نوشته‌ها

۱۱ بازی برای آموزش همدلی به کودکان

بازی برای آموزش همدلی به کودکان و بازی در مورد همکاری باعث می شود کودکان بهتر بتوانند احساسات خود را بروز دهند و نظرات دیگران را درک کنند.

بازی برای همکاری| بازی برای آموزش همدلی به کودکان

۱. جریان سیال ذهن

وسایل مورد نیاز:  کاغذ و قلم و آهنگ بی کلام

اهداف:

  • بیان افکار بدون ترس از انتقاد
  • قبول نظر دیگران بدون انتقاد از آن ها
  • آموزش فکر دست جمعی

روش بازی: هر بازیکن عنوانی بالای صفحه خود می نویسد این عنوان می تواند جمله، سوال، نگرانی یا مسئله ای باشد که کودک طرح می کند. این کاغذها دست به دست می چرخد هر بازیکن باید چیزی در برگه ای که به دستش می رسد بنویسد. کودک می تواند سوال بنویسد یا جواب دهد.  ایده های زیادی را می توان در زمان کم تولید کرد هر فرد باید سریع نظر خود را بنویسد و نیازی نیست خود را سانسور کند ولی هیچ فردی نباید از نظرات دیگران انتقاد کند.

ارزیابی:

  • کدام نطرات شما را به فکر فرو برد؟ چرا؟
  • نکته: بهتراست که آهنگ آرام و بی صدایی در فضا پخش شود تا تمرکز کودکان افزایش یابد.

۲. فکرم را کامل کن

وسایل مورد نیاز: کاغذ و خودکار

هدف:

  • بیان نظر
  • بیان احساس
  • درک احساس و نظر دیگران
  • بازی در مورد همکاری

روش بازی: هر فرد برگه ای کاغذ را به شانزده تکه تقسیم می کند، سپس معلم به ترتیب ۱۶ جمله را به صورت نصفه می خواند و پس از هر جمله منتظر می ماند تا کودکان جمله را روی برگه کامل کنند. به طور مثال: « محیط اطراف ما بهتر می شود اگر…» سپس معلم صبر کرده تا همه جمله را تکمیل کنند و سپس جمله دوم را می خواند: « وقتی بزرگ تر شدم می خواهم…» و به همین ترتیب.

مثال های بیش تر:

  • « نمی خواهم…»
  • « چیزی که در مورد معلممان دوست دارم این است که…..»
  • « دوست دارم معلمم…»
  • «کاش دوستان بیش تری داشتم تا….»
  • «در اردوی مدرسه…»
  • « مدرسه سخت می شود اگر…»
  • «مدرسه بهتر می شود اگر…»
  • « وقتی وارد مدرسه میشوم…»
  • « مدرسه وقتی خوب است که…»
  • « در مدرسه می ترسم…»
  • « در راه مدرسه…»
  • « به بقیه دانش آموزان کمک می کنم تا…»
  • « بقیه مرا دوست ندارند وقتی که…»
  • « دوست ندارم کلاسمان…»
  • «بعداز ظهرها که کلاس تمام می شود…»

ازی های مشارکتی برای کودکان

۳. گم شده| برای آموزش همدلی به کودکان

وسایل مورد نیاز: خودکار و تکه کاغذ و یک جعبه برای نگه داشتن نقاشی آن ها

اهداف

  • تقویت تصویر خود
  • پذیرش خطاها
  • تاکید بر نقاط قوت
  • بازی برای آموزش همدلی به کودکان

روش بازی: هر بازیکن خودش را در سه یا پنج جمله توصیف می کند و آن ها را روی برگه می نویسد همه برگه ها را درون جعبه قرار دهید، کودکان به ترتیب تکه ای کاغذ بیرون می کشد و حدس بزنند که چه کسی آن را نوشته است.

نکته: اگر افراد نسبت به یکدیگر غریبه بوده و ویژگی های خود را به خوبی نمی دانند،  می توانید ویژگی های ظاهری را نیز به آن اضافه کنید.

ارزیابی:

  • چه چیزی در توصیف خودتان دشوار بود؟
  • آیا کسی در توصیف خود از ایراداتش نیز نام برده است؟

۴. بازی در مورد همکاری، چه کسی آن را گفت؟

اهداف:

  • تقویت تصویر خود
  • آموزش حافظه بصری
  • اشنایی با یکدیگر
  • فعالیتی برای پرورش ابراز همدلی کودک با دیگران

روش بازی: این بازی در مورد همکاری بوده و برای کودکانی طراحی شده است که یکدیگر را نمی شناسند، بازیکنان با چشم های بسته راه میفتند و هنگامی که رهبر گروه بگوید « بایستید» رهبر گروه به شانه یکی از بچه ها می زند و آن کودک خودش را بلند معرف می کند سپس رهبر فریاد می زند که دوباره حرکت کنید و همه حرکت می کنند تا رهبر بگوید چشم ها باز سپس کودکان حدس می زنند که چه کسی خود را معرفی کرده است.

نکته: در گروه هایی  که اعضای گروه یکدیگر را می شناسند هنگام معرفی کودکان باید صدای خود را تغییر دهند.

۵. مشخصات فردی شخص مشهور

وسایل مورد نیاز: مجلات قدیمی، قیچی، چسب، خودکار

اهداف:

  • تقویت تصویر خود
  • شناخت تفاوت بین ایده آل و واقعیت
  • کشف علایق مشترک

روش بازی: تعدادی مجله قدیمی روی میز بگذارید قیچی، چسب و خودکار را هم روی میز قرار دهید  تا هرکسی یک صفحه روزنامه در مورد خودش بسازد و با خودکار یکی از تصاویر را تغییر دهد تا شکل خودش شود.

۶. افراد رویایی

وسایل مورد نیاز: کاغذ و قلم

اهداف:

  • تقویت تصویر خود
  • تشخیص تفاوت میان ایده آل و واقعیت
  • کشف علایق مشترک

روش بازی: هر بازیکن باید دو تصویر از خودش بکشد یکی واقع بینانه و یکی ایده آل.

پیشنهادها

  • بازیکنان می توانند دو به دو تصویر یکدیگر را بکشند.
  • رهبر تمام تصویر های ایده آل را جمع کرده و بازیکنان به نوبت حدس بزنند کدام تصویر ازآن کیست.

ارزیابی

  • تفکیک رویا از واقعیت آسان نیست. برای شما کدام آسان تر بود؟ نمایش ایده آل یا واقعیت؟

۷. موزه من|بازی در مورد همکاری

وسایل مورد نیاز: انواع اشیا محبوب که کودکان آورده اند.

اهداف:

  • تقویت حس هویت
  • بهبود تصویر خود
  • نمایش خود به گروه
  • همدلی در کودکان

روش بازی: هرکدام از کودک ها  در گوشه از اتاق قرار می گیرد تا بتواند نمایشگاهی از وسایل مورد علاقه خود جمع آوری کند به هرکدام از کودکان نیم ساعت برای ساخت نمایشگاه وقت دهید.

پیشنهاد:

  • می توانید از نقاشی ها، کارت شناسایی، محتوی کارت، مقاله، اشیا محبوب، سنگ های زیبا، تکه های مجله، گل سر، تل، غذاهای دلخواه، رنگ محبوب، عددشانس، ساعت و یک تکه جواهر مورد علاقه در این نمایشگاه دیواری استفاده کرد. سپس وقت این است که از موزه شخصی هر فرد دیدن شود.
  • بازدیدکنندگان می توانند به صورت دست جمعی حرکت کنند.
  • هر شخص بدون راهنما در اتاق گشته و نمایشگاه را تماشا کند.

ارزیابی:

  • چه میزان از خودتان را توانستید در نمایشگاه نشان دهید؟
  • آیا احساس می کنید برخی از نمایشگاه ها سعی داشتند خود را بیش از حد خوب نشان دهند؟
  • کدام نمایشگاه و موزه برای شما جالب تر بود؟

۸. حقه یا خصوصیت

وسایل مورد نیاز: کاغذ و قلم

اهداف:

  • ارتباط خصوصیت های شخصیتی
  • ارائه آگاهی اجتماعی
  • بازی در مورد همکاری

روش بازی: رهبر سه داوطلب انتخاب می کند و از هرکدام می خواهد صفتی را در توصیف از خود انتخاب کنند، بنابراین تمام کودکان یک صفت را در گوش رهبر زمزمه می کند این صفات باید ویژگی های باشد که کودکان در اغلب شرایط نشان می دهند.

رهبر این کلمات را روی کاغذ نوشته و در یک دایره این کلمات را می گذارند تا همه آن را ببینند، بقیه افراد با سه داوطلب صحبت می کنند و با صحبت کردن در مورد موضوعات متفاوت سعی می کنند که کدام ویژگی را دارند. داوطلب نیز باید به گونه ای پاسخ دهد که  کمک کند بقیه راحت تر حدس بزنند.

پیشنهاد:

  • رهبر بازی سه صفت را برای سه داوطلب مشخص می کند.
  • بازیکنان به داوطلبان تیتیرهای خبری می گویند تا از واکنش ها صفات انتخاب شده را پیدا کنند.

ارزیابی:

  • آیا صفات با داوطلبان متناسب هستند؟
  • آیا داوطلبان صفات خود را به خوبی توصیف کرده اند؟

۹. صفت من را حدس بزن

وسایل مورد نیاز: کارت هایی که صفت رویش نوشته باشد.

اهداف:

  • واکنش به ویژگی های شخصیتی دیگران
  • تقویت خودآگاهی

روش بازی: وسط دایره شش کارت پشت و رو شده داریم که صفت های بامزه، آرام، بدبین، جدی، خوش بین و مضطرب نوشته شه است.

داوطلبان باید چشم های خود را بسته و  یکی از کارت ها را برداشته نفر بعدی پشت سر او ایستاده و کارت را دیده، سپس همه کارت را دیده و سعی می کنند او را راهنمایی کنند که روی کارت چه نوشته شده است اگر درست حدس زد، نفر بعدی کارت را بر می دارد.

مثال: اگر روی کارت نوشته شده باشد طنز کودکان می گویند، کارتون، هاهاها، تعریف یک جک و موارد دیگ.

ارزیابی:

  • کارتی را که حدس زدید شما را توصیف می کند؟
  • داشتن هرکدام از این صفات چه خوبی و بدی هایی دارد؟

۱۰. بازی هایی برای آموزش همدلی به کودکان، تکه های شخصیت

وسایل مورد نیاز: خودکار و تکه کاغذ برای همه اعضا

اهداف:

  • بیان عواطف
  • مقایسه تصویر خود با تصویری که دیگران می بینند
  • مواجه شدن با پذیرفته و طرد شدن
  • آشنا شدن با دوستان جدید
  • صمیمی شدن و کنار گذاشتن رودربایستی

روش بازی:  این بازی برای بچه هایی مناسب است که با یکدیگر اشنا نیستند، همه بازیکنان روی ده تا پانزده تکه کاغذ  صفات شخصیتی مختلف را می نویسند و صفاتی که دوست ندارند را به دیگران می دهند و طرف مقابل نیز می تواند صفاتی که دوست ندارد را نگیرد. حالا به نوبت وسط دایره رفته و صفاتی که دارند را نمایش می دهند.

ارزیابی:

آیا کسی در نظر اکثر افراد ویژگی بدی دارد؟

چه کسی دوست دارد تصویر غلط را در مقابل کل گروه درست کند؟

این بازی در روحیه افراد گروه نقش مثبتی دارد؟

۱۱. کمک| بازیهایی برای آموزش همدلی به

وسایل مورد نیاز: کاغذ و قلم

اهداف:

  • آموزش خودآزمایی
  • آغاز ارتباط
  • افزایش همدلی
  • بازی در مورد همکاری

روش بازی: هر بازیکن پنج صفت شخصیتی را که فکر می کند دارد می نویسد سپس برای هریک از صفات یک شغل مناسب می نویسند.

بازیکن ها دو به دو مصاحبه شغلی انجام می دهند و یکی کارفرما و یکی فردی می باشد که دنبال کار می باشد، در پایان هر کارفرما به گروه گزارش می دهد که چند تا از صفات خاص شغلی دارند و آن ها را استخدام می کند یا نه، این بازی در مورد همکاری کودکان بسیار موثر بوده و به آن ها یاد می دهد چگونه با یکدیگر ارتباط برقرار کنند.

منبع : ۱۱ بازی برای آموزش همدلی به کودکان

۹ بازی احساسات برای کودکان (کودکان ۹ تا ۱۵ سال)

بازی احساسات برای کودکان با آموزش کنترل احساسات به کودکان به شما کمک می کند تا مهارت همدلی، درک متقابل و بیان احساسات را به کودک خود آموزش دهید بنابراین از آن ها غافل نشوید.

بازی برای بیان احساسات در کودکان| آموزش کنترل احساسات به کودکان

۱. چه احساسی دارم؟

وسایل مورد نیاز: کارت هایی که تصاویر مختلف روی آن چسبیده است.

اهداف

روش بازی: چند کارت را وسط یک دایره بگذارید، دو کارت برای هر بازیکن. هرکسی یکی از تصاویر را انتخاب می کند که احساس می کند آن را بیش تر دوست دارد یا حالت او را بیان می کند سپس به دیگران توضیح می دهد که چرا آن کارت را انتخاب کرده است.

مثال:

من تصویر یک صندلی انتخاب کردم زیرا خسته هستم و آرزو دارم که کاش یک صندلی خوب و مناسب برای نشستن پیدا می کردم.

نکته ها

همه بازیکنان نمی دانند که در حال حاضر چه احساسی دارند بنابراین به آن ها بگویید که لازم نیست حتما احساسات حال حاضر خود را بیان کنند بلکه می توانند براساس حالاتی که به تازگی داشته اند صحبت و انتخاب کنند.

ارزیابی:
  • آگاهی از احساسات خود چه منافعی دارد؟
  • در چه شرایطی حال یکسانی را تجربه می کنیم؟
  • بیش تر تحت تاثیر احساسات کوتاه مدت هستید یا بلند مدت؟
  • چه چیزی در تغییر حالت فعلی شما می تواند کمک کند؟

۲. بازی چراغ قوه| بازی احساسات برای کودکان

اهداف

  • بیان احساسات در کودکان
  • معرفی خود و آشنایی با یکدیگر
  • غلبه بر خجالت

روش بازی: ابتدا موضوع خاصی را انتخاب کرده و سپس سعی می کنند احساسات خود را با توجه به موضوعی که انتخاب کرده اند بیان کنند. این کار باعث بیان احساسات کودک می شود.

مثال:

فرض کنید موضوع آب و هوا را انتخاب کرده اید، می توانید بیان کنید که « احساس می کنم درونم طوفان شده است.» اگر موضوع درخت است « احساس می کنم مانند درختی خشک و بی روح هستم.»

نکته:

اگر با کودکانی کار می کنید که مشکلات گفتاری را تجربه می کنند بهتراست از بازی احساسات برای کودکان استفاده کنید که نیازی به ارتباط کلامی ندارند.

ارزیابی:
  • دوست دارید که احساسات خود را با دیگران به اشتراک بگذارید؟
  • آیا در میان دوستان خود کسی را مشاهده کردید که احساس یکسانی مانند شما داشته باشد؟

۳. زبان بدن

اهداف:

  • بیان احساسات در کودکان
  • بهبود ارتباط
  • افزایش آگاهی بدن
  • افزایش آگاهی اجتماعی کودکان

روش بازی: به ترتیب هر کسی  با زبان بدن احساسات خود را بیان می کند و آن را به جمع نشان می دهد. در یک جمله تلاش کنید تا احساس خود را بیان کنید.

به یاد داشته باشید که ممکن است این کار سخت باشد اما  بدن یکی از صادقانه ترین ابزار بیان می باشد زیرا دروغ نمی گوید و می توان به آن اعتماد کرد.

ارزیابی:

ترجیح می دهید چگونه احساسات خود را بیان کنید؟ کلمات یا زبان بدن؟ چرا از هردو استفاده نمی کنید؟

جالب کردن بازی:

برای بهبود بازی می توانید «مجرم کیست» را بازی کنید. پنج بازیکن در یک ردیف نشسته و در بین خود انتخاب می کنند که یک نفر مجرم است سپس  یکی از بچه ها که بازپرس می باشد می آید و همه انکار می کنند که جرمی ارتکاب شده اند ولی مجرم  با زبان بدن سعی دارد که خود را لو دهد، بازپرس باید متوجه شود که زبان بدن مجرم چگونه می باشد.

۴. طراحی حالت

وسایل مورد نیاز: قلم و کاغذ

اهداف:

  • بیان حالات
  • کاهش پرخاشگری کودکان
  • بررسی احساسات
  • پیدا کردن نمادهایی برای بروز احساسات

روش بازی: هر بازیکن خودکار و کاغذی دارد که احساساتش را روی آن به تصویر در می آورد  ممکن است احساسات از روی تصویر غیرقابل تشخیص باشد اما معمولا مشخص و قابل حدس است که فرد در حال کشیدن نقاشی شاد و سرحال بوده یا غمگین می باشد. کودکان می توانند نقاشی ها را به یکدیگر نشان داده و از یکدیگر بخواهند که آن ها را حدس بزنند.

پیشنهاد:
  • می توانید به کودکان الگو بدهید مثلا « احساس شادی را به تصویر بکشید.»
  • بازیکنان دو گروه شده و سعی می کنند احساسات بازیکنان تیم مقابل را حدس بزنند.
  • ابتدا بیان احساسات کودک شکل می گیرد سپس بازیکن ها می توانند نقاشی های مرتبط با احساسات خود را انتخاب کنند.
نکته:
  • از بچه های پرخاشگر بخواهید خشم خود را به صورت نقاشی به شما نشان دهند.
  • اگر حادثه یا مشکلی در کلاس وجود دارد از کودکان بخواهید تا آن را به تصویر بکشند.
ارزیابی
  • آیا طراحی باعث تحکیم تا ضعیف احساسات شما شده اند؟
  • تفاوت تصاویر هنگام شادی و خشم چگونه است؟
  • آیا تمام طرح های شاد شبیه به یکدیگر می باشند؟

۵. ساختمان های حالات

وسایل مورد نیاز: چند  بلوک برای ساختمان

اهداف:

  • بیان احساسات در کودکان
  • تشخیص اثرات محیط بر ما
  • بهبود بصری و لمسی

روش بازی: به هر بازیکن چند بلوک برای ایجاد ساختمانی بدهید که حالت روحی او را نشان می دهد و به او وقت کافی را بدهید تا ساختمان یا مجسمه ای بسازد که احساساتش را نشان می دهد.

پیشنهاد:

از وسایلی مانند دستمال، مهره تسبیح، خمیربازی، خانه عروسک، بشقاب کوچک و صندلی کوچک نیز می توانید استفاده کنید که قابلیت فرم و شکل دادن داشته باشد.

ارزیابی:
  • کدام وسیله جذابیت بیش تری برای شما دارند؟ آیا می توانید به راحتی احساسات خود را با اشیا به تصویر بکشید؟
  • آیا با نگاه کردن به ساختمان دیگران می توانید احساسات آن ها را متوجه شوید؟
  • خانه افراد چه چیزی در مورد آن ها به شما نشان می دهد؟ محیط زندگی چه تاثیری در حال افراد دارد؟
  • در مورد وسایلی که بقیه کودکان ساخته اند از آن ها سوال بپرسید، چه احساسی در مورد آن ها دارند؟

۶. نامه حال و احوال| بازی هایی برای آموزش همدلی به کودکان

وسایل مورد نیاز: کاغذ و قلم به تعداد مناسب برای همه

اهداف تقویت مهارت همدلی در کودکان :

  • بیان احساسات در کودکان
  • آگاهی از حال دیگر افراد گروه
  • بیان نظرات افراد

روش بازی: بازیکنان به صورت دایره نشسته و احساسات خود را روی کاغذ بدون ذکر نامشان بنویسند سپس تمام نامه ها دست به دست شوند تا زمانی که نامه هرکسی به دست خودش برسد.  به این شکل همه اعضای گروه از احساسات یکدیگر باخبر می شوند. این بار هرکسی درباره درکی که از حالات و احساسات دیگران دارد بنویسید و دوباره دست به دست شود.

نکته:

سعی کنید برگه ها را جمع کرده و در اوقات فراغت آن ها را مطالعه کنید. کودکان نیز به این روش می توانند از روحیه و حال دیگران آگاه شوند، به یاد داشته باشید که بیان احساسات  در کودکان سخت می باشد بنابراین به صبر و حوصله زیادی نیاز دارید.

۷. موسیقی احساسات |بازی برای درک احساسات دیگران

وسایل مورد نیاز: ابزارآلات موسیقی مثل دایره زنگی، طبل، بانگو، بلز و هر سازی که در دسترس است.

اهداف:

  • بیان احساسات در کودکان
  • کاهش پرخاشگری
  • بهبود حس شنوایی
  • همکاری بهتر
  • حساسیت به لحن صدا

روش بازی: در این بازی احساسات برای کودکان، با نواختن سازها یا آهنگ زدن با دهان یا کف زدن کودکان می توانند به نوبت احساسات خود را نشان دهند.

پیشنهاد:

  • یک نفر جملات عصبی کننده بگوید و دیگران با صدای ساز نشان دهند که چه احساسی نسبت به آن صدا دارند.
  • بازیکنان نسبت به احساس جمله ای که می خواهند بیان کنند صدای خود را تغییر دهند و از دیگران بخواهند احساسات آن ها را حدس بزنند.
ارزیابی:
  • سرو صدا و اصوات چه تاثیری در روحیه و حالات شما دارند؟
  • آهنگ هایی نام ببرید که نشان دهنده عشق، غم، هرج و مرج و خشم می باشند؟
  • شرایطی را نام ببرید که در طول روز احساسات شما تحت تاثیر صداها می باشند.

 

۸. فرار از حالت|تقویت مهارت همدلی در کودکان

وسایل مورد نیاز: کاغذ و قلم، تخته وایت برد یا تخته سیاه و گچ

اهداف:

  • بیان احساسات در کودکان
  • آشنایی با دیگران و احساسات آن ها

روش بازی: کاغذ سفیدی به هرکدام از کودکان داده و همزمان با تعریف کردن داستان روی تخته صحنه ها را به تصویر بکشید، تخته را به شکلی قرار دهید که بچه های دیگر نیز نقاشی را دیده و سعی کنند آن را بکشند، این بازی بازی برای درک احساسات دیگران بسیار موثر می باشد.

می توانید فقط داستان را تعریف کنید و فتوکپی از تصاویر را به آن ها ارائه دهید. از آن ها بخواهید شخصیت های داستان را بکشند و حالات آن ها را نیز به تصویر بکشند از شخصیت ها خطی به یکدیگر رسم کنید تا خط زمانی داستان را رسم کنید.

۹. تاس حالت

وسایل مورد نیاز: تاس حالت ( می توانید به روشی که در ادامه گفته شده است آن را درست کنید.)

اهداف:

  • بیان احساسات
  • درک احساسات دیگران
  • تقویت مهارت همدلی در کودکان

روش بازی:

هر بازیکن تاس را تا زمانی که حالتی که خودش احساس می کند پیدا شود می اندازد.

تاس شش حالت دارد: ۱. فردی بسیار خوشحال ۲. فرد کله شق به دنبال اتفاق های عجیب و شگفت انگیز ۳. فرد خوشبین که می داند اتفاقات خوبی در راه است. ۴. فردی بدبین که فکر می کند اتفاقات بدی در راه است. ۵.  فردی دودل که نمی داند چه احساسی دارد. ۶.  فردی عصبانی و خشمگین

پیشنهاد:
  • هر بازیکن تاس میریزد و حالت تاس را به یکی از بازیکنان مرتبط می کند و سپس بازیکنی که مورد خطاب قرار گرفته است تاس میریزد.
  • وضعیتی را به تصویر بکشید سپس هرکدام از کودکان باید آنقدر تاس بیندازند تا به حالتی برسند که در آن شرایط دارند.
  • یکی از بازیکنان سه بار تاس انداخته و سپس داستانی درباره سه حالت قبلی تاس بسازد.

منبع : ۹ بازی احساسات برای کودکان (کودکان ۹ تا ۱۵ سال)

چگونه هوش هیجانی خود را تقویت کنیم + بازی برای کودکان

آیا می دانستید که هوش هیجانی را می توانید در طول زندگی خود آن را ارتقا دهید؟ هوش هیجانی به شما در حل تعارضات زندگی روزمره کمک می کند.

این اصطلاح توسط پیتر سالوی و جان مایر در دهه ۱۹۹۰ در دانشگاه ییل ایجاد شد و بعداً دانیل گولمن در سال ۱۹۹۵ آن را بیش تر رواج داد.

فواید هوش هیجانی

استفاده از هوش هیجانی در زندگی روزمره می تواند بسیار مفید باشد.

به عنوان مثال، پیشگیری از موقعیت های خطرناک برای سلامتی، مانند جلوگیری از فشار خون بالا و بیماری های قلبی و از نظر انطباق نیز می تواند در کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت بسیار سودمند باشد.

به همین دلیل، بهبود هوش هیجانی در سنین پایین می‌تواند سرمایه‌گذاری بلندمدتی باشد که باعث موفقیت در بزرگسالی می شود.

تقویت هوش هیجانی در نوجوانان

۱٫به واکنش های احساسی خود نسبت به وقایع در طول روز توجه کنید.

به راحتی می توانید احساسات خود را در مورد آنچه در طول روز تجربه می کنید، پشت سر بگذارید. اما درک احساس خود برای تقویت هوش هیجانی ضروری است. اگر احساسات خود را نادیده بگیرید، اطلاعات مهمی را نادیده می گیرید که تأثیر زیادی بر طرز فکر و نحوه رفتار شما دارد.

  1. به بدن خود توجه کنید

به جای نادیده گرفتن علائم فیزیکی احساسات خود، شروع به گوش دادن به آن ها کنید. به یاد داشته باشید که ذهن و بدن ما از هم جدا نیستند. آن ها عمیقاً بر یکدیگر تأثیر می گذارند.

  1. مشاهده کنید که چگونه احساسات و رفتار شما به هم مرتبط هستند.

وقتی احساسات شدیدی را تجربه می کنید، چه واکنشی نشان می دهید؟ هرچه بیشتر درک کنید که چه چیزی انگیزه های رفتاری شما را تحریک می کند، هوش هیجانی شما بالاتر خواهد بود و می توانید از آنچه می دانید برای تغییر رفتار خود در آینده استفاده کنید.

  1. از قضاوت در مورد احساسات خود بپرهیزید

تمام احساساتی که دارید معتبر هستند، حتی احساسات منفی که تجربه می کنید. اگر احساسات خود را قضاوت کنید، توانایی خود را برای احساس کردن از بین می برید و استفاده از احساسات خود را در راه های مثبت دشوارتر می کند.

به این موضوع فکر کنید که هر احساسی که دارید، یک قطعه جدید از اطلاعات مفید است از چیزهایی که در دنیای شما در حال وقوع می باشد مرتبط است.

در ابتدا سخت است، اما اجازه دهید احساسات منفی ظاهر شوند و آن ها را به آنچه در حال رخ دادن است مرتبط کنید. به عنوان مثال، اگر به شدت حسادت می کنید، این احساس در مورد وضعیت شما چه چیزی به شما نشان می دهد؟

  1. تصمیم گیری در مورد نحوه رفتار را تمرین کنید

شما نمی توانید احساساتی که دارید را کنترل کنید، اما می توانید تصمیم بگیرید که چگونه می خواهید به آن ها واکنش نشان دهید. به این فکر کنید که ترجیح می دهید چه واکنشی نشان دهید، به جای اینکه اجازه دهید احساساتتان بر شما غلبه کند، تصمیم بگیرید دفعه بعد احساسات خود را کنترل کنید.

هنگامی که اتفاق منفی در زندگی شما می افتد، لحظه ای را برای احساس کردن اختصاص دهید. هنگامی که موج اولیه سپری شد، تصمیم بگیرید که چگونه می خواهید رفتار کنید. تصمیم بگیرید که احساسات خود را به جای سرکوب کردن، بیان کنید و دوباره تلاش کنید.

  1. مهارت های همدلی خود را بهبود بخشید

همدلی یعنی توانایی تشخیص احساسات دیگران و به اشتراک گذاشتن احساسات با آها. شنونده فعال‌تر بودن و توجه واقعی به آنچه مردم می‌گویند می‌تواند به شما کمک کند تا احساس بهتری نسبت به آن‌ها داشته باشید. توانایی استفاده از این اطلاعات تصمیمات و بهبود روابط از نشانه های هوش هیجانی است.

برای بهبود همدلی، خود را به جای دیگران بگذارید. به این فکر کنید که اگر در موقعیت آن ها بودید چه احساسی داشتید. به طور فعال تصور کنید که چگونه می توانید از طریق تجربیاتی که دارید حمایت و مراقبت لازم را ارائه دهید.

  1. زبان بدن افراد را یاد بگیرید

سعی کنید احساسات واقعی افراد را با مشاهده حالات صورت و زبان بدن آن ها درک کنید. اغلب مردم احساسات خود را به صورت فیزیکی نیز نشان می دهند. تمرین کنید که بیشتر مراقب باشید و احساسات دیگران را درک کنید.

اگر مطمئن نیستید که در تفسیر حالات چهره مهارت دارید، سعی کنید حدس بزنید به طور مثال تن صدای بالاتر نشان می دهد که استرس دارد یا عصبانی است.

  1. تمرین کنید که از نظر احساسی صادق باشید

وقتی ناراحت هستید به مردم بگویید و شادی را نیز به اشتراک بگذارید این صداقت باعث می شود که دیگران راحت تر، بتوانند با شما ارتباط برقرار کنند و اعتماد بیش تری به شما داشته باشند.

  1. سطح استرس خود را کاهش دهید

زندگی مملو از موقعیت‌های دشوار است، از روابط گرفته تا از دست دادن شغل همه باعث افزایش استرس و اضطراب افراد می شود. در این بین، محرک‌های استرس بی‌شماری وجود دارد که می‌تواند هر موضوع را بسیار چالش‌برانگیزتر از آنچه که احتمالاً هست به نظر می رساند.

 ۸ بازی برای بهبود هوش هیجانی کودکان

  1. احساسات خود را نام ببرید

برای شروع، می توانید احساسات خود را با فرزندانتان در میان بگذارید و سپس همانطور که دکتر سیگل پیشنهاد می کند، می توانید به بچه ها کمک کنید تا احساسات خود را بشناسند.

  1. دسته بندی احساسات

برای بازی، فقط باید پنج احساس اصلی ( شاد، غمگین، عصبانی، ترس، خجالت ) را روی کاغذ بنویسند. سپس، احساسات مربوط به هر دسته اصلی را یادداشت کنید و کارت ها را از هم جدا کنید. و سپس از فرزندان خود بخواهید تا دریابند که هر احساس در کدام یک از پنج دسته اصلی قرار می گیرد.

  1. برچسب زدن به احساسات

یکی از راه های عالی برای کمک به هوش هیجانی آن ها برچسب زدن به احساسات دیگران است. برای این کار، می توانید سعی کنید احساسات شخصیت ها را هنگام خواندن داستان با هم شناسایی کنید. یا هنگام تماشای تلویزیون، می توانید از فرزندان خود بخواهید که با زبان بدن و کلمات تشخیص دهد که بازیگر چه احساسی دارد.

سخن آخر

اگر کودکی با هوش هیجانی بالا دارید، ابتدا باید بدانید که فرزند شما در ابراز وجود یا کار گروهی مشکلی ندارد. بنابراین، تقریباً همه حرفه ها مناسب هستند، اما برخی از مشاغل برجسته برای آن ها شامل موارد زیر می باشد:

  • سیاستمدار
  • مدیر
  • وزیر
  • معلم
  • علمی
  • درمانگر
  • روانشناس
  • دیپلمات
  • مذاکره کننده
  • کارشناس فروش یا بازاریابی
  • کارگر اجتماعی
  • بازیگر

منبع : چگونه هوش هیجانی خود را تقویت کنیم + بازی برای کودکان

والدین و بازی های کودکان

پیشنهاد هایی برای والدین درباره ی بازی های کودکان

 

  1. بازی کودکان را مورد اهمیت قرار دهیم برای اینکه زندگی آنها در بازی شکل می‌گیرد.
  2. سعی کنیم تا بازی های کودکان با فرهنگ و ارزشهای خانواده یکسان باشد.
  3. با دقت کردن در فکر های خلاق در کودکان در حال بازی می توانیم با طرز شخصیت آنها بیشتر آشنا شویم.
  4. در بازی کردن کودکان هیچ وقت خالی نکنیم، ولی راهنمای خوبی برای آنها باشیم.
  5. با کودکان خود همبازی شویم و راه دوستی را برای آنها باز کنیم و راه های مخفی کاری های دوران جوانی را ببندیم.
  6. کاری کنیم که بازی به صورت تجربه دارای لذت در فکر کودک باقی بماند.
  7. از امر و نهی کردن برای متوقف بازی دوری کنیم.
  8. با توجه به روحیه کنجکاوی کودک به صورت را مورد راهنمایی قرار دهیم که به فکر مثبت و خلاقیت خود دست پیدا کنند.
  9. مواظب باشیم که فضای بازی سبب صدمه جسمی و فکری نشود.
  10. در انتخاب کردن نوع بازی به سن و جنس و مهارتهای فرزندانمان توجه کنیم.
  11. نوع و زمان بازی فرزندانمان را مدیریت کنیم که از فشارهای کودکمان به وجود بیاوریم.
  12. در موقع بازی از محدودیت کودک دوری کنیم.
  13. وسیله بازی را با توجه به سن و رشد جسمی کودک تهیه کنیم.
  14. آداب اجتماعی و طرز برخورد با دیگران را در هنگام همبازی شدن با کودک خود می توانیم به صورت غیر مستقیم به آنها یاد دهیم.
  15.  کودکان لازم می‌باشد به مجموعه‌ای از بازی های جسمی اجتماعی بپردازند. وقتی که کودکان فقط یکی از

بازی‌ها را انجام بدهند از رشد کردن اجتماعی و عاطفی عقب می‌مانند

و احتمال آشکار شدن عصبانیت و خشمگین شدن در آنها بیشتر می‌شود.

 

منبع: کودک و نوجوان


مقالات مرتبط: 

http://moshaver.kanonm.ir/%D9%85%D9%88%D8%AB%D8%B1-%D8%A8%D9%88%D8%AF%D9%86-%D9%87%D9%88%D8%B4-%D9%88-%D8%A8%D8%A7%D8%B2%DB%8C-%DA%A9%D9%88%D8%AF%DA%A9%D8%A7%D9%86/

 

http://moshaver.kanonm.ir/%DA%A9%D9%88%D8%AF%DA%A9-%D9%84%D9%88%D8%B3/

موثر بودن هوش و بازی کودکان

موثر بودن هوش و بازی کودکان:هوش توانایی طرز بازی و نوع آن انتخاب کردن اسباب بازی و طرز استفاده از آن موثر می باشد.

طریقه رفتار کودکان باهوش و کم هوش با بازی و اسباب بازی

در اینجابه طریقه رفتار کودکان باهوش و کودکان کم هوش با بازی و اسباب بازی توضیح داده می شود.

کودکانی که با هوشمی باشند تلاش می کنند وسایل و اسباب بازی های را مورد انتخاب قرار دهند

که توانایی ابتکار را به آنها بدهد و قوای ذهنی آنها را به کار اندازد.

کودکان باهوش تر  زمان کمتری را به بازی با یکدیگر مشغول می شود ، به دلیل این که تنهایی را دوست دارند

و از آن لذت می‌برند. کودکانی که با هوش می باشد در سن‌های بالاتر به بازی‌هایی که به فعالیت‌های ذهنی و

جسمی مربوط می شوند می‌پردازند. به طور مثال جمع کردن اشیا های مورد نظر برای آن ها جذاب می باشد.

رفتار کودکان تیزهوش در بازی کردن 

کودکان تیز هوش به خاطرمهارت های بیشتر، به بازی های انفرادی بیشتر تمایل دارند

و معمولاً انرژی بدنی را مورد استفاده قرارنمی دهند. به نظر می رسد که کودکان تیز هوش و عقب مانده

به بازی های انفرادی تمایل دارند برای اینکه کودکان تیز هوش ، به خاطر مهارت های زیاد و کودکان 

کم هوش  به علت توانایی که معمولاً در جمع مورد پذیرش قرار نمی‌گیرند. اگر یک ماشین اسباب بازی

را در اختیار کودک عقب مانده بگذاریم امکان داردآن را به اطراف بکوبد  و آن پخش شود،

اما کودک تیزهوش تلاش می کنند با آن بازی های دارای مرزانجام دهد و حتی امکان دارد

به جستجوی کنجکاوانه ماشین اسباب بازی رجوع کنند و آن را باز کنند تا از محتویات درون آن اطلاعات کسب کنند.

منبع: کودک و نوجوان


مقالات مرتبط:

http://moshaver.kanonm.ir/%D9%85%D9%88%D8%AB%D8%B1-%D8%A8%D9%88%D8%AF%D9%86-%D8%A8%D8%A7%D8%B2%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%D9%85%DB%8C%D8%B2%D8%A7%D9%86-%D9%87%D9%88%D8%B4-%D9%88-%D8%B1%D8%B4%D8%AF-%DA%A9%D9%88%D8%AF%DA%A9/

http://moshaver.kanonm.ir/%D8%B9%D9%88%D8%A7%D9%85%D9%84-%D8%AA%D8%A7%D8%AB%DB%8C%D8%B1%DA%AF%D8%B0%D8%A7%D8%B1-%D8%A8%D8%B1-%D8%A8%D8%A7%D8%B2%DB%8C-%DA%A9%D9%88%D8%AF%DA%A9%D8%A7%D9%86/

عوامل تاثیرگذار بر بازی کودکان

 

عوامل تاثیرگذار بر بازی کودکان که از جمله آن می‌توان به سن کودک،  جنس و بهره هوشی

و موقعیت کودک اشاره کرد.

 

عوامل تاثیرگذار بر بازی کودکان چه می باشد؟

هر کدام از عوامل ذکر شده به تنهایی و در آخر درد ارتباط با دیگران درمجموعه یکپارچه

راه رشد درست کودک قرار گرفتند و می توان با قدرت از موثر بودن بسیار آن در رشد و

همه جانبه کودک صحبت کرد.

موثر بودن سن و نوع بازی کودکان

کودک در هر سنی بازی مخصوصی را می پسندد. به طور مثال در همان روزهای اول تولد به لگد زدن و

حرکت دادن دست ها همایون تمایل دارد. از اینکه در حنجره و دهان خود صدا بیرون بیاورد و لبها را به

حرکت درآورد از این کار لذت می‌برد. کمی که بزرگتر می شوند و دیگران با او شروع به بازی می‌کنند به

طور مثال صورت خود را با دستهای کوچک پنهان می کنند و سپس آنها را بر می دارند و به این بازی

می گویند “دالی” این روش سبب شادی و لذت کودک می‌شود.

سرمشق بازی کودکان در سالهای آغاز کودکی علامت عوض شدن رشدی آنها می باشد. کودک خردسال

به بازی انفرادی علاقه دارد که بعداً با بازی موازی دنبال می شود بدین معنی دو کودک در کنار هم هستند

نه اینکه با هم بازی کنند. آنها امکان دارد از یک وسیله استفاده کنند و نیز به طور مستقل از یکدیگر و بدون

داشتن ارتباط به بازی مشغول می شوند.

کودکان ۳ تا ۴ ساله به بازی های ارتباطی مشغول می شوند. بدین معنی که آنها با کودکان دیگر بازی

می کنند و وسایل خود را به اندازه مشخص به دیگران می دهند و با آنها مشارکت می کنند اما در عین حال

توانایی فدا کردن علاقه های خود را در گروه  و به اصطلاح تابع گروه شوند را ندارند. از ۴ تا ۶ سالگی که

کودک بیشتر و بیشتر به بازی های مشارکتی روی می‌آورد یعنی در محیط های گروهی که هدف یکسانی

دارند به بازی گروهی می‌پردازند.

تفاوت ساختاری سه بازی در جریان رشد :

1.بازی های که دارای تمرین می باشد

از آغاز تولد تا دو سالگی بازی وسیله ای برای لذت از حواس کودک می باشد به خاطر اینکه کودک لمس

کشیدن گوش دادن حرکت اعضای بدن و کیفیت متفاوت اشیا را از روشهای به کار بردن حواس خود پی

‌می برد و این امر موجب لذت می شود. کودک با استفاده از حواس خود، از الگو گرفتن هم اتر می‌رود و به

تکرار روی می‌آورد و حرکات از شکل ابتدایی به توانایی می‌رسد. این حرکاتی که دارای الگو می باشد

مقدمه ای هستند تا کودک بتوانند کارهای دشوار تری دست بزنند.

2.بازی های نمادین(2تا5 سالگی)

در این مرحله از بازی که از ۲ سالگی تا ۵ سالگی ادامه پیدا می‌کنند عنصر های جدیدی داخل بازی کودک

می شود. حقیقت ها عوض میشوند. اشیا هایی که وجود ندارند به اشیا های دیگر نمایش میدهند. از تکه

چوبی است و با گذاشتن چند بالش در کنار هم خانه یا باغچه درست می کنند. کودک در این مرحله به

تمرین تجربه های زندگی روی می آورد و آنها را به اشکال متفاوت آزمایش می‌کنند.

3.بازی های باقاعده(7تا 11سالگی)

در این مرحله آثار بازی برای تمام عمر باقی می‌ماند و همزمان با رشد کودک و گذر زمان، به طوری کاملتر

صورت می‌گیرد. قواعد بازی های باقاعده معمولاً از بزرگترها به کوچکتر ها یا نسل به نسل دیگر انتقال

می یابد. بازی های دارای قاعده رقابت موجود میباشد و هر بازی قراردادهای دارا می باشد که نمادی

می باشد و یا قراردادی که ممکن است همیشگی یا در طبقه توافق کردن موقت خودرو بازیکنان باشد.

جنسیت یکی از عوامل تاثیرگذار در بازی می باشد و از این رو می‌توان مطرح کرد که بازی پسرها با دخترها

متفاوت می باشد در

فرق بین بازی دختران و پسران بیشتر این عوامل عبارتند از:

1.بهترین و ن کودک مربوط می‌شود. برخی از دختران به طور ذاتی به بعضی از بازیهای علاقه دارند و برخی

از پسرها هم به بازی‌های دیگر.

  1. طبقه های والدین و جوامع از دختر و پسر نیز به تدریج آنها را به طرف تفاوت بین بازی های دخترانه و

پسرانه گرایش می دهد. بازی هایی که پسران انتخاب می‌کنند و آن را دوست دارند عبارتند از:

مصرف ابزارها،  تیراندازی کردن ،  بازی با بادبادک،  دوچرخه،  فوتبال و در ایران می باشد. بازی هایی که

دختران به آن علاقه مندند شامل:  عروسک بازی، پذیرایی، بافندگی ،فروشندگی و غیره.

و همینطور بازی های موجود می باشد که هر دو جنس آن را دوست دارند.

پسران بازی های همراه با فعالیت و دارای تحرک که الزام به مصرف انرژی و نیروی بدنی، مسابقه و رقابت

می باشد و نوحه های دیگر بازی ترجیح می دهند در صورتی که دختران معمولاً به بازی های ساکن تر و

احتیاط حرکت کمتر و آرامش علاقه مند هستند.

در دوره های کودکی به این بازی دختران و پسران فرق چندانی دیده نمی شود اما به محض اینکه  وارد

دبستان به شوند تفاوتهای آنها بروز می دهند و ارزش هایی که جامعه برای هر دو جنس قائل می شود خود

را در بازی ها نشان می‌دهد.  حدود ۷ یا ۸ سالگی فرقه‌ای جنسی آنها بروز می‌دهند. پسران بیشتر مایل

هستند با همدیگر بازی کنند و این امر در دختران هم دیده میشود. ای پسران در عوض بازی با دختران آنها

را اذیت می کنند و مورد تمسخر قرار میدهند. اگر پسری با جمعی از دختران بازی کنند دیگر پسران را

مسخره خواهند کرد.

منبع: کودک و نوجوان


مقالات مرتبط:

http://moshaver.kanonm.ir/لجبازی-کودکان/

 

http://moshaver.kanonm.ir/%DA%A9%D9%88%D8%AF%DA%A9-%D9%84%D9%88%D8%B3/