خود را طراحی کنند. وانمود کردن بازی به کودک نیاز دارد که سناریوها را تصور کند و سپس آنها را اجرا کند. آزادی این نوع بازی ها به کودکان امکان خلاقیت می دهد.

منبع : بازی با کودک ۱۱ ساله ✔️ بهترین پل ارتباطی والدین و کودک

چگونه کودکانی شاد داشته باشیم ✔️ ۲۱ راز که نمی دانید

چگونه کودکانی شاد داشته باشیم؟ کودک شاد اغلب سالم تر و موفق تر از کودکانی هستند که شاد نیستند. آنها کمتر مستعد ابتلا به بیماری های جسمی و روانی هستند و در مدرسه و زندگی شخصی خود عملکرد بهتری دارند.

در اینجا چند نکته برای کمک به کودکان برای شاد بودن آورده شده است:

  • با آنها وقت بگذرانید و به آنها توجه کنید.
  • از آنها حمایت کنید و به آنها احساس امنیت و حمایت دهید.
  • به آنها فرصت هایی برای یادگیری و رشد بدهید.
  • به آنها فرصت هایی برای بازی و سرگرمی بدهید.

با کمک والدین و سایر بزرگسالان، کودکان می توانند یاد بگیرند که چگونه شاد باشند و زندگی را با تمام وجود لذت ببرند.

چگونه کودکانی شاد داشته باشیم

چگونه کودکانی شاد داشته باشیم؟ کودک شاد آرزوی هر خانواده ای است. والدین می‌توانند با ایجاد یک محیط سالم و حمایت‌کننده در خانه، به کودکان خود کمک کنند تا از این عوامل به نفع خود استفاده کنند و زندگی شادتری داشته باشند.

۱. از تقویت مثبت استفاده کنید

برای کودکان، والدین اولین حمایت اخلاقی هستند که باید بدانند آیا کار خاصی را درست انجام می دهند یا خیر. تقویت مثبت برای تربیت کودکی با اعتماد به نفس و شاد ضروری است. به همین دلیل مهم است که هر زمان که فرزندتان کاری را درست انجام می دهد از او قدردانی کنید. اما وقتی اشتباه می کند او را تحسین نکنید. تمجید نادرست می تواند مضر باشد. او ممکن است همیشه به دنبال کلمات قدردانی باشد، که می تواند باعث ایجاد مسائل مربوط به انگیزه در آینده در زندگی شود.

۲. به کودک خود بیاموزید که صبور باشد

بچه‌ها آماده شده‌اند که با لذت آنی انرژی بگیرند. و در دنیای امروز که همه چیز با یک انگشت در دسترس است، نیاز به ارضای هر نیازی در لحظه در حال افزایش است. مهم است که به فرزندان خود اجازه دهید مزایای لذت طولانی مدت و این واقعیت اساسی را درک کنند که هر چیزی زمان خودش را می گیرد. با تلقین ارزش‌های صبر، فرزندانتان دیگر دشمن خودشان نیستند و احساس غم و اندوه نمی‌کنند.

۳. به فرزندتان کمک کنید تا روابط خوب برقرار کند

خانواده و دوستان شادی فراوان و همچنین لحظات به یاد ماندنی را برای همیشه به ارمغان می آورند. بچه ها ممکن است به راحتی با خانواده و حتی با دوستان خود ارتباط برقرار کنند. اما والدین باید به آنها یاد بدهند که این کار را با آشنایان یا حتی همسایگان انجام دهند.

۴. به فرزند خود بیاموزید که مهربان باشد

بچه‌ها ممکن است در روزهای اول مالکیت داشته باشند و ممکن است به دیگران در زندگی خود تنها به خانواده نزدیک خود اهمیت دهند. با گذشت زمان، لازم است فرزندان شما بدانند که در زندگی آنها چیزی بیش از خودشان وجود دارد. با پرورش همدلی و مهربانی نسبت به دیگران، آنها شروع به کشف شادی نوع منحصر به فردی خواهند کرد.

۵. فرزند خود را مستقل تربیت کنید

برخی از والدین بیش از حد از فرزندان خود محافظت می کنند و تمایل دارند والدین هلیکوپتری باشند. این رفتار می تواند بچه ها را عصبانی کند یا آنها را بیش از حد به والدین خود وابسته کند. عجله برای متوقف کردن فرزندتان از انجام کاری نادرست می تواند در دراز مدت برای او مضر باشد، تا زمانی که این فعالیت عواقبی نداشته باشد. اگر کودکتان در حین بازی زمین خورد، بگذارید بیفتد و برای مدتی گریه کند. او به تدریج یاد می گیرد که گرد و غبار خود را پاک کند و دوباره شروع به بازی کند.

۶. مطمئن شوید که به حرف فرزندتان گوش می دهید

بسیاری از کودکان احساسات خود را به والدین خود منتقل می کنند. با این حال، اینها عمدتاً به‌عنوان  عصبانیت‌های معمول دوران کودکی تلقی می‌شوند و به راحتی نادیده گرفته می‌شوند. پس از آن ممکن است کودک شما شروع به ایجاد احساس خواستن نشدن یا عقده حقارت کند. او باید بداند که می تواند در مورد هر چیزی با شما صحبت کند و شما واقعاً متوجه خواهید شد که او چه می گذرد. به او زمان بدهید، کاری را که انجام می دهید برای لحظه ای رها کنید و حتی زمانی که به شما می گوید در قسمت کارتونی مورد علاقه اش چه اتفاقی افتاده است، به او گوش دهید.

۷. بگذارید فرزندتان ببیند که شما هم خوشحال هستید

اگر خودتان فردی ناراضی باشید، هیچ بازی، مهمانی، فعالیتی کارساز نخواهد بود. بچه‌ها خیلی سریع‌تر از دیگران آن را احساس می‌کنند و معمولاً فکر می‌کنند که زندگی اینطور است. شادی مسری است، پس اگر شما شاد باشید فرزندتان نیز از شما خوشحال خواهد شد. پس خوشحال بمانید و بگذارید فرزندتان ببیند که با وجود مشکلات مختلفی که زندگی در بزرگ‌تر شدن بر سر او ایجاد می‌کند، همیشه می‌تواند دلیلی برای خوشحالی پیدا کند.

 

نشانه های کودک شاد

  1. آنها از نظر جسمانی فعال هستند و والدین آنها نیز فعال هستند. کودکان سالم و فعال از نظر بدنی در هر سنی شادتر هستند و به احتمال زیاد بیرون می‌روند و به فعالیت بدنی می‌پردازند. یک مطالعه رابطه مستقیم بین والدین کم تحرک و بچه های کم تحرک را نشان داد.
  2. زیاد تلویزیون تماشا نمی کنند. تحقیقات در مورد سلامت و زندگی کودکان نشان می‌دهد که چند عامل به شدت بر چاقی تأثیر می‌گذارند که به نوبه خود می‌تواند بر شادی نیز تأثیر بگذارد. مهمترین عاملی که محققان دریافتند، در دسترس بودن تلویزیون است به این معنی که تماشا زیاد تلویزیون بر چاقی و ناراحتی کودک تاثیر مستقیم می گذارد.
  3. خواب کافی دارند. کودکانی که به خوبی استراحت می‌کنند از نظر جسمی سالم‌تر هستند و استرس کمتری دارند و علاوه بر این در طول روز خسته می شوند و تمایل دارند که بخوابند.
  4. خانواده آنها با هم غذا می خورند.  روندهای مداوم زندگی مانند زمان صرف غذا در خانواده نیز باعث افزایش شادی کودکان می شود. البته، غذا خوردن به تنهایی زندگی بچه ها را تغییر نمی دهد، اما ایجاد عادات سالم و اجتماعی با هم می تواند در سلامت کودک نقش زیادی دارد.
  5. آنها به دنبال علایق خود هستند. یک مطالعه نشان داد که کودک شاد، احتمالاً یک ویژگی کلیدی دارند: تمایل به تعقیب علایق با وجود موانع ممکن است مهمترین عامل در دستیابی کودک به آنچه از زندگی در دراز مدت می خواهد باشد.

چرا کودکم شاد نیست

دلایل متعددی وجود دارد که ممکن است کودک شما شاد نباشد. برخی از این دلایل عبارتند از:

عوامل محیطی، مانند:

  • مشکلات خانوادگی، مانند طلاق، مرگ عزیزان، یا اختلافات بین والدین
  • مشکلات مدرسه، مانند آزار و اذیت، افت تحصیلی، یا احساس ناامنی در مدرسه
  • مشکلات اجتماعی، مانند مشکلات دوستیابی، یا احساس تنهایی
  • مشکلات سلامتی، مانند بیماری یا اختلالات رشد

عوامل درونی، مانند:

  • عزت نفس پایین
  • هوش هیجانی پایین
  • مشکلات رفتاری، مانند پرخاشگری یا گوش نکردن به والدین
  • اختلالات روانی، مانند افسردگی یا اضطراب

پیشنهاد مشاور: چرا کودکان گاز می گیرند✔️ علت و درمان گاز گرفتن کودکان

اگر نگران شاد نبودن کودک خود هستید، مهم است که با او صحبت کنید و سعی کنید بفهمید که چه چیزی باعث ناراحتی او می شود. همچنین می توانید از یک متخصص بهداشت روان کمک بگیرید تا در شناسایی و درمان عواملی که باعث شادی کودک شما می شوند، به شما کمک کند.

در اینجا چند نکته برای کمک به کودک شما برای شادتر شدن آورده شده است:

  • از او حمایت کنید. به او نشان دهید که دوستش دارید و همیشه در کنار او هستید.
  • با او ارتباط برقرار کنید. وقت خود را با او بگذرانید و به حرف هایش گوش دهید.
  • به او کمک کنید تا مهارت های اجتماعی خود را توسعه دهد. به او کمک کنید تا با دیگران ارتباط برقرار کند و دوست پیدا کند.
  • به او فرصت دهید تا به فعالیت هایی که از آنها لذت می برد، بپردازد.
  • به او کمک کنید تا احساس مفید بودن کند. به او مسئولیت هایی بدهید که احساس کند می تواند آنها را انجام دهد.

شاد بودن یک کودک مهم است زیرا به او کمک می کند تا رشد و شکوفا شود. با کمک و حمایت شما، کودک شما می تواند شادی را در زندگی خود پیدا کند.

چگونه نوجوانی شاد تربیت کنیم

در اینجا چند راهکار برای تربیت نوجوانی شاد ارائه می شود:

  • رابطه صمیمی با نوجوان خود برقرار کنید. مهم ترین عامل در تربیت نوجوان شاد، داشتن رابطه صمیمی و حمایت کننده با او است. نوجوانان به محبت، توجه و حمایت والدین خود نیاز دارند. با نوجوان خود صحبت کنید، به او گوش دهید و به او نشان دهید که برای او اهمیت قائل هستید.
  • به نوجوان خود استقلال و آزادی بدهید. نوجوانان به استقلال و آزادی نیاز دارند تا بتوانند به رشد و بلوغ خود ادامه دهند. با این حال، مهم است که این استقلال را به تدریج و در چارچوب قوانین و مقررات منطقی به آنها بدهید.
  • به نوجوان خود فرصت تجربه های جدید بدهید. نوجوانان باید فرصت داشته باشند تا چیزهای جدید را تجربه کنند و مهارت های جدیدی بیاموزند. این تجربه ها می تواند شامل فعالیت های ورزشی، هنری، اجتماعی و فرهنگی باشد.
  • به نوجوان خود کمک کنید تا اهداف و آرزوهای خود را دنبال کند. نوجوانان باید احساس کنند که آینده ای در پیش دارند. با آنها در مورد اهداف و آرزوهایشان صحبت کنید و به آنها کمک کنید تا برای رسیدن به آنها تلاش کنند.
  • به نوجوان خود کمک کنید تا با چالش های زندگی کنار بیاید. نوجوانان در زندگی با چالش های زیادی روبرو می شوند. با آنها در مورد این چالش ها صحبت کنید و به آنها کمک کنید تا راهکارهای سالمی برای مقابله با آنها پیدا کنند.

منبع : چگونه کودکانی شاد داشته باشیم ✔️ ۲۱ راز که نمی دانید

خلاقیت در کودکان ✔️ ۱۱ روش تضمینی

خلاقیت در کودکان یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های انسان است که به او کمک می‌کند تا راه‌حل‌های جدیدی برای مشکلات پیدا کند و دنیا را به شیوه‌ای جدید ببیند. خلاقیت در کودکان نیز از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است، زیرا زمینه‌ساز رشد و شکوفایی استعدادهای آنها می‌شود.

هر کودکی دارای یک پتانسیل خلاق در درون خود است که به دنبال بیان است. این وظیفه والدین است که این فرصت ها را برای فرزندان خود فراهم کنند، به آنها آزادی بازی در خانه یا بیرون از خانه و فرصت کشف مکان های جدید و تجربه موقعیت های تحریک کننده را بدهند.

خلاقیت در کودکان چیست

خلاقیت در کودکان توانایی تولید ایده‌های جدید و نوآورانه است. این توانایی می‌تواند در زمینه‌های مختلف مانند هنر، موسیقی، ادبیات، حل مسئله، و حتی مهارت‌های زندگی بروز کند.

خلاقیت در کودکان از اهمیت بالایی برخوردار است، زیرا:

  • به کودکان کمک می‌کند تا با چالش‌های زندگی به روش‌های جدید و خلاقانه روبرو شوند.
  • به کودکان کمک می‌کند تا از نظر ذهنی انعطاف‌پذیر باشند و راه‌حل‌های جدیدی برای مشکلات پیدا کنند.
  • به کودکان کمک می‌کند تا خود را بیان کنند و از نظر عاطفی سالم‌تر باشند.

اهمیت خلاقیت در کودکان

خلاقیت به طرق مختلف باعث رشد کودک می شود. به عنوان مثال:

  • هنگامی که کودک جرات دارد با نشان دادن اصالت در بازی ها یا زندگی روزمره خود، خود را اثبات کند، به او کمک می کند تا هویت خود را تقویت کند.
  • هنگامی که فعالیت هایی با ماهیت بازیگوشی، هنری یا فرهنگی انجام می دهد، بر عزت نفس او تأثیر می گذارد .
  • بیان احساسات و عقاید را برای همه کودکان، حتی خجالتی ترین آنها، آسان تر می کند. بنابراین، این امر باعث می شود که باز بودن نسبت به دیگران افزایش یابد.
    به کودک می آموزد که چیزها را از زوایای جدید درک کند و محیط خود را از دیدگاه های مختلف کشف کند.
  • هنگامی که کودک باید راه حلی برای مشکلی بیابد یا بر مانعی غلبه کند، جستجوی ایده ها یا مهارت حل مسئله را ترویج می کند.
  • به توسعه تمرکز، اعتماد به نفس و استقلال کمک می کند.
  • روحیه ابتکار، تفکر انتقادی، توانایی انتخاب و پیش‌فرض، مهارت‌های بین فردی و احترام و گشودگی به هنر را تشویق می‌کند.

پرورش خلاقیت در کودکان

در این مقاله می خواهیم چند پیشنهاد برای پرورش خلاقیت فرزندانتان از طریق بازی های مهیج و فعالیت های سرگرم کننده  به شما ارائه دهیم.

پکیج استعدادیابی کودک ستاره ایرانیان جامع ترین و دقیق ترین پکیج در ایران است که در سطح بین المللی هم اعتبار بالایی دارد. به منظور اطلاع از شرایط پکیج استعداد یابی می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

۱.پتانسیل خلاقانه آنها را درک کنید

اغلب گفته می‌شود که ذهن کودکان مانند اسفنجی است که می‌تواند تمام محرک‌های محیط بیرونی را جذب کند، آن‌ها را درون خود نگه دارد و سپس به شکلی کاملاً متفاوت تولید کند. در واقع، به لطف رشد و توسعه ارتباطات عصبی سیستم عصبی مرکزی، مغز کودکان را می توان به یک دستگاه گیرنده و بسیار قدرتمند تشبیه کرد که آماده است تا طرز تفکر خود را از طریق ابزارهایی که در اختیار دارد، یعنی گفتار بیان کند. ژست ها، مهارت های دستی و تمام آن اعمالی که می توان با حرکت بدن در فضا و تعامل با محیط اطراف و افرادی که در آنجا زندگی می کنند انجام داد.

وظیفه والدین دقیقاً سوخت رسانی به این ماشین عالی است، محرک های دائمی در حال تغییر را برای فرزندان خود فراهم می کند، آنها را وادار می کند تجربیات جدیدی را تجربه کنند و بنابراین روز به روز به خلاقیت آنها دامن می زنند، تا زمانی که روند رشد آنها کامل شود.

 

۲.پیشنهاد بدهید، اما بدون فشار

اگرچه بسیاری از والدین رویای فرزندانی را در سر می پرورانند که خلاق هستند. بنابراین اجازه دهید فرزندتان آنچه را که ترجیح می دهد انتخاب کند. در واقع، کسی باشید که فرزندتان را تشویق می‌کند تا خودش را بشناسد و علاقه مندی هایش را کشف کند و به او فرصت می‌دهد تا فعالیت‌ها و تجربیات مختلف را امتحان کند.

تحمیل یک فعالیت به کوچکترها، به خصوص در سنین پایین، می تواند اثرات ناخوشایند و نامطلوبی داشته باشد.  خلاقیت دوران کودکی با انتخاب و ابتکار آزاد همراه است، بنابراین گزینه های متنوعی را در اختیار او قرار دهید و از انتخاب او با اشتیاق حمایت کنید.

۳. فقط تشویق

به دستاوردهای آنها پاداش دهید، به پیشرفت آنها افتخار کنید و آنها را تشویق کنید تا با لبخند بر مشکلات غلبه کنند. تایید شما بهترین سوخت برای تقویت خلاقیت آنهاست.  سعی کنید چیزها را از دید فرزندانتان ببینید، همچنین سعی کنید کار و نتایج او را با سایر کودکان و همسالانش مقایسه نکنید. حتی اگر فکر می کنید می تواند انگیزه ای برای بهتر شدن باشد، در واقع هر کودکی مسیر رشد و حساسیت خاص خود را دارد. خلاقیت فرزند شما تنها با همراهی با عزت نفس او می تواند به شکلی مثبت و موثر رشد کند.

آیا همه کودکان خلاق هستند؟

همه کودکان خلاق هستند، اما در سطوح مختلف خلاقیت خود را نشان می دهد. به عنوان مثال، زمانی که کودک راه‌های جدیدی برای استفاده از اسباب‌بازی پیدا می‌کند یا سگش را وادار به صحبت می‌کند، خلاقیت خود را نشان می‌دهد. او همچنین وقتی ایده های تزئینی برای اتاقش دارد و به تحقق آنها کمک می کند یا وقتی برای یکی از اعضای خانواده اش سورپرایز آماده می کند خلاق است و به کمک آن استعداد خود را نشان می دهد.

علاوه بر این، خلاقیت چیزی است که هم در فعالیت های روزانه و هم در بازی ها و فعالیت های فرهنگی و هنری کودک می تواند رشد کند. به عنوان مثال، هنگام بازی، کودکان خلاقیت خود را از طریق تماس با دیگرانی که با آنها اکتشاف می کنند، داستان اختراع می کنند یا از تخیل خود برای درک بهتر دنیایی که در آن زندگی می کنند، پرورش می دهند.

بازی هایی برای افزایش خلاقیت کودکان

  • رویای هر کودکی یک دوچرخه است و پس از به دست آوردن آن، به آن‌ها اجازه می‌دهد تا دنیای اطراف خود را برای تجربه‌ها و ماجراجویی‌های جدید کاوش کنند، خانه را ترک کنند و به جای ماندن در خانه و تلویزیون و بازی‌های ویدیویی، وقت باکیفیتی را در خارج از منزل سپری کنند. در عین حال دوچرخه ابزار مفیدی برای آموزش تعادل، هماهنگی و حس فضایی کودک شماست و اهمیت احترام به قوانین را به او می آموزد و به او احساس بزرگ شدن و مسئولیت می دهد.

پکیج استعدادیابی کودک ستاره ایرانیان جامع ترین و دقیق ترین پکیج در ایران است که در سطح بین المللی هم اعتبار بالایی دارد. به منظور اطلاع از شرایط پکیج استعداد یابی می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

  •  از جمله سرگرم‌کننده‌ترین و پرطرفدارترین بازی‌ها ، ساخت و سازها هستند که بسته به سن کودک می‌توانند شکل‌ها و انواع مختلفی داشته باشند. می‌توانید آنها را از سنین پایین شروع کنید، به آنها اشکال بزرگی از رنگ‌های مختلف بدهید تا با تخیل روی هم چیده شوند، سپس به سراغ آن‌هایی بروید که دارای حروف و اعداد هستند تا به آنها اجازه دهید پیام‌های پیچیده‌تر و کوتاه‌تری ایجاد کنند.
  • یک راه عالی برای منفجر کردن خلاقیت و اراده بیانی فرزندانتان این است که به آنها یک آلت موسیقی بدهید . این بدان معنا نیست که باید از آنها انتظار داشته باشید که وقتی بزرگ شدند موسیقیدان حرفه ای شوند، اما اگر از سنین پایین به آنها یاد بدهید که موسیقی را دوست داشته باشند، احتمالاً وقتی بزرگ شدند هم از آن قدردانی خواهند کرد. علاوه بر این، گوش دادن به موسیقی و ساخت موسیقی می تواند به آنها کمک کند هماهنگی و حس ریتم را توسعه دهند و دقیق تر و منظم تر شوند. پس از چند ماه اول آزمایش، شاید متوجه شوید که فرزندان شما علاوه بر خلاق بودن، استعدادی نهفته نیز دارند.

 

  • در میان زیباترین و محرک ترین هدایایی که می توانید به فرزندان خود بدهید، مطمئناً کتاب هایی وجود دارد که در این مورد نیز باید بر اساس سن انتخاب شوند تا به تدریج آنها را به یادگیری چیزهای جدید ترغیب کنید. با خواندن داستانی با صدای بلند قبل از رفتن به رختخواب، آنها را از سنین پایین به حضور کتاب در زندگی خود عادت دهید و با این که آنها را به مطالعه علاقه مند کنید، الگوی خوبی باشید. کودکان دوست دارند از رفتار بزرگترها تقلید کنند و دیدن شما غرق در این صفحات چاپی مطمئناً کنجکاوی آنها را برمی انگیزد. در ابتدا می‌توانید کتاب‌های مصور را به آن‌ها بدهید تا ببینند، لمس کنند و بو کنند، سپس به سراغ کتاب‌های رنگ‌آمیزی، کتاب‌های خواندنی ساده، تا کتاب‌های بازی بروید، که آن‌ها را به قهرمان‌ها و نویسنده‌های داستانی همیشه جدید تبدیل می‌کند.
  • بازی های نقش آفرینی را انجام دهید. بازی های نقش آفرینی به کودکان کمک می کند تا دیدگاه های جدید را کشف کنند و شخصیت های جدیدی ایجاد کنند.
  • به آنها اجازه دهید با هنر و صنایع دستی آزمایش کنند. هنر و صنایع دستی یک راه عالی برای کودکان است تا مهارت های حل مسئله و تخیل خود را توسعه دهند.

پرورش خلاقیت کودکان با کاردستی

در اینجا چند ایده برای کاردستی با کودکان آورده شده است:

  • کاردستی‌های فصلی: کاردستی‌های فصلی راهی عالی برای یادگیری در مورد فصل‌ها و تشویق کودکان به خلاقیت هستند. به عنوان مثال، می‌توانید با کودکان برای ساختن یک جاکلیدی با شکل برگ‌ها در پاییز یا یک آدم برفی در زمستان کار کنید.
  • کاردستی‌های مناسب سن: کاردستی‌ها را با توجه به سن کودکان انتخاب کنید. کاردستی‌های ساده برای کودکان خردسال مناسب‌تر هستند، در حالی که کاردستی‌های پیچیده‌تر برای کودکان بزرگ‌تر مناسب‌تر هستند.
  • کاردستی‌های قابل استفاده: کاردستی‌هایی را انتخاب کنید که کودکان بتوانند از آنها استفاده کنند. به عنوان مثال، می‌توانید با کودکان برای ساختن یک جعبه جواهرات یا یک عروسک کار کنید.

منبع : خلاقیت در کودکان ✔️ ۱۱ روش تضمینی

۱۱ بازی برای ابراز وجود کودک ✔️ تضمین آینده ای موفق

بازی برای ابراز وجود کودک یک راه عالی برای کودکان برای ابراز وجود هستند. آنها می توانند به کودکان کمک کنند تا مهارت های اجتماعی، خلاقیت و حل مسئله خود را توسعه دهند. والدین می‌توانند با انتخاب بازی برای ابراز وجود کودک و تشویق کودک به ابراز وجود، به او کمک کنند تا این مهارت مهم را در خود پرورش دهد.

مهارت ابراز وجود در کودکان

مهارت ابراز وجود در کودکان به توانایی در بیان صادقانه و مستقیم افکار، احساسات و نیازها بدون نیاز به خشونت یا اطاعت گفته می شود. کودکانی که این مهارت را دارند، می توانند در برابر خواسته های دیگران مقاومت کنند، در صورت لزوم «نه» بگویند و برای خود احترام قائل شوند. ابراز وجود یک مهارت مهم است که می تواند به کودکان در موارد زیر کمک کند:

  • حفظ سلامت روان و جسمی: کودکانی که می توانند به طور موثر ابراز وجود کنند، کمتر در معرض احساسات منفی مانند خشم، ناامیدی و استرس قرار می گیرند. آنها همچنین کمتر در معرض آسیب های جسمی مانند آزار و اذیت قرار دارند.
  • ایجاد روابط سالم: کودکانی که می توانند به طور موثر ابراز وجود کنند، روابط سالم تری با والدین، دوستان و معلمان خود ایجاد می کنند. آنها می توانند به راحتی نیازهای خود را بیان کنند و در عین حال به نیازهای دیگران نیز احترام بگذارند.
  • رسیدن به اهداف خود: کودکانی که می توانند به طور موثر ابراز وجود کنند، بیشتر احتمال دارد به اهداف خود برسند. آنها می توانند برای خود استحقاق قائل شوند و از دیگران بخواهند که به آنها کمک کنند.

بازی برای ابراز وجود کودک

در اینجا ۱۱ بازی برای ابراز وجود کودک آورده شده است:

  1. بازی “آیا می توانید حدس بزنید که من چه کسی هستم؟” این بازی به کودکان کمک می کند تا مهارت های بازیگری و صدای خود را توسعه دهند. به کودک خود بگویید که یک شخصیت واقعی یا خیالی را تصور کند و سپس از آنها بخواهید بدون صحبت کردن، آن شخصیت را به شما نشان دهند. شما باید سعی کنید حدس بزنید که آنها چه کسی هستند.
  2. بازی “داستان سازی” این بازی به کودکان کمک می کند تا مهارت های داستان نویسی و خلاقیت خود را توسعه دهند. به کودک خود بگویید که یک داستان را شروع کنند و سپس آنها را تشویق کنید تا آن را ادامه دهند. شما می توانید شخصیت ها، مکان ها و اتفاقات را پیشنهاد دهید.
  3. بازی “نقاشی خلاقانه” این بازی به کودکان کمک می کند تا مهارت های هنری و خلاقیت خود را توسعه دهند. به کودک خود یک موضوع یا رنگ را بدهید و سپس آنها را آزاد بگذارید تا هر چیزی که می خواهند بکشند.
  4. بازی “نمایش” این بازی به کودکان کمک می کند تا مهارت های بازیگری و حرکت خود را توسعه دهند. به کودک خود یک سناریو بدهید و سپس آنها را تشویق کنید تا آن را بازی کنند.

آموزش جرات مندی به کودکان

۱.بازی “مسابقه لباس پوشیدن” این بازی به کودکان کمک می کند تا مهارت های خلاقیت و بیان خود را توسعه دهند. به کودک خود یک موضوع یا رنگ را بدهید و سپس آنها را آزاد بگذارید تا هر چیزی که می خواهند بپوشند.

۲.بازی “مسابقه رقص” این بازی به کودکان کمک می کند تا مهارت های حرکتی و خلاقیت خود را توسعه دهند. به کودک خود یک آهنگ یا سبک رقص را بدهید و سپس آنها را تشویق کنید تا آن را برقصند.

۳. بازی “بازیگری صدا” این بازی به کودکان کمک می کند تا مهارت های بازیگری و صدا خود را توسعه دهند. به کودک خود یک شخصیت یا یک شی را بدهید و سپس آنها را تشویق کنید تا صدای آن را تقلید کنند.

۴. بازی “داستان سرایی با اسباب بازی ها” این بازی به کودکان کمک می کند تا مهارت های داستان نویسی و خلاقیت خود را توسعه دهند. به کودک خود یک مجموعه اسباب بازی بدهید و سپس آنها را تشویق کنید تا یک داستان با آنها بسازند.

۵. بازی “موسیقی درمانی” این بازی به کودکان کمک می کند تا مهارت های خلاقیت و بیان خود را توسعه دهند. به کودک خود یک ساز یا یک آهنگ را بدهید و سپس آنها را تشویق کنید تا با آن بسازند.

۶. بازی “شعر گفتن” این بازی به کودکان کمک می کند تا مهارت های نوشتن و خلاقیت خود را توسعه دهند. به کودک خود یک موضوع یا یک کلمه را بدهید و سپس آنها را تشویق کنید تا یک شعر در مورد آن بنویسند.

۷. بازی “بازی خلاقانه” این بازی به کودکان کمک می کند تا مهارت های خلاقیت و بیان خود را توسعه دهند. به کودک خود یک فضای باز و یک مجموعه مواد مختلف بدهید و سپس آنها را آزاد بگذارید تا هر چیزی که می خواهند بسازند.

 

داستان کودکانه جرات ورزی

داستان‌های کودکانه جرات ورزی و بازی برای ابراز وجود کودک، داستان‌هایی هستند که به کودکان کمک می‌کنند تا با مهارت‌های جرات ورزی آشنا شوند و این مهارت‌ها را در خود پرورش دهند. جرات ورزی، توانایی بیان احساسات، خواسته‌ها و نظرات خود به شکلی سالم و مؤثر است. کودکان جراتمند، قادرند از خود در برابر دیگران دفاع کنند، به خواسته‌های خود احترام بگذارند و در برابر چالش‌ها مقاومت کنند.

داستان کبوتر کوچک

در یک جنگل بزرگ، یک کبوتر کوچک زندگی می کرد که اسمش پرستو بود. پرستو یک کبوتر بسیار مهربان و دوست داشتنی بود، اما کمی هم خجالتی بود. او از این که در جمع صحبت کند یا کارهای جدیدی را امتحان کند، می ترسید.

یک روز، پرستو با پرنده های دیگر جنگل در حال بازی بود. آنها داشتند دنبال هم می دویدند و می خندیدند. پرستو هم می خواست با آنها بازی کند، اما از این که جلوی آنها بدوشد، می ترسید. او فکر می کرد که اگر جلوی آنها بدود، آنها می خندند و او را مسخره می کنند.

پرنده های دیگر بدون پرستو به بازی ادامه دادند. پرستو ناراحت شد. او به خودش گفت: “چرا من اینقدر خجالتی هستم؟ چرا نمی توانم مثل آنها باشم؟”

پرستو تصمیم گرفت که دیگر خجالت نکشد. او می خواست که مثل پرنده های دیگر باشد. او شروع کرد به تمرین کردن. هر روز جلوی آینه تمرین می کرد که چطور باید صحبت کند و چطور باید کارهای جدیدی را امتحان کند.

بعد از چند روز، پرستو اعتماد به نفس بیشتری پیدا کرد. او دیگر از این که جلوی دیگران صحبت کند یا کارهای جدیدی را امتحان کند، نمی ترسید.

یک روز، پرستو دوباره با پرنده های دیگر جنگل در حال بازی بود. این بار، پرستو هم با آنها بازی کرد. او خیلی خوب دوید و پرواز کرد. پرنده های دیگر هم از پرستو تعریف کردند. پرستو خیلی خوشحال شد. او فهمید که وقتی جرات ورزی می کند، می تواند کارهای بزرگی انجام دهد.

تکنیک های ابراز وجود

آموزش جرات مندی به کودکان و بازی برای ابراز وجود کودک می تواند از سنین پایین شروع شود. والدین و معلمان می توانند با انجام کارهای زیر به کودکان خود در یادگیری این مهارت کمک کنند:

  • به کودکان خود کمک کنید تا احساسات خود را شناسایی و بیان کنند. به آنها یاد دهید که احساسات مختلف مانند عصبانیت، ناراحتی و شادی طبیعی هستند. همچنین به آنها کمک کنید تا یاد بگیرند که چگونه به طور موثر احساسات خود را بیان کنند.
  • به کودکان خود کمک کنید تا حقوق خود را بشناسند. به آنها یاد دهید که همه انسان ها حقوق برابری دارند، از جمله حق داشتن نیازها و خواسته های خود.
  • به کودکان خود کمک کنید تا مهارت های گوش دادن فعال را بیاموزند. به آنها یاد دهید که هنگام گوش دادن به دیگران، توجه خود را به آنها معطوف کنند و به گفته های آنها توجه کنند.
  • الگوی خوبی برای ابراز وجود باشید. کودکان از رفتار والدین و معلمان خود یاد می گیرند. اگر می خواهید کودکان شما یاد بگیرند که چگونه به طور موثر ابراز وجود کنند، خودتان نیز این کار را انجام دهید.

آموزش شجاعت به کودکان

آموزش شجاعت به کودکان یک فرآیند تدریجی است که از سنین پایین شروع می شود. والدین و معلمان می توانند با انجام کارهای زیر به کودکان کمک کنند تا شجاعت را بیاموزند:

  • کودکان را تشویق کنید تا در مورد ترس های خود صحبت کنند. به کودکان کمک کنید تا بفهمند که ترس یک احساس طبیعی است و همه گاهی اوقات ترسیده می شوند. به آنها بیاموزید که چگونه با ترس خود کنار بیایند و بر آن غلبه کنند.
  • کودکان را در معرض موقعیت های جدید قرار دهید. به کودکان فرصت دهید تا چیزهای جدید را امتحان کنند و چالش های جدید را تجربه کنند. این به آنها کمک می کند تا اعتماد به نفس خود را افزایش دهند و یاد بگیرند که چگونه با موقعیت های جدید کنار بیایند.
  • کودکان را به عنوان الگوهای شجاعانه معرفی کنید. به کودکان داستان ها و فیلم های شخصیت های شجاع را بخوانید و نشان دهید. به آنها بیاموزید که چگونه از قهرمانان خود الهام بگیرند.
  • کودکان را به خاطر اقدامات شجاعانه شان تشویق کنید. هر زمان که کودکتان کاری شجاعانه انجام داد، او را تشویق کنید و به او بگویید که از او می توانید. این به او کمک می کند تا احساس ارزشمندی و اعتماد به نفس کند.

منبع : ۱۱ بازی برای ابراز وجود کودک ✔️ تضمین آینده ای موفق

گفتاردرمانی✔️تضمین آینده ای روشن

گفتاردرمانی یک رشته تخصصی در حوزه علوم پزشکی است که به ارزیابی و درمان اختلالات گفتاری، زبانی و شنوایی می‌پردازد. هدف از گفتاردرمانی، بهبود توانایی‌های ارتباطی افراد با اختلالات گفتاری و زبانی است تا بتوانند به طور موثرتری با دیگران ارتباط برقرار کنند.

گفتاردرمانی یک فرآیند مشارکتی است که شامل بیمار، گفتاردرمانگر و گاهی اوقات اعضای خانواده یا سایر مراقبان است. گفتاردرمانگر با ارزیابی بیمار و تعیین اهداف درمانی شروع می کند. سپس، از طیف وسیعی از تکنیک ها برای کمک به بیمار در دستیابی به اهداف خود استفاده می کند.

اختلالات گفتاری و زبانی

اختلالات گفتاری و زبانی انواع مختلفی دارند که می‌توانند در هر سنی رخ دهند. برخی از شایع‌ترین اختلالات گفتاری و زبانی عبارتند از:

  • اختلالات تلفظی: این اختلالات شامل مشکلات در تولید صداهای گفتاری هستند.
  • اختلالات زبانی: این اختلالات شامل مشکلات در درک و استفاده از زبان هستند.
  • اختلالات صوتی: این اختلالات شامل مشکلات در تولید صدا هستند.
  • اختلالات شنوایی: این اختلالات شامل مشکلات در شنیدن هستند.

برخی از کودکان در گفتن برخی کلمات و صداهای خاص مشکل دارند. این مسئله می تواند اذیت کننده باشد چون دیگران شاید با درک آنچه آنها تلاش میکنند بگویند مشکل دارند.

خبر خوب آنست که بچه هایی که در گفتن صداهای خاص یا درک دیگران مشکل دارند میتوانند به یک نوع خاص از پزشک برای کمک بروند – متخصصین گفتار درمانی (همچنین آسیب شناسان زبان گفتاری نامیده می‌شوند).

فواید گفتاردرمانی

گفتاردرمانی می‌تواند مزایای زیادی برای افراد مبتلا به اختلالات گفتاری و زبانی داشته باشد. برخی از فواید گفتاردرمانی عبارتند از:

  • بهبود توانایی‌های ارتباطی فرد
  • کاهش مشکلات اجتماعی فرد
  • افزایش اعتماد به نفس فرد
  • افزایش کیفیت زندگی فرد

متخصصین گفتار درمانی چه کمکی می‌کنند؟

متخصصین گفتاردرمانی به مردم در همه رده های سنی با اختلالات متفاوت زبانی و گفتاری کمک می‌کنند. اینجا برخی از این اختلالات اورده شده اند:

  • اختلالات مفصل بندی: این اختلال زمانی است که یک کودک با گفتن صدایی خاص یا گفتن صحیح کلمه ای مشکل دارد. مثلا ممکن است “گربه” را “دربه” بگوید. یا بیسکوییت مانند گفتن بیچوئیت به نظر برسد. نوک زبانی صحبت کردن به عنوان اختلالات مفصلی در نظر گرفته میشوند.
  • اختلالات روانی یا سیالی کلام: اگر بچه ای صداهای خاصی را تکرار میکند و با گفتن کلمه کامل مشکل دارد، او شاید اختلال روانی (روانگویی) دارد (مانند لکنت). برای مثال ، بچه ای که تلاش میکند تا «خانه» را بگوید شاید روی «خ» گیر کند و بگوید «خا-خا-خا-نه » . یا او صداهای های خاصی را بیرون بکشد و بگوید «خخخخخخخ-اااا-نه». لکنت یک اختلال سیالی روانی کلام است.

افرادی که مشکل گفتاری دارند در نواحی از مغزشان عدم کارکرد وجود دارد که امروزه ما با کمک دستگاه های نوین نواحی مربوط به کلام و گفتار را بهبود داده و تاثیرات بیش تر و طولانی تری نسبت به گفتار درمانی دارد. برای صحبت با برترین متخصصان کودک می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

  • اختلالات تشدید: یک بچه شاید اختلال صدایی دارد اگر مردم با درک انچه او می گوید  مشکل دارند. این بچه ها شاید جمله را با صدای بلند و واضح شروع کنند، ولی در آخر من من کنان و آرام باشد. بعضا به نظر میرسد این بچه ها سرما خورده اند و یا تو دماغی صحبت می کنند.
  • اختلالات زبانی: بچه ای که با درک مردم مشکل دارد یا در قرار دادن کلمات کنار هم برای بیان افکار مشکل دارد شاید اختلال زبانی دارد.

چه کسانی به گفتار درمانی نیاز دارد؟

بسیاری از بچه ها به متخصصین گفتار درمانی مراجعه می کنند و این راه خوبی برای یادگیری صحبت کردن به صورت شفاف است. بعضا یک بچه یک شرایط طبی دارد که صحبت کردن را بیشتر سخت میکند. برخی از این شرایط عبارتند از:

  • اختلال شنوایی
  • عضلات ضعیف در اطراف دهان
  • شکاف لب یا کام
  • برآمدگی صوتی/ خشونت صدا
  • اختلال اوتیسم
  • اختلال تنفسی
  • اختلال بلع

گفتار درمانی شبیه چیست؟

وقتی یک بچه برای اولین بار متخصص گفتار درمانی را ملاقات می‌کند یک آزمون صحبت کردن( گفتاری) خواهد داد. نگران نباشید، شبیه آزمونهای مدرسه نیست. این آزمن یک راه برای پیدا کردن نوع مشکلات گفتاری است که بچه دارد. از بچه خواسته خواهد شد تا کلمات و صداهای خاصی را بگوید. این شاید ثبت شود پزشک شاید چیزهایی را در پایین آزمون بنویسد. آزمون به پزشک کمک خواهد کرد تا نیاز های بچه را شکل بدهد و تصمیم بگیرد که کدام درمانها نیاز است.

درمان مشکلات گفتاری تمرین است. اگر بچه ای با بیان یا روانگویی مشکل دارد، پزشک برای نشان دادن چگونگی تولید صدای مناسب زمان صرف خواهد کرد. پزشک صدا ها را نشان میدهد واز بچه میخواهد برای کپی از آنها تلاش کند. کپی کردن راهی که پزشک لبهایش، دهان و زبانش را برای ساخت صدای درست را حرکت میدهد.

اگر پزشک شما به شما با اختلال زبانی کمک میکند، جلسات شما کمی شبیه مدرسه به نظر میرسد. او به شما با گرامر (دستور زبان) کمک خواهد کرد- که چگونه کلمات را به طور مناسب با هم قرار بدهید برای شکل دادن جملات شفاف و افکار. اگر شما با چیزی که میشنوید مشکل دارید، شاید شما بازی هایی را بازی کنید که روی این مهارت ها کار میکنند. برای اطلاعات بیشتر این مقاله را بخوانید: گفتار درمانی و توانبخشی کلامی

گفتار درمانی چقدر طول میکشد؟

برخی از درمانها کوتاه برخی طولانی هستند. که به مشکل کودکی که روی ان کار می شود وابسته است. یک بچه شاید پزشک را در هفته یک بار و یا چند بار در هفته ببیند. درمان میتواند چند هفته، چند ماه یا چند سال طول بکشد. اگر شما مشکل گفتاری دارید، بهترین توصیه تمرین است، تمرین است، تمرین است. ایجاد زمان برای کار روی مهارتهایی که پزشک برای شما نشان میدهد. شاید صرف کمی وقت قبل خواب برای تمرین جلوی آیینه بتواند به شما کم کند.  درمان مانند حفظ کردن جدول ضرب کار و تمرین سخت میخواهد.

متخصص گفتار درمانی کودکان

متخصصان گفتار درمانی کودکان معمولاً با کودکان در محیط های درمانی مانند کلینیک ها، مدارس یا مراکز توانبخشی کار می کنند. آنها معمولاً جلسات درمانی فردی یا گروهی را با کودکان برگزار می کنند.  برای انتخاب یک متخصص گفتار درمانی کودکان، می توانید با پزشک کودک خود یا یک مرکز توانبخشی کودکان مشورت کنید. همچنین می توانید از طریق وب سایت های اینترنتی یا انجمن های گفتاردرمانی، لیست متخصصان گفتار درمانی کودکان در منطقه خود را پیدا کنید.

گفتار درمانی کودکان می تواند نقش مهمی در بهبود توانایی های ارتباطی کودکان ایفا کند. با انتخاب یک متخصص گفتار درمانی کودکان واجد شرایط، می توانید به کودک خود کمک کنید تا از این خدمات درمانی بهره مند شود.

تمرینات گفتار درمانی

تمرینات گفتار درمانی برای کودکان می تواند به آنها کمک کند تا مهارت های گفتاری خود را بهبود بخشند. این تمرینات می تواند به کودکان کمک کند تا تلفظ خود را بهبود بخشند، دامنه لغات خود را گسترش دهند و مهارت های ارتباطی خود را بهبود بخشند.

تمرینات تلفظ: تمرینات تلفظ می تواند به کودکان کمک کند تا صداهای خاصی را که برای آنها دشوار است تلفظ کنند. این تمرینات می تواند شامل موارد زیر باشد:

  • تمرینات لبی-دندانی: این تمرینات به کودکان کمک می کند تا ماهیچه های لب ها و دندان های خود را برای تولید صداهای خاص تقویت کنند.
  • تمرینات زبانی: این تمرینات به کودکان کمک می کند تا زبان خود را برای تولید صداهای خاص تقویت کنند.

تمرینات دامنه لغات: تمرینات دامنه لغات می تواند به کودکان کمک کند تا دایره لغات خود را گسترش دهند. این تمرینات می تواند شامل موارد زیر باشد:

  • بازی های کلمه ای: بازی های کلمه ای می تواند به کودکان کمک کند تا کلمات جدید را یاد بگیرند و نحوه استفاده از آنها را بیاموزند.
  • خواندن: خواندن می تواند به کودکان کمک کند تا کلمات جدید را بیاموزند و نحوه استفاده از آنها را در متن بیاموزند. شما می توانید با کودک خود کتاب بخوانید، به آنها کمک کنید تا کتاب های خود را بخوانند یا آنها را تشویق کنید تا خودشان کتاب بخوانند.
  • صحبت کردن: صحبت کردن با کودک خود می تواند به آنها کمک کند تا کلمات جدید را بیاموزند و نحوه استفاده از آنها را در مکالمه بیاموزند.

افرادی که مشکل گفتاری دارند در نواحی از مغزشان عدم کارکرد وجود دارد که امروزه ما با کمک دستگاه های نوین نواحی مربوط به کلام و گفتار را بهبود داده و تاثیرات بیش تر و طولانی تری نسبت به گفتار درمانی دارد. برای صحبت با برترین متخصصان کودک می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

تمرینات مهارت های ارتباطی

تمرینات مهارت های ارتباطی می تواند به کودکان کمک کند تا مهارت های ارتباطی خود را بهبود بخشند. این تمرینات می تواند شامل موارد زیر باشد:

  • گوش دادن فعال: گوش دادن فعال به کودکان کمک می کند تا به آنچه دیگران می گویند توجه کنند و درک کنند. می توانید با کودک خود در مورد چیزی که می شنوند صحبت کنید، از آنها بخواهید که آنچه را که می شنوند خلاصه کنند یا به آنها کمک کنید تا در مکالمات مشارکت کنند.
  • گفتگو: گفتگو به کودکان کمک می کند تا به طور موثر با دیگران ارتباط برقرار کنند. می توانید با کودک خود در مورد موضوعات مختلف صحبت کنید، به آنها کمک کنید تا سوال بپرسند و به آنها کمک کنید تا نظرات خود را بیان کنند.
  • حل مسئله: حل مسئله به کودکان کمک می کند تا مشکلات را به طور موثر حل کنند. می توانید با کودک خود در مورد مشکلاتی که با آنها روبرو می شوند صحبت کنید.

منبع : گفتاردرمانی✔️تضمین آینده ای روشن

بیش فعالی دختران ✔️ اگر بیش فعالی درمان نشود

بیش فعالی دختران اختلالی است که با الگوهای رفتاری غیرقابل کنترل و بیش از حد مشخص می شود. این اختلال می تواند در هر سنی شروع شود، اما اغلب در دوران کودکی تشخیص داده می شود. بیش فعالی در دختران شایع است، اما اغلب به عنوان اختلال در پسران شناخته می شود. زنان بیشتر از مردان دارای صفات درونی هستند. به طور خاص، دختران بیشتر به سمت بی توجهی و بی نظمی گرایش پیدا می کنند.

علیرغم اطلاعات فراوان در مورد ADHD، درک ما از دختران با این اختلال هنوز به طرز شگفت آوری محدود است. برای چندین دهه، کودکان بیش فعال و تکانشی مبتلا به بیش فعالی تشخیص داده شده اند. دخترانی که اغلب بی توجه تر از بیش فعالی بودند، به ندرت آن معیارهای اولیه را برآورده می کردند و بنابراین تشخیص داده نمی شدند و به آنها توجهی نمی شد. در آن زمان بیش فعالی یک اختلال در نظر گرفته شد که عمدتاً پسران را تحت تأثیر قرار می دهد.

بیش فعالی در دختران

اکنون می دانیم که مسیر رشد دختران برعکس پسران است. در واقع، برای دختران، بلوغ نشانه تشدید علائمی مانند واکنش عاطفی، اضطراب و نوسانات خلقی است. این تغییرات هر ماه تشدید می شود، زمانی که تغییر سطح استروژن قبل از قاعدگی می تواند باعث ایجاد یک ترن هوایی عاطفی شود. علائم بیش فعالی در دختران می تواند شامل موارد زیر باشد:

  • عدم توانایی نشستن یا ایستادن در یک مکان
  • بیقراری و تکانشگری
  • دقت و تمرکز ضعیف
  • عدم توانایی گوش دادن به دستورالعمل ها
  • تداخل با دیگران
  • تکرار کردن رفتارهای نامناسب
  • تغییرات خلقی ناگهانی

اگر نگران بیش فعالی کودک و نوجوان خود هستید، با یک متخصص بهداشت روان مشورت کنید. مرکز تخصصی کودک ستاره ایرانیان با بهترین روش های روز دنیا بدون عوارض جانبی پرخاشگری کودک را ریشه یابی و درمان می کند. به این منظور می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

علل بیش فعالی در دختران

علت دقیق بیش فعالی در دختران هنوز به طور کامل مشخص نشده است. اعتقاد بر این است که این اختلال ممکن است به دلیل ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی ایجاد شود.

  • عوامل ژنتیکی: تحقیقات نشان داده است که بیش فعالی در خانواده ها ارثی است. اگر یکی از والدین یا خواهر و برادر شما بیش فعالی داشته باشد، احتمال ابتلای شما به این اختلال بیشتر است.
  • عوامل محیطی: عوامل محیطی مانند قرار گرفتن در معرض سموم در دوران بارداری یا زایمان نیز ممکن است خطر ابتلا به بیش فعالی را افزایش دهد.
  • تشخیص بیش فعالی در دختران: تشخیص بیش فعالی در دختران معمولاً توسط پزشک یا متخصص بهداشت روان انجام می شود. برای تشخیص بیش فعالی، پزشک یا متخصص بهداشت روان از شما در مورد علائم خود و سابقه پزشکی شما سوال خواهد پرسید. آنها ممکن است همچنین از شما بخواهند که آزمایشاتی را انجام دهید، مانند تست توجه و تمرکز.

درمان بیش فعالی در دختران

درمان بیش فعالی در دختران معمولاً ترکیبی از داروها و درمان رفتاری است.

داروها: داروها می توانند به کنترل علائم بیش فعالی کمک کنند. داروهای معمولی برای بیش فعالی در دختران شامل محرک ها و غیر محرک ها هستند.

  1. محرک ها: محرک ها داروهایی هستند که سیستم عصبی مرکزی را تحریک می کنند. آنها می توانند به بهبود تمرکز و توجه کمک کنند. برخی از محرک های رایج برای بیش فعالی در دختران عبارتند از اتوماکسین (ریتالین)، دکستروآمفتامین (دکسدرین) و متیل‌فنیدیت (کمپکتیل).
  2. غیرمحرک ها: غیرمحرک ها داروهایی هستند که سیستم عصبی مرکزی را تحریک نمی کنند. آنها می توانند به بهبود تمرکز و توجه کمک کنند. برخی از غیرمحرک های رایج برای بیش فعالی در دختران عبارتند از آتوماکسین (آتومکسین) و گانفتامین (سترادیل).

درمان رفتاری: درمان رفتاری می تواند به دختران مبتلا به بیش فعالی کمک کند تا مهارت های مقابله ای را بیاموزند و رفتارهای خود را کنترل کنند. درمان رفتاری معمولاً شامل مشاوره فردی یا گروهی است.

نکات رفتار با دختر بیش فعال

  • به او کمک کنید تا یک قدرت یا استعداد را شناسایی  کرده و جشن بگیرد.
  • سعی کنید بدون ارائه راه حل یا اصلاح گوش دهید.
  • دخترتان را تشویق کنید تا با فعالیت‌های بعد از مدرسه درگیر شود  تا به او کمک کنند در یک محیط اجتماعی احساس امنیت، راحتی و اعتماد به نفس داشته باشند. به همین ترتیب، اگر دختر شما تکانشی یا بیش از حد است، موقعیت‌های اجتماعی که در آن می‌تواند انرژی آزاد کند، مانند تئاتر یا ورزش، می‌تواند کارها را روان‌تر کند.
  • وقتی درک روشنی از نیازهای دخترتان داشته باشید، شما و او می‌توانید برای ایجاد موقعیت‌هایی که توانایی‌های او را تقویت می‌کند و در زمینه‌هایی که او احساس شایستگی کمتری می‌کند، حمایت کنید.
  • داشتن ADHD می تواند ناامید کننده و تحقیرکننده باشد. دختران مبتلا به ADHD اغلب مشکلات خود را پنهان می‌کنند و از درخواست کمک خجالت می‌کشند (حتی وقتی واقعاً به آن نیاز داریم). دختر ۱۶ ساله ای که می شناسم توضیح داد که تلاش برای سرپوش گذاشتن بر مبارزاتش و احساساتش چقدر دردناک بود. او گفت: “من خیلی دلم می خواست مثل بقیه باشم.” من نمی خواستم کمک بخواهم زیرا نمی خواستم دختر عجیب و غریبی باشم که نمی تواند این کار را انجام دهد.
  • در دختران، بیش فعالی اغلب به عنوان یک “اختلال پنهان” شناخته می شود و دلیل خوبی نیز دارد. بیشتر دختران مبتلا به ADHD نوع بی توجهی دارند، به این معنی که در تمرکز مشکل دارند اما بیش فعال و تکانشی نیستند. اما حتی آنهایی که بیش فعال و تکانشی هستند علائم کمتری نسبت به پسران نشان می دهند، بنابراین اغلب نادیده گرفته می شود و درمان نمی شوند.

اگر نگران بیش فعالی کودک و نوجوان خود هستید، با یک متخصص بهداشت روان مشورت کنید. مرکز تخصصی کودک ستاره ایرانیان با بهترین روش های روز دنیا بدون عوارض جانبی پرخاشگری کودک را ریشه یابی و درمان می کند. به این منظور می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

پیش آگهی بیش فعالی دختران

با درمان، اکثر دختران مبتلا به بیش فعالی می توانند زندگی سالم و موفقی داشته باشند. با این حال، برخی از دختران ممکن است نیاز به درمان مادام العمر داشته باشند.

در اینجا چند نکته برای کمک به دختران مبتلا به بیش فعالی آورده شده است:

  • از یک برنامه منظم استفاده کنید. یک برنامه منظم می تواند به دختران کمک کند تا احساس کنترل بیشتری داشته باشند و به آنها کمک کند تا از مسیر خارج نشوند.
  • به آنها کمک کنید تا مهارت های سازماندهی را بیاموزند. مهارت های سازماندهی می تواند به دختران کمک کند تا کارهای خود را دنبال کنند و از اشتباهات جلوگیری کنند.
  • به آنها کمک کنید تا مهارت های مقابله ای را بیاموزند. مهارت های مقابله ای می تواند به دختران کمک کند تا با چالش های زندگی کنار بیایند.
  • با مدرسه آنها همکاری کنید. مدرسه می تواند نقش مهمی در موفقیت دختران مبتلا به بیش فعالی ایفا کند. با مدرسه آنها همکاری کنید تا اطمینان حاصل کنید که آنها حمایت و منابع مورد نیاز خود را دارند.

با حمایت و مراقبت مناسب، دختران مبتلا به بیش فعالی می توانند زندگی کامل و رضایت بخشی داشته باشند.

پیشنهاد مشاور: شباهت دو اختلال بیش فعالی با دوقطبی

پیش فعال یا بیش فعال

پیش فعال یا بیش فعال دو اصطلاحی هستند که برای توصیف یک اختلال عصبی رشدی به نام اختلال کمبود توجه بیش فعالی (ADHD) استفاده می شوند. ADHD یک اختلال شایع است که حدود ۵ تا ۱۰ درصد کودکان را در سن مدرسه تحت تأثیر قرار می دهد. این اختلال می تواند در بزرگسالان نیز رخ دهد، اما در کودکان بیشتر تشخیص داده می شود.

اصطلاح “پیش فعال” اغلب برای توصیف علائم نقص توجه استفاده می شود، در حالی که اصطلاح “بیش فعال” اغلب برای توصیف علائم بیش فعالی و تکانشگری استفاده می شود. با این حال، این دو اصطلاح اغلب به صورت مترادف استفاده می شوند. اختلال ADHD می تواند بر عملکرد تحصیلی، اجتماعی و شغلی فرد تأثیر بگذارد. درمان ADHD شامل دارو، درمان رفتاری و حمایت های آموزشی است.

در مجموع، اصطلاحات “پیش فعال” و “بیش فعال” هر دو برای توصیف علائم اختلال کمبود توجه بیش فعالی استفاده می شوند. با این حال، اصطلاح “پیش فعال” اغلب برای توصیف علائم نقص توجه استفاده می شود، در حالی که اصطلاح “بیش فعال” اغلب برای توصیف علائم بیش فعالی و تکانشگری استفاده می شود.

اگر نگران بیش فعالی کودک و نوجوان خود هستید، با یک متخصص بهداشت روان مشورت کنید. مرکز تخصصی کودک ستاره ایرانیان با بهترین روش های روز دنیا بدون عوارض جانبی پرخاشگری کودک را ریشه یابی و درمان می کند. به این منظور می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

بیش فعال درونگرا

درونگرای بیش فعال به افرادی گفته می‌شود که هم ویژگی‌های درونگرایی و هم ویژگی‌های بیش فعالی را دارند. افراد درونگرا معمولاً ترجیح می‌دهند زمان خود را به تنهایی سپری کنند و از تعاملات اجتماعی زیاد خسته می‌شوند. افراد بیش فعال نیز معمولاً دارای سطح بالایی از انرژی هستند و به راحتی حواسشان پرت می‌شود.

ترکیب این دو ویژگی می‌تواند منجر به چالش‌هایی در زندگی افراد شود. به عنوان مثال، یک درونگرای بیش فعال ممکن است در موقعیت‌های اجتماعی احساس خستگی یا ناراحتی کند، اما در عین حال، نیاز به فعالیت و تحریک ذهنی داشته باشد. همچنین، ممکن است در تمرکز بر یک کار برای مدت طولانی مشکل داشته باشد.

با این حال، درونگراهای بیش فعال نیز دارای مزایایی هستند. آنها معمولاً افرادی خلاق و نوآور هستند و دارای ذهنی باز و کنجکاو هستند. همچنین، آنها معمولاً مشتاق یادگیری چیزهای جدید هستند و به دنبال تجربیات جدید هستند.

در اینجا برخی از ویژگی‌های کلی درونگراهای بیش فعال آورده شده است:

  • ترجیح می‌دهند زمان خود را به تنهایی سپری کنند، اما به تحریک ذهنی نیز نیاز دارند.
  • ممکن است در موقعیت‌های اجتماعی احساس خستگی یا ناراحتی کنند، اما در عین حال، نیاز به تعاملات اجتماعی نیز دارند.
  • ممکن است در تمرکز بر یک کار برای مدت طولانی مشکل داشته باشند، اما در عین حال، دارای ذهنی باز و کنجکاو هستند.
  • معمولاً افرادی خلاق و نوآور هستند.
  • مشتاق یادگیری چیزهای جدید هستند و به دنبال تجربیات جدید هستند.

اگر بیش فعالی درمان نشود

اگر بیش فعالی درمان نشود، می تواند عواقب جدی و طولانی مدت برای فرد مبتلا داشته باشد. این عواقب می تواند شامل موارد زیر باشد:

  • اختلال در یادگیری: کودکان مبتلا به بیش فعالی که درمان نمی شوند، ممکن است در مدرسه مشکل داشته باشند. آنها ممکن است نتوانند توجه خود را به درس ها متمرکز کنند، تکالیف خود را به موقع انجام دهند یا دستورالعمل ها را دنبال کنند. این می تواند منجر به افت تحصیلی و مشکلات رفتاری در مدرسه شود.
  • مشکلات اجتماعی: کودکان مبتلا به بیش فعالی که درمان نمی شوند، ممکن است در روابط اجتماعی خود مشکل داشته باشند. آنها ممکن است دوستان کمی داشته باشند، در گروه ها احساس راحتی نکنند یا در بازی های گروهی مشکل داشته باشند. این می تواند منجر به احساس تنهایی، طرد شدن و عزت نفس پایین شود.
  • اختلالات سلامت روان: کودکان مبتلا به بیش فعالی که درمان نمی شوند، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به اختلالات سلامت روان مانند اضطراب، افسردگی و اختلالات مصرف مواد قرار دارند.
  • مشکلات شغلی و مالی: بزرگسالان مبتلا به بیش فعالی که درمان نمی شوند، ممکن است در شغل خود مشکل داشته باشند. آنها ممکن است نتوانند توجه خود را به کار متمرکز کنند، به موقع پروژه ها را تحویل دهند یا با همکاران خود به خوبی ارتباط برقرار کنند. این می تواند منجر به مشکلات شغلی، از دست دادن شغل و مشکلات مالی شود.

استعداد بچه های بیش فعال

کودکان بیش فعال، از نظر هوش هیچ تفاوتی با سایر کودکان ندارند. آنها ممکن است در زمینه درس هایی که نیاز به مهارت های حفظی دارد، مشکل داشته باشند اما در زمینه های هنری و درس های خلاقیت می توانند موفق باشند. کودکان بیش فعال اغلب دارای انرژی زیادی هستند و به دنبال فعالیت های جدید و هیجان انگیز هستند. آنها همچنین دارای تخیل قوی و توانایی حل مسئله هستند. این ویژگی ها می تواند در زمینه های مختلفی مانند هنر، موسیقی، ورزش، کارآفرینی و غیره منجر به موفقیت شود.

برخی از کودکان بیش فعال در زمینه های زیر استعداد ویژه ای دارند:

  • هنری: کودکان بیش فعال اغلب دارای تخیل قوی و مهارت های خلاقانه هستند. آنها ممکن است در زمینه های هنری مانند نقاشی، مجسمه سازی، موسیقی، نویسندگی و غیره استعداد داشته باشند.
  • ورزشی: کودکان بیش فعال اغلب دارای انرژی زیادی هستند و از فعالیت های بدنی لذت می برند. آنها ممکن است در زمینه های ورزشی مانند فوتبال، بسکتبال، شنا و غیره استعداد داشته باشند.
  • کارآفرینی: کودکان بیش فعال اغلب دارای تخیل قوی و توانایی حل مسئله هستند. آنها ممکن است در زمینه های کارآفرینی مانند راه اندازی کسب و کار، اختراع و غیره استعداد داشته باشند.

البته، همه کودکان بیش فعال در این زمینه ها استعداد ندارند. مهم است که والدین و معلمان به دنبال استعدادهای خاص هر کودک باشند و آنها را در زمینه های مورد علاقه خود تشویق کنند

منبع : بیش فعالی دختران ✔️ اگر بیش فعالی درمان نشود

دعوای والدین ✔️ تاثیرات وحشتناکی که نمی دانید

دعوای والدین یکی از چالش‌های مهمی است که می‌تواند بر زندگی کودکان تأثیر منفی بگذارد. کودکان از والدین خود به عنوان منبع اصلی امنیت و حمایت عاطفی یاد می‌کنند. زمانی که والدین با یکدیگر دعوا می‌کنند، این احساس امنیت و حمایت از بین می‌رود و کودک دچار احساسات منفی مانند ترس، اضطراب، خشم و ناامیدی می‌شود.

در دعوای والدین اغلب فرزندان بازنده هستند. این مقاله تأثیر خطرناک دعوای والدین بر کودکان را بررسی می‌کند و نکاتی را برای مدیریت سازنده دعوا ارائه می‌کند. فرزندپروری یک مهارت است. ما این مهارت را با روش‌های مختلف مانند الگوبرداری از سبک فرزندپروری والدین خود،  تماشای والدین دیگر و اطلاعات سایر منابع رسمی و غیررسمی توسعه می‌دهیم.

مغز انسان به گونه ای طراحی شده است که تشخیص درست از نادرست در حالت عصبانیت برای ما دشوار است. این وضعیت زمانی پیش می‌آید که والدینی که درگیر دعوا هستند قادر به درک تأثیر اعمالشان بر فرزندانشان نیستند.

گاهی اوقات ممکن است والدین برای حل تعارضات خود مشکل پیدا کنند. در چنین مواقعی می توانند از متخصصان کمک بگیرند و آرامش را در خانه تضمین کنند. زیرا، محیط خانه منفی بر وضعیت عاطفی کودکان تأثیر می گذارد. برای صحبت با برترین متخصص خانواده می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

تاثیر دعوای والدین بر کودکان

ذهن در دوران نوزادی و اوایل کودکی به تعامل بین مراقبین حساس است. والدین با درگیر شدن در یک مشاجره پس از عشق و محبت به فرزندان خود، اطلاعات ضد و نقیضی برای آن ها ارسال می کنند.

دعوای والدین می‌تواند تأثیرات مخربی بر جنبه‌های مختلف زندگی کودکان داشته باشد، از جمله:

  • سلامت روان: کودکانی که در معرض دعوای والدین قرار می‌گیرند، بیشتر در معرض ابتلا به مشکلات روانی مانند اضطراب، افسردگی، اختلالات خواب، پرخاشگری و اختلالات رفتاری هستند.
  • رشد عاطفی: کودکانی که شاهد دعوای والدین خود هستند، ممکن است احساس کنند که مقصر هستند یا که آنها باعث این دعواها می‌شوند. این احساسات می‌تواند منجر به احساس گناه، شرم، ناامنی و اعتماد به نفس پایین در کودک شود.
  • روابط اجتماعی: کودکانی که در معرض دعوای والدین قرار می‌گیرند، ممکن است در برقراری روابط اجتماعی با دیگران دچار مشکل شوند. آنها ممکن است از برقراری ارتباط با دیگران اجتناب کنند یا در روابط خود دچار مشکل شوند.

پیشنهاد مشاور: پرخاشگری کودکان در سنین مختلف

  • تحصیلات: کودکانی که در معرض دعوای والدین قرار می‌گیرند، ممکن است در مدرسه دچار مشکل شوند. آنها ممکن است تمرکز خود را از دست بدهند، در انجام تکالیف خود دچار مشکل شوند و نمرات خود را کاهش دهند.
  • ثابت شده است که دعوای والدین از نظر روانی برای کودکان مخرب است. دعوای طولانی مدت والدین می تواند منجر به اعتماد به نفس پایین، احساس تنهایی، افسردگی، اضطراب، استرس، خواب و مشکلات یادگیری شود.
  • وقتی شدت مشاجره افزایش می یابد، کودکان احساس ناامنی و ترس می کنند. در نتیجه، آنها تمایل دارند بیشتر اوقات هوشیار بمانند، که مانع از تمرکز آنها بر روی مدرسه و فعالیت های همسالان می شود.
  • کودکانی که شاهد درگیری های درون خانواده خود هستند، درگیری های روانی خود را به شکل شکایات جسمی مکرر نشان می دهند. اینها بچه هایی هستند که معمولاً از ” شکمم درد می کند!” شکایات رایج این گونه کودکان شامل سردرد، درد عضلانی، معده درد، سرماخوردگی و حساسیت های پوستی، کمبود وزن یا اضافه وزن است.

 کاهش تأثیر دعوای والدین بر کودکان

اهمیت پیوند بین همسران برای تقویت احساس امنیت در کودکان. درگیری‌های آشکار خانوادگی، پرخاشگری مکرر، طغیان خشم و اختلال در روابط خانوادگی تأثیرات مخرب بلندمدتی بر سلامت جسمی و روانی کودکان دارند.

اگر شما در حال حاضر با دعوای والدین خود دست و پنجه نرم می‌کنید، می‌توانید با انجام اقدامات زیر تأثیر این دعواها را بر کودکان خود کاهش دهید:

  • دعواهای خود را در حضور کودکان انجام ندهید. اگر نمی‌توانید از دعوا کردن خودداری کنید، سعی کنید این دعواها را در مکانی خارج از دسترس کودکان انجام دهید.
  • در مورد دعوای خود با کودکان صحبت نکنید. کودکان نمی‌توانند درک کنند که دعوای والدین آنها به خاطر آنها نیست. صحبت کردن در مورد دعوای خود با کودکان ممکن است باعث ایجاد احساس گناه و ناامنی در آنها شود.
  • به کودکان خود اطمینان دهید که آنها دوست‌داشتنی و مورد حمایت هستند. به کودکان خود بگویید که آنها مقصر دعوای والدین خود نیستند و که شما آنها را دوست دارید.
  • از کمک متخصصان استفاده کنید. اگر نمی‌توانید دعوای خود را مدیریت کنید، از کمک متخصصان مانند مشاوران خانواده یا روان‌شناسان استفاده کنید.

دعوای والدین یک مشکل جدی است که می‌تواند تأثیرات مخربی بر کودکان داشته باشد. اگر شما در حال حاضر با دعوای والدین خود دست و پنجه نرم می‌کنید، اقدامات لازم را برای کاهش تأثیر این دعواها بر کودکان خود انجام دهید.

 

تاثیر دعوای والدین بر نوزاد

نوزادان از همان بدو تولد توانایی تشخیص احساسات والدین خود را دارند. آنها می‌توانند صدای فریاد، لحن خشن و احساسات منفی والدین خود را درک کنند. زمانی که والدین با یکدیگر دعوا می‌کنند، نوزادان دچار احساسات منفی مانند ترس، اضطراب، ناامنی و خشم می‌شوند. دعوای والدین می‌تواند تأثیرات مخربی بر جنبه‌های مختلف زندگی نوزادان داشته باشد، از جمله:

  • سلامت جسمی: نوزادانی که در معرض دعوای والدین قرار می‌گیرند، بیشتر در معرض ابتلا به مشکلات جسمی مانند اختلالات خواب، مشکلات گوارشی، مشکلات قلبی و عروقی و مشکلات سیستم ایمنی هستند.
  • رشد عاطفی: نوزادانی که شاهد دعوای والدین خود هستند، ممکن است احساس کنند که مقصر هستند یا که آنها باعث این دعواها می‌شوند. این احساسات می‌تواند منجر به احساس گناه، شرم، ناامنی و اعتماد به نفس پایین در نوزاد شود.
  • رشد شناختی: نوزادانی که در معرض دعوای والدین قرار می‌گیرند، ممکن است در یادگیری و پردازش اطلاعات دچار مشکل شوند.

تاثیر دعوای والدین در بزرگسالی

دعوای والدین در بزرگسالی می تواند تاثیرات منفی زیادی بر فرزندان داشته باشد. این تاثیرات می تواند شامل موارد زیر باشد:

  • افزایش اضطراب و افسردگی: کودکانی که شاهد دعوای والدین خود هستند، بیشتر در معرض ابتلا به اضطراب و افسردگی قرار دارند. این امر به دلیل احساس ناامنی و ترسی است که در آنها ایجاد می شود.
  • مشکلات خواب: کودکانی که شاهد دعوای والدین خود هستند، ممکن است دچار مشکلات خواب شوند. این امر به دلیل استرس و اضطرابی است که در آنها ایجاد می شود.
  • مشکلات رفتاری: کودکانی که شاهد دعوای والدین خود هستند، ممکن است دچار مشکلات رفتاری مانند پرخاشگری، دروغگویی و فرار از مدرسه شوند. این امر به دلیل احساس خشم و ناامیدی ای است که در آنها ایجاد می شود.
  • مشکلات اعتماد: کودکانی که شاهد دعوای والدین خود هستند، ممکن است در بزرگسالی دچار مشکلات اعتماد شوند. این امر به دلیل اینکه آنها در دوران کودکی یاد گرفته اند که نمی توان به دیگران اعتماد کرد.
  • مشکلات در روابط عاطفی: کودکانی که شاهد دعوای والدین خود هستند، ممکن است در بزرگسالی دچار مشکلات در روابط عاطفی شوند. این امر به دلیل اینکه آنها نمی دانند چگونه به طور سالم با دیگران ارتباط برقرار کنند.

مطالعات در این زمینه نشان داد که کودکانی که شاهد دعواهای والدین بودند، دو تا سه برابر بیشتر در معرض افسردگی، سوءمصرف مواد مخدر و خودکشی تا ۳۰ سالگی قرار دارند. آنها همچنین تمایل به داشتن روابط بین فردی ضعیف دارند. بنابراین اگر فرزند شما تحت تاثیر دعوای والدین قرار گرفته است با مشاور کودک و نوجوان متخصص با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

پیشنهاد مشاور: اختلالات روانی کودکان ✔️ علائم و نشانه های تخصصی

تاثیر دعوای والدین بر جوانان

دعوای والدین می‌تواند تأثیرات منفی کوتاه‌مدت و بلندمدتی بر جوانان داشته باشد. در کوتاه‌مدت، جوانان ممکن است دچار مشکلاتی مانند:

  • اضطراب
  • افسردگی
  • اختلالات خواب
  • مشکلات تمرکز
  • کاهش عملکرد تحصیلی
  • مشکلات رفتاری مانند پرخاشگری، گوشه‌گیری، و فرار از خانه

در بلندمدت، دعوای والدین می‌تواند منجر به مشکلاتی مانند:

  • اختلالات شخصیتی
  • مشکلات عاطفی و اجتماعی
  • سوءمصرف مواد
  • مشکلات سلامت روانی
  • مشکلات زناشویی

جوانانی که در معرض دعوای والدین قرار می‌گیرند، ممکن است احساس ناامنی، بی‌ثباتی، و تنهایی کنند. آنها ممکن است نسبت به آینده خود بدبین شوند و اعتماد به نفس خود را از دست بدهند. همچنین ممکن است از والدین خود دور شوند و روابط خانوادگی آنها آسیب ببیند.

پیشنهاد مشاور: علت شب ادراری در کودکان

کاهش تاثیر دعوا بر فرزندان

  • ممکن است شرایطی وجود داشته باشد که یکی از والدین احساس کند سر دیگری فریاد بزند. در چنین مواقعی بهتر است برای مقابله با چنین احساسات غیرقابل کنترلی اتاق را ترک کنید.
  • والدین باید به فرزندان ثابت کنند که کنترل اوضاع را در دست دارند. کودکان برای حمایت از والدین در چنین شرایطی بسیار “جوان” هستند.
  • گاهی اوقات ممکن است والدین برای حل تعارضات خود مشکل پیدا کنند. در چنین مواقعی می توانند از متخصصان کمک بگیرند و آرامش را در خانه تضمین کنند. زیرا، محیط خانه منفی بر وضعیت عاطفی کودکان تأثیر می گذارد. برای صحبت با متخصص خانواده می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

هرگز به این موارد متوسل نشوید:

  • استفاده از کودک به عنوان یک پیام رسان برای رساندن اطلاعات خصمانه به والدین دیگر
  • تحقیر والدین دیگر یا خانواده او در مقابل فرزند
  • اجبار کودک به جانبداری یا شهادت فرزند برای تقویت پرونده والدین
  • تلاش برای تغییر قاطعانه نگرش کودک در مورد والدین دیگر
  • تجاوز فیزیکی یا لفظی

به طور خلاصه، دعوا در هر خانواده ای اجتناب ناپذیر است. اما، توانایی مقابله با تعارض ها به شیوه ای سازنده و اطمینان از اینکه آنها بر کودکان تأثیر نمی گذارند، به سلامت روان آن ها کمک می کند.

منبع : دعوای والدین ✔️ تاثیرات وحشتناکی که نمی دانید

بازگشت به مدرسه ✔️ ۱۵ نکته طلایی

بازگشت به مدرسه می تواند هم برای دانش آموزان و هم برای والدین یک چالش باشد. بعد از یک تابستان طولانی، ممکن است سخت باشد که دوباره به روال مدرسه برگردیم. با این حال، با کمی برنامه ریزی و آماده سازی، می توانید یک شروع موفق داشته باشید.

در اینجا چند نکته برای بازگشت به مدرسه آورده شده است:

  • از قبل برای کلاس های خود آماده شوید. قبل از شروع مدرسه، فهرستی از کلاس های خود و منابع مورد نیاز خود را تهیه کنید. این به شما کمک می کند تا از همگام بودن با مطالب عقب نمانید.
  • یک برنامه منظم برای خود تعیین کنید. تعیین یک برنامه منظم برای مطالعه و انجام تکالیف به شما کمک می کند تا بر روی کار خود تمرکز کنید.
  • با معلمان خود ارتباط برقرار کنید. اگر در مورد چیزی مشکل دارید، با معلم خود صحبت کنید. آنها می توانند به شما کمک کنند تا بر مشکل غلبه کنید.

با دوستان و خانواده خود ارتباط برقرار کنید. صحبت با دوستان و خانواده می تواند به شما کمک کند تا از نظر عاطفی حمایت شوید.

بازگشت به مدرسه

کودکانی که برای اولین بار می خواهند وارد مدرسه شوند و یا کودکانی که می خواهند به مدرسه ی جدیدی وارد شوند باید خود را با شرایط جدیدی سازگار کنند، حتی رفتن به کلاس بالاتر نیز برای کودک مسائلی را پیش رو دارد مانند روبرو شدن با سطح تحصیلی بالاتر و درس های علمی تر، معلم جدید، و یک دایره ی اجتماعی متغیر. خبر خوب این است که با مقداری آماده سازی و سازماندهی می توانید بازگشت به مدرسه را برای کودکتان لذت بخش کنید و اولین هفته ی تحصیلی را برای خودتان و فرزندتان آسان تر سازید.در ادامه چند راه برای آسان کردن این مسئله آمده است:

پیشنهاد مشاور: اضطراب جدایی در مهد کودک ✔️۱۳ راهکارهای روانشناسی

۱. از اینکه کودکتان با مدرسه اش آشناست اطمینان حاصل کنید

اگر کودکتان سال قبل نیز در همین مدرسه بوده است این خیلی خوب است ولی باید خود را برای بازگشت به مدرسه آماده کنید ! شما تنها لازم است تغییراتی را که امسال اتفاق می افتد را برای کودکتان توضیح دهید. «حالا تو اولین سطح تحصیلی ات را شروع می کنی، تو باید در زمین بازی بچه ها بازی کنی، و با بچه های دیگر در سالن ناهار خوری غذا بخوری.» «حالا تو سال سومی هستی، تو هر روز باید تکالیفت را انجام بدهی.» «حالا تو وارد دوره ی راهنمایی شده ای، تو خودت باید به مدرسه بروی. نیاز است که با هم رد شدن از خیابان را تمرین کنیم.»

ولی اگر این اولین سال تحصیلی کودکتان باشد، پس لازم است که شما با کودکتان به انجا سر بزنید. حتی اگر این آشناسازی ابتدایی یک روز قبل از شروع مدرسه باشد، به مدرسه بروید و با محیط آن آشنا شوید. اگر می توانید وارد زمین بازی شوید، این یک مزیت است که کودکتان را با آنجا آشنا کنید. و اگر نمی توانید وارد زمین بازی شوید از پشت حصار زمین را به او نشان دهید و او را نسبت به آن هیجان زده کنید.

۲- از هر فرصتی برای آشنایی بیشتر کودک استفاده کنید

بسیاری از مدارس برای کودکانی که اولین بار وارد آن مدرسه می شود موقعیت هایی را تدارک می بینند که کودک بتواند با آنجا آشنا شود. اگر مدرسه برنامه ی خاصی برای این منظور ندارد، از آنها بخواهید که یک روز شما و کودکتان قبل از شروع مدرسه به آنجا بروید و با معلم جدید ملاقات داشته باشید. معلم ها قبل از شروع مدرسه مشغول آماده کردن اتاقشان هستند، ولی هر معلم باتجربه ای از ملاقات با یک دانش اموز جدید و به وجود آوردن احساس خوب در دانش آموز خوشحال می شود، معلم ها می دانند که باید به دانش آموزانشان برای شروع سال تحصیلی جدید کمک کنند.

۳- کاری کنید که کودک راحت تر با معلمش ارتباط برقرار کند

همه ی کودکان نیاز دارند که از ارتباط با معلمشان در کلاس درس احساس راحتی کنند. تا زمانی که این مشکل حل نشود کودک برای یادگیری آماده گی ندارد. معلمهای با تجربه این مسئله را می دانند و شرایطی را مهیا می کنند که دانش آموز از نظر احساسی برای شروع سال تحصیلی جدید آماده گی لازم را به دست بیاورد. قطعا، اگر شما شرایطی را فراهم کنید که کودک با معلم بیشتر آشنا شود، هر کاری که می توانید در این زمینه انجام دهید: راه های زیادی برای اینکه کودکتان بتواند معلمی را که قبلا ندیده را بشناسد و این احساس در او به وجود آید که او را می شناسد.

اگر شما متوجه شدید که کودکتان در اولین روز مدرسه نمی تواند با معلمش ارتباط برقرار کند، سعی کنید بلافاصله بین کودکتان و معلمش ارتباط برقرار کنید. فقط به معلم توضیح دهید که کودکتان قبل از شروع مدرسه هیجان زده بود ولی حالا به نظر می رسد که هنوز نتوانسته با این مسئله کنار بیاید. شما امیدوار هستید که معلم بتواند شرایط ویژه ای را برای برقراری ارتباط با کودکتان به وجود بیاورد و احساسی در کودک به وجود بیاید که انگار در خانه است.

اضطراب جدایی در روز اول مدرسه

۴- اسان کردن برقراری ارتباط فرزندتان با بچه های دیگر در مدرسه

کودکان همیشه در مورد معلم جدیدشان مضطرب هستند، ولی در صورتی که آنها دیگر همکلاسی هایشان را بشناسند، آنها احساس راحتی بیشتری می کنند. اگر شما تازه وارد شهری شده اید، سعی کنید با دیگر کودکان که در همسایگی شما هستند آشنا شوید. اغلب مدارس مایلند که آشنایی بیشتری به وجود بیاورند، سعی کنید که قبل از شروع مدرسه کودکتان با دیگر دانش آموزان ارتباط برقرار کند و با آنها آشنا شود.

۵- خداحافظی کردن را با کودکتان تمرین کنید.

برای بسیاری از کودکان، بزرگترین چالش این است که از شما جدا شوند. با به وجود آوردن شرایطی سعی کنید که به صورت منظم و کوتاه از کودکتان جدا شوید که این شرایط بتواند تمرینی برای جدایی شما از کودکتان باشد.

شما ممکن است به کودکتان چیزی بدهید که آن را نگه دارد چیزی که شما را به یاد او می اندازد، مانند یک شکل قلب که بر روی آن کلمه ی عشق نوشته شده است، دستمالتان، یا تکه سنگ کوچکی شما با یکدیگر در ساحل پیدا کرده اید، چیزی که او بتواند در جیبش بگذارد و با خودش ببرد و زمانی که بر می گردد آن را به شما پس دهد. بیشتر کودکان دوست دارند که در کیفشان عکسی از خانواده داشته باشند

۶- از مدرسه بخواهید که به شما و کودکتان اجازه دهد که داخل کلاس شوید

مشخص کنید که چه مقدار از زمان می توانید در آنجا بمانید. اگر متوجه شدید که بازگشت به مدرسه برای کودکتان دشوار است با معلمش ملاقات داشته باشید و با همدیگر برنامه ای را تدارک ببینید که جدا شدن از شما برای اولین هفته ی مدرسه برای او سخت نباشد.شاید شما باید هر روز صبح یک داستان برای کودکتان بخوانید و سپس او را به معلم بسپارید و از کودکتان خداحافظی کنید بنابراین معلم می تواند شرایطی را به وجود اورد که کودک احساس راحتی بیشتری داشته باشد.

۷- شروع به صحبت کردن در مورد کلاس بالاتر و یا سال تحصیلی جدید کنید.

بهترین کار انتخاب کتاب هایی است که به کلاس او مربوط می شود. کتابخانه یا معلم می توانند در این مورد به شما کمک کنند. کودکتان را در مورد چیزی که باید انتظار را داشته باشد هیجان زده کنید، که شامل خوراکی، زمین بازی، خواندن، کامپیوترها، آواز خواندن و هنر می شود. اگر شما کودکان دیگری را که با او همکلاسی هستند و یا اینکه به همان مدرسه می روند را می شناسید مطمئن شوید که او با آنها را ببیند یا با آنها بازی کند. خاطرات خوب خودتان را در مدرسه برای کودکتان تعریف کنید.

پیشنهاد مشاور: ۱۱ دلایل گریه کودک | تمامی دلایل را پیش از خطر بررسی کنید

۸- اگر یک خواهر یا برادر کوچکتر در خانه با شماست

اگر خواهر یا برادر کوچکتر کودکتان در خانه با شماست، اطمینان حاصل کنید که کودکتان بداند که چقدر خانه بدون او کسل کننده است و چقدر نسبت به او حسودی می کند که نمی تواند مانند یک بچه ی بزرگ به مدرسه برود. هر روز بعد از مدرسه شما ساعات بخصوصی را با فرزند بزرگترتان صرف می کنید و خوراکی می خورید و در مورد روزش با او صحبت می کنید.

۹- کاری کنید که او قبل از شروع مدرسه زودتر به رختخواب برود.

بیشتر کودکان در تابستان تا دیر وقت بیدار هستند. ولی کودکان با توجه به سنشان نیاز دارند که ۹ تا ۱۲ ساعت در شب بخوابند. (نوجوانان نه و نیم ساعت و کودکان معمولا به یازده ساعت خواب نیاز دارند). آنها را عادت دهید که ساعت ۹ بخوابد و ساعت ۷ از خواب بیدار شود و به مدرسه برود، دو هفته قبل از بازگشت به مدرسه زمان خواب کودک را تنظیم کنید که زودتر به رختخواب برود. برای کودکانی که برای مدرسه رفتن آماده نیستند ساعت خاصی را برای رفتن به رختخواب مشخص کنید و زمان بیدار شدن ساعت را مشخص کنید که صبح ها زودتر از خواب بیدار شود.

۱۰- مغز کودکتان را به کار بیندازید.

شما معلم نیستید، و نیاز نیست که شما مدرسه را قبل از اینکه مدرسه ها باز شوند شروع کنید و فلش کارت ها را در اختیار کودک بگذارید و تمرینات ریاضی به او بدهید. تحقیقات نشان داده است که کودکان در طول تابستان خیلی چیزها را فراموش می کنند. (نگران نباشید کودکان می توانند از طریق بازی خیلی چیزها را یاد بگیرند.) اگر کودکتان در طول ماه های تابستان به مطالعه می پردازد، تبریک می گویم! اگر نه، حالا زمانی است که کودکتان این کار را شروع کند. به کتابخانه بروید و بگذارید کودک کتابهایی را که از آنها لذت می برد را انتخاب کند.

۱۱- به کودک اجازه دهید که وسایل مدرسه اش را خودش انتخاب کند

در اطراف خانه یا فروشگاها بگردید و وسایل مورد نیاز برای مدرسه را با کودک برای او تهیه کنید و از کودک بخواهید که خودش برخی از این وسایل را انتخاب کند.

۱۲- مشخص کنید که دقیقا روز بعد چه اتفاقی خواهد افتاد 

برای اینکه کودکتان تصوری آرام و بدون دغدغه نسبت به مدرسه داشته باشد:

«ما فردا صبح زود از خواب بیدار می شویم که به کلاس خانم معل برویم. ما با هم رانندگی می کنیم و به مدرسه می رویم و تو را به کلاس می برم و به خانم معلم معرفی می کنم. خانم معلممطمئن می شود که تو دیگر همکلاسی ها را می شناسی، چون آنها دوستان جدید تو خواهند بود.

من یک کتاب برای تو می خوانم و بعد از آن ما همدیگر را بغل می کنیم و از یکدیگر خداحافظی می کنیم. بعد از آن خانم معلم تو را به جایی می برد که تو می توانی یک برج بسازی. در آنجا بازی ها و کتاب ها و بلوک های بازی وجود دارد، و خانم معلم برای کلاس کتاب می خواند.»

 

۱۳- قبل از شروع مدرسه خودتان نیز زودتر به رختخواب بروید .

بنابراین شما می تواند زودتر از خواب بیدار شوید و هر مشکلی را که کودکتان در اولین روز مدرسه اش دارد را حل کنید. مطمئن شوید که کودک یا نوجوانتان شب قبل لباس هایش را مرتب کرده است، ناهارش آماده است، و خواب کافی داشته اند و صبحانه ی سالم صرف کرده اند. برای بازگشت به مدرسه برنامه ریزی کنید که در آخر زمان برای خداحافظی مناسب را داشته باشید. و فراموش نکنید در اولین روز مدرسه قبل از اینکه خانه را ترک کنید یک عکس بگیرد!

۱۴- اگر زمانی که شما با کودکتان خداحافظی می کنید او اشک می ریزد

اگر زمانی که با کودکتان خداحافظی می کنید او اشک می ریزد و گریه می کند، او را مطمئن سازید که او کارش را خوب انجام می دهد و مشکلی به وجود نمی آید و شما بی صبرانه منتظر هستنید که روز تمام شود و او را ببینید. خداحافظی را که قبلا با هم تمرین کرده اید را انجام دهید، و سپس دست او را در دست معلمش بگذارید. او را در حالی که تحویل کسی نداده اید رها نکنید، ولی باید او را به شخصی بسپارید که او احساس نگرانی و ترس نداشته باشد تا بازگشت به مدرسه برای او راحت تر شود.

معلمان از تجربه در مورد اضطراب های قبل ار مدرسه آگاهی دارند و سعی می کنند که آنها را با چیزهایی که باید آشنا کنند. اشک های او خیلی طولانی نمی شود. اگر احساس ناراحتی کودکتان خیلی طول کشید مطمئن شوید که با معلم او صحبت می کنید. شاید معلم بتواند هر روز صبح کار خاصی را به کودک بسپارد، یا اینکه شرایطی را ایجاد کند که با دیگر کودکان ارتباط برقرار کند و از بودن با آنها لذت ببرد.

۱۵- در هفته ی اول مدرسه کودکتان را به مدرسه ببرید.

مشاهده ی عجله ی شما توسط کودک به نگرانی های کودک اضافه کرده و حتی ممکن است او را وحشت زده کند. اگر زمانی که شما کودک را به مدرسه می برید او در حال گریه کردن است، نگران نباشید. شما می بینید که استرسی که او دارد را می توانید با همدیگر رفع کنید و او مثل یک کودک بزرگ رفتار می کند. شما نشانه هایی را به کودکتان نشان دهید که او همچنان کودک دوست داشتنی شماست و این کلمات را برای وداع و اتمام کار به کار ببرید.

این مسئله در بین همه ی کودکان و همه ی سنین وجود دارد که در بازگشت به مدرسه یا پیش از مدرسه دچار نگرانی هایی شوند. این مسئله را به استرس کودک ربط دهید و به او سخت نگیرید، و مطمئن شوید که شما برای صحبت کردن با آنها حضور دارید و آنها مجبور نیستند که به کج خلقی متوسل شوند. قبل از هر چیز شما می دانید که همه آرام می شوند و خودشان را با بازگشت به مدرسه وفق دهند و حتی وقتی که وارد مدرسه می شوند پشت سرشان را نگاه نمی کنند.

منبع : بازگشت به مدرسه ✔️ ۱۵ نکته طلایی