بایگانی دسته ی مشاوره کودک

قطع صحبت دیگران توسط کودک، علل و راهکارهای کاربردی

قطع صحبت دیگران توسط کودک برای والدین اذیت کننده و آزار دهنده خواهد بود اما باید این مسئله را بدانیم که چه عواملی باعث می شود تا کودک بدون توجه به این که دیگران در حال حرف زدن هستند با انجام دادن رفتار یا صحبتی، حرف دیگران را قطع می کند.

در صورتی که کودک شما این رفتار را دارد نگران نباشید زیرا راهکارهای زیادی وجود دارد که می تواند این مشکل شما را حل کند، در ادامه این مقاله به بیان علل و راهکارهایی می پردازیم پس تا انتها این مطلب را مورد مطالعه قرار دهید.

علت قطع صحبت دیگران توسط کودک

کشف چیز های جدید از علل قطع صحبت دیگران توسط کودک

کودک عموما دوست دارد اطرافش را کشف کند و نمی تواند نسبت به این مساله بی تفاوت باشد و در این صورت تمایل دارد تا در مورد چیزهای جدید سوال بپرسد و ماهیت آن ها را شناسایی کند، به همین دلیل نمی تواند صبر کند و سوالاتی که در ذهنش به وجود آمده است را می خواهد بپرسد و ابهامات ذهنی خود را برطرف سازد.

نیاز برای جلب توجه از علل قطع صحبت دیگران توسط کودک

کودک دلش می خواهد تا به طور مداوم دیگران به او توجه کنند و دیگران را به سمت خود جلب کند و اگر دیگران به او بی توجهی کنند و به چیز دیگری معطوف باشند هراسان است، در نتیجه سعی می کند صحبت های دیگران را قطع کند تا توجه آن ها را جلب نماید.

فراموش کردن

عموما حافظه کوتاه مدت در میان کودکان قوی نمی باشد و به سرعت حرفی که می خواهند بزنند فراموش می کنند و به خاطر همین می ترسند مسئله ای که می خواهند بیان کنند از یادشان برود و صبر کردن را از یاد می برند و حرف دیگران را قطع می کنند.

نداشتن درک صحیح از امور مهم

کودکان از این که بعضی از امور بسیار مهم است درک صحیحی ندارند و فکر می کنند که هیچ چیز مانند حرف آن ها مهم نمی باشد و همیشه خودشان را مرکز توجه قرار می دهند و به خودشان اهمیت می دهند و به همین دلیل به راحتی به خودشان اجازه می دهند تا حرف دیگران را قطع کنند.

هیجان از علل قطع صحبت دیگران توسط کودک

در بسیاری اوقات کودکان هیجان زیادی برای تعریف کردن و گفتن اتفاقات دارند و دوست دارند هر چه سریع تر حرف شان را بیان کنند و بازخورد دریافت نمایند و در نهایت هیجان آن ها باعث می شود تا حرف دیگران را قطع کنند.

راهکارهایی برای جلوگیری از قطع صحبت دیگران توسط کودک

نشان دهید که متوجه شدید کودک با شما کار دارد

در این حالت به کودک تان نشان دهید که متوجه شده اید که او با شما کار دارد و در این حالت او احساس نمی کند که نسبت به او بی توجه هستید و باید برای جلب توجه به میان صحبت شما بیاید و آن را قطع کند زیرا با این کار او متوجه می شود که به او توجه داشته اید اما چون الان کار دارید نمی توانید به حرف هایش گوش دهید.

در صورت امکان می توانید به سرعت پاسخ او را بدهید و بیش از حد او را منتظر نگه ندارید.

استفاده از علامت از راهکارهای جلوگیری از قطع صحبت دیگران توسط کودک

در زمانی که به طور سریع نمی تواند پاسخ کودکتان را بدهید علامتی را تعیین کنید که کودک شما متوجه شود که او را شنیده اید و دیده اید و الان امکانش وجود ندارد تا صحبتتان را قطع نمایید به طور مثال می توانید دستتان را بالا بگیرید و به او بگویید یک دقیقه. اما باید به این نکته توجه کنید زمانی که می گویید یک دقیقه، به چند دقیقه تبدیل نشود و او را منتظر نگذارید.

زمانی که کودک شروع می کند زبان مادری را بیاموزد کاری کنید که بداند هر زمان که بتوانید به او پاسخ می دهید و فقط در ابتدا با علامت دادن به او نشان دهید که او را دیده یا شنیده اید تا بتواند منظور شما را بدون حرف زدن متوجه شود.

تشویق کودک برای صبر

زمانی که کودکتان را تشویق به صبر کردن می کنید احتمال دارد این کار برای او خوشایند نباشد و در صورتی که شما نسبت به صبر کردن او بی تفاوت باشید برای او طاقت فرسا تر خواهد بود و هنگامی که حرف های شما به پایان رسید و توانستید پاسخ او را بدهید به خاطر صبر و تحملش از او تشکر کنید و قدردان او باشید.

در مدتی که با دیگران صحبت می کنید می توانید یک فضای بازی سرگرم کننده برای او ایجاد کنید یا با استفاده از ساعت زنگ دار زمان پایان یافتن صحبتتان را به کودک نشان دهید تا متوجه شود تا چه مدتی باید صبر کند و منتظر بماند.

آموختن روش صحیح قطع کردن حرف دیگران

هیچ کدام از ما بدون این که به ما آموخته شود نمی دانستیم که چگونه باید بدون این که به دیگران بی احترامی کنیم حرفمان را بگوییم و توجه آن ها را جلب کنیم، پس نباید این انتظار را از دیگران داشته باشیم که بدون آموختن بتوانند کار را انجام دهند، پس باید تلاش کنید تا روش صحیح قطع کردن حرف دیگران را به او بیاموزید و به کودک یاد دهید. اگر لازم است که صحبتی بکند و حرف دیگران را قطع کند ابتدا باید عذرخواهی کند و بگوید ببخشید تا دیگران متوجه شوند او می خواهد با آن ها صحبت کند.

ترتیب دادن یک نمایش از راهکارهای جلوگیری از قطع صحبت دیگران توسط کودک

زمانی که فرصت داشتید می توانید برای کودکتان وقت بگذارید و به صورت نمایشی به او نشان دهید که چطور مودبانه می تواند با استفاده از کلماتی توجه شما را جلب کند و حرفش را با شما در میان بگذارد و همچنین می توانید به او نشان دهید که بچه های بی ادب چگونه حرف دیگران را قطع می کنند و دیگران ناراحت و آزرده خاطر می شوند.

الگوی خوبی باشید

کودکان همیشه به رفتار والدینشان نگاه می کنند و از آن ها تقلید می کنند حتی اگر رفتاری که والدینشان به آن ها آموزش دهند اما موقع عمل خودشان سرپیچی کنند، در این صورت کودکان چیزی را تقلید می کنند که دیده باشند نه چیزی را که شنیده اند، اگر می خواهید که کودکتان میان حرف های شما نپرد خودتان نیز این کار را انجام دهید و الگوی خوبی برای آن ها باشید.

منبع : قطع صحبت دیگران توسط کودک، علل و راهکارهای کاربردی

سوختگی کودکان، بهترین روش های درمان و اقدامات لازم در سوختگی کودکان

سوختگی در کودکان نیاز به مراقبت بیشتری دارد چون ممکن است آسیب های زیادی به همراه داشته باشد چون پوست کودکان نازک است و در مقایسه با بزرگسالان توانایی آن ها کم است تا از خودشان مراقبت کنند.

به همین دلیل باید والدین و یا مراقبین کودک اطلاعات کافی در مورد سوختگی داشته باشند تا در صورت نیاز بتوانند اقدامات لازم برای پیشگیری و درمان فوری سوختگی انجام دهند.

سوختگی اگر شدید باشد می تواند به عفونت های بسیار بدی منجر شود که در صورت بی توجهی خطرات بسیاری برای کودک به همراه دارد و ممکن است منجر به مرگ کودک شود و سوختگی یکی از شایع ترین اتفاقات است که برای کودکان اتفاق می افتد.

اگر کودک شما دچار سوختگی شد باید محل سوختگی را زیر آب سرد قرار دهید و بعد از آن با باند یا گاز روی آن را ببندید.

اگر سوختگی بسیار شدید بود باید سریع به پزشک و مراکز درمانی مراجعه کنید و همچنین برای کاهش ترس و پیشگیری از عواقب آن می توانید از مشاور کمک بگیرید.

سوختگی کودکان

پوست کودکان بسیار ظریف و نازک است و هنگام سوختگی نسبت به بزرگسالان بیشتر به آن ها آسیب می رسد.

کودکان نمی توانند از خود دفاع کنند و ممک است در شرایط مختلفی دچار سوختگی شوند آن ها در صورت تماس با غذاها و مایعات داغ و یا سوختگی با برق و مواد شیمیایی دچار سوختگی شوند.

برای مقابله با سوختگی در کودکان باید از بروز حادثه جلوگیری کنید تا کودکان گرفتار سوختگی نشوند در این زمینه باید والدین به کودک خود آموزش های صحیح را بدهد تا به وسایلی که احتمال سوختگی دارد نزدیک نشود و به درستی کودک خود را تربیت کند.

انواع سوختگی کودکان

سوختگی به چهار دسته تقسیم می شود که درجه سوختگی در دسته های مختلف متفاوت می باشد.

چهار دسته را در زیر مورد بررسی قرار می دهیم.

سوختگی درجه اول: بخشی بیرونی پوست آسیب دیده است و بر روی پوست التهاب و قرمزی به وجود می آید، پوست قرمز می شود.

سوختگی درجه دو: در این وضعیت لایه های زیرین پوست درگیر سوختگی شده است و تاول هایی بر روی پوست ایجاد می شود و این تاول ها پوست نازک و شفافی دارند که در زیر آن آب جمع می شود.

سوختگی درجه سه: این سوختگی بسیار وسیع می باشد و لایه های عمیقی از پوست را درگیر کرده است.

سوختگی درجه چهار: این سوختگی بسیار وسیع تر بوده و شدت زیادی دارد به طوری که استخوان ها و سایر اندام ها را دچار مشکل می کند.

متخصصین برای اینکه سطح سوختگی را در کودکان تشخیص دهند و ببینتتد چه میزان از بافت های آن ها آسیب دیده است به سه تا چها روز زمان نیاز دارند.

هنگامی که کودک به سوختگی درجه سه و درجه چهار دچار می شود در این مواقع کودک باید در بیمارستان و تحت مراقبت های خاص باشد تا مشکلات دیگری برای او به وجود نیاید.

سوختگی کودکان، اقدامات لازم در زمان سوختگی

هنگامی که کودک دچار سوختگی شده است برای جلوگیری از پیشرفت سوختگی باید اقدامات لازم را انجام دهید

این اقدامات بسته به نوع سوختگی متفاوت می باشد و با توجه به شدت سوختگی به دو دسته تقسیم می شود در ادامه به آن ها اشاره کرده و مورد بررسی قرار می دهیم.

سوختگی های خفیف و نسبتا خفیف

در شرایط که وسعت سوختگی زیاد نیست به آن سوختگی خفیف گفته می شود و نیازی نیست که به مراکز درمانی مراجعه شود.

در این هنگام با استفاده از اقدامات زیر برای بهبود یافتن پوست استفاده می شود.

• در اولین اقدام باید روند سوختگی را در کودک متوقف کنید اگر بخشی از موادی که باعث سوختگی شده بر روی پوست کودک وجود دارد و یا لباس و وسائل تزیینی کودک دچار حرارت شده است باید آن ها را از کودک دور کنید و مواد سوختنی را با روشی مناسب از روی پوست پاک کنید.
• محلی که سوخته است را زیر آن سرد قرار دهید و به هیچ عنوان از یخ، خمیردندان و یا مواد دیگر بر روی سوختگی استفاده نکنید و بهترین روش همان آب سرد می باشد.
• پس از آنکه محل سوخته شده را خشک کرد با استفاده از پنبه یا گاز تمیز محل سوختگی را ببندید.
• اگر کودک بعد از سوختگی بسیار بی تابی و بی قراری می کند و درد زیادی دارد بهتر است با مشورت پزشک به کودک خود مسکن بدهید یا از پمادهای موضعی استفاده کنید.
• برخی از گیاهان و مواد غذایی مانند عسل و آلوئه ورا می تواند برای بهبود سوختگی خوب و مناسب باشد اما قبل از استفاده از هر موادی بر روی پوست باید نظر متخصص را بپرسید چون ممکن است بعضی از این مواد باعث عفونت در زخم و مشکلات دیگری شوند.

سوختگی های شدید و جدی

اگر کودک دچار سوختگی های شدیدی شده است باید به مراکز درمانی مراجعه کنید تا تحت نظر پزشک باشد البته تا رسیدن به مراکز درمانی می توانید اقداماتی انجام دهید که برای کودک مفید می باشد.

این اقدامات در زیر ذکر شده است.

• ابتدا باید جریان سوختگی را قطع کنید، اگر لباس کودک آتشگرفته است آن را خاموش کنید و به آرامی از بدن او بیرون آورید.

وسایل تزیینی  و یا وسایلی که کودک با آن دچار سوختگی شده است و داغ است را از کودک خارج کنید ولی به بسیاری که به بدن کودک چسبیده شده است دست نزنید.

اگر سوختگی از طریق جریان برق اتفاق افتاده است باید در اولین فرصت جریان برق ایجاد شده را قطع کنید.

• محل سوخته شده را در زیر آب خنک قرار دهید و یا از کمپرس سرد استفاده کنید، اگر سوختگی با مواد شیمیایی اتفاق افتاده است موضع سوخته شده را برای چند دقیقه به خوبی زیر آب بشویید.
• تا رسیدن به مراکز درمانی بدن را گرم نگه دارید و کودک را با پتویی تمیز بپوشانید.
• سوختگی در کودکان باعث می شود تا بدن آن ها کم آب شود بهتر است در طی فرایند درمان از مایعات و آب بیشتری استفاده کنید.
• در اولین فرصت و بسیار سریع کودک را به یک مراکز درمانی برسانید و یا با اورژانس تماس بگیرید.

سوختگی کودکان، نشانه های عفونت

هنگامی که کودکان دچار سوختگی می شوند زخم هایی بر روی پوست آن ها به وجود می آید و برای اینکه از عفونت کردن زخم ها جلوگیری شود باید محل سوختگی تمیز نگه داشته شود تا زخم ها دچار عفونت نشود اما در بعضی موارد ممکن است نتوان جلوی عفونت را گرفت و زخم ها دچار عفونت شوند.

والدین باید نشانه های عفونت را بشناسند تا از فراگیر شدن آن پیشگیری کنند و اقدامات لازم را برای درمان آن انجام دهند.

در زیر مهم ترین نشانه های عفونت ذکر شده است:

• تب ولرز
• احساس درد در محل سوختگی
• سفید شدن روی زخم ها
• بوی بد در محل زخم ها
• ورم و التهاب پوستی
• تورم در قسمت لنف ها

سوختگی کودکان، راهکارهایی برای پیشگیری

پیشگیری کردن از سوختگی در کودکان بسیار بهتر و موثرتر می باشد نسبت به درمان سوختگی، زیرا راه های سوختگی در کودکان بسیار متنوع است و کودکان می توانند به دلیل تماس با حرارت، برق و مواد شیمیایی دچار سوختگی شوند.

بهتر است برای جلوگیری از سوختگی کودکان اقدامات پیشگیرانه ای را انجام داد و با رعایت اقدامات لازم از کودک در برابر این حوادث محافظت کرد.

نمونه های مراقبتی

به نمونه های مراقبتی که در زیر ذکر شده است توجه کنید.

• مواد شیمیایی را از دسترس کودکان دور کنید و در آن ها را محکم و با دقت ببندید.
• برای تمامی پریزها و سیم هایی که ممکن است خطر برق گرفتگی داشته باشد را با درپوش، چسب محکم کنید و همچنین اقدامات ایمنی لازم را انجام دهید.
• از سنسورهای تشخیص حرارت و یا کپسول های آتش نشانیدر محل زندگی خود داشته باشید تا در صورت نیاز استفاده کنید.
• وسایلی مانند کتری آب جوش، بخاری یا سایر وسایل داغ را در محلی قرار دهید که احتمال آسیب دیدن به کودک کمتر باشد و کودک برخوردی با آن ها نداشته باشد.
• در زمان آشپزی و یا هنگامی که مایعات و اشیا داغی در دست دارید کودک را در آغوش نگیرید.
• هنگام حمام کردن کودک ابتدا درجه آب را تنظیم کنید و از داغ بودن آن به طور متوسط و متناسب با شرایط کودک مطمئن شوید و بعد کودک را بشویید.
• مراقب کودک باشید و زمانی که به سمت اجسام داغ می رود به او تذکر دهید تا به منبع حرارت نزدیک نشود.
• کودک خود را با نکات ایمنی و حساس تربیتی آشنا کنید و به طور دقیق به او آموزش دهید تا خطرات از فرزندان شما دور بماند.

سوختگی کودکان، اقدامات روان شناختی

سوختگی در کودکان علاوه بر خطرات جسمانی می تواند مشکلات روحی به همراه داشته باشد و این حالت زمانی که کودک به خاطر سوختگی راهی بیمارستان شود و در آن جا بستری شود افزایش پیدا می کند.

کودک به دلیل محیط بیمارستان و درد داشتن محل سوختگی و اقدامات درمانی که تجربه می کند ممکن است دچار ترس و اضطراب در کودک شود و به عنوان یک خاطره تلخ در ذهنش بماند.

به همین دلیل تا بزرگسالی از درمان و معالجه تصویر تلخی در ذهنش وجود داشته باشد.

کودکانی که دچار اضطراب جدایی، دلبستگی  ناایمن و یا خلق دشوار هستند بستری شدن در محیط بیرون از خانه برای آن ها آسیب هایی به همراه خواهد داشت و در صورتی که با یان شرایط در کودک خود مواجه شده اید بهتر است از روانشناس کودک کمک بگیرید.

سوختگی ها بعضی اوقات اثر آن ها برای مدت طولانی یا همیشه بر روی پوست باقی می ماند در صورتی که این وضعیت برای کودک نگرانی ایجاد کند و یا نسبت به سوختگی حس خوبی نداشته باشد و حس زیبایی خود را از دست بدهد.

باید برای جلوگیری از این باور او یا بروز بیماری های مانند افسردگی و اضطراب از روانشناس و مشاور کمک بگیرید تا کودک شما بتواند به خوبی با مشکل خود کنار بیاید و دچار افسردگی و اضطراب نشود.

منبع : سوختگی کودکان، بهترین روش های درمان و اقدامات لازم در سوختگی کودکان

همه والدین می دانند داشتن فرزند و تربیتش علی رغم شیرینی هایی که دارد یکی از سخت ترین و پرچالش ترین کارهای دنیا است. اغلب والدین قبل از تولد فرزند در مورد روش تربیتی صحیح برای آن ها اضطراب دارند و سعی دارند از روش هایی استفاده کنند که برای شکوفایی استعداد آن ها و تربیت صحیحشان بهترین و درست ترین باشد. 

نکات تربیتی کودکان

از آن جا یکی از مهم ترین دغدغه های والدین تربیت صحیح فرزند است، در این قسمت قصد داریم به منظور کاهش استرس والدین نسبت به تربیت کودک، نکات و موارد مهمی تربیتی که نیاز است والدین بدانند را معرفی کنیم.

1. گوش دادن به حرف های فرزند

یکی از راه های افزایش اعتماد به نفس در کودکان این است که والدین به حرف های آن ها گوش بدهند و با برقراری تماس چشمی و قطع نکردن صحبت هایش، به او نشان دهند که حرف های او برایشان مهم و با اهمیت است. زمانی که کودکتان با شما صحبت می کند و به دنبال پیشنهاد یا کمک شما نیست، نباید هیچ کاری انجام دهید و فقط به او گوش دهید و یا سوالاتی مثل “در رابطه با فلان موضوع چه نظری داری؟” از او بپرسید.

گوش دادن فعال به کودک باعث می شود او به ادامه دادن حرف و ارتباطش با شما ترغیب شود.

2. نکات تربیتی کودکان: اجازه ی اشتباه کردن به فرزند دادن

یکی از روش های یادگیری در کودکان اشتباه کردن است. آن ها با اشتباه کردن در زمینه های مختلف یاد می گیرند که چگونه باید مسائل را حل کنند. وقتی کودکتان کاری را اشتباه انجام می دهد نباید وسط کار او را از اشتباهش باز دارید، بلکه باید اجازه دهید او خود متوجه اشتباهش شده و آن را تصحیح کند، مگر اینکه اشتباه کودکتان خطر جانی یا سلامتی برای او داشته باشد؛ این کار باعث افزایش اعتماد به نفس در کودک می شود و مهارت های او را نیز تقویت می کند.

روانشناسان بر این عقیده اند که کودکان زمانی که اشتباهی مرتکب می شوند فقط به حمایت والدین خود نیاز دارند تا به تلاش خود برای تصحیح آن و انجام درست آن کار ادامه دهند. زمانی که کودک این گونه تفکر را می آموزد، مهارت های حل مساله او تقویت شده و احتمال موفقیت آن ها در بزرگسالی نیز بالا می رود.

3. آموزش قدردانی به فرزند از نکات کلیدی در روانشناسی تربیتی کودک

یکی از راه های رسیدن به شادی و رضایت از زندگی قدردانی کردن است، زیرا زمانی که قدردان چیزی هستیم در حقیقت داریم از اتفاقات مثبت زندگی خود لذت می بریم و تمرکز خود را از اتفاقات منفی برداشته ایم. زمانی که ما حس قدردانی نسبت به داشته های خود داریم و آن را به دیگران هم ابراز می کنیم ارتباط قوی و پایداری با آن ها برقرار می کنیم.

 این موضوع باید از زمان کودکی به فرزندان آموزش داده شود و در آن ها نهادینه گردد؛ زیرا کودکی که نسبت به داشته های خود قدرشناس و سپاس گزار است احساس شادی بیشتری خواهد کرد، حس همدلی در او تقویت می شود، همچنین در آینده می تواند روابط دوستانه ی بیشتری داشته باشد و در نتیجه کمتر تنها خواهد ماند.

4. وقت گذراندن با فرزند بیرون از خانه

والدین باید زمانی را برای تفریح و گردش در بیرون از خانه و در طبیعت اختصاص دهند، زیرا این کار باعث افزایش روحیه، کاهش پرخاشگری در کودک شده و همچنین باعث می شود با ذهن بازتری روی فعالیت ها و اقدامات دیگر خود تمرکز کنید. فعالیت هایی مثل دوچرخه سواری، پیاده روی، شنا، قایق رانی و گردش در طبیعت باعث کاهش استرس و اضطراب می شود.

5. تشویق و تمجیدِ فرزند

احساسات منفی مثل خشم، عصبانیت و ترس باعث ترشح مواد شیمیایی در بدن می شود که تاثیر آن ها نسبت به احساسات مثبت مثل امید و شادی قوی تر و پایدارتر است، به همین دلیل خاطرات بد و اتفاقات منفی بیشتر در ذهن می ماند و ذهن به وفور آن ها را مرور می کند.

یکی از راه هایی که محققان آن را پیشنهاد می کنند این است که باید کودک خود را مورد تشویق و تمجید قرار دهید و این کار باید به روشی انجام شود که بیشترین اثرگذاری را داشته باشد. زمانی که شما کودکِ خود را به خاطر باهوش بودن، منظم بودن و انجام کارهای مثبتش مورد تشویق و تمجید قرار می دهید باعث تقویت شادی در او خواهید شد. شما باید کودک خود را به خاطر انجام فعالیت های مثبت و تلاش هایش تشویق کنید.

اما این نکته را در نظر بگیرید که در این کار افراط نکنید، و به خاطر هر کار کوچکی او را مورد تشویق قرار ندهید برای مثال تشویق و تمجید از کودکی 8 ساله که خودش لباسش را می پوشد، کاملا بی معنی است و حتی می تواند اثرات منفی روی او داشته باشد.

6. داشتن سرگرمی مشترک و بازی کردن با فرزند

بازی کردن کودکان باعث تقویت و رشد قوه ی تخیل، مهارت و توانایی جسمی، عاطفی و شناختی آن ها می شود. بازی کردن برای رشد مغز بسیار مهم است. کودکان در سنین پایین از طریق بازی با دنیای پیرامون خود تعامل کرده و با آن آشنا می شوند، همچنین بازی باعث کشف استعداد و مهارت های کودک شده و توانایی پیش برد کارهای خود را به او می دهد و مهارت های کار تیمی و رهبری یا حتی پیروی از رهبر گروه را در آن به تقویت می کند. 

محبوب ترین هم بازی برای کودکان، والدینشان هستند. بازی والدین با فرزندان علاوه بر کمک به کشف مهارت ها و استعداد کودک و ایجاد رابطه قوی بین کودک و والدین، باعث کاهش استرس در والدین نیز می شود.

بازی کردن بخش مهمی از دوران کودکی است پس نباید بازی کردن با فرزندان را به خاطر افزایش سن آن ها کنار بگذارید؛ بلکه باید بازی های جدید متناسب با سن کودک خود را پیدا کنید و با او همراه شوید.

7.نکات تربیتی کودکان:آموزش همدلی و دلسوز بودن به فرزندان

اینکه فقط دیگران کودک را دوست داشته باشند و با او مهربان باشند کافی نیست، کودک شما باید یاد بگیرد که دیگران را دوست داشته باشد و با آن ها همدل و مهربان باشد، فقط در این صورت است که او از درون احساس رضایت و شادی را تجربه خواهد کرد. 

متاسفانه بعضی از والدین با جملات خود و طی روز پیام هایی به کودک خود می دهند که بیانگر شرطی بودن عشق  محبت آن ها نسبت به فرزندشان است؛ برای مثال به این پیام را به کودک خود می دهند که “فقط وقتی خوب هستی تو را دوست دارم ” یا “من تو تا وقتی که من را دوست داری، دوست دارم”. این در صورتی است که کودک باید عشق بدون قید و شرط را تجربه کند و بیاموزد، تا بتواند نسبت به دیگران نیز این گونه رفتار کند و با آن ها همدل و مهربان باشد.

8. ابراز عشق و آغوش گرفتن فرزند

والدین باید عشق و محبت را به فرزند خود نشان دهند. تماس فیزیکی مثل بغل کردن، نوازش و بوسیدن اعضای خانواده می تواند یکی از راه های نشان دادن محبت و عشق باشد. این کار باعث می شود کودک احساس امنیت داشته باشد و خودش نیز محبت کردن را بیاموزد. 

همچنین باید کودک خود را در آغوش بگیرید و او را نوازش کنید، اینکار به هر دوی شما احساس مثبت و خوبی خواهد داد. این نکته را به خاطر داشته باشید که سیستم حسی بدن ما برای رفع نیازهای ما با اجتماع ساخته شده و تماس فیزیکی یکی از راه های برقراری ارتباط و تقویت احساسات مثبت در انسان ها می باشد.

9. آموزش تعادل در احساس و رفتار به فرزند

قشر جلوی مغز که عواطف را تعدیل می کند، به تأثیر و تعامل والدین نیز حساس است. زمانی را در نظر بگیرید که با کودک خود به بازار رفته اید و کودک شما از شما می خواهد که برایش اسباب بازی بخرید و شما درخواستش را رد می کنید. در این حالت معمولا بچه ها ابتدا غر می زنند و اگر به خواسته ی خود نرسند، شروع به داد و فریاد و حتی گریه کردن در خیابان می کنند. 

این شرایط برای هر پدر و مادری استرس زا و عصبانی کننده خواهد بود، اما رفتار شما می تواند تعیین کننده ی نوع رفتار و واکنش فرزندتان در این موقعیت و در شرایط مشابه به آن در آینده باشد. اگر شما در این شرایط برای ساکت کردنش، اسباب بازی را برای او بخرید، به او یاد داده اید که با تکرار این رفتار در موقعیت های مشابه می تواند به خواست هایش برسد و همچنین اگر از کودک عصبانی شود، سر او داد بکشید یا او را رها کنید نیز اثرات منفی روی او خواهد داشت. 

والدین به جای رفتارهای نامناسب با فرزندشان، باید واکنش های مناسب عاطفی را برای شرایط خاص یاد گرفته و از آن الگوبرداری کنند تا رفتار مناسبی با فرزند خود داشته باشند. در این حالت کودک نیز رفتار درست را یاد می گیرد و آن را تکرار می کند.

10. پاسخ دادن به سوالات فرزند از  نکات تربیتی کودکان

دنیای کودکان پر است از سوالات مختلف و گاهی عجیب و غریب که باعث سردرگمی والدینشان می شود. عده ای تصور می کنند که کودکانی که زیاد سوال می پرسند، غیر عادی هستند؛ ولی باید گفت نه سوالات زیاد کودک غیرعادی است و نه جواب دادن والدین به آن ها کار سختی است. زیرا کودکان به شنیدن جزئیات تمایلی ندارند و یک پاسخ ساده و کوتاه می تواند برای آن ها کافی باشد. این در حالی است که بزرگترها برای سوالات کودکان به دنبال جواب های کامل و جزئی هستند.

واکنش والدین در مقابل سوالات کودکان بسیار با اهمیت است و تاثیر زیادی در شکل‌ گیری شخصیت فرزندان دارد. نکته‌ بسیار مهمی که باید به آن توجه کنیم این است که در هیچ شرایطی برای پاسخ دادن به سوالات، به فرزندتان دروغ نگویید؛ این کار باعث آسیب زدن به رابطه والدین و فرزند می شود زیرا آن ها فکر می کنند که والدینشان دروغ گو و یا نادان هستند و در نتیجه نمی توانند به آن ها اعتماد کنند.

11. عدم مقایسه فرزند با دیگران

شما باید به عنوان والدین این را بپذیرید که هر کودک شخصیت مستقل از دیگران دارد و از ویژگی ها، استعدادها و مهارت های متفاوتی برخوردار است. وظیفه شما به عنوان والدین است که این مهارت و استعداد را کودک خود پیدا کرده و به شکوفایی آن کمک کنید، نه اینکه آن ها را تغییر دهید و شبیه آن چه خود می خواهید یا فکر می کنید درست است، کنید. 

بعضی از والدین برای تنبیه یا تحریک فرزند برای انجام دادن کاری که خودشان می خواهند، از مقایسه کردن استفاده می کنند. اما باید بدانید که شما به هیچ وجه نباید کودک خود را به کودکان دیگر مقایسه کنید، این کار نه تنها باعث پیشرفت و موفقیت کودک نمی شود بلکه اثرات منفی زیادی روی روحیه کودک شما دارد و باعث کاهش عزت نفس و اعتماد به نفس او خواهد شد.

12. انجام بازی های فکری با فرزند

مغز کودکان انعطاف پذیری و توانایی یادگیری بسیار بالایی دارد، این دوران بهترین زمان برای آموزش به کودکان و تقویت مهارت های ذهنی و فکری آن ها است. بهتر است در این دوران با کودک خود بازی های فکری مثل درست کردن پازل درست کردن، را انجام دهید و هم چنین آن ها را با زبان های خارجی و خواندن کتاب آشنا کنید.

13. ایجاد حس رقابت در فرزند

یکی از مهارت هایی که باید به کودکان آموزش داده شود، مهارت رقابت سالم با دیگران است. کودک باید یاد بگیرد که در زندگی هم برد و هم باخت وجود دارد و او باید تلاش خود را برای برنده شدن کند ولی اگر باخت نیز مشکلی به وجود نخواهد آمد. 

14. نکات تربیتی کودکان: آموزش خوب صحبت کردن

رشد زبانی، یعنی نحوه سخن گفتن، یکی از مهم ترین و سازنده ترین ابعاد رشدی هر فردی است. نوع آموزشی که والدین در این زمینه به کودکانشان می دهند، تاثیر مستقیمی روی خوش زبان و یا بد زبان شدن فرزندان دارد.

 والدین باید به کلماتی که در حین صحبت با فرزند خود یا حتی دیگران استفاده می کنند، توجه زیادی داشته باشند زیرا این کلام تاثیر زیادی روی مهارت گفتاری کودک در آینده دارد.

لازم است که همه والدین، با مراحل رشد زبانی کودک آشنا شوند و راهکارهای مناسب برای آموزش صحیح آن به فرزندان را یاد بگیرند.

15. آموزش درست غذا خوردن به فرزند

یاد دادنِ آداب غذا خوردن به فرزند برای بسیاری از والدین کلافه کننده است. آن ها آرزوی روزی را دارند که فرزندشان بدون آن که غذایش را روی لباسش بریزد یا حداقل تا شعاع دوری از دور دهانش غذا نچسبیده باشد، غذایش را تمام کند. 

واقعیت این است درست غذا خوردن کودک تا زمانی که آداب آن را یاد نگرفته اند، برای بسیاری از والدین فقط یک رویا است. شما نمی توانید منتظر معجزه ای در روش غذا خوردن فرزند خود باشید، آن هم زمانی که خودتان همیشه با عجله و سرپا غذا می خورید و یا وقت کافی برای غذا خوردن با فرزندتان را ندارید. شما باید روش درست غذا خوردن را از همان ابتدای کودکی که فرزندتان شروع به غذا خوردن می کند، به او یاد بدهید تا این رفتار نیز مانند سایر رفتارهای مرتبط با سبک زندگی برای فرزندتان تبدیل به یک عادت شود.

سایر نکاتی که والدین باید برای پرورش فرزندانشان بدانند 

نکات دیگری که لازم است در تربیت فرزندان به آن توجه کنید عبارتند از:

• به کودک خود جملاتی مثل ساکت شو، سکوت کن و یا حرف نزن را نگویید.
• آن ها را با کتاب خواندن آشنا کنید، برایش کتاب قصه بخوانید.
• اجازه ندهید زمان فراغت فرزندتان فقط با موبایل و تبلت و بازی رایانه ای پر شود، به آن ها یاد بدهید که چگونه اوقات فراغت خود را بدون این وسایل بگذرانند.
• با فرزند خود موسیقی خوب و مناسب گوش دهید.
• قوانین زیاد و سخت گیرانه ای برای کودکتان تعیین نکنید.
• در تربیت کودک خود ثابت قدم باشید.
• انتظارات خود از فرزندتان را متناسب با سن، توانایی و مهارت های او تعیین کنید و انتظارات مشخص و مختصری از آن ها داشته باشید.

منبع : 15 نکات کلیدی روش تربیتی صحیح که والدین باید بداند 

لجبازی در کودکان ۲ و ۳ ساله، بهترین برخورد را داشته باشید

لجبازی در کودکان ۲ تا ۳ ساله امری شایع می باشد و بسیاری اوقات این رفتار والدین را کلافه کرده است و آن ها را وادار به تسلیم می کند. آیا واقعا کوتاه آمدن در برابر لجبازی های کودک صحیح می باشد؟ کودک در این سن دوست دارد تا استقلال خود را تثبیت کند و کارها را با لجبازی و به شیوه خودش انجام دهد، در این هنگام اگر والدین رفتار مناسبی از خودشان نشان ندهند کودک در آینده با مشکلاتی رو به رو می شود و یاد می گیرد که با لجبازی و پرخاشگری کارهایش را انجام دهد و زمانی که در اجتماع تقاضای او به درستی برآورده نشود نسبت به توانایی های خود دچار یاس و ناامیدی خواهد شد، به همین دلیل اگر کودک لجبازی دارید بهتر است از مشاوره کودک کمک بگیرید و با یاری مشاور به رفتار های صحیح او پی ببرید.

لجبازی کوکان ۲ و ۳ ساله، علت اصلی

کودکان ۲ ساله شخصیت خود شیفته دارند و باید در مورد تربیت کودکان ۲ تا ۳ ساله آگاهی لازم را داشته باشید زیرا در این سن کودکان در سطحی از دوره رشدی قرار دارند که تمام دنیا متعلق به خودشان می دانند و تمایل دارند تا هر چیزی که می خواهند سریعا برای آن ها فراهم شود و زمانی که چیزی از او سلب می کنید و یا با محدودیت هایی رو به رو می شود واکنش های خود را به صورت لجبازی و جیغ زدن نشان می دهد تا حق خود را از دیگران بگیرد، حتی احتمال دارد احساسات و عواطفش آن قدر برانگیخته شود که راهی برای بروز آن ها پیدا نکند و شروع به لجبازی کردن نماید.

علت دیگر لجبازی ناتوان بودن کودک است چون قادر نیست کاری که می خواهد را به درستی انجام دهد و ناامیدی خود را با لجبازی کردن نشان می دهد، در هر صورت لجبازی به خاطر هر علتی که باشد قابل پذیرفتن نیست و شما باید این رفتار را در کودک تان تغییر دهید و به او بفهمانید که با لجبازی کردن کاری پیش نمی رود و لجبازی کردن رفتار صحیحی نمی باشد.

واکنش صحیح در مقابل لجبازی کودکان

والدین لازم است ابتدا علت لجبازی کودک ۲ و ۳ ساله خود را بیابند و آگاهی لازم در مورد آن را به دست آورند تا در این صورت بتوانند واکنش صحیح که همان بی اعتنایی است را از خودشان نشان دهند این شیوه در طولانی مدت مناسب است و باعث تغییر رفتار لجبازی در کودک می شود، همچنین در بعضی مواقع کودک برای این که توجه شما را به خودش جلب کند لجبازی می کند.

به طور مثال فرض کنید کودک از شما آبمیوه در خواست کرد و شما آن را در خانه ندارید و در این صورت شروع به داد و بیداد می کند و از شما می خواهد تا همین الان برای او آبمیوه فراهم نمایید اگر شما به خواسته او توجه کنید و آن را برآورده نمایید سبب تشویق رفتار لجبازانه او می شوید.

بر اساس اصول روانشناسی بی توجهی باعث خاموشی رفتار می شود و هنگامی که کودک شما شروع به جیغ و فریاد می کند و یا خودش را به زمین می کوبد در این صورت شما محل را ترک کنید و به کار خودتان ادامه دهید؛ تلویزیون تماشا کنید، آشپزی کنید با دیگری صحبت کنید  و به کودک نشان دهید که نسبت به رفتارش بی توجه هستید به این طریق می توانید لجبازی کودکان ۲ و ۳ ساله خودتان را کاهش دهید.

در مواجهه با لجبازی کودکان محل را ترک کنید

در بسیاری اوقات لجبازی با بهانه گیری کودک با هم همزمان می شود و ممکن است کودکی دو ساله برای رسیدن به خواسته خود اصرار ورزد و پافشاری نماید و ساعت ها به جیغ و فریاد زدن بپردازد در این هنگام شما باید نسبت به او بی اعتنا باشید و در بی اعتنایی به او مصمم باشید و اگر از اتاق بیرون آمدید و او به دنبال شما آمد بدانید که کار خود را درست انجام داده اید زیرا او به دنبال شنونده می باشد.

واکنش دیگر این است که کودک را مجبور کنید روی صندلی بنشیند و بیرون نیاید و خودتان از اتاق بیرون بروید جایی که شما را نبیند، و به او بفهمانید که حق ندارد صندلی خود را برای دقایقی که شما تعیین کرده اید ترک کند و باید همانجا بماند و به او اجازه دهید تا جیغ و داد خود را در همان جا ادامه دهد.

لجبازی کودکان ۲ و ۳ ساله، بهترین روش برخورد

گاهی اوقات لجبازی کودک هدفدار می شود و اگر او بداند که با لجبازی کردن به هدف خود نمی رسد آن را تکرار نمی کند. زمانی که کودک رفتار درستی از خود نشان می دهد و بد اخلاقی نمی کند و جیغ و فریاد نمی زند در این صورت او را تشویق کنید و چیزی که دوست دارد و شما صلاح می دانید به او هدیه بدهید تا یاد بگیرد اگر خوش رفتار باشد می تواند پاداش بگیرید.

باید به این نکته توجه کنید که پاداش کودک نباید به صورت رشوه باشد و باید به او بفهمانید که زمانی که کاری را به او محول می کنید باید به درستی انجام دهد و نباید جیغ و فریاد زدن او مانع انجام کار شود.

اجازه ندهید تا لجبازی کودکتان بر روی تصمیمات شما اثر بگذارد و نظرات شما را تغییر دهد و در صورتی که هیچ کدام از روش ها مناسب نبود احتمال دارد لجبازی کودکتان علت ریشه ای داشته باشد و در این صورت باید از مشاوره روانشناس کمک بگیرید تا علت آن را شناسایی کند و اقدامات لازم برای درمان را انجام دهد.

نقش روانشناس در کاهش لجبازی کودکان ۲ تا ۳ ساله

روانشناسان متخصص که در زمینه کودک فعالیت می کنند باید علت لجبازی کودک را بیابند و بعد به کاهش عواملی که باعث لجبازی می شود کمک کنند و با استفاده از راهکار های کاربردی و اصولی پیشگیری های لازم برای لجبازی و درمان آن انجام دهند.

در بعضی اوقات والدین رفتار های اشتباهی دارند که باعث تقویت و افزایش لجبازی کودکان می شود و در صورتی که لجبازی تداوم داشته باشد در بلند مدت و بزرگسالی تاثیرات نامطلوبی بر روی فرد خواهد گذاشت.

در همین راستا مرکز مشاوره ستاره ایرانیان با استفاده از مشاوران برجسته در زمینه کودک به شما کمک می کند تا لجبازی در کودکان ۲ و ۳ ساله کاهش یابد این مرکز به صورت حضوری و تلفنی پاسخ گو مراجعین می باشد.

منبع : لجبازی در کودکان ۲ و ۳ ساله | بهترین برخورد را داشته باشید

گاهی رفتار نامناسب کودکان برای والدین غیرقابل تحمل شده و باعث می شود والدین واکنش نامناسبی با کودکان خود داشته باشند که می تواند آثار بدی بر رشد آن ها بگذارد. والدین بهتر است که دلیل بدرفتاری کودک خود را پیدا کرده و روش مناسبی برای حل آن به کار گیرند. 

دلایل رفتار نامناسب کودکان

این که والدین از رفتار نامناسب فرزند خود احساس خوشایندی داشته باشند، امری کاملا بعید است، در نتیجه آن ها در جست و جوی روشی هستند که بتوانند رفتار و عادات بد و ناخوشایند فرزندشان را اصلاح کنند. فاکتورهای زیادی می تواند در ایجاد این رفتارهای نامناسب موثر باشند که برخی از آن ها هم نامعلوم است، اما در این مقاله می خواهیم 10 فاکتور احتمالی که می تواند سبب بروز این عادات در کودکان شود را معرفی کنیم و در هر مورد راه کار برخورد با آن را نیز بیان خواهیم کرد.

1. حس کنجکاوی

تمایل کودکان به شناختن دنیای اطرافشان، می تواند احساس عجیب و غریبی در آن ها به وجود آورد. آن ها به چیزهای غیرمعمولی مثل ” اگر قفسه کتاب ها به زمین بیوفتد، چه می شود ؟” یا “ترکیب کردن ماست و نوشابه چه می شود؟” فکر می کنند. سوالات و فکرهایی که کودکان به آن علاقه مندند و روی ذهن آن ها تاثیر گذار خواهد بود. این سوالات برای کودکان سوالت بزرگ علمی هستند حتی اگر از نظر شما خنده دار و ساده باشند. رفتار نامناسب در مواجهه با این افکار و سوالات در کودک می تواند باعث ایجاد خشم در آن ها شود. 

راه کار

برای جواب دادن به سوالات غیرمعمولی ذهن کودکتان، با آن ها آزمایش کنید و به او اجازه دهید تحت نظارت شما آزمایش های خاصش را انجام دهد.

2. مشکلات ارتباطی

در سنین 1 تا 2 سالگی، کودکان عموما حرف های بی معنی می زنند، در نتیجه برقراری ارتباط زبانی با اطرافیانشان کار بسیار سختی برای آن ها خواهد بود. زمانی را تصور کنید که کودک شما ببیند که فردی عروسکش را برداشته است، او نمی تواند با گفتار خود آن فرد را متوجه کند که نباید به عروسکش نزدیک شود، پس کودک گریه می کند یا حتی خشمگین می شود؛ در این حالت نباید این کار کودک را پرخاشگری حساب کرد، زیرا کودک در این حالت فقط می خواهد به فرد مقابلش بگوید که این عروسک متعلق به او است و کسی اجازه دست زدن به آن را ندارد. 

راه کار

در این مواقع بهتر است با کودک خود با آرامی و مهربانی صحبت کنید و همه چیز را برایش توضیح دهید. این کار باعث می شود که کودک توانایی برقراری ارتباط با شما را بدست آورد. اطمینان داشته باشید که فرزند شما در طی فرایند رشد خود، قوانین لازم را می آموزد.

3. عدم تکامل سیستم عصبی

کودکان 3 تا 4 سال هنوز بر رفتار خود کنترل کاملی ندارند پس قوانین خانواده را نادیده می گیرند تا کارهایی که دلخواهشان است را انجام دهند. حتما کودکی را دیده اید که برای رفتن به بیرون در فصل تابستان، دوست دارد چکمه های زمستانی خود را به پا کند و با اصرار و پافشاری زیاد نیز موفق به انجام آن شده است. 

همچنین کودکان تجربه های احساسی کمی دارند، پس کوچک ترین و پیش پا افتاده ترین اتفاقات می تواند، آن ها را به گریه بیندازند. برای مثال خراب شدن یک اسباب بازی هم باعث ناراحتی و رنجیده خاطر شدنش می شود.

راه کار

باید در حین این که کارهای خود را انجام می دهید به کارهای کودک خود هم نظارت کنید، طوری که ناراحت یا آزرده نشوند.

4. تمایل به مستقل شدن و ساخت شخصیت مورد نظر

فرزند شما با اینکه سن کمی دارد اما دیدن کارتون های مختلف، می تواند موجب شکل گیری شخصیت و حتی ایجاد تفکر مستقل درباره زندگی در او شود. اگر علایق و سلایق کودک نادیده گرفته شوند می تواند باعث ایجاد آسیب و ضربه روحی در کودک شود و هم چنین در صورت بی توجهی والدین به کودکان، ممکن است کودک به دروغ گفتن تمایل پیدا کند.

راه کار

زمانی را برای گوش دادن به حرف های کودکتان در نظر بگیرید، حرف های او را بشنوید و آن ها را جدی بگیرید، این کار باعث افزایش اعتماد به نفس در کودکتان می شود.

5. تغییرات زندگی

کودک با تغییرات زندگی، تغییر پیدا می کنند در نتیجه برای داشتن رشد خوب و هماهنگ، نیازمند ثبات است. هرگونه تغییری در زندگی چه مثبت و چه منفی می تواند منجر به تغییر در رفتار در کودکان شود، پس زمانی که کودک بعد از تغییراتی که در زندگیش به وجود آمده است، بدرفتار و پرخاشگر شود، امری عادی است. این تغییرات می تواند طلاق والدین، جابجا شدن مدرسه به خاطر تغییر محل زندگی، رفتن به مدرسه و یا تولد فرزند جدید و غیره باشد.

راه کار

به کودک خود اجازه دهید با دوستانش ارتباط برقرار کرده و با آن ها بازی کند، در عین حال یک محیط پرثبات و امن را برای او فراهم کنید. این کار باعث افزایش اعتماد به نفس در کودک خواهد شد.

6.  غذاهایی با قند بالا

از آن جا که والدین گزارش می کنند که کودکشان با استفاده از مواد غذایی شیرین، تغییرات نامطلوب و رفتارهای نامناسب بروز داده اند، بررسی تاثیر مصرف مواد غذایی شیرین بر رفتار کودک، به بحث داغی بین متخصصان اطفال تبدیل شده است. مطالعات نیز نشان می دهد که مصرف شیرینی بیش از حد باعث بیش فعال در کودکان می شود.

راه کار

فقط نوشابه و شکلات نیست که میزان قندی بسیار بالایی دارد، برخی مواد غذایی دیگر مثل ماست های طعم دار، بستنی، ترکیب میوه های خشک که کودکان با شیر می خورند نیز سطح قند خون را بالا می برند، در نتیجه باید این مواد غذایی را شناسایی کرده و میزان استفاده از این مواد غذایی در برنامه کودک را به حداقل رساند.

7. ارثی بودن

گاهی اوقات بدرفتاری کودکان زمینه ارثی دارد و از پدر و مادر به کودکان به ارث می رسد و باعث ایجاد بیش فعالی در کودک می گردد. اما این بدان معنا نیست باید والدین را سرزنش کرد. گاهی اوقات این والدین به قدری مورد سرزنش و اتهام دیگران قرار می گیرند که دچار آسیب روحی می شوند، در نتیجه هم والدین و هم کودک روحیه بسیار بدی پیدا می کنند.

راه کار

بیش فعالی نوعی اختلال عصبی- رفتاری است. برای تشخیص این نوع اختلال باید به پزشک متخصص مراجعه کرد تا آن ها بتوانند در زمان کمی بیش فعالی کودک را درمان یا کنترل کنند.

8. اوقات فراغت بسیار کم

کودکان در زندگی مدرن امروز بسیار مشغول و درگیر هستند، زیرا زمان زیادی را در مدرسه، کلاس های آموزشی فوق برنامه، کلاس های ورزشی، کلاس های هنری و غیره می گذرانند و تقریبا 90 درصد روز خود را بیرون از منزل سپری می کنند. یکی از نیازهای ضروری کودکان در سنین کم، بازی کردن با دوستان هم سنشان است که به خاطر شرکت در کلاس های مختلف نه تنها از نیاز محروم می شوند، بلکه حتی فرصت زیادی برای استراحت کردن هم نخواهند. زمانی که کودک با این مشکل مواجه می شود، فقدان بسیار سختی را تجربه می کند که می تواند باعث ایجاد خشونت در آن ها شود.

راه کار

نباید زمان کودک را آنقدر از کلاس های آموزشی پر کنید که کودک فرصت استراحت کردن هم نداشته باشد. هیچ اشکالی ندارد اگر شما دوست دارید، فرزند خود را در کلاسی ثبت نام کنید، اما باید این نکته را هم در نظر بگیرید که زمانی را برای بازی کردن آن ها با دوستانشان باقی بگذارید تا آن ها سرگرم شوند. کودکان حین بازی کردن و تعامل با دوستان هم سن خود، روش های برقراری ارتباط را یاد می گیرند که باعث می شود در آینده نیز ارتباط بهتر و مطلوب تری با دیگران برقرار کنند.

9. خودمختاری کودکان

روانشناسان معتقدند که کودکان در زمان خردسالی، نوعی احساس خودمختاری را تجربه می کنند که نمی توان آن ها را به سادگی برای انجام دادن کاری قانع کرد. کودکان به انجام کارهایی تمایل نشان می دهند که خودشان دوست دارند. اگر گفت و گوی کودک خود را زیر نظر بگیرید و به حرف های آن ها دقت کنید، متوجه خواهید شد که آن ها فقط حرف و نظر خود را قبول دارند و نظرات دوستانشان را قبول نمی کنند، دلیل این نوع رفتار احساس خودمختاری در سنین پایین می باشد.

راه کار

تنها راه کار برای رفع این مشکل صبر کردن است. شما باید تا 4 سالگی کودکتان صبر کنید، زیرا آن ها در این سن، به تدریج متوجه می شوند که در دنیای اطرافشان چه اتفاقاتی می افتد و همچنین نحوه ی صحیح ارتباط برقرار کردن، بازی با هم سن هایشان و به اشتراک گذاشتن وسایل بازیشان با دوستان خود را یاد می گیرند.

10. افسردگی

یکی از حالات ذهنی نامطلوبی که انسان را از انجام کارهایش باز می دارد، افسردگی است. زمانی که والدین از فرزند خود چیزی می خواهند و پاسخ منفی می گیرند، ممکن است ناراحت و عصبانی شوند و در نتیجه واکنش تند و با عصبانیت نسبت به فرزند خود نشان دهند. این رفتار نامطلوب می تواند باعث ایجاد خشونت، استرس و افسردگی در کودک شود.

راه کار

باید شرایط و دلایلی که می تواند منجر به افسردگی و ایجاد تنش در فرزندتان شود را شناسایی کنید و مانع ایجاد چنین شرایطی برای کودک شوید. نباید زمانی که فرزندانتان حالت روحی مناسبی ندارند، از آن ها چیزی در خواست کنید زیرا این مساله می تواند باعث بروز آسیب هایی در آن ها شود که در آینده نیز مشکلات جدی برای زندگیشان به وجود می آورد.

منبع : 10 دلیل اصلی بدرفتاری کودکان که والدین نمی دانند+ راه حل کاربردی