راهنمای جامع بی خوابی 1: علائم و علل بی خوابی

خوابتان نمی برد؟ دلایل، داروها و یا درمان های خاصی برای بیخوابی تان وجود دارد؟

آیا با وجود خستگی بازهم خوابتان نمی برد؟ یا در نیمه شب از خواب می پرید و تا ساعت ها به صورت درازکش بیدار می مانید و با اضطراب به عقربه های ساعت نگاه می کنید؟ بیخوابی یک مشکل رایج است که انرژی، خلق، سلامتی و توانایی کارکرد در طی روز را از شما می گیرد. بیخوابی مفرط می تواند حتی با مشکلات جدی سلامت مرتبط باشد اما شما نباید تسلیم بیخوابی های شبانه شوید. تغییرات ساده در ادامه مطلب

چگونه در مواقعی که برنامه های شغلی تان به خوبی پیش نمی رود، انگیزه خود را حفظ کنید؟

فیلم و فایل صوتی آموزشی روانشناسی رایگان و مشاوره

برای پخش فایل مرورگر خود را آپدیت کنید یا از اینجا فایل را دانلود نمایید.

خواه کارآفرین باشید و خواه کارمندی در یک شرکت، وقتی که به اهداف خود نمی رسید و یا برنامه هایتان بر خلاف انتظارتان تغییر پیدا کنند، با انگیزه ماندن سخت می شود. وقتی که موفقیت ها در حال رخ دادن هستند، ادامه دادن مسیر ساده می باشد، ولی وقتی روند پیشرفت کند شود، ادامه دادن می تواند به شدت خسته کننده شده و با نا امیدی همراه شود. در این زمان ها نیاز به برنامه ای دارید که از دلسرد شدن شما جلوگیری کند.

در این مقاله چند راه معرفی شده است که به شما کمک می کند وقتی برنامه های شغلی تان خوب پیش نمی رود بتوانید انگیزه خود را حفظ کنید.

1. برای اهدافتان برنامه ریزی کنید

شاید بخواهید یک برنامه موفقیت آمیز را شروع کنید، در چهل سالگی میلیونر شوید، مدیر عامل شرکت فعلی خود شوید، و یا کسب و کار خودتان را شروع کنید.

هر هدفی نیاز به یک برنامه گام به گام دارد که به کمک آن بتوانید به آن هدف برسید. مهم است که برنامه ای نوشته شده داشته باشید که در مواقع خارج شدن از مسیر آن را دنبال کنید. این کار به شما کمک می کند که در مسیر بمانید و ارزیابی کنید که آیا برنامه تان مناسب است یا خیر.

2. کارهای روزمره و عادت ها را در جهت اهداف خود تنظیم کنید

اگر به طور مداوم برای رسیدن به اهدافتان تلاش نکنید، مانند هل دادن یک توپ در جاده سربالا است. وقتی حرکت به سمت بالا را متوقف کنید، نیروی جاذبه توپ را به سمت پایین می کشد. وقتی به طور عمد عادت های سازنده را ایجاد و حفظ نمی کنیم، حفظ انگیزه سخت می شود.

عادت هایی که با تغییر آن ها شانس موفقیت تان افزایش می یابد چیست؟ آنها را بیابید و با تغییر آنها به سمت موفقیت بروید.

3. به خودتان جایزه بدهید

ما به طور مثبت نسبت به جایزه ها واکنش نشان می دهیم. اگر برای انجام وظایف، به ویژه وظایفی که دشوار و زمان بر هستند به خود جایزه های کوچک بدهیم، می تواند انگیزه ما را تقویت کند.

ما همیشه به خودی خود انگیزه پیدا نمی کنیم، ولی اگر بدانیم که در انتهای یک تکلیف ناخوشایند جایزه ای وجود دارد، احتمال مصمم بودن درانجام آن تکلیف افزایش پیدا می کند.

4. مراقب گفتگوهای درونی خود باشید

حتما خودتان را تشویق کنید و به طور درونی به خود انگیزه دهید. اگر خسته شده اید و مدام از خود انتقاد می کنید، طرز فکر خود را عوض کنید.

با گفتن موارد مثبت به خودتان درمورد ارزشمند بودن، اخلاق کاری یا استعداد هایی که دارید، شروع کنید. افکار شما در جهت رسیدن به موفقیت می توانند مفید یا مضر باشند.

5. محدودیت های خود را بشناسید

در حالی که نباید خود را محدود به انجام وظایفی کنید که آن ها را عالی انجام می دهید، باید متوجه شوید چه زمانی باید محدوده دانش و تخصص خود را گسترده تر کنید. وقتی از آن محدوده فراتر رفتید، باید برای یادگیری وقت بگذارید، یا کسی را پیدا کنید که بتواند به شما کمک کند.

6. ناامید نشوید

چندین سال زمان لازم است که یک شخص بتواند دامپزشک، معمار، یا یک وکیل شود. هر مسیر شغلی نیازمند کار زیاد و صبر می باشد، بنابراین مهم است که درک کنید مسیرشغلی شما با سرعت طی نمی شود.

برای رسیدن به موفقیت به خودتان زمان بدهید، قبل از آن که خود را شکست خورده بنامید و دست از کار بکشید. بسیاری از افراد قبل از رسیدن به موفقیت شکست های زیادی را تجربه می کنند. قسمت مهمی از با انگیزه ماندن، امیدواری زیاد و ناامیدی کم می باشد.

7. با افراد مثبت معاشرت کنید

نباید زمان خود را در کنار افرادی که افکار منفی دارند ، بگذرانید. افراد موفق زمان خود را با افرادی می گذارنند که طرز تفکرشان مانند آن ها باشد. از افرادی که افکار سمی دارند و تمام وقت خود را صرف شکایت از زندگی و نبود موفقیت می کنند، دوری کنید.

8. خواب و زندگی سالم داشته باشید

ممکن است برای تکمیل وظایف، خوابتان را کاهش دهید، ولی وقتی وضع سلامت تان متعادل باشد، به احتمال بیشتری می توانید انگیزه تان را حفظ کنید.

صبحانه خوردن را رها نکنید. غذاهای سالم بخورید و هر شب مدت زیادی بخوابید.

9. دلیل خود را تجسم کنید

وقتی برای موفقیت خود دلیلی دارید، احتمال با انگیزه ماندن در شما بیشتر می شود. این امر به ویژه زمانی مهم است که در مسیر شغلی تان به مشکل برمی خورید و یا با یک مانع بزرگ در مسیر مواجه می شوید.

ممکن است بخواهید به دلیل نیاز خانواده تان به یک زندگی بهتر به موفقیت برسید، بخواهید یک رابطه عاطفی را یایان دهید، و یا بخواهید ثروتمند شوید. دلیل محرک خود برای رسیدن به موفقیت را در هنگام رسیدن به این موانع تجسم کنید.

10. رویاپردازی را متوقف نکنید

ریچارد برانسون، بنیان گذار گروه ویرجین و 400 شرکت آن، می گوید که بدون داشتن رویا، هیچ چیزی را نمی توانید بدست آورید.

حتما باید رویایی داشته باشید و همچنین راهی که به وسیله آن بتوانید رویای خود را به واقعیت تبدیل کنید. آن رویا به شما کمک می کند که انگیزه تان را حفظ کنید.

11.خود را توقف ناپذیر بدانید

هنگامی که تصویری متضاد با ارزش های خود در ذهنتان دارید، با انگیزه بودن سخت می شود. ممکن است که شکست بخورید، که در آن صورت بر گفتگوی مثبت درونی با خود که برای آن تلاش می کردید تاثیر خواهد گذاشت.

بیاموزید که خود را توقف ناپذیر بدانید و بر آن متعهد باشید. این کار به شما این قدرت را می دهد که بتوانید با شکست ها مواجه شوید. همه شکست می خورند، ولی اکثر افراد پس از یک بار شکست خوردن تسلیم می شوند. هیچ وقت فراموش نکنید که شکست در کوتاه مدت همیشه مقدمه یک موفقیت بزرگ است.

برای این که بیاموزید چگونه انگیزه خود را حفظ کنید، مهم است که زمانی را برای تنظیم کردن فکرهایی که در مورد خودتان می کنید، قرار دهید. افکار منفی که از منابع بیرونی به سمت شما می آیند را در زندگی تان محدود کنید و فراموش نکنید که گفتگوی درونی مخرب می تواند مانع رسیدن شما به موفقیت شود.

منبع: مشاورکو

دستورالعملی ساده برای برقراری ارتباط چشمی مناسب

تماس چشمی یکی از مهم ترین ابعاد برقراری ارتباط اجتماعی می باشد. در بحث زبان بدن بیش از هر بحث دیگری از تماس چشمی شنیده اید و اکنون در مطالعات مختلف نیز اهمیت این مسئله ذکر شده است. در این مقاله نیز سعی شده به بررسی این مهارت اجتماعی و زبان بدن مهم بپردازیم.

چندین دستورالعمل در اینترنت وجود دارند که مرتبط به اصول تماس چشمی است. لورا بینیک متخصص زبان بدن در فنلاند جزیی ترین و در عین حال آموزشی ساده در این باره را ترتیب می دهد. بینیک یک نوع طبقه بندی را توصیف می کند که متشکل از 3 تکنیک تماس چشمی است: خیره شدن اجتماعی، خیره شدن شغلی و خیره شدن صمیمی.

خیره شدن یا زل زدن شغلی

براساس این طبقه بندی، هنگام نگاه کردن به یک شخص هرگز نباید فراتر از بینی وی به او خیره شوید یا زل بزنید. چشمانتان را در مثلث تصوری در پیشانی شخص روبرویتان متمرکز کنید. هرچند وقت یکبار می توانید زاویه دیدتان را در راستای دومین مثلث تغییر دهید؛ مثلثی که چشم ها و بینی شکل می‌دهند. این نوع از نگاه کردن موجب خلق یک جو رسمی می شود. اگر کمی احساس ناامنی می کنید و یا فکر میکنید افراد شما را جدی نمی گیرند، سعی کنید بیشتر اوقات زل زدن شغلی را تمرین کنید با این کار خیلی زود متوجه تغییرات مثبت دراماتیک در نگرش تان خواهید شد.

زل زدن شغلی به صورت طبیعی ایجاد نمی شود. به همین دلیل، مهم است که این نوع از خیره شدن را در موقعیت های اجتماعی راحت تر تمرین کنیم. بدون تمرین کردن مستقیم به جلسات تخصصی نروید و آن را برای اولین بار آنجا به کار نگیرید. شما باید زل زدن شغلی را در یک موقعیت عادی امتحان کنید برای مثال، وقتی دوستانتان را می بینید آن را تمرین کنید، بدین ترتیب وقتی که در جلسات سطح بالا حضور یابید؛ رفتار و زل زدنتان یک جریان طبیعی و سلیس خواهد داشت.

اما اگر زیاد بر حفظ چشمانتان بر بینی شخص مداومت کنید ممکن است نتوانید بر چیز دیگری مانند گفتگوی دو نفره حقیقی متمرکز شوید. ممکن است شما به سادگی آنچه قصد گفتنش را داشتید فراموش کنید. قبل از آنکه تمرین زل زدن شغلی را در زندگی شغلی و حرفه ای خود به کار بگیرید مطمئن شوید که ان را بخوبی تمرین کرده اید.

زل زدن اجتماعی

زمانی است که ما مثلثی شامل چشمان و دهان را ترسیم می کنیم، در واقع این نوع تکنیک را به کار بردیم. زل زدن اجتماعی یکی از متداول ترین و گسترده ترین نوع تماس چشمی است معمولاً زل زدن اجتماعی یک جو تا حدی غیررسمی را خلق می کند. زمانی که شما به لب های شخصی نگاه می کنید شما اعلام می کنید که علاقه مند به گفتگو با او و مشتاق شنیدن آنچه او می گوید، هستید. این نوع نگاه کردن ممکن است حاکی از آن باشد که شما به جای یک مکالمه دو نفره از نظر هیجانی جذب شخص می شوید. آن را زمان تمایل به داشتن دوستان جدید، ملاقات با افراد جدید یا در حین گفتگو با اعضای خانواده به کار ببرید. این نوع نگاه کردن برای اقتباس آسانتر است ما هر روز از آن بهره مند می شویم بدون اینکه به آن فکر کنیم.

زل زدن صمیمانه

مثلث در این نوع زل زدن گسترش می یابد و فراتر از چشمان، تا دهان و حتی تمام بدن را در بر می گیرد. ما طبیعتاً این نوع تماس چشمی را وقتی استفاده می کنیم که می خواهیم ببینیم (برای مثال زمانی که لباس یا طرز لباس پوشیدن شخصی را مورد تمجید قرار می دهیم ) یا برعکس رد کردن آنچه که می بینیم. این نوع زل زدن اغلب وقتی رخ می دهد که زنی به زن دیگر نگاه می کند و به طور ناخودآگاه او را ارزیابی می کند. شما می توانید به آسانی چنین زل زدن انتقادی را تشخیص دهید. زنان دوست دارند از سر تا پای شما را ببینند و بنابراین به طور خلاصه از روی غرور رویش را برمی گرداند. در زل زدن صمیمی جانب احتیاط را رعایت کنید همانطور که این نگاه در وجود ما بسیار طبیعی است. اگر شما قصد فاش کردن علاقه شدیدتان به کسی را ندارید، پس سعی کنید حرکات چشمتان را کنترل کنید و مطابق با زل زدن اجتماعی یا شغلی عمل کنید.

در بحث مهارت های اجتماعی، زبان بدن و تماس چشمی در این سایت ما مطالب بیشتری نیز گذاشته ایم. با مطالعه انها راهبردهای بیشتری را می آموزید.

منبع: ساینس دیلی

پایه های مغزی اعتیاد به قماربازی

فیلم و فایل صوتی آموزشی روانشناسی رایگان و مشاوره


برای پخش فایل مرورگر خود را آپدیت کنید یا از اینجا فایل را دانلود نمایید.
 

 

مسیرهای مغزی برای اعتیاد به قماربازی مشابه با سوء مصرف مواد است

مطالعه ای جدید نشان می دهد که اعتیاد به قمار بازی مسیرهای مغزی مشابهی را همانند مصرف دارو و اشتیاق به الکل فعال می کند. مطالعه ای بین المللی با هدایت محققانی از دانشگاه امپراطوری لندن نشان می دهد که هدف قرار دادن این مسیرهای مغزی ممکن است منجر به درمان بیشتر این شرایط شود. کاوشگران معتقدند که یافته ها همچنین نشان می دهند رابطه های بین اجزای مغزی که تکانه هایمان را کنترل می کند ممکن است در ادامه مطلب

ریلکس عضلانی پیشرفته

این تمرین به کودک شما کمک میکند تا چطور وقتیکه ناراحت یا مضطرب است ریلکس انجام دهد. این کار همچنین مشکلات فیزیکی مانند دردمعده و سردرد را کاهش میدهد و خواب را بهتر میکند.

این روش شامل منقبض کردن و سپس آرام سازی ماهیچه های مختلف در بدن است. این روش میتواند به کودک شما کمک کند تا تفاوت بین انقباض و احساس آرامش را یاد بگیرد.

 

نکات مفید:

15 تا 20 دقیقه برای کامل کردن این تمرین وقت بگذارید.

یک مکانی را بدون مزاحم پیدا کنید برای اینگه خود و فرزندتان این تمرین را کامل کنید.

نوجوانان ممکن است ترجیح دهند تا این تمرین را به تنهایی انجام دهند. انها را به پیدا کردن یک مکان ساکت تشویق کنید.

هنگام خواندن این دستور العمل، به ارامی صحبت کنید و از یک صدای آرام استفاده کنید. بعد از هر دستور العمل صبر کنید و به کودک زمانی برای انجام ان دهید.

شما میتوانید این دستور العملها را روی یک نوار یا سی دی ضبط کنید.اینکار میتواند برای نوجوانانی که میخواهند تمرین را به تنهایی انجام دهند مفید باشد.

برای نوجوانان، برخی از لغات را تغییر دهید. از “معده ” به جای “شکم” استفاده کنید.

مطمئن باشید که کودکتان به سختی درحال منقبض کردن نباشد. او باید احساس سفتی در ماهیچه هایش داشته باشد نه احساس درد. از کودک خود بخواهید تا هر ماهیچه را به مدت 5 ثانیه قبل از آرام سازی منقبض کند.

 

 آماده شدن

از کودک  خود بخواهید تا یک مکان راحت را برای نشستن یا دراز کشیدن پیدا کند، چشمهایش را ببندد و بدنش را شل کند.

دستور العمل : وقتیکه کودک شما به راحتی با چشمهای بسته نشسته است، به آرامی دستور العمل زیر را بخوانید ” یک نفس عمیق با بینی ات بکش….. نفست رابرای چند ثانیه نگه دار…..حالا نفست را بیرون بده….خوبه….

یک نفس عمیق دیگه از بینی ات بکش…. تصور کن که شکمت یک بالون بزرگ پر از هواست…. نفست را نگه دار …..حالا نفست را بیرون بده و تصور کن که هوای درون بالون به آرامی درحال بیرون رفتن است….. حالا من میخواهم که تو به بدن و احساست  دقت کنی.

بگذارید از پاهایتان شروع کنیم…… من از تو میخواهم که پاهایت را جلوی بدنت بکشی و به انگشتانت دقت کنی…. ماهیچه های بالای پاهایت را فشار بده……. حالا ماهیچه های پایین پاهایت رافشار بده……صبر کن …..حالا شل کن… تصور کن که پاهایت اسپاگتیهای پخته نرم هستن…. تمام ماهیچه های پاهایت را شل کن…. دقت کن که چقدر در پاهایت احساس سنگینی داری….حالا یک نفس عمیق بکش صبر کن …..نفست را خارج کن…

حالا دست چپت را مشت کن و فشار بده ….تصور کن که درحال نگه داشتن یک پرتقال و به بیرون فشاردادن تمام آب ان هستی … سفتی را در دست و بازویت حس کن …..انها را سفت نگه دار و حالا دستت را شل کن… به حس درون ماهیچه ات موقع آرام سازی توجه کن…..حالا دست راستت را مشت کن وسفت فشار بده ….تصور کن که یک لیمو در دست داری و در حال فشردن تمام اب ان به بیرون هستی ……. سفتی را در دست راست و بازویت حس کن … حالا دستت را شل کن … از این احساس لذت ببر … حالا یک نفس عمیق بکش و نگه دار …حالا انرا بیرون بده.

حالا بیاد روی بازوهایت متمرکز شویم …. بازوهایت را روبرویت بکش مثل اینکه داری چیزی را میگیری ….. همین طور انها را کشیده نگه دار …صبر کن ….. حالا شل کن …….بگذار بازوهایت دوطرف بدنت بیفتند ….تصور کن بازوهایت مانند رشته های اسپاگتی نرم پخته دوطرف بدنت اویزان هستند

… ببین که چقدر بازوهایت ارام هستند….. انها را شل کن …حالا بازوهایت را بالای سرت بکش …. برای گرفتن ابرها با نوک انگشتهایت تلاش کن … صبر کن ……….بالا بردن بازوهایت را ادامه بده …… حالا اجازه بده بازوهایت دوطرف بدنت بیفتند …… انها را شل کن ……. اجازه بده انها خیلی شل شوند…..به حست دقت کن …… حالا یک نفس عمیق بکش ، نگه دار….انرا بیرون بده

 

شانه هایت را به طرف گوشهایت بالا بکش …نگه دار …..نگه دار….. حالا شل کن…… دقت کن که چقدر احساس آرامش میکنی ….. حالا یک نفس عمیق بکش ، نگه دار….انرا بیرون بده

 

حالا ماهیچه های شکمت را به داخل بکش ….. تصور کن که یک فیل روی شکمت امده تمام ماهیچه هایت رابه درون شکمت بکش … نگه دار…. خوبه … حالا شل کن ………اجازه دهید معده تان بزرگتر شود….. همه ماهیچه های شکمت را شل کن …. دقت کن وقتی که انها شل میکنی چه حسی دارند…. حالا یک نفس عمیق بکش ، نگه دار….انرا بیرون بده

در اخر صورتت را تا جایی که میتوانی چروک کن…. بینی ات …..چشمها….. پیشانی….. گونه ها …..لب هایت را به هم فشار بده …. توجه کن که چقدر ماهیچه های صورتت احساس سفتی دارند…نگه دار …خوبه …حالا شل کن …. به تمام  ماهیچه های صورتت اجازه بده که شل بشن … دقت کن به اینکه چقدر احساس آرامش داری …. حالا یک نفس عمیق بکش ، نگه دار….انرا بیرون بده

حالا تمام بدنت را شل کن …… تصور کن که شما یک عروسک پارچه ای هستی و تلاش کن تا تمام ماهیچه های بدنت رو شل کنی

توجه کن که چه احساس خوبی داری …..پس آرم باش  حالا یک نفس عمیق بکش ، نگه دار….انرا بیرون بده  ….عالی انجام دادی! وقتی آماده شدی میتوانی به ارامی چشمهایت را باز کنی”

 

انقباض و ریلکسی سریع !

بعد از اینکه کودک شما زمانی را برای انجام کامل تمرین ریلکسی ماهیچه قرار داد، روش انقباض و ریلکس سریع را معرفی کنید. در این رویکرد، کودک شما یاد میگیرد که چطور تمام گروههای ماهیچه را (برای 5 ثانیه) منقبض و سپس همه انها را در یک زمان ریلکس کند.

او میتواند این کار را با کشیدن یک نفس بلند،  بالا بردن شانه ها، به بیرون کشیدن قفسه سینه و چروک کردن صورت انجام دهد. سپس به ارامی کلمه “آرام” را بگوید و به کل بدن اجازه شل شدن مانند یک رول دگ را بدهد. ریلکس عضلانی پیشرفته 

با گذشت زمان کودک شما میتواند شروع به تمرین این روش در موقعیتهای پراسترس تر کند(برای مثال در زمین بازی یا در ماشین).

 

ریلکس عضلانی پیشرفته 

وقتیکه کودک شما یاد گرفت تا انقباض و ریلکس کل بدن را انجام دهد، مرحله بعد، تمرین ریلکسی بدون انقباض است بطوریکه او میتواند به راحتی از این روش در یک محدوده وسیعی از موقعیتها استفاده کند.

از کودک بخواهید تا یک نفس عمیق بکشد، سپس به آرامی آنرا بیرون دهد درحالیکه به اهستگی کلمه “آرام” را میگوید و به بدنش اجازه میدهد تا مانند یک عروسک پارچه ای آرام شود. اگر کودکتان مایل بود، او میتواند چندین بار نفس بکشد و اجازه دهد تا هر بار بعد از نفس کشیدن، بدنش شل تر و آرام تر شود.

هدف، کمک به کودک شما برای توسعه یک روش سریع برای کمک به آرام شدن او در هر موقعیتی است.

 

نکات مفید:

تمرین کنید! وقتیکه کودکتان برای اولین بار این روشها را یاد میگیرد، او را تشویق کنید.

این کاررا باهم انجام دهید! تمرین شما همراه با کودکتان یا همراهی کل خانواده میتواند مفید باشد. این کار را یک پروژه خانوادگی کنید! با این حال برخی از نوجوانان ممکن است ترجیح دهند تا این کار رابه تنهایی انجام دهند، بنابراین شما ممکن است بخواهید بپرسید که انها چقدربه کمک نیاز دارند.

تمرین را تقسیم کنید! اگر کودک شما بسیار کوچک است ، تمرین را به دو بخش تقسیم کنید و بین دوبخش استراحت کنید.

چه زمانی تمرین کنید؟ این میتواند مفید باشد که نسخه کلی تمرین ریلکسی ماهیچه را ، موقع عصر قبل از خوابیدن کودک انجام دهید. انقباض و ریلکسی سریع یا ریلکسی سریع را در زمانهای مختلف روز امتحان کنید.

ضبط کنید! از کودک خود بخواهید تا جلسات تمرینش را ضبط کند. برای کودکان کوچکتر، یک پوستر درست کنید و به او هر موقع که تمرین را انجام داد یک ستاره بدهید. برای نوجوانان، انها را تشویق کنید تا زمانهای تمرین را در  برنامه روزانه یا یک تقویم یادداشت کند و” انرا یکباردر روز “چک “کنید.

کارت مقابله! کودکان کوچکتر را تشویق کنید تا ریلکسی ماهیچه را روی کارتهای مقابله اش بنویسد.

جایزه! به کودک خود جوایز زیادی برای کامل کردن این تمرین بدهید! یادگرفتن ریلکسی میتواند مشکل باشد.  بگذارید کودکتان بداند که یادگرفتن این کار، زمان و تمرین میخواهد، مانند یادگرفتن هر مهارت جدید.

منبع: ساینس دیلی

روش های تقویت حافظه

بهبودی حافظه: 9 نکته برای تقویت توان مغز در همه سنین

گفته می شود که نمی توان به سگ های پیر تکنیک های جدیدی را آموزش داد اما، دانشمندان کشف کرده اند که این باور قدیمی صرفاً نادرست است و این مسئله در مورد انسان نیز صادق است. مغز انسان توانایی فوق العاده ای برای تغییر دادن و سازگاری با شرایط حتی هنگام پیری دارد. این توانایی را انعطاف پذیری عصبی می گویند. در راستای تحریک مناسب، مغزتان می تواند مسیرهای عصبی جدیدی به وجود آورد، ارتباطات موجود را اصلاح کند و با سبک های متغیر سازگار شده و به آنها واکنش نشان دهد. توانایی باورنکردنی مغز در تغییر شکل ورودی های حسی زمانی واقعیت دارد که موجب یادگیری و به یادسپاری شود. شما می توانید توان طبیعی انعطاف پذیری عصبی را کنترل کنید تا بدین طریق موجب افزایش توانایی های شناختی، تسهیل توانایی یادگیری اطلاعات جدید و بهبود حافظه تان در هر سنی شود. 9 نکته زیر می تواند به شما کمک کند که چگونه:

1. مغزتان را فعال کنید.

2. ورزش های جسمانی را نادیده نگیرید.

3. خواب کافی داشته باشید.

4. زمانی را برای باهم بودن با دوستان اختصاص دهید.

5. استرس را مهار کنید.

6. همواره شاد باشید.

7. از غذاهای مقوی و فعال کننده مغز استفاده کنید.

8. مشکلات ممکن در داشتن سلامت جسمانی و روانی را بازشناسی و درمان کنید.

9. به منظور کمک به پیشبرد روند یادگیری و حافظه سعی کنید یکسری اقدامات کاربردی را به کار ببندید.

نکته 1: مغزتان را تمرین بدهید.

با ورود به دوره بزرگسالی، مغزتان میلیون ها مسیر عصبی را برقرار می کند که به شما در پردازش و یادآوری سریع اطلاعات، حل مسائل آشنا و اجرای تکالیف مشابه با کمترین تلاش ذهنی کمک کند. اما، اگر همیشه به این مسیرهای پیش پا افتاده اتکا کنید، به مغزتان تحریک لازم برای رشد و برقراری مسیرهای جدید را نمی دهید. شما باید همواره موجب غافلگیری مغزتان شوید!

حافظه مانند نیروی عضلانی نیاز به ورزیدگی و منفعل شدن دارد. بیش از آنکه شما قادر به به کارانداختن مغزتان باشید باید بتوانید اطلاعات را پردازش و یادآوری کنید. اما، نباید همه فعالیت ها مشابه باشند. بهترین تمرینات مغزی، جریانات تکراری را نسخ می کند و شما را برای استفاده و کاربرد مسیرهای جدید مغز به چالش می کشد.

چهار عنصر کلیدی در تقویت مغزی مناسب

1.تمرین باید حاوی یادگیری بحثی جدید باشد. مسئله این نیست که یک فعالیت نیازمند چه مقدار کار ذهنی است، اگر از همان تمرینی استفاده می کنید که قبلاً در آن خوب عمل کرده اید، باید گفت این یک تمرین مغزی مناسب نبست. باید یک فعالیت ناآشنا باشد و سختی خاص خودش را بطلبد. به منظور تقویت مغز، شما نیاز دارید به اینکه یاد بگیرید و مهارت های جدید را ایجاد کنید.

2.تمرینات ذهنی باید چالش برانگیز باشند. بهترین فعالیت های تقویت کننده مغزی نیاز به توجه کامل و متمرکز شما دارند. به دنبال فعالیت های چالش برانگیز یک سویه نباشید. همیشه، باید فعالیتی باشد که نیاز به تلاش ذهنی شما داشته باشد. مانند یادگیری نواختن یک قطعه چالش برانگیز جدید از نت های موسیقی، البته، نواختن یک قطعه سخت که که از قبل نحوه نواختن آن را به خاطر دارید نیز درست نیست.

3. تمرین ذهنی مهارتی است که شما می توانید آن را گسترش دهید. فعالیت هایی را جستجو کنید که از سطح ساده شروع شوند و نیازمند کاربست روش هایتان در راستای بهبود مهارت هایتان باشد؛ همواره کیسه ای پر یا جامی را هل دهید، طوری که امکان گسترش نیرویتان در آن باشد. زمانی که سطوح از قبل مشکل برای شما شروع به آسان تر شدن می کنند به این معناست که زمان درگیری با سطح بعدی عملکرد فرا رسیده است.

4. هر تمرین باید دربردارنده پاداشی باشد. پاداش ها موجب حمایت فرآیند یادگیری می شوند. با رغبت و درگیری بیشتر شما در یک فعالیت، احتمال ادامه آن بیشتر است و فواید بیشتری را تجربه می کنید. پس فعالیت هایی را انتخاب کنید که ضمن چالش انگیز بودن باز هم لذت بخش و رضایت بخش باشند.

به چیز جدیدی فکر کنید که شما همیشه قصد انجام آن را داشته اید، مانند یادگیری چگونگی نواختن گیتار، سرودن شعر، تردستی، بازی شطرنج، مکالمه به زبان فرانسه، تانگو قصیدن یا بازی ماهرانه گلف. هر یک از فعالیت های فوق می توانند به شما در بهبود حافظه تان کمک کنند، به شرطی که زمینه چالش برانگیزی و درگیری شما را موجب شوند.

نکته 2: ورزش جسمانی را نادیده نگیرید. اینکه تمرین ذهنی برای سلامت مغز مهم است بدین معنی نیست که از ورزش جسمی دست بردارید. تمرین جسمی موجب می شود مغزتان هوشیار بماند. با این کار اکسیژن بیشتری به مغز می رسد و خطر ابتلا به عوامل زمینه ساز اختلالات حافظه همچون دیابت و بیماری قلبی ـ عروقی را کاهش می دهد. همچنین، ورزش اثرات فعل و انفعالات شیمیایی مفید مغز را افزایش می دهد و هورمون های استرس را کاهش می دهد. شاید به طور ویژه، ورزش ایفاگر نقش مهمی در انعطاف پذیری عصبی از طریق تقویت جنبه های رشدی و برانگیتخن ارتباطات عصبی جدید باشد.

مراحل تمرینات تقویت مغز

· ورزش ایروبیک ارزش ویژه ای در تقویت مغز دارد، پس فعالیت هایی را انتخاب کنید که موجب برقراری جریان خون تان شود. در کل، هر چیزی که برای قلب تان مفید است برای مغز نیز عالی است.

· آیا نرمش کردن صبحگاهی مدت زمان زیادی طول می کشد؟ اگر این طور است، ممکن است درک کنید که ورزش صبحگاهی قبل از اینکه روزتان را شروع کنید تفاوت زیادی را موجب می شود. این کار علاوه بر شادابی، همچنین شما را آماده یادگیری در تمام روز می کند.

· فعالیت های فیزیکی مستلزم هماهنگی چشم و دست یا مهارت های حرکتی پیچیده، مزایای بسیار زیادی برای ساختار مغز دارد.

· با ورزش نکردن ذهنتان ممکن است به دوره خستگی قبلی بازگردد و هنگام عصر دچار کسالت و بی حالی شوید. حتی یک پیاده روی کوتاه یا کمی شنا رفتن نیز می تواند برای فعالیت مجدد مغز مفید باشد.

نکته 3: به انداره کافی بخوابید

بین میزانی خوابی که شما توانسته اید داشته باشید و میزان موردنیاز بدن برای کاردکرد بهتر مغزتان تفاوت زیادی وجود دارد. واقعیت این است که بیش از 95 درصد از بزرگسالان نیاز به 5/ 7 تا 9 ساعت خواب شبانه دارند تا دچار محرومیت از خواب نشوند. حتی با کم کردن چند ساعت از میزان خواب نیز توانایی های حافظه، خلاقیت، حل مسئله و مهارت های تفکر انتقادی همه در معرض خطر قرار می گیرند. اما، خواب برای یادگیری و حافظه به روشی بسیار اصولی حائز اهمیت است. تحقیقات نشان می دهند که خواب برای تثبیت حافظه در راستای فعالیت مهم تقویت حافظه ضروری است که این عمل حین عمیق ترین مراحل خواب رخ می دهد.

برنامۀ خواب منظمی تهیه کنید. هر شب سر زمان معینی بخوابید وصبح ها نیز زمان مشخصی بیدار شوید. سعی کنید این روند را حتی در آخرهفته ها و تعطیلات حفظ کنید.

سعی کنید تا حداقل یک ساعت قبل از خواب از قرار گرفتن در معرض نور تمام مانتیتورها و امثال آن خودداری کنید. انتشار نور صفحات تلویزیون، تبلت ها، تلفن و رایانه ها در افراد موجب شب زنده داری شده و ترشح هورمون های خواب آوری همچون ملاتونین را سرکوب می کنند.

مصرف قهوه را قطع کنید. اثرات کافئین بر افراد مختلف است. برخی از افراد حساسیت بیشتری دارند به طوری که حتی خوردن قهوه هنگام صبح ممکن است در آنها موجب بی خوابی در شب شود. سعی کنید مقدار مصرف را کاهش دهید یا اگر نمی توانید و اثرات آن برایتان غیرقابل تحمل است، کلاً ترک کنید.

نکته 4: زمانی را برای بودن با دوستان اختصاص دهید.

آیا زمانی که به روش های بهبود حافظه فکر می کنید، فعالیت های مهمی مانند درگیری در حل جدول معمایی زمان های نیوریورک یا تسط بر فوت و فن شطرنج یا سرگرمی های شادتری از قبیل دیدن دوستان یا لذت بردن از تماشای فیلمی کمدی به ذهنتان خطور می کند؟ اگر کار یا سرگرمی مورد نظر در ذهنتان بسیار شبیه ماست، احتمالاَ اینها یک اولویت هستند. اما، مطالعات بی شماری نشان می دهند که زندگی پر از وجود دوستانی صمیمی و سرگرمی موجب بهبود توانایی های شناختی می شود.

ارتباطات سالم: آخرین تقویت کننده مغز

افراد بشر حیواناتی بسیار اجتماعی هستند. منظورمان فقط حیات و زنده ماندن نیست بلکه در رابطه های مجزا و رو در رو نیز جای پیشرفت است. ارتباطات مغزمان را تحریک می کنند؛ در واقع، تعامل با دیگران ممکن است بهترین نوع ممکن از ورزش مغز باشد. تحقیقات نشان می دهند که داشتن دوستانی صمیمی و نظام حمایتی نیرومند نه تنها برای سلامت هیجانی مفید است بلکه برای سلامت مغز نیز کآرایی دارد. برای مثال، در مطالعه ای جدید از دانشگاه هاروارد در مورد سلامت عمومی محققان دریافتند که افرادی که پویاترین زندگی اجتماعی را دارند به میزان بسیار کمتری دچار نقصان حافظه می شوند. روش های زیادی برای فرصت برخورداری از منفعت مزایای تقویت حافظه و مغز با اجتماعی شدن وجود دارد. خواستار تشکیل گروه با دوستانتان باشید؛ این کار موجب دیدن دوستان در فواصل کمتری می شود و یا با هم زیاد در تماس باشید. همچنین درصورت در دسترس نبودن افراد، با حیوانات اهلی به ویژه سگ های معاشرتی تعامل داشته باشید.

نکته 5: استرس را مهار کنید.

استرس یکی از بدترین رقیب های مغز است. با گذشت زمان، استرس مزمن موجب تخریب سلول های مغز و آسیب به هیپوکامپ به عنوان ناحیه ای از مغز که درگیر ایجاد خاطرات جدید و بازیابی خاطرات قبلی است می شود. همچنین مطالعات استرس را با نقصان حافظه مرتبط ساخته اند.

پیشنهاداتی برای کنترل استرس

· داشتن انتظارات واقع گرایانه را جا بیندازید (به نه گفتن بگرایید!)

· در طول روز برای خود وقت استراحت بگذارید.

· احساسات خود را به جای کتمان کردن بیان کنید.

· بین کار و فراغت یک تعادل درستی برقرار سازید.

· همزمان بر یک کار تمرکز کنید به جای انجام دادن چند کار باهم

فواید از بین بردن استرس و تقویت حافظه از طریق مراقبه

شواهد علمی از مزایای سلامت روان با استفاده از مراقبه به نقطه اوج رسیده اند. مطالعات نشان می دهند که مراقبه برای بهبود در همه شرایطی از قبیل افسردگی، اضطراب، درد مزمن و فشار خون بالا مفید می باشد. همچنین مراقبه موجب بهبود توجه، تمرکز، خلاقیت، حافظه و مهارت های یادگیری و استدلال می شود. مراقبه، جادوی تغییر بار فعلی مغز را عملی می کند. تصاویر مغزی نشان می دهند که در متفکران منظم قشر پیش پیشانی چپ، نواحی مغزی مرتبط با احساس لذت و اعتدال دارای فعالیت بیشتری است. همچنین مراقبه ضخامت قشرمخ را افزایش می دهد و موجب ارتباط بیشتری بین سلول های مغز می شود، طوری که هوشیاری ذهنی و توانایی حافظه تقویت می شوند.

7. بخنیدید

احتمالاً شنیده اید که خنده بهترین دواست و واقعیتی ماندگار در مغز و حافظه و نیز بدن برجای می گذارد. برخلاف واکنش های شیمیایی که محدود به نواحی خاصی از مغز است، خنده نواحی مختلفی را در کل مغز درگیر می کند.

بعلاوه، شنیدن جوک ها نیز نواحی حیاتی مغز درگیر در یادگیری و خلاقیت را فعال می کند. دنیل گولمن یکی از روانشناسان به نام در کتاب هوش هیجانی خود ذکر می کند” قهقهه زدن.. به نظر می رسد به افراد برای داشتن فکر بازتر و تداعی آزادتر کمک کند”.

به دنبال چه روش هایی برای خندیدن بیشتر در زندگی تان هستید؟ با اصول زیر شروع کنید:

به روی خودتان بخندید. برای خودتان لحظات بشاشی را رقم بزنید. بهترین روش برای کمتر جدی بودن خودمان گفتگو درمورد مواقعی است که ما حالتی خیلی جدی به خود می گیریم.

با شنیدن صدای خنده به سمت آن بروید. اکثر اوقات، افراد برای اشتراک مطلبی جالب خیلی شاد هستند به دلیل آنکه خنده به آنها فرصتی دوباره برای خندیدن می دهد و سرشار از شوخ طبعی که دنبال آن بودید می شوید. هنگامی که صدای خنده ای را می شنوید به دنبال آن بروید و سعی کنید در آن شریک شوید.

زمانی را برای سرگرمی با افراد شوخ طبع صرف کنید. این دسته از افراد به راحتی می خندند هم به خودشان و هم به چرندیات زندگی شان و همواره در هر کاری به دنبال مزاح و شوخ طبعی هستند. شوخ طبعی شان و بشاش بودن آنها نیز مسری است.

محیط اطرافتان را تا حد امکان پر از اشیای نورانی و پرزرق و برق کنید. یک اسباب بازی را روی میز یا جلوی ماشین خود بگذارید. یک پوستر جالب را بر روی اتاق محل کارتان بچسبانید. برای رایانه از محافظ صفحه نمایش نورانی استفاده کنید که با راه اندازی رایانه نور به صورتتان بتابد. عکس های خود و عکس های مورد علاقه و جالب تان را تنظیم کنید.

به کودکان توجه کنید و از آنها تقلید کنید. کودکان نابغه های بازی، شلوغ کردن زندگی و خندیدن هستند.

نکته 7: رژیم غذایی تقویت کننده مغز داشته باشید.

بدن و همینطور مغز همه جوره نیاز به سوخت و منابع انرژی زا دارند. احتمالاً از قبل می دانید که رژیم های غذایی حاوی میوه ها، سبزیجات، همه حبوبات، چربی های سالم (مانند روغن زیتون، آجیل، ماهی) و کم پروتئین دارای مزایای سلامتی زیادی می باشند؛ اما، این نوع رژیم غذایی موجب بهبود عملکرد حافظه نیز می شود. اگرچه، نه تنها سلامت مغز به آنچه می خورید، بستگی ندارد بلکه آن شامل چیزهایی است که نمی خورید. نکات تغذیه ای زیر به شما در تقویت توان مغزتان و کاهش ریسک زوال عقلی کمک خواهند کرد:

امگا3 بخورید. تحقیقات نشان می دهند که اسیدهای چرب امگا3 مزایای خاصی برای سلامت مغز دارند. مخصوصاً، ماهی منبعی غنی از امگا3 و به ویژه ماهی های چرب خون سرد، از قبیل قزل آلا، تونایاتون، اسقومری، ساردین، شاه ماهی.

اگر به غذاهای دریایی علاقه ندارید منابعی غیرماهی دارای امگا3 مانند جلبک دریایی، گردو، بذرکتان، روغن تخم کتان، نارنج قشلاقی، لوبیاهای چیتی و قلوه ای، اسفناج، بروکلی، تخم کدو تنبل و گیاه سویا استفاده کنید.

مصرف چربی های پرکالری و اشباع شده را محدود کنید. تحقیقات نشان می دهند که مواد خوراکی اشباع شده از چربی (گوشت قرمز، شیر پرچرب، کره، پنیر، سرشیر و بستنی) ریسک ابتلا به زوال عقلی و اختلال تمرکز و حافظه را افزایش می دهد.

میوه و سبزیجات بیشتری بخورید. محصولات با آنتی اکسیدان ها بسته بندی می شوند، موادی که سلول های مغزتان را از آسیب حفظ می کنند. میوه های رنگی و سبزیجات به طور ویژه منابع آنتی اکسیدانی مغذی مطلوبی می باشند.

چای سبز بنوشید.چای سبز حاوی پلی فنول،؛ از آنتی اکسیدان های قوی است که سلول های مغز را از آسیب ناشی از رادیکال های آزاد محافظت می کنند. در بین مزایای بیشمار دیگر، مصرف چای سبز ممکن است عملکرد حافظه، هوشیاری ذهنی را افزایش دهد و سرعت زوال مغز را کم می کند.

در مصرف شراب میانه روی کنید. مدوامت بر کنترل مصرف الکل مهم است، زیرا الکل سلول های مغز را از بین می برد. به نظر می رسد شراب قرمز بهترین گزینه باشد همانطور که آن سرشار از نوعی فلاونوید است که جریان خون در مغز را بالا می برد و ریسک بیماری آلزایمر را کاهش می دهد. دیگر گزینه های نوع فلاونویدی شامل عصاره انگور، تخم ماهی و انگورهای تازه و بادام زمینی ها می باشد.

منبع: فارس پاتوق

کمک به کودکان برای مواجهه با اضطراب موقعیتی

برای کودکان در هر سنی اضطراب می تواند بدون هیچ گونه زنگ خطری رخ دهد. معمولا کودکان نشانه های اضطراب را در مواجهه با موقعیت های جدید،هنگام ادراک درد مزمن یا هنگام ترس از جدایی بروز می دهند. ملاقات های روتین با متخصصان پزشکی، جاماندن از مدرسه یا تغییرات دیگر در جریانات روزانه کودک همه می توانند منجر به احساس اضطراب شوند. علی رغم بهترین تلاش ها برای آماده سازی کودک در مواجهه باموقعیت های جدید، آنها باز هم ممکن است وضعیت های اضطرابی خفیف، متوسط و یا حتی شدیدی را تجربه کنند. هر کودکی به روشهای گوناگون نشانه هایی از اضطراب را نشان می دهد اما معمولا نشانه هایی شامل تغییر در سطح فعالیتشان، خیس شدن کف دستان، ضعف در پاها، دل درد، سردرد یا سرنخ های رفتاری مانند گریه کردن، ناخن جویدن، کندن مو یا کوبیدن سر به در و دیوار را از خود نشان می دهند.

مهم نیست که در چه موقعیت هایی کودکتان دچار اضطراب می شود؛ راهکارهایی وجود دارد که می تواند به آنها کمک کند تا این احساس را تخلیه کرده و از بروز وقایع بعدی پیشگیری کنند.

اولین مرحله در مورد توجه قرار دادن اضطراب کودکتان آن است که به آنها کمک کنید تا تغییرات در بدن و رفتارشان را درک کنند. سپس به تدریج برای کودکتان رفتارهایی که مشاهده می کنید را برشمرید و نیزدر صورت متوجه شدن رفتارها از آنها سوأل بپرسید. برای مثال، اگر کودک هنگام عصبانی شدن شروع به ناخن جویدن می کند، سعی کنید عباراتی مانند “می بینم که شما در حال ناخن جویدن هستی. خودت متوجه شدی؟” بپرسید. با خاطر نشان ساختن رفتار کودک آن هم به روشی خنثی، شما در واقع به انها کمک می کنید که به نحوه پاسخ دهی خود به استرس توجه کنند. اگرچه، ممکن است از این رفتار ناامید شوید، اما از تأدیب کودکتان خودداری کنید زیرا ممکن است موجب احساس شرم شود که این هم به نوبه خود رفتارهای اضطراب مدار را تقویت می کند.

سپس، به کودکتان کمک کنید تا درک کند که احساس اضطراب عادی است و هرکسی نیز هنگام داشتن این احساس تغییراتی در رفتار یا خلقش به وجود می آید. برای کودکتان با اصطلاحاتی بیان کنید که بتواند درک کند چگونه موقعیت هایی را که موجب نگرانی ما می شوند می توانند مایۀ اضطراب و استرس شوند و اینکه این احساسات موجب آسیب رساندن به مغز و بدن ما می شوند. برای آنها توضیح دهید که همه افراد گاهگاهی احساس اضطراب و استرس می کنند و این احساسات برای هر کسی مختلف است. برای مثال، سعی کنید بگویید” من دوست ندارم با هر فرد غریبه ای مجبور به صحبت شوم. اگر یک زمانی واقعاً در این مورد دست پاچه شوم دست ها و پاهایم کاملاً سست می شوند”. به کودکتان کمک کنید تا درک کند در احساس اضطراب چیز اشتباهی وجود ندارد، بلکه این فقط روشی است که بدنمان به ما اجازه می دهد تا بدانیم آن موقعیت یا کار ناخوشایند است. پس از آنکه به کوکتان کمک کردید تا اضطراب را بشناسد و این احساس در او عادی شود؛ می توانید به او کمک کنید تا آرام شود. اولین گام آن است که با کودکتان در مورد آنچه باعث می شود در موقعیتی احساس اضطراب کنند صحبت کنید و سعی کنید در صورت امکان به شکل کلامی این ترس را کاهش دهید.برای مثال، ممکن است کودکتان در اتاق انتظار پزشک به دلیل ترس از آمپول، لمس با گوشی طبی سرد توسط پزشک یا نگرانی در مورد کم یا اضافه بودن وزن بسیار برانگیخته شود. با کودکتان راجع به آنچه که مایۀ پریشانی آنهاست صحبت کنید نه تنهامشکل اصلی را واضح سازید بلکه به کودکتان فرصت دهید تا اطلاعات صحیحی از آنچه مورد انتظار آنهاست کسب کنند. اگر کودکتان علایم اضطراب را ادامه می دهد از تکنیک های کاهش استرس برای کمک به آرام شدن آنها استفاده کنید. از برخی از مؤثرترین تکنیک ها شامل تمرین دم و بازدم، تصویرسازی جهت دار و اطمینان دوباره از وجود فیزیکی والدین در کنارشان کمک بگیرید.

به عنوان آخرین مورد، ممکن است لازم باشد که از موقعیت استرس زا دور بمانید و سعی کنید به زمان دیگری موکول کنید. اگر کودکتان جیغ می کشدیا علایمی از حملات پانیک را نشان می دهد، بهتر است او را به مکانی ببرید که در آنجا احساس امنیت می کند. کودک را به به انجام کاری که بیش از حد لزوم موجب ترس شود، مجبور نکنید. کودکی که از ارتفاع می ترسد نباید مجبور به زیاد نگریستن به لبه های ساختمان های بلند شود؛ کودکی که از لودگی می ترسد نباید مجبور به درآوردن ادای اشخاص دیگر برای تمسخر و ریشخند شود. کودکانی که این نوع از مداخلات اجباری را تجربه می کنند به احتمال بیشتری دچار تنفر و فوبیای ریشه دار می شوند. درعوض، کودکتان را تشویق کنید تا به تدریج در قالب گام های کوچکی بر اضطراب موقعیتی شان غلبه کنند. اگر اضطراب کودکتان شدید باشد به طوری که قادر به شرکت در فعالیت های ضروری و مناسب نباشند یا اگر به حدی مزمن است که مانع از داشتن زندگی اجتماعی سالم می شود، او را نزد پزشک متخصص اطفال برای ارائه دستورالعمل های لازم بیرید. از جمله عللی که باعث می شود شما در جستجوی پزشک باشید می توان نشانه هایی همچون امتناع از رفتن به مدرسه، نداشتن عادات خوابی مناسب، تغییرات غیرعادی در اشتها (افزایش یا کاهش اشتها)، پرتاب اشیا به عنوان مکانیسم سازگاری یا تغییرات در کارکرد ذهنی را نام برد.

شما به عنوان والدین بیشترین تأثیر را بر توانایی کودک در رویارویی با اضطراب دارید. شما با کمک به کودکان در پرچسب گذاری این نوع احساسات، عادی شدن احساسات و تدارک تکنیک های آرام سازی، در واقع؛ زمینه ایستادگی کودک در مواجهه با وقایع استرس زای بعدی را فراهم می کنید.

منبع: ساینس دیلی

تغییرات مغز مشترک در کودکان مبتلا به اوتیسم، بیش فعالی و اختلال وسواس فکری ـ عملی

فیلم و فایل صوتی آموزشی روانشناسی رایگان و مشاوره

برای پخش فایل مرورگر خود را آپدیت کنید یا از اینجا فایل را دانلود نمایید.
گروهی از دانشمندان تورنتو نقایص مغزی مشابهی را در کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم، بیش فعالی و اختلال وسواس فکری ـ عملی دریافتند.

این مطالعه ماه جاری در ژورنال آمریکایی روانپزشکی منتشر شد که مواردی نظیر تصاویری از ماده سفید مغز دویست کودک مبتلا به اوتیسم، اختلال وسواس فکری عملی یا کودکان عادی را دربر داشت. ماده سفید مغز متشکل از دسته هایی از فیبرهای عصبی می باشد که مواد سلولی پراکنده در همه ساختار مغز را یکپارچه می سازد و موجب ارتباط بین نواحی مختلف مغز می شود.دکتر ایمز نویسنده نخست مطالعه و فوق تخصص بالینی در مرکز اعتیاد و سلامت روان از انستیتوی تحقیقاتی سلامت روان نهاد خانواده کمپل (CAMH’s)بیان می کند” ما نقص هایی را در ماده سفید در محل ارتباط نیمکره های راست و چپ مغز موجود در کودکان مبتلا به اوتیسم، بیش فعالی و وسواس فکری عملی هنگام مقایسه انها با کودکان سالم در گروه کنترل یافتیم. این قسمت ماده سفید، یعنی جسم پینه ای بزرگترین بخش مغز و نخستین قسمتی است که رشد می کند.

همچنین، تیم تحقیقاتی (CAMH) از بیمارستان کودکان بیمار و بیمارستان توانبخشی کودکان هولاند دریافتند که کودکان مبتلا به اوتیسم و بیش فعالی اختلالات شدیدتری را ناشی از ماده سفید مغز در مقایسه با افراد مبتلا به اختلال وسواس فکری ـ عملی نشان دادند. در ادامه دکتر ایمز بیان می کند “این یافته ها ممکن است نشان دهنده ی این واقعیت باشد که هردو کودکان مبتلا به اوتیسم و بیش فعالی در مقایسه با وسواس فکری و عملی در سنین پایین تر شروع می شوند و معمولا در زمانی که مقدار زیادی از ماده خاکستری مغز در حال رشد می باشد.

اختلالات اوتیسم، بیش فعالی و وسواس فکری عملی نشانه های مشترکی دارند و از طریق برخی ژن های مشابه پیوند می یابند. هنوز هم با گذشت سال ها، اختلالات مذکور به عنوان اختلالات مجزایی مورد مطالعه قرار می گیرند. در کل، این سه اختلال عصبی رشدی در تقریباً 15درصد از کودکان و نوجوانان تاثیر گذار است. مطالعه حاضر بخشی از پروژه بزرگ دانشگاه اونتاریو POND است که به بررسی اختلالات مغزی گوناگون درکودکی به طور کلی به منظور درک شباهت ها و تفاوت ها می پردازد و نیز منجر به ایجاد درمان های هدف دار و مؤثرتر می شود.

رابطه رفتار با مغز

بسیاری از رفتارهای مرتبط با اختلال اوتیسم، بیش فعالی و وسواس فکری عملی مانند مشکلات توجه یا مشکلات اجتماعی در طی این شرایط رخ می دهند و از نظر میزان شدت آنها تفاوت فردی نیز وجود دارد. این محققان دریافتند که ساختار ماده سفید مغز با طیفی از نشانه های رفتاری موجود در کل دوره این تشخیص مرتبط است.دکتر ایمز اظهار داشت “کودکان دارای اختلالات مغزی بیشتر دارای اختلالات بیشتری در عملکرد روزانه صرف نظر از تشخیص آنها می باشند”؛ وی در بیمارستان کودکان بیمار مشغول به کار است. دکتر آناگنوستو مدیر مسئول ژورنال و از اعضای بیمارستان توانبخشی هولاند و رئیس شبکه POND برمی شمرد، “این یافته ها کاربردهایی برای درک ما از ماهیت اختلالات مغزی دارد. با استناد به شواهد زیستی و ارتباط ساختار مغز با طیفی از نشانه های رفتاری تأثیرگذار بر شرایط رشدی مختلف، خاطر نشان می شود که در چنین شرایطی اشتراک زیستی یا ژنتیکی دخیل می باشد. علاوه بر این که؛ می توان به پتانسیلی درمانی اشاره کرد که طیفی از رفتارهای مرتبط با هر سه شرایط را هدف گذاری می کنند.

منبع: کودک و نوجوان

یادگیری و رشد خلاقیت کودکان پیش دبستانی: آنچه مورد انتظار است

بازی و فعالیت های خلاقانه نقش مهمی را در رشد و یادگیری همه جانبه کودکان پیش دبستانی ایفا می کند. این کودکان معمولاً از بیان ایده ها و کشف دنیایشان از طریق ترانه ها، سرگرمی ها و اشیای هنری، سخنوری و حرکات جنبشی لذت می برند.

بازی خلاق: چرا برای رشد و یادگیری کودکان پیش دبستانی اهمیت دارد.

سال های پیش دبستانی می تواند یکی از خلاق ترین دوران در زندگی کودک باشد. در حالی کهقوۀ تخیل کودک تان از طریق نمایش، موسیقی، رقصیدن و هنرهای دیداری باز هم به تدریج و آرامیدر حال رشد و تحول است.

· سریع تر کردن خلاقیت

· به کودکتان برای بیان احساسات و یادگیری مهارت های اجتماعی کمک کنید.

· به کودکتان کمک کنید تا مهارت های حرکتی و هماهنگی حرکات را رشد، تمرین و بهبود دهد.

· به کودکتان فرصت تلاش برای حل مسئله و مهارت های تفکر را بدهید.

· به کودکتان برای یافتن راه و روش های جدید جستجوی چیزها کمک کنید.

یادگیری و رشد از طریق نمایش

کودکان پیش دبستانی اغلب تمایل به استفاده از ترانه ها و داستان های جدید در بازی های نمایشی و مهیج دارند. یک لحظه نقش زن پادشاهی را بازی می کند که در حال خوردن نان و عسل است، سپس نقش گوساله ای را بازی می کند که به دور ماه می پرد! فکر کردن به نقش و دیدن دنیا از نظر آنها موجب می شود که کودکتان دنیا و نحوه بیان احساسات را حس کنند. همچنین، داستان سرایی های دراماتیک به کودک فرصتی برای ایجاد و افزایش خزانه لغات، تجسم کردن و یادگیری داستان سرایی را می دهد. گاهی اوقات ممکن است کودکتان داستان را در تنهایی برای خودش بگوید و گاهی دیگر ممکن است با به اشتراک گذاشتن و خوشحالی شما از شنیدن آن بیشتر لذت ببرد.همچنین، این کودکان اغلب به کلی محو داستان ها می شوند. برای مثال، وقتی که شما برای کودکتان یک داستان را می خوانید ممکن است متوجه شوید که دست ها، پاها و ظاهرش را حرکت می دهد و آنچه در داستان رخ می دهد را به ترتیب تقلید می کند.

رشد و یادگیری از طریق هنرهای دیداری

کودکان پیش دبستانی به ابراز خود و ایده هایشان از طریق مدادشمعی ها، نقاشی ها ، خمیربازی ، سفالگری، کارهای برشی و درست کردن کاردستی با چسب و کاغذ دارند. کودکتان کشیدن شکل های ساده را شروع می کند و ممکن است از تجربه کار با دفتر و متون چاپی، مکان و رنگ های داری آمیزه های هنری لذت ببرد. برای مثال، آنها اغلب خانه هایی را می کشند که خورشید تابان در بالای آن قرار دارد، این بدان دلیل است که این تصویر براساس شکل های خیلی مقدماتی و ساده از جمله خانه ای مربعی، سقفی مثلثی و خورشیدی گرد استوار است. همانطور که کارهای هنری کودک بیش از پیش جزیی شده و رشد می کنند. ترسیم افراد معمولاً شامل اشکالی مقدماتی است. شکل های واقع گرایانه، مقیاس ها و دیگر جزئیات بیشتر به تدریج رشد می کنند.

رشد و یادگیری موسیقی

کودکان پیش دبستانی از آلات موسیقی مانند صداهای آنها برای ابراز احساسات و ایده ها بهره مند می شوند.کودک از ترانه خوانی فقط به خاطر ترانه سرا لذت می برد. او بازگویی مکرر ترانه ها و آهنگ های شیرین کودکانه را دوست دارد و بر اساس ریتمآهنگ های آشنا از خود جملات و عباراتی ساختگی سر می دهد که این جملات اغلب از حوادث و افراد پیرامونش ناشی می شوند. کودکان پیش دبستانی تان معمولاً ترانه های دلخواهش را نامگذاری و بازشناسی می کند و بخش هایی از آهنگ را نسبتاً دقیق می خوانند. شما به زودی شعرهای مورد علاقه در مهدکودکش را یاد می گیرید، به صورت جسته گریخته! همچنین، ترانه خوانی به کودکان برای درک تفاوت بین روانی و کندی، دراز و کوتاه و گوش خراش و ملایم کمک می کند. این کودکان ممکن است همچنین از بازی های آواز خوانی گروهی و بازی های دست زدن لذت ببرند مانند بازی زنجیره ای”باز میشیم بسته میشیم” یا عمو زنجیر باف.

این بازی ها و جملات را به یاد دارید؟ … ما عبارات و سرگرمی هایی برای علایق قدیمی اش و آهنگ های دلخواه جدیدش دارد که شما و کودکتان از آن لذت می برید.

یادگیری و رشد از طریق رقصیدن

کودکتان با اجرای حرکت همزمان همراه با موسیقی به شما نشان می دهد که او در حال رشد توانایی کنترل بدنش است. آنها ممکن است احساسات غم، شادی، سرور یا شور و هیجان را از طریق حرکت نشان دهد نه به عنوان هشداری در به پا کردن قشقرق در حال و آینده! شما ممکن است کودکتان را ببینید که مثل یک پروانه پرواز می کند، مانند یک کرم می خزد یا مانند یک قورباغه جست و خیز می کند. این حرکات بازی نشان دهنده ی درک بیشتر دنیا است. شما می توانید این فعالیت را با حمایت کردن از او ترغیب کنید،مانند زمانی که کودکتان به منظور وانمود کردن و شبیه سازی حالت پرواز،شال گردنی را به شکل موجی درهر سو به حرکت درآورد. رقصیدن بیش از ققط یک هنر خلاق است؛ آن نقش مهمی در رشد مهارت های حرکتی درشت دارد، علاوه بر اینکه؛ همانند بسیاری از بازی های خلاق برای رشد مهارت های دیگری مؤثر است.

منبع: کودک و نوجوان

سه راهکار برای توقف کتک کاری کودکان

ترس هایی که موجب می شود کودک به دیگران ضربه بزند، معمولاً ریشه در بعضی از تجارب ترسانیدن توسط والدین یا دیگران در اوایل زندگی اش دارد؛ اگرچه، در کل کودک ممکن است به ظاهر از خود ترسی نشان ندهد. کودک برای کنترل ترسش، دست به نوعی رفتار پرخاشگرانه می زند و هر زمانی که او احساس ترس شدیدی کند این رفتار نیز شعله ور می شود. در واقع کودک به جای گریه کردن یا گفتن احساس ترس خود، هنگام ترسیدن شروع به حمله می کند، بالا و پایین می پرد، نمی تواند از دیگران درخواست کمک کند و به در و دیوار ضربه می زند. شما برای کمک به کودکتان، نباید به دنبال علت ترس او باشید؛ بلکه میزان افزایش احساس امنیت اش و نیز ارتباط با او ضروری و مهم است خواه شما والدین یا پرستار او باشید؛ خواه دوست یا از آشنایان او باشید. همچنین برای پیشگیری از هر گونه عمل تکانشگرانۀ کودک، نیاز به مراحلی پیش رونده است.همانطور که شما با کودکتان ارتباط برقرار می کنید و به او حس امنیت می دهید، او نیز احساسات پرحرارتی که محرک تکانشگری همراه با ضربه زدن شده را با شما در میان خواهد گذاشت. به احساسات کودکتان توجه کنید ضمن اینکه از آسیب زدن به دیگران ممانعت کنید و به او اجازه دهید تا ترس اصلی خود را تخلیه کند به طوری که او بتواند احساس راحتی و آرامش کند و دیگران را همچون دوستانش ببیند؛ نه اینکه او را تهدید کنید.

* اول، یک رابطه صمیمی تری برقرار کنید.

فرصت هایی را برای ارتباط بیشتر و بهتر تنظیم کنید. تعیین زمان خاص یک ابزاری ایده آل برای برقراری ارتباط است. اگر فرزندتان است؛ پس سعی کنید آن، زمانی کوتاه در اوایل روز و به محض بیدار شدن از خواب صبحگاهی باشد، طوری که کودک روزش را با پیشنهادتان برای تصمیم گیری در مورد رغبت او به 5 دقیقه یا 10 دقیقه با هم بودن شروع کند. به او بسیار گرم و صمیمی نگاه و توجه کنید، این کار باعث می شود که او احساس کند وجودش برایتان مهم است حتی اگر هم شیر های دیگری هم داشته باشد، یک برنامه صبحگاهی ترتیب دهیدو اینکه باید ابتدا با مکالمات تلفنی شما همراه باشد. این کار یعنی داشتن برنامه در خانواده باعث می شود کارهای مهم را در اولویت قرار دهید. اگر می دانید که کودکتان فردی جدا از خانواده است سعی کنید در اولین فرصتی که او را می بینید با او بازی های کودکانه ای که در آن امکان برنده شدن او وجود دارد؛ را ترتیب دهید.

* برای مثال، تعامل احساسی برقرار کنید.

شما ممکن است یک سری بازهای پرسرو صدا یا بازی های قایم باشک را به کار ببرید این ها بازی هایی هستند که کودکان را به بازی جمعی وا می دارند، خودتان نیز به جمع آنها بپیوندید، پر انرژی و با احساس بازی کنید. با یکدیگر بازی خندیدن را انجام دهید و نقشیرا متناسب با سن کودک به خود بگیرید. با بازی قایم باشک در جایی پنهان شوید و کودکان را وادار کنید تا سریع شما را پیدا کنند یا به صورت غیرمنتظره وسط بپرند و شما را بتراسنندوقتی کودکان بدون قلقلک می خندند؛ بالطبع آنها برنده می شوند و شما بازنده. خندیدن و حس امنیت و قدرت در بازیِ بردن و باختنبه کودکان کمک می کند تا با یکدیگر ارتباط برقرار کنند و انرژی شان تخلیه شود. این بازی به کودکتان می فهماند که آنها در کنار شما احساس امنیت، ارزشمندی و نیز اعتماد به نفس دارند.

* در جمع خانواده

شما ممکن است بازی گرگم به هوا را ترتیب دهید یا بازی دویدن و گرفتن کودک که امکان برنده شدن کودک در آن وجود دارد. برای مثال شما ممکن است دست هایتان را باز کنید و سعی کنید او را با احاطه کردن کودک و به حالت تلو تلو و مارپیچی محکم در بغل بگیرید. برای آنها به جذاب ترین حالت ممکن گرفته شدن لذت بخش است.با کودکتان کشتی بگیرید اما سعی کنید خیلی به او فشار نیاید.با او هنگام بازی تماس چشمی داشته باشید.با او بازی های رمزی که حاکی از فریب دادن کودک است را انجام دهید اما سعی کنید سرزندگی قبل را داشته باشید و پر انرژی بازی کنید. این نوع بازی برای کودکان دنیای دیگری است. کودکی که در طی بازی قصد ضربه زدن دارد ممکن است این بازی را فرصتی دوباره برای رونمایی اضطراب و آشفتگی اش به روش عملی تری بداند. او ممکن است به میز محکم ضربه بزند یا میز پذیرایی تان را به هم بریزد و یا در حالی که به شما نگاه می کند، دیوار را خط خطی کند. وقتی که شما با ملایمت به او نزدیک می شوید تا به او تذکر دهید او دلیلی برای گریه کردن،جوش آوردن و راه انداختن قشقرق پیدا می کند.این بیان هیجانی شروع فرآیند بهبود یافتن یا درمان احساسات به خصوص احساسات مشابهی است که منجر به آسیب زدن به دیگران می شود.

* دوم: وقتی کودکتان گریه می کند برای احساساتش ارزش قائل شوید.

این به معنای ماندن نزد کودک است نه اینکه طغیان هیجانی او را دنبال کنید بلکه بگذارید کودک بداند شما به خاطر او آنجا نشسته اید. در صورت حمایت کم از او، ترس و اضطرابش بیشتر می شود. اغلب، کودک از حالت آنی” کلوچه ام له شده؛ من کلوچه جدید میخوام” به ” مامانم رو میخوام” و از حالت شکایت به اضطراب ناگهانی محض تغییر می یابد. توجه کنید؛ نیازی به محیاکردن همه چیز نیست. شما فقط یک شخص بی طرف هستید که حرف های او را می شنوید. بگذارید از شکستن میز، خواستن تمام شیرینی یا هر نیاز مبرم آنی احساس ترس وتأسف کند. بعداً زمانی برای تعمیر یا تهیه دوباره شیرینی وجود دارد. اما فعلاً ناراحتی تان به خاطر او را نشان دهید. اگر مادر یا پدر در کنارش نیست، بگذارید خیالش از برگشتن آنها راحت باشد. به کودک اطمینان خاطر دهید که شما همیشه مواظب او هستید و امنیتش را فراهم می کنید. در صورت رفتار اجبار و عصبانیت، احساسات کودک بیشتر طغیان خواهد کرد. اگرچه، آن مانند کابوس خطرناکی می ماند که در حال رخ دادن است، این برون ریزی احساسات واقعاً شکل شدیدی از ذهن هیجانی کودک است. احساسات تندی که شما مشاهده می کنید آن چیزی است که منجر به رفتار تکانشی او می شود. التیام درونی واقعی ممکن است. همه نیازهای کودک بسته به حد تعادل شما و برقراری ارتباط چشمی و گفتن عبارات کمی درمورد داشتن امنیت او در کنارتان است. وقتی احساسات کودک خاموش شد، کودک حس خواهد کرد که در کنار شما امنیت بسیار بیشتری نسبت به گذشته دارد؛ خواه او کودک خودشمایا کودکی که به دلایلی از او مراقبت می کنید، باشد.

 

* سوم، اگر نمی توانید به دلیل گریه زیاد کودک به خاطر چیز کوچکی با او ارتباط برقرار کنید، پس لازم است اجازه دهید تا ضربات تکانشی خود را عملی کند.

مراقب نشانه های چسبیدن زیاد باشید. کودکان اغلب علایمی از تشدید احساسات منفی را به شما نشان می دهند. صدای آنها می گیرد. ظاهرشان حالت مات و مبهوت به خود می گیرد و نیز گاهی اوقات رنگشان می پرد.به چشمان شما زل نمی زنند. سعی در کنترل موقعیت ها دارند. با مشاهده این وضعیت به او نزدیکتر شوید. سعی نکنید مانع ضربه زدن او با عباراتی مانند “بسیار خوب، آرام باش” شوید.دلیلی برای اضطراب و پریشانی وجود ندارد. زیرا پریشانی از قبل در درون کودک رخنه کرده است. پس برای کودکی که آشفتگی اش را نشان می دهد، نیازی به گفتن عباراتی برای از بین بردن رفتارآشفتگی نیست. اطمینان حاصل کنید که رفتار تکانشی کودک به کسی آسیب نزند.

* محدودیت ایجاد کنید.

به عنوان مثال شما ممکن است سعی کنید جلوی ضربه زدن کودک را با بازکردن دستانتان در مقابل وسیله پرتاب شده بگیرید، و با ملایمت او را دور از بچه های دیگرمتوجه عملش کنید؛ در این صورت او را از بازی بعدی منع نکنید. شما ممکن است صرفاً احساس امنیت را گوشزد کنید و بگویید” رز، من باید صندلی ام را اینجا بگذارم؛ شما می توانی بازی کنی، اما، من میخوام پیش شما بمانم و صندلی ام مدتی اینجاست، پس همه چیز امن است. حس آرامش تان و نوازش لطیف تان احتمالاً به او کمک می کند تا او به فشار ایجادشده درونی خود توجه کند. او نمی خواهد شما آنجا باشید و ممکن است وول بخورد و شما را هل دهد. کمی آنطرف تر کودک بمانید.” من میخواهم امنیت داشته باشی. می دانم که میخواهی بازی کنی و می توانی بازی کنی. من میخواهم هرجایی می روی باتو بیایم”. او ممکن است عصبانی شود و کار خود را با گریه کردن عملی کند.

* محدود کردن شما مثمرثمر است. شما به آشفته شدن او توجه کرده اید و بهترین روش ممکن را اجرا کرده اید.

شما می خواهید کودک بیمناک از احساس شرم به دلیلضربه زدن و صدمه دیدن شخص دیگری را منع کنید و از قربانی شدن کودکی دیگر جلوگیری می کنید. شما به عنوان والدین یا مربی در محیط بازی مسئولیتتان را انجام می دهید و او را خجالت زده نکرده اید یا در انزوا قراد نداده اید، بلکه به او اجازه نداده اید با ضرباتش به کودک دیگری آسیب برساند.در نهایت، وقتی که شروع به اشک ریختن و گریه می کند، درکنارش بنشینید. به او بگویید که دوست خوبی برای دیگران است و کودکان دیگر از بازی با او خوشحال می شوند و اینکه امروز روز خوبی برایش خواهد بود؛ اگرچه مسائلی سخت درک می شوند. به کودک اجازه دهید بداند که در کنار شما امنیت دارد و شما از بودن با او خرسند هستید.

* این فرآیند بارها و بارها می تواند برای برطرف کردن گریه کردن کودکان به کار گرفته شود، در زنجیره ای از ترس هاینسبتاً سترک به روندهای متعددی از حدود بازداری و تخلیه هیجانی نیاز است.

بارها دیده ایم که کودکان با گذشت زمان تغییرات را در خود متبلور می کنند و رفتار تکانشی مکررشان به نوعی حساسیت، همدلی با احساسات دیگرکودکان تبدیل می شود ضمن اینکه فرصت های مکرری برای گمراه کردن فرد مراقب دارند و از این رو، گریه هایی از ته دل و به موقع به پا می کنند و در آغوش فرد مراقب نیز بیقراری می کنند.

آیا این همان راهکاریست که ما به کار می بریم؟

وقتی هنگام عصبانیت مان کسی کاری انجام می دهد؛ و ما عقده ها و آشفتگی های درونی خود را بر سر آنها خالی می کنیم؛ با این حال انتظار دارید که با کمال آرامش به ما برای شنیدن درد دل و نگرانی ها گوش دهند؟ آیا وقتی کسی به دردل های مان گوش می دهد؛ ما دوباره احساس خوبی نسبت به زندگی پیدا می کنیم؟ کودکانی که تمایل به ضربه زدن دارند به ما فرصت یادگیری و دانستن این نوع مداخله مؤثر را می دهد؛ مداخله برای برقراری رابطه ای صمیمی تر. مداخلاتی که از طریق توجه کردن و ارزش قائل شدن برای کودک مانع از رفتارهای مخرب می شود و موجب می شود کودک دوباره در دنیای کودکانه خود احساس امنیت کنید.

این مداخله چطور مؤثر واقع می شود:

من زمانی که نظاره گر تعاملات هستم، می بینم که خواهر بزرگ مانند یک پروانه دور برادر کوچکش می چرخد. او برادرش را تنها نمی گذارد اما یک لحظه ناخواسته تکانشی عمل می کند و برادرش را کتک می زند. مادر خسته و نا امید می شود. بنابراین، من به مادر نشان دادم که چطور دخترش را از نزدیک شدن به برادرشباز دارد. من او را تشویق کردم تا بگوید” می دانم که میخواهی برادرت را ببوسی. می توانی او را یک زمانی کمی ببوسی. بیا و فقط از برادرتمراقبت کن و ببین او چه می خواهد. نیازی به رفتارخصمانه و امر و نهی کردن نیست. مادر از امنیت هر دو کودک مطمئن می شود و به دخترش می گوید” تو دوست بیلی هستی، می توانم بگویم تو مثل خواهر بزرگ و دوست داشتنی بیلی هستی”. با ابراز این احساس حد و مرز دار، دختر فوراً قشقرق راه می اندازد و بالا و پایین می پرد و از دست مادرش عصبانی می شود. او سعی می کند به حالت خشمگینی به برادرش نزدیک شود. به مادر گفتیم که ما مشاهده کردیم که او برادرش را دوست دارد اما به او گفته شده که می توانی بعداً و زمان دیگری کمی برادرت را ببوسی و در آغوش بگیری نه اکنون.این قشقرق خواهر بزرگ وکشمکش مطبوع او پانزده تا بیست دقیقه طول می کشد. زیرا ما بر نکات مثبت تمرکز کردیم ضمن اینکه او در آغوش مادرش گریه می کرد به او و احساساتش توجه کردیم. سرانجام احساسات او به شکل برون ریزی فرو نشانده و دیگر هیچ وقت او احساس عصبانیت و دست به کارهای ناگهانی نزد ؛ سپس به مادرش نگاه کرده و با او ارتباط چشمی برقرار کرد و با دکمه های لباس مادرش بازی کرد؛ لبخند زدکه به نظر می رسید او به احساس آرامشیدست یافته است. در این موقع، ما از مادر می خواهیم که اگر او خواست همان لحظه برادرش را ببوسد و اصرار بر آن داشت به آرامی او را از آنجا به بهانه بازی کردن دور کنید. محدودیت مادر و دادن اختیار ناشی از توجه به او موجب شده است که بر نزدیکی به کودک و محاصره او به حالت پرخاشگری فزاینده و انتقام اصرار ورزد. حال، مادر خوشحال است و می داند که چگونه محدودیت اضطراری ایجاد کند تا برایبرون ریزی مؤثر رفتارهای تکانشی دخترش برنامه ای به عمل آورد.

منبع: کودک و نوجوان