سفر درمانی

سفر درمانی به افراد در طول درمان کمک می‌کند تا خاطرات یا احساسات از دست رفته را دوباره کشف، تجربه و درک کنند. طرفداران این رویکرد بر این باورند که خاطرات سرکوب شده تأثیر منفی بر سلامت جسمی و عاطفی داشته و بنابراین مسئول هر گونه نگرانی یا مسائلی می باشند که فرد تجربه می کند.

افرادی که به دنبال درمان برای طیف وسیعی از اختلالات سلامت روان و حتی مسائل فیزیکی هستند سفردرمانی را روشی مفید می دانند. این درمان می‌تواند به آن ها کمک کند تا چالش‌های مرتبط با خاطرات و نگرانی‌های عاطفی حل‌نشده را حل کنند و به  رفاه و چشم‌اندازی بهتر دست یابند.

توسعه

سفر درمانی رویکردی برای درمان است که توسط متخصص و نویسنده شفابخش ذهن و بدن، براندون بیز، پایه گذاری شده است. پس از تشخیص توموری بزرگ در سال 1992، بیز تصمیم گرفت که تومور را با یک رویکرد درمانی طبیعی و جامع درمان کند که مجموعه ای از دانش او را در زمینه تغذیه، حرکت شناسی، مدیتیشن، گیاه شناسی و عصب شناسی بود.

بیز از تمام مداخلات پزشکی دیگر مانند دارودرمانی و جراحی امتناع کرد و طبق گزارشات رژیم درمانی او باعث شد که تومور پس از شش و نیم هفته به طور کامل بهبود یابد.

پس از بهبودی، او تجربیات و اکتشافات شخصی خود را در قالب رویکردی که اکنون به عنوان سفر درمانی شناخته می شود، ادامه داد تا به دیگران کمک کند به نگرانی ها و شرایط سلامت روانی و جسمی خود، مانند مسائل عاطفی، تعارضات رابطه، و افسردگی رسیدگی کنند.

او از تجربیات و اکتشافات شخصی خود برای اصلاح درمان روانشناختی و جسمانی استفاده کرد که در اختلالات جسمانی، عاطفی و افسردگی قابل استفاده است.

تئوری

سفر درمانی بر اساس این مفهوم که ذهن و بدن یک موجودیت واحد و مرتبط هستند شکل گرفته که می توانند بر یکدیگر تأثیر بگذارند. این درمان با استفاده این ارتباط، سرکوب خاطرات و احساسات را ریشه یابی کرده و به افراد کمک می کند تا احساسات منفی را  رها کنند.

سفر درمانی تجت تاثیر ارتباط ذهن و بدن نیز تحت تأثیر قرار می گیرد و توسط تحقیقات نوظهور در مورد سرکوب احساسات حمایت می شود.

سفردرمانی باعث می شود احساسات و خاطرات سرکوب شده ریشه یابی و درمان شوند و همچنین افراد ممکن است بتوانند روند بیماری یا نگرانی خود را تغییر دهند و شروع به درمان خود کنند. بر اساس نظریه سفر درمانی، احساسات مضر زمانی متولد می شوند که خاطرات منفی ایجاد و ذخیره شوند. با این حال، در طول جلسات درمانی، احساسات را می توان جدا کرد و هر مانعی را در برابر بهبودی از بین برد.

فرآیند سفر درمانی

برخلاف جلسات درمانی سنتی، جلسات سفر درمانی معمولاً به محدودیت‌های زمانی پایبند نیستند و ممکن است دو ساعت یا بیشتر ادامه داشته باشند. به گفته بیز و سایر درمانگران، فضای آرامش بخش و مهارت‌های درمانگر با تجربه برای یک جلسه ایده‌آل مورد نیاز است، زیرا بسیاری از جلسات منجر به احساسات و خاطرات قدرتمند و شدید می‌شوند.

پزشکان آموزش‌دیده بهتر می‌توانند به فرد بیمار کمک کنند تا این احساسات را مدیریت کند.

مرحله اولیه فرآیند درمان شامل بررسی و ادغام احساساتی است که سرکوب شده اند. در مرحله بعدی، استخراج خاطره، درمانگر به درمانجو کمک می‌کنند تا خاطرات یا تجربیات سرکوب‌شده را بیابد. برنامه ریزی مجدد حافظه، که مرحله بعدی است، شامل کشف منابع و ویژگی هایی است که در گذشته به فرد کمک می کرده، پس از آن درمانگر سعی می کند با استفاده از آن ها خاطرات جدید ایجاد کند.

پس از جلسه درمانی، به طور کلی توصیه می شود که فرد تحت درمان، زمان کافی را برای جذب و در نظر گرفتن خاطرات و احساسات آشکار شده اختصاص دهد، به گفته درمانگران سفر درمانی، آزاد شدن احساسات سرکوب شده به ذهن و بدن اجازه می دهد تا خاطرات جدیدی بسازد.

سفر درمانی چگونه می تواند کمک کند؟

طرفداران سفر درمانی به افراد توصیه می کنند که برای حل مشکلات جسمی یا عاطفی زیر می تواند مفید باشد:

• مسائل خانوادگی
• کاری
• استرس عمومی
• فقدان هدف یا انگیزه
• بی حوصلگی
• اضطراب یا ترس

سفردرمانی همچنین برای بهبود اختلالات فیزیکی مانند آلرژی، درد و اختلال عملکرد جنسی نیز مفید می باشد.

افراد با هر سن، جنس ، مذهب یا پیشینه فرهنگی ممکن است از سفر درمانی بهره ببرند، اما افرادی که مشکلات جدی سلامت روان را تجربه می کنند ممکن است به درمان های جدی تری نیاز داشته باشند.

محدودیت ها

سفر درمانی به‌طور گسترده برای هر مشکلی قابل استفاده است، و به همین دلیل نیز به‌عنوان یک رویکرد غیر اختصاصی « مناسب برای همه» و فاقد تمرکز، مورد انتقاد قرار گرفته است.

شواهد به دست آمده سفر درمانی را یک رویکرد مؤثر و سودمند برای درمان اختلالات می داند، این روش به طور گسترده مورد تحقیق قرار نگرفته است اما نتایج درخشنده ای را به دنبال داشته است.

منبع : سفر درمانی