بایگانی دسته ی مشاوره کودک

کم آموزی در کودکان، به معنای عدم برخورداری کافی از آموزش‌های لازم در زمینه‌های مختلف، می‌تواند پیامدهای منفی بسیاری برای فرد و جامعه داشته باشد.

کم آموزی می تواند تأثیرات منفی بر زندگی کودک داشته باشد. کودکان کم آموز ممکن است در مدرسه دچار مشکل شوند، در روابط اجتماعی خود با دیگران دچار مشکل شوند و در آینده در زمینه شغلی و اجتماعی خود با مشکل مواجه شوند.

کم آموزی در کودکان

کم آموزی در کودکان به وضعیتی گفته می شود که کودک در مقایسه با همسالان خود در مهارت های تحصیلی، اجتماعی و یا رفتاری، عملکرد پایین تری دارد. این وضعیت می تواند ناشی از عوامل مختلفی از جمله مشکلات یادگیری، مشکلات عاطفی و یا مشکلات محیطی باشد.

علائم کم آموزی در کودکان می تواند متفاوت باشد و بسته به سن کودک، مهارت های تحصیلی و اجتماعی مورد انتظار و همچنین عوامل زمینه ای ایجاد کننده کم آموزی متفاوت باشد.

علل کم آموزی در کودکان

عوامل مختلفی می‌توانند در بروز کم آموزی در کودکان نقش داشته باشند. برخی از این عوامل عبارتند از:

• عوامل اقتصادی و اجتماعی: فقر، بیکاری، عدم دسترسی به امکانات آموزشی، و مشکلات خانوادگی، از جمله عوامل اقتصادی و اجتماعی هستند که می‌توانند منجر به کم آموزی در کودکان شوند.
• عوامل فردی: مشکلات جسمی و ذهنی، مانند اختلالات یادگیری، و همچنین مشکلات رفتاری و هیجانی، از جمله عوامل فردی هستند که می‌توانند باعث کم آموزی در کودکان شوند.
• عوامل آموزشی: کیفیت پایین آموزش، عدم توجه به تفاوت‌های فردی کودکان، و عدم انگیزه کافی در کودکان، از جمله عوامل آموزشی هستند که می‌توانند منجر به کم آموزی در کودکان شوند.

دقت داشته باشید که با تشخیص و درمان زودهنگام، می توان به کودکان کم آموز کمک کرد تا پیشرفت کنند و موفقیت تحصیلی و اجتماعی را کسب کنند. به منظور تشخیص دقیق و درمان تضمینی کم آموزی با  شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید و اطلاعات لازم را در این زمینه کسب کنید.

علائم کم آموزی در کودکان

کودکان کم آموز، ممکن است علائم مختلفی از خود نشان دهند. برخی از این علائم عبارتند از:

• عدم پیشرفت تحصیلی: کودکان کم آموز، در مقایسه با سایر کودکان هم سن و سال خود، پیشرفت تحصیلی کمتری دارند. (کندی در یادگیری مفاهیم جدید، مشکل در خواندن، نوشتن و ریاضی، مشکلات در درک مطلب، مشکلات در حافظه و  مشکلات در تمرکز)
• مشکلات یادگیری: کودکان کم آموز، ممکن است در یادگیری مفاهیم مختلف، مانند خواندن، نوشتن، و ریاضی، دچار مشکل باشند.
• مشکلات رفتاری: کودکان کم آموز، ممکن است رفتارهای نامناسبی مانند پرخاشگری، بی‌توجهی، و انزوا را از خود نشان دهند. (پرخاشگری، بیش فعالی، گوشه گیری و اضطراب)
• مهارت های اجتماعی: مشکل در برقراری ارتباط با دیگران، مشکل در پیروی از قوانین و مقررات، مشکل در حل تعارضات و مشکل در سازگاری با محیط های جدید

درمان کم آموزی در کودکان

برای پیشگیری و درمان کم آموزی در کودکان، باید از عواملی که باعث بروز این مشکل می‌شوند، جلوگیری کرد. برخی از راهکارهای پیشگیری و درمان کم آموزی در کودکان عبارتند از:

• ارتقای سطح اقتصادی و اجتماعی جامعه: با رفع مشکلات اقتصادی و اجتماعی، می‌توان زمینه‌های لازم را برای دسترسی همه کودکان به آموزش‌های لازم فراهم کرد.
• شناسایی و رفع مشکلات جسمی و ذهنی کودکان: با شناسایی و رفع مشکلات جسمی و ذهنی کودکان، می‌توان از بروز کم آموزی در آنها جلوگیری کرد.
• ارتقای کیفیت آموزش: با ارتقای کیفیت آموزش، می‌توان به کودکان کمک کرد تا مفاهیم مختلف را به درستی بیاموزند.
• توجه به تفاوت‌های فردی کودکان: با توجه به تفاوت‌های فردی کودکان، می‌توان آموزش را به گونه‌ای ارائه داد که متناسب با نیازهای آنها باشد.
• ایجاد انگیزه در کودکان: با ایجاد انگیزه در کودکان، می‌توان آنها را به یادگیری تشویق کرد.

برخی از روش های درمانی که می تواند برای کمک به کودکان کم آموز استفاده شود عبارتند از:

• آموزش ویژه: آموزش ویژه می تواند به کودکان کم آموز کمک کند تا مهارت های تحصیلی و اجتماعی خود را بهبود بخشند.
• درمان رفتاری: درمان رفتاری می تواند به کودکان کم آموز کمک کند تا رفتارهای نامناسب خود را کنترل کنند.
• درمان دارویی: در برخی موارد، ممکن است استفاده از دارو برای کمک به کودکان کم آموز ضروری باشد.

دقت داشته باشید که با تشخیص و درمان زودهنگام، می توان به کودکان کم آموز و دیر آموز کمک کرد تا پیشرفت کنند و موفقیت تحصیلی و اجتماعی را کسب کنند. به منظور تشخیص دقیق و درمان تضمینی کم آموزی با  شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید و اطلاعات لازم را در این زمینه کسب کنید.

علت یاد نگرفتن درس

یاد نگرفتن درس در کودکان می تواند به دلایل مختلفی رخ دهد. برخی از دلایل رایج عبارتند از:

• اختلالات یادگیری: اختلالات یادگیری شرایطی هستند که می توانند توانایی کودک را در یادگیری و پردازش اطلاعات مختل کنند. برخی از اختلالات یادگیری شایع عبارتند از اختلال خواندن، اختلال نوشتن و اختلال ریاضی.
• عوامل عاطفی: عوامل عاطفی مانند اضطراب، افسردگی و استرس می توانند بر یادگیری کودک تأثیر بگذارند. کودکانی که با مشکلات عاطفی دست و پنجه نرم می کنند ممکن است در تمرکز، توجه و پردازش اطلاعات مشکل داشته باشند.
• عوامل محیطی: عوامل محیطی مانند فقر، سوء استفاده و بی سرپرستی می توانند بر یادگیری کودک تأثیر بگذارند. کودکانی که در محیط های نامساعد زندگی می کنند ممکن است فرصت های کمتری برای یادگیری داشته باشند و ممکن است از حمایت کافی برخوردار نباشند.
• عوامل پزشکی: برخی از شرایط پزشکی مانند اختلالات شنوایی، بینایی و یا مشکلات سلامت روان می توانند بر یادگیری کودک تأثیر بگذارند. کودکانی که با مشکلات پزشکی دست و پنجه نرم می کنند ممکن است در مدرسه دچار مشکل شوند و ممکن است نیاز به حمایت اضافی داشته باشند.

پیشنهاد مشاور: درمان کودکان دیرآموز | تمام نکات روانشناسی

علائم یاد نگرفتن درس در کودکان

علائم یاد نگرفتن درس در کودکان دیر آموز ابتدایی می تواند متفاوت باشد و بسته به سن کودک، علت یاد نگرفتن درس و شدت مشکل متفاوت باشد. برخی از علائم شایع یاد نگرفتن درس در کودکان عبارتند از:

• کندی در یادگیری مفاهیم جدید
• مشکلی در خواندن، نوشتن و ریاضی
• مشکلات در درک مطلب
• مشکلات در حافظه
• مشکلات در تمرکز
• رفتارهای نامناسب در کلاس
• عدم علاقه به مدرسه

در اینجا چند نکته برای کمک به کودکان در یادگیری بهتر آورده شده است:

• با کودک خود در مورد مدرسه صحبت کنید. از او بپرسید که در چه زمینه هایی مشکل دارد و چه چیزی را می تواند برای کمک به او انجام دهید.
• با معلم کودک خود در ارتباط باشید. معلم کودک شما می تواند به شما کمک کند تا درک کنید که کودک شما در چه زمینه هایی مشکل دارد و چه کاری می توانید برای کمک به او انجام دهید.
• به کودک خود کمک کنید تا مهارت های مطالعه خود را بهبود بخشد. مهارت های مطالعه مانند سازماندهی، یادداشت برداری و مدیریت زمان می تواند به کودکان کمک کند تا در مدرسه موفق شوند.
• به کودک خود کمک کنید تا از مدرسه لذت ببرد. اگر کودک شما از مدرسه لذت می برد، احتمال بیشتری دارد که مشتاق یادگیری باشد.

کم آموزی در کودکان قابل درمان است؟

بله کم آموزی و دیر آموزی قابل درمان است. کم آموزی یک اختلال یادگیری است که باعث می‌شود کودک در یادگیری مهارت‌های تحصیلی، مانند خواندن، نوشتن و ریاضی، مشکل داشته باشد. این اختلال می‌تواند به دلایل مختلفی، مانند مشکلات ژنتیکی، آسیب‌های مغزی یا مشکلات محیطی، ایجاد شود.

درمان کم آموزی در کودکان معمولاً شامل ترکیبی از روش‌های زیر است:

• آموزش خصوصی: این روش شامل آموزش فردی کودک توسط یک متخصص آموزش ویژه است. متخصص آموزش ویژه می‌تواند با شناسایی نقاط ضعف کودک و ارائه روش‌های آموزشی مناسب، به او کمک کند تا مهارت‌های تحصیلی خود را بهبود بخشد.
• مداخلات گروهی: این روش شامل شرکت کودک در کلاس‌های آموزشی گروهی است که توسط یک متخصص آموزش ویژه برگزار می‌شود. این کلاس‌ها می‌توانند به کودک کمک کنند تا مهارت‌های اجتماعی و ارتباطی خود را بهبود بخشد و با سایر کودکان دارای کم آموزی ارتباط برقرار کند.
• دارو درمانی: در برخی موارد، پزشک ممکن است داروهایی را برای کمک به بهبود عملکرد شناختی کودک تجویز کند.

مداخله زودهنگام در درمان کم آموزی بسیار مهم است. کودکانی که زودتر درمان می‌شوند، شانس بیشتری برای موفقیت در مدرسه و زندگی دارند.

تفاوت کم آموزی و دیر آموزی

کم آموزی و دیر آموزی دو اختلال یادگیری هستند که در ظاهر شبیه به هم هستند، اما تفاوت‌های مهمی بین آنها وجود دارد.

• کم آموزی به معنای عدم توانایی یادگیری است. کودکان کم آموز دارای بهره هوشی پایینی هستند و در تمام زمینه‌های یادگیری، از جمله خواندن، نوشتن، حساب کردن، مهارت‌های اجتماعی و مهارت‌های زندگی روزمره، با مشکلات جدی مواجه هستند.
• دیر آموزی به معنای کند بودن در یادگیری است. کودکان دیر آموز دارای بهره هوشی طبیعی هستند، اما در برخی زمینه‌های یادگیری، مانند خواندن، نوشتن، حساب کردن یا مهارت‌های زبانی، با مشکلاتی مواجه هستند. این مشکلات معمولاً در سنین مدرسه شروع می‌شوند و با گذشت زمان برطرف نمی‌شوند.

تفاوت‌های کلیدی بین کم آموزی و دیر آموزی عبارتند از:

1. سطح هوش: کودکان کم آموز دارای بهره هوشی پایینی هستند، در حالی که کودکان دیر آموز دارای بهره هوشی طبیعی هستند.
2. دامنه مشکلات: کودکان کم آموز در تمام زمینه‌های یادگیری با مشکلات جدی مواجه هستند، در حالی که کودکان دیر آموز ممکن است تنها در یک یا چند زمینه خاص با مشکلات یادگیری مواجه باشند.
3. شدت مشکلات: مشکلات یادگیری کودکان کم آموز معمولاً شدیدتر از کودکان دیر آموز است.
4. پیشرفت در یادگیری: کودکان کم آموز به طور کلی در یادگیری پیشرفت نمی‌کنند، در حالی که کودکان دیر آموز با کمک و آموزش مناسب می‌توانند در یادگیری پیشرفت کنند.

توجه داشته باشید که دیر آموزی و کم آموزی هر دو قابل درمان هستند، برای تشخیص دقیق و درمان قطعی این اختلال نیاز به نظر روانشناس متخصص کودک است. به این منظور با مرکز تخصصی کودک ستاره ایرانیان با  شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید و اطلاعات لازم را در این زمینه کسب کنید.

منبع: کم آموزی در کودکان ✔️ درمان تضمینی

استعداد یابی کودکان کودکان موجوداتی کنجکاو و خلاق هستند. آنها دنیای اطراف خود را با چشمانی باز و ذهنی آماده برای یادگیری و تجربه می نگرند. این ویژگی ها فرصتی طلایی برای والدین فراهم می کند تا استعداد و خلاقیت فرزندان خود را کشف کنند و زمینه را برای شکوفایی آنها فراهم کنند.

استعداد یابی کودکان

متسفانه در گذشته تنها شاخصه های ابتدایی همچون IQ (هوش عمومی) بررسی می شد و کودکانی که در زمینه های هنری، درک مطلب و غیره استعدادهای نهفته داشتند نادیده گرفته می شدند. اما امروزه در مرکز مشاوره تخصصی استعدادیابی کودک (مرکز مشاوره ستاره ایرانیان) با استفاده از جدیدترین روش های علمی دنیا به بررسی ابعاد استعدادی کودکان در زمینه های زیر پرداخته می شود:

1. استعدادهای ذهنی
2. استعدادهای روانی
3. هوش هیجانی
4. هوش عمومی
5. ظرفیت های مغزی
6. خلاقیت 
7. ساختارهای مغزی 
8. و غیره

پکیج استعدادیابی کودک ستاره ایرانیان جامع ترین و دقیق ترین پکیج در ایران است که در سطح بین المللی هم اعتبار بالایی دارد. به منظور اطلاع از شرایط پکیج استعداد یابی می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

اهمیت کشف استعداد و خلاقیت کودک

استعداد و خلاقیت دو ویژگی مهم در رشد و موفقیت کودکان هستند. استعداد به توانایی یادگیری و انجام یک کار با سرعت و دقت بیشتر از سایرین اشاره دارد. خلاقیت نیز توانایی تولید ایده‌های جدید و نوآورانه است.

استعداد یابی کودکان در سنین پایین بسیار مهم است، زیرا در این سنین مغز کودکان در حال رشد و تکامل است و استعدادهای آنها به راحتی شکوفا می‌شوند. اگر والدین و مربیان بتوانند استعدادهای کودکان را در این سنین شناسایی و پرورش دهند، می‌توانند به آنها کمک کنند تا در آینده به موفقیت‌های بزرگی دست یابند. این امر می تواند به کودک در موارد زیر کمک کند:

• احساس رضایت و خوشبختی: کودکانی که استعداد و خلاقیت خود را کشف می کنند، احساس رضایت و خوشبختی بیشتری دارند. آنها می توانند از انجام فعالیت هایی که از آنها لذت می برند، لذت ببرند و احساس موفقیت کنند.
• رشد و پیشرفت: استعداد و خلاقیت می تواند به کودکان کمک کند تا در زمینه های مختلف زندگی خود رشد و پیشرفت کنند. کودکان خلاق معمولاً یادگیرندگان بهتری هستند و می توانند مسائل را به روش های جدید و نوآورانه حل کنند.
• موفقیت در آینده: استعداد و خلاقیت می تواند به کودکان کمک کند تا در آینده موفق شوند. کودکانی که استعداد و خلاقیت خود را پرورش می دهند، می توانند در زمینه های شغلی و تحصیلی خود به موفقیت دست یابند.
• توسعه مهارت‌های اجتماعی و ارتباطی: فعالیت در زمینه‌های مختلف می‌تواند به کودکان کمک کند تا مهارت‌های اجتماعی و ارتباطی خود را توسعه دهند. این امر می‌تواند به آنها کمک کند تا در آینده در تعامل با دیگران موفق‌تر باشند.

پیشنهاد مشاور: کودک با استعداد کیست؟

راهکارهای کشف استعداد و خلاقیت کودک

برای کشف استعداد و خلاقیت کودک، والدین می توانند از روش های زیر استفاده کنند:

• فرصت های مختلف را در اختیار کودک قرار دهید: به کودک اجازه دهید تا در فعالیت های مختلف شرکت کند و چیزهای جدید را تجربه کند. این کار به او کمک می کند تا استعدادها و علایق خود را کشف کند.
• به علایق کودک توجه کنید: به علایق کودک خود توجه کنید و از او بپرسید که چه فعالیت هایی را دوست دارد. این کار به شما کمک می کند تا استعدادهای نهفته او را شناسایی کنید.
• از کودک حمایت کنید: از کودک خود حمایت کنید و به او کمک کنید تا استعدادهای خود را پرورش دهد. این کار به او اعتماد به نفس می دهد و انگیزه او را برای ادامه تلاش افزایش می دهد.
• پرورش هویت: تشویق و ستایش یک راه طولانی برای بسط و توسعه ی استعدادهای کشف شده ی فرزند شما خواهد بود. بگذارید کودک شما بداند که شما به توانایی های او افتخار می کنید و علاقه ی خود را به موضوعات مورد علاقه ی او، خواه خود شما به این موضوعات علاقه داشته باشید یا نه؛ نشان دهید.

برخی از فعالیت هایی که می توانند به کشف استعداد و خلاقیت کودک کمک کنند عبارتند از:

• بازی های آزاد: بازی های آزاد مانند بازی با اسباب بازی ها، ساخت کاردستی و نقاشی کردن می توانند به کودکان کمک کنند تا خلاقیت خود را بروز دهند.
• فعالیت های هنری و موسیقی: فعالیت های هنری مانند نقاشی، موسیقی، رقص و نمایش می توانند به کودکان کمک کنند تا استعدادهای هنری خود را کشف کنند.
• فعالیت های علمی و ریاضی: فعالیت های علمی و ریاضی مانند حل معما، انجام آزمایشات و ساخت سازه ها می توانند به کودکان کمک کنند تا استعدادهای علمی و ریاضی خود را کشف کنند.
• فعالیت های ورزشی: فعالیت های ورزشی مانند دویدن، پرش، شنا و رقص می توانند به کودکان کمک کنند تا استعدادهای ورزشی خود را کشف کنند.
• همیشه در حال نظارت و جستجو باشید:  کودکان ممکن است معمولا استعدادهای خود را تشخیص ندهند، با این حال به صورت غریزی این استعدادها را دنبال می کنند، به عنوان مثال، چنانچه کودک شما علاقه ی خاصی به جعبه نقاشی دارد، این می تواند یک نشانه از این مطلب باشد که او یک هنرمند است- او ممکن است که هنوز کار زیادی با قلم موی خود انجام ندهد- اما صبر و شکیبایی شما با تکامل استعداد او ارزش پیدا خواهد کرد.
• برای کودک خود فرصت ها را فراهم کنید: اگر هیچ فرصتی برای یک توانایی برای تغذیه آن وجود نداشته باشد، ممکن است این توانایی در کل سال های شکل گیری کودک سرکوب شود. به عنوان مثال، اگر کودک یک استعداد برای نواختن طبل و دنبک دارد، ممکن است تا زمانی که بر روی طبل ضربه نزند، این استعداد در او شکوفا نشود. مهم است که طیف وسیعی از فرصت ها را برای کودک خود فراهم کنید بطوری که هر استعداد پنهانی بتواند بروز یافته و شکوفا شود.

پکیج استعدادیابی کودک ستاره ایرانیان جامع ترین و دقیق ترین پکیج در ایران است که در سطح بین المللی هم اعتبار بالایی دارد. به منظور اطلاع از شرایط پکیج استعداد یابی می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

استعداد یابی کودکان از چه سنی

بهترین سن استعدادیابی کودکان ۳ تا ۶ سالگی است. در این سنین، کودکان در حال رشد و یادگیری هستند و توانایی‌های بالقوه خود را به نمایش می‌گذارند. همچنین، مغز کودکان در این سنین انعطاف‌پذیرتر است و استعدادها را به راحتی می‌پذیرد.

البته استعدادیابی کودکان را می‌توان از سنین پایین‌تر نیز انجام داد. برخی از متخصصان معتقدند که استعدادیابی کودکان از سنین ۲ تا ۳ سالگی نیز امکان‌پذیر است. اما در این سنین، تشخیص استعدادها دشوارتر است و ممکن است نتایج دقیقی حاصل نشود.

ه طور کلی، هر چه سن کودکان برای استعدادیابی پایین‌تر باشد، نتایج دقیق‌تر خواهد بود. بنابراین، والدین و مربیان باید از سنین پایین به کودکان توجه کنند و استعدادهای آنها را شناسایی کنند.

برای استعدادیابی کودکان، می‌توان از روش‌های مختلفی استفاده کرد. برخی از این روش‌ها عبارتند از:

• آزمون‌های استعدادیابی: این آزمون‌ها توسط متخصصان طراحی شده‌اند و توانایی‌های مختلف کودکان را در زمینه‌های مختلف مانند هوش، استعدادهای تحصیلی، استعدادهای هنری، استعدادهای ورزشی و … ارزیابی می‌کنند.
• مشاهده رفتار کودکان: والدین و مربیان می‌توانند با مشاهده رفتار کودکان، استعدادهای آنها را شناسایی کنند. برای مثال، اگر کودکی به موسیقی علاقه زیادی دارد و در آن استعداد دارد، ممکن است در آینده یک نوازنده یا خواننده موفق شود.
• مشاوره با متخصصان: والدین می‌توانند با مراجعه به متخصصان در زمینه استعدادیابی، از آنها کمک بگیرند. متخصصان با بررسی رفتار کودکان و انجام آزمون‌های مختلف، می‌توانند استعدادهای آنها را به طور دقیق‌تر شناسایی کنند.

پکیج استعدادیابی کودک ستاره ایرانیان جامع ترین و دقیق ترین پکیج است که در هر سنی می توانید از آن استفاده کنید، مشاوران با تجربه ما با توجه به نیاز شما کمک می کنند تا تست مناسب خود را انتخاب کنید.

مراکز استعدادیابی کودکان در تهران

انتخاب برترین مرکز استعدادیابی کودکان، به عوامل مختلفی بستگی دارد. برخی از این عوامل عبارتند از:

• روش‌های استعدادیابی: مرکز استعدادیابی باید از روش‌های معتبر و علمی برای استعدادیابی کودکان استفاده کند. مرکز تخصصی ستاره برترین
  تست استعداد یابی، دستگاه ها و مشاوران را برای استعدادیابی کودک شما فراهم کرده و به کودک شما کمک می کند تا مسیر خود را در زندگی پیدا کند.
• تجربه و دانش متخصصان: متخصصان مرکز استعدادیابی باید تجربه و دانش کافی در زمینه استعدادیابی کودکان داشته باشند. مرکز مشاوره ستاره ایرانیان با کادری متخصص، با تجربه و کمک اساتید دانشگاه آینده ای درخشان را برای کودک شما رقم می زنند.
• خدمات پس از استعدادیابی: مرکز استعدادیابی باید خدمات پس از استعدادیابی را به کودکان و والدین آنها ارائه دهد. مرکز مشاوره ستاره ایرانیان با بهبود مهارت های ریاضی، کلامی، رفع عدم توجه و تمرکز با به روز ترین تکنیک ها و دستگاه های علمی به فرزند شما کمک می کند تا موفقیت خود را در آینده تضمین کند.

پیشنهاد مشاور: تشخیص تیزهوشی (استعداد) کودک

موسسه خلاقیت و استعدادیابی

مرکز مشاوره ستاره ایرانیان یکی از مراکز تخصصی استعدادیابی کودکان در ایران است که از روش‌های علمی و نوین برای استعدادیابی کودکان استفاده می‌کند. این مرکز از متخصصان باتجربه و دانش کافی در زمینه استعدادیابی کودکان بهره می‌برد. همچنین، این مرکز خدمات پس از استعدادیابی را به کودکان و والدین آنها ارائه می‌دهد.

با توجه به عوامل گفته شده، می‌توان گفت که مرکز مشاوره ستاره ایرانیان یکی از مراکز معتبر و باسابقه در زمینه استعدادیابی کودکان است که می‌تواند گزینه مناسبی برای والدینی باشد که به دنبال شناسایی استعدادهای کودکان خود هستند.

چگونه استعداد خود را کشف کنیم

پکیج استعدادیابی کودک ستاره ایرانیان جامع ترین و دقیق ترین پکیج است که در هر سنی می توانید از آن استفاده کنید، مشاوران با تجربه ما با توجه به نیاز شما کمک می کنند تا تست مناسب خود را انتخاب کنید. به منظور اطلاع از شرایط پکیج استعداد یابی می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

سوگ در کودکان یک فرآیند طبیعی است که می تواند به روش های مختلفی بروز کند. مهم است که والدین و مراقبان بتوانند علائم سوگ در کودکان را تشخیص دهند و به آنها کمک کنند تا این فرآیند را به سلامت طی کنند.

همیشه مرگ در جامعه به عنوان یک موضوع  ناخوشایند برای بحث و گفت و گو بوده است. وقتی صحبت از مرگ و یا مردن پیش می آید، بیشتر بزرگ تر ها از آن طفره می روند و با گفتن این که؛ بحث درباره ی این مسئله با افراد جوان تر، صلاحیت ندارد، با یک معذرت خواهی خود را از آن جو کنار می کشند. به نظر می آید که صحبت در مورد مرگ، ناراحتی، استرس، پریشانی و رفتاری بازدارنده را در افراد بزرگتر برمی انگیزد.

به تازگی شاهد هستیم که همه ی افراد این موضوع را قبول دارند که ؛ بحث کردن درباره ی مرگ به افراد کمک می کند که آن را به عنوان بخشی از زندگی بپذیرند و تلاش کنند بر احساس هایی که در اثر تصور مرگ  در آن ها رسوخ می کند، مقابله کنند. 
برای مطالعه بیشتر: سوگ و کودکان

علائم سوگ در کودکان

علائم سوگ در کودکان می تواند متفاوت باشد و بسته به سن، شخصیت و شرایط کودک متفاوت است. برخی از علائم رایج سوگ در کودکان عبارتند از:

• گریه و زاری
• عصبانیت و پرخاشگری
• افسردگی و انزوا
• مشکلات خواب و اشتها
• مشکلات تحصیلی
• رفتارهای نامناسب

اگر کودک شما علائم سوگ شدید یا طولانی مدت را نشان می دهد، مهم است که از یک متخصص کمک بگیرید. یک متخصص می تواند به شما کمک کند تا علائم سوگ کودک خود را درک کنید و راهکارهایی برای کمک به کودک خود ارائه دهد.

به این منظور می توانید با مرکز تخصصی کودک ستاره ایرانیان شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

عوامل سوگ و عزاداری در کودکان

کودکان در زندگی روزمره ی خود درجات متفاوتی از سوگ را تجربه می کنند . تنها سوگ یکی از اعضای خانواده یا اقوام نزدیک نیست که باعث می شود که کودکان با رویداد مرگ مواجه شوند . در صورتی که اتفاق های بی شمار دیگری نیز وجود دارند که با اینکه کوچک و بی اهمیت به نظر می رسند، ولی برای کودکان مهم و قابل توجه می باشند . به آن دلیل که امکان دارد، کودکان توانمندی کافی در بیان کردن هیجانات درونی خود را نداشته باشند ، چنین امری ؛ درک یک کودک عزادار و کمک به او از طریق بزرگسالان با مشکل مواجه می کند .

تعدادی از رویدادهایی که کودکان را با واکنش سوگ مواجه می کند ، عباررتند از ؛

• مرگ والدین و اقوام
• مرگ حیوانات خانگی
• طلاق والدین
• نبود یک یا هر دو والد به دلایلی غیر از طلاق
• نقل مکان و مهاجرت
• آزار جنسی
• از دست دادن وسایل شخصی و اسباب بازی ها
• از دست دادن یا نداشتن توانایی و مهارتی خاص
• حوادث و بلایای طبیعی مثل سیل ، زلزله و از دست دادن خانه و مدرسه بر اثر آن
• مجروح شدن والدین و بستری شدن طولانی مدت آن ها در بیمارستان

مراحل درمان سوگ 

• شوک و انکار ( احساس کرختی ، بهت و گیجی ، ناباوری )
• خشم ، اعتراض ، احساس آشفتگی ، دل خوری
• نا امیدی و در هم ریختگی ( بی قراری ، گریه ، احساس گناه ، احساس تنهایی )
• بهبودی و سازمان یابی مجدد

درمان سوگ حل نشده

درمان سوگ حل نشده کودکان می تواند به آنها کمک کند تا احساسات خود را پردازش کنند و به زندگی عادی خود بازگردند. درمان ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• مشاوره فردی یا خانوادگی: یک درمانگر می تواند به کودک کمک کند تا در مورد احساسات خود صحبت کند و راه های سالمی برای بیان آنها پیدا کند.
• گروه های حمایتی: گروه های حمایتی می تواند به کودکان کمک کند تا با افرادی که تجربه های مشابهی دارند ارتباط برقرار کنند و احساس تنهایی نکنند.
• درمان بازی: درمان بازی می تواند به کودکان کمک کند تا احساسات خود را به صورت نمادین بیان کنند.

توضیح مرگ برای کودکان

اولین قدم این است که خودتان آماده باشید. مرگ یک موضوع احساسی است، بنابراین مهم است که قبل از صحبت با کودک خود، احساسات خود را پردازش کنید. اگر خودتان هنوز با مرگ کنار نیامده‌اید، ممکن است نتوانید به کودک خود کمک کنید.

وقتی احساس آمادگی کردید، با کودک خود در یک مکان آرام و خصوصی صحبت کنید. به او بگویید که قرار است در مورد چیزی صحبت کنید که ممکن است برایش سخت باشد.

1. از زبان ساده استفاده کنید: از زبانی ساده و قابل فهم برای کودک خود استفاده کنید. از اصطلاحات پیچیده یا استعاره‌ای استفاده نکنید.
2. توضیحی متناسب با سن کودک ارائه دهید: کودکان در سنین مختلف، درک متفاوتی از مرگ دارند. کودکان خردسال ممکن است فکر کنند که مرگ یک خواب طولانی است. کودکان بزرگ‌تر ممکن است بفهمند که مرگ پایان زندگی است، اما ممکن است هنوز درک کاملی از آن نداشته باشند.
3. به سوالات کودک پاسخ دهید: به سوالات کودک خود صریح و صادقانه پاسخ دهید. اگر نمی‌دانید پاسخ یک سوال را چه بگویید، به کودک خود بگویید که نمی‌دانید، اما قول دهید که بعداً به او پاسخ دهید.
4. به کودک خود اطمینان دهید که او تنها نیست: به کودک خود اطمینان دهید که او تنها نیست و دیگران هم عزیزان خود را از دست داده‌اند. به او بگویید که شما همیشه در کنار او هستید و به او کمک می‌کنید تا با مرگ کنار بیاید.
5. درک کنید که ممکن است کودک شما واکنش‌های مختلفی نشان دهد: کودکان ممکن است به مرگ به روش‌های مختلفی واکنش نشان دهند. برخی از کودکان ممکن است آرام باشند، در حالی که برخی دیگر ممکن است گریه کنند، عصبانی شوند یا رفتارهای غیرمنتظره‌ای از خود نشان دهند. این واکنش‌ها طبیعی هستند و به این معنا نیست که کودک شما مشکلی دارد.
6. به کودک خود زمان بدهید:  درک مرگ و کنار آمدن با آن زمان می‌برد. به کودک خود زمان بدهید تا احساسات خود را پردازش کند.
7. به کودک خود کمک کنید تا در مراسم یادبود یا خاکسپاری شرکت کند: اگر کودک شما مایل است، به او اجازه دهید در مراسم یادبود یا خاکسپاری شرکت کند. این کار می‌تواند به او کمک کند تا مرگ عزیزش را درک کند.
8. اگر کودک شما به کمک بیشتری نیاز دارد: اگر کودک شما به کمک بیشتری برای کنار آمدن با مرگ نیاز دارد، از یک متخصص کمک بگیرید. یک متخصص می‌تواند به کودک شما کمک کند تا احساسات خود را پردازش کند و با مرگ عزیزش کنار بیاید. به این منظور می توانید با مرکز تخصصی کودک ستاره ایرانیان شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

برخورد با سوگ کودک

نکته هایی که پدر و مادر در برخورد با واکنش سوگ کودکانشان باید عمل کنند ؛

• با کودک خود در مورد مرگ عزیز صحبت کنید. به کودک خود بگویید که چه اتفاقی افتاده است و آنچه را که احساس می کند، بپذیرید.
• به کودک خود فرصت دهید تا احساسات خود را بیان کند. به کودک خود اجازه دهید تا گریه کند، عصبانی شود، یا هر احساس دیگری که دارد را بیان کند.
• به کودک خود حمایت و عشق خود را نشان دهید. به کودک خود بگویید که او را دوست دارید و همیشه در کنار او هستید.
• به کودک خود کمک کنید تا به یاد عزیز خود بماند. می توانید با صحبت در مورد عزیز، عکس ها و فیلم ها را به اشتراک گذاشتن، یا انجام فعالیت هایی که کودک با عزیز خود انجام می داد، به کودک خود کمک کنید تا به یاد عزیز خود بماند.
• همان گونه که فرزندان شما دوره های رشد و بلوغ را طی می کنند ، به تناسب افزایش سن ، سوال هایی که پاسخ های پیچیده تری دارند را مطرح می کنند.
• مناسب ترین راه برای آموزش بهداشت روحی در مقابله با مرگ عزیزان ، زمانی می باشد که رویدادی اتفاقی در ارتباط با مرگ یک موجود رخ می دهد. خواه این موجود زنده، حشره ای مانند مگس یا مورچه باش ، یا یک پرنده یا حیوانی دیگر باشد. همین اتفاق باعث می شود که فرزند شما، مردن موجود زنده را از نزدیک ببیند، تا وقتی که در زندگی خود با مرگ انسان ها، به خصوص مرگ عزیزان خود مواجه شد، آمادگی روحی و احساسی و عاطفی لازم را برای قبول داشتن این رویداد داشته باشد.
• در این هنگام بهتر این است که بزرگتر ها، توجه کودک  را به خاطرات و وقایعی که از مردن حشرات و حیوان و پرندگان داشته است جلب کنند.

اثر سوگ در کودکان چیست

سوگ در کودکان می تواند تأثیرات عمیقی بر آنها داشته باشد، هم از نظر عاطفی، هم فکری، هم جسمی و هم اجتماعی.

• از نظر عاطفی، کودکان ممکن است احساس غم، اندوه، خشم، گناه، ترس یا ناامیدی کنند. آنها ممکن است گریه کنند، عصبانی شوند، یا منزوی شوند. آنها ممکن است در خواب یا تمرکز مشکل داشته باشند.
• از نظر فکری، کودکان ممکن است در درک مفهوم مرگ مشکل داشته باشند. آنها ممکن است فکر کنند که فرد فوت شده هنوز زنده است یا اینکه او را دوباره خواهند دید. آنها ممکن است سؤالات زیادی در مورد مرگ داشته باشند.
• از نظر جسمی، کودکان ممکن است در اشتها، خواب، یا انرژی خود تغییر داشته باشند. آنها ممکن است دچار مشکلات گوارشی یا سردرد شوند.
• از نظر اجتماعی، کودکان ممکن است از دوستان یا خانواده خود فاصله بگیرند. آنها ممکن است در مدرسه یا فعالیت های دیگر مشکل داشته باشند.

واکنش های کودکان به سوگ بسته به سن آنها متفاوت است. کودکان نوپا ممکن است گیج و سردرگم باشند. آنها ممکن است از دست دادن فرد عزیز خود را درک نکنند. کودکان پیش دبستانی ممکن است رفتارهای پس رونده مانند خیس کردن رختخواب یا مکیدن شست را نشان دهند. کودکان مدرسه ای ممکن است احساس غم، اندوه یا خشم کنند. نوجوانان ممکن است احساس گناه یا خشم شدید داشته باشند.

پیشنهاد مشاور: برخورد مناسب با سوگ در کودکان هنگام بلایا

همدردی و همراهی در احساسات کودکان

همانطور که ما بزرگسالان موقع اتفاق افتادن یک واقعه ی مصیبت بار به کسی نیاز داریم که با او همدردی کنیم و غم خود را به او بگوییم . کودکان نیز وقتی که استرس دارند ، تمایلی به بیان احساسات خود به دیگران ندارند. والدین بهتر است که شرایط و موقعیت هایی را فراهم کنند که کودکان بتوانند استرس ها، ناراحتی ها و درد و دل های خود را به آسانی بیرون بریزند.

به همین دلیل، نقش پدر و مادر در تلطیف و تعدیل احساسات کودک، بسیار حساس است . والدین نباید کودک را هنگام غم و اندوهشان تشویق و تثبیت کنند و همین طور نباید به احساست واقعی آن ها بی توجه باشند یا آن ها را مورد تمسخر گیرند ، بلکه باید نسبت شایسته ای بین هم دلی و هم حسی و خارج کردن کودک از این فضای اندوهگین برقرار سازند.

در این قسمت فهرستی از توصیه هایی که از روش های علمی کسب شده اند، به والدینی که کودکانشان با استرس فقدان مواجه شده اند بیان می شود . با استفاده و به کار گیری این توصیه ها ، می توان گام هایی در تأمین بهداشت روانی این گونه کودکان برداشت.

باید ها ( اقدامات تجویزی)

• باید به کودکان با مشاهده ی روز مره ی آن ها با مردن گیاهان و حیوانات و … با توجه به قابلیت درک و فهمشان کمک کرد که به تدریج با مفاهیمی چون مرگ و مردن آشنا شوند .
• هنگام مرگ ، باید بزرگسالان، کودکان را تشویق کنند که بتوانند احساس خود را نسبت به مرگ بیان کنند و بگویند چه فکری می کنند و چه می دانند .
• هنگام برخورد با مرگ عزیزان ، باید به پرسش های کودکان مطابق با قدرت درک و فهمشان و به صورت واقع بینانه و توأم با آرامش و صادقانه و بدون احساسات افراطی پاسخ داد .
• باید کودکان را از این جهت که مرگ ؛ تنبیهی در مقابل رفتار غلط آن ها نیست و رنج و مرگ را نباید با مجازات یا گناه و تنبیه الهی مرتبط ساخت ، اطمینان خاطر داد .
• باید به کودکان اجازه دهید، احساسات خود را در مورد مرگ عزیزانشان به صورت آزادانه بیان کنند.
• اگر کسی که فوت شده است را کودک بسیار دوست می داشته ، باید تلاش کرد که شرایط زیستی و محیطی سابق برای کودک مهیا شود، زیرا کودکان برای کنار آمدن با اتفاق های تنش زا به ثبات نیاز دارند .
• توجیه و تفسیر مرگ عزیزان باید با سن، جنس، فرهنگ ، اعتقادات و تفاوت های فردی کودکان متناسب باشد .
• باید در غم و اندوه خانواده ، کودکان را سهیم ساخت و صادقانه احساس غم و اندوه خود را به آن ها گفت .
• باید به کودکان اجازه داد که غم و ناراحتی خود را به هر روشی که می خواهند مانند ؛ گریه، بازی، خشم، احساس گناه، ناامیدی، ابراز محبت و … بیرون بریزند. زیرا کودکانی که مدام « فقدان » را انکار می کنند و در نشان دادن علائم و تخلیه ی احساسات خود تلاشی ندارند ، امکان دارد که این فرایند را به تأخیر بیندازند که این مقاومت خود نیز آسیب زننده می باشد .
• کودکان، مرحله های تحولی سوگواری و انبوه ( شوک ، خشم ، پر حرفی ، افسردگی و پذیرش ) را باید به سرعت و با روشی خاص طی کنند ( از طریق تخیل ، بازی ، تصورات جایگزینی ، رویاهای ساختگی ) .
• در مواقع بحرانی مرگ و سوگواری ، باید انعطاف بیشتری نسب به خواسته های کودکان نشان داد.
• کودک باید در گفتن تخیلات درونی خود، ترس هایش و احساسات خود آزاد باشد و از هر فرصتی بتواند برای درد و دل کردن و یاد آوری شخص فوت شده استفاده کند.

کودک لجباز، لجبازی یکی از رفتارهای شایع در کودکان است که اغلب والدین را به چالش می‌کشد. کودکان لجباز اغلب با خواسته‌های والدین مخالفت می‌کنند و به حرف آنها گوش نمی‌دهند. این رفتار می‌تواند در موقعیت‌های مختلف مانند غذا خوردن، لباس پوشیدن، خوابیدن، انجام تکالیف مدرسه و… مشاهده شود.

آن ها ممکن است بر سر غذا خوردن، خوابیدن، بازی کردن و هر چیز ریز و درشتی لجباز شوند و شما را به ستوه آورند.

سوال اصلی آن است که چگونه می توان لجبازی کودکان را کاهش داد؟ آیا لجبازی ویژگی همه ی کودکان در این دوره ی سنی است و یا عده ای از آن ها؟ چرا برخی ازکودکان لجبازند و برخی نیستند؟

روانشناس کودک لجباز

لجبازی در کودکان یکی از رفتارهای طبیعی در دوران رشد است. کودکان در این سنین هنوز در حال یادگیری مهارت‌های کنترل رفتار خود هستند و ممکن است در برخی مواقع، به دلیل عدم توانایی در بیان احساسات خود یا رسیدن به خواسته‌هایشان، لجبازی کنند.

با این حال، اگر لجبازی کودک بیش از حد باشد و در زندگی روزمره او اختلال ایجاد کند، ممکن است نشانه‌ای از یک مشکل جدی‌تر باشد. در این صورت، مراجعه به روانشناس کودک می‌تواند کمک‌کننده باشد.

روانشناس کودک می‌تواند با بررسی علل لجبازی کودک، راهکارهای مناسبی برای کاهش و کنترل این رفتار ارائه دهد. برخی از روش‌هایی که روانشناس کودک ممکن است برای درمان لجبازی کودک استفاده کند عبارتند از:

• آموزش مهارت‌های حل مسئله و بیان احساسات
• کمک به کودک برای درک عواقب رفتار خود
• تغییر الگوهای رفتاری والدین

در برخی موارد، ممکن است روانشناس کودک دارو درمانی را نیز برای درمان کودک لجباز توصیه کند. به این منظور می توانید با مرکز تخصصی کودک ستاره ایرانیان شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

پیشنهاد مشاور: نوجوان لجباز

با کودک لجباز چگونه برخورد کنم؟

با ادامه ی مطلب همراه باشید تا شما را با مهم ترین دانستنی های کنترل لجبازی کودکان بیشتر آشنا کنیم.

1. به فرزندتان گیر ندهید. گیردادن بی اندازه به کودکان می تواند یکی از مهم ترین دلایل تداوم لجبازی در آن ها باشد. فرقی نمی کند که شما بزرگسال هستید یاکودک. سعی در کنترل کردن و اعمال زور و اجبار، همواره باعث لجبازی خواهدشد.
2. قوانین را مشخص کنید. ممکن است برای تان این سال ایجاد شود که اگر دستور ندهم پس چه؟ چگونه می توان بدون مشخص کردن باید و نباید ها، رفتار کودک را کنترل کرد؟ همه ی آنچه لازم است بدانید ان است که بجای گیر دادن، قوانین را مشخص کنید. به عنوان مثال ” اول باید اسباب بازی ها جمع شده باشند تا بعد از آن بتوانیم به پارک بریم. این یه قانونه”. در چنین شرایطی فرزندتان خواهد آموخت که رعایت قوانین، تنها راه رسین به نتیجه است و با گریه، ناراحتی، جیغ کشیدن و یا بداخلاقی نمی تواند به خواسته هایش برسد.
3. به قوانین پای بند باشید. قبل از مجبور کردن کودکان به رعایت قوانین بهتر است به این سوال پاسخ دهید که خودتان چقدر به قوانین پای بند هستید؟ کودک تان بیش از هر چیز به رفتارهای شما توجه می کند و شما می توانید بهترین الگو در آموزش قانون مندی باشید.
4. اقتدار را در برابر کودک لجباز فراموش نکنید. اگر قرار است قانونی وضع کنید، همه ی جوانب آن را بسنجید. لازم است قوانین به اندازه ی کافی واقعی و قابل انجام باشند و در اجرای آن ها مقتدر و جدی باشید.
5. با دلسوزی افراطی خداحافظی کنید. اگرچه دلسوزی و مهربانی یکی از مهم ترین ویژگی های پدر و مادر موفق است اما افراط در آن می تواند کودکی لجباز، لوس، قانون شکن و وابسته را پرورش دهد. درست است که حاضر نشدن کودک بر سر میز غذامی تواند منجر به گرسنه ماندنش شود اما به او کمک می کند تا قانون حضور بر میز غذا را بیاموزد. بنابراین در چنین شرایطی، دلسوزی های افراطی را کنترل کنید و اجازه دهید تا فرزندتان با پیامدهای طبیعی رفتارهایش آشنا شود و دست به انتخاب بزند.

پیشنهاد مشاور: لجبازی کودک دو ساله

نحوه برخورد با کودک لجباز ۳ ساله

1. در موقعیت مناسب با فرزندتان صحبت کنید. صحبت کردن در مورد قوانین نباید مداوم و در زمان های نامناسب باشد. به عنوان مثال کودکی که در حال بازی وشیطنت یا تماشای فیلم است به صحبت های شما گوش نخواهد داد. کودکان دامنه ی توجه کوتاه مدتی دارند و نمی توانند به صورت همزمان بر چند موضوع تمرکز کنند. بنابراین زمانی را انتخاب کنید که شما و فرزندتان کاملا آماده ی گوش دادن هستید.
2. رفتارهای مثبت کودک تان را تشویق کنید. بهتر است بجای قرار دادن ذره بین بر لجبازی های کودک، نقاط مثبت رفتارهایش را بزرگ نمایی کنید. به عنوان مثال: بجای آنکه بگویید ” بازم که اتاقت کثیف و شلخته ست” بگویید ” پسرم امروز کیفش را سر جاش گذاشته”. در چنین شرایطی فرزندتان متوجه خواهد شد که شما به رفتارهای خوبش توجه دارید و برای دریافت نوازش و تشویق، آن ها را بیشتر انجام می دهد.
3. قوانین و محدودیت‌های روشنی تعیین کنید. به کودک خود بیاموزید که چه رفتارهایی قابل قبول هستند و چه رفتارهایی قابل قبول نیستند. سپس، عواقب واضحی برای رفتارهای نامناسب تعیین کنید.
4. از تنبیه بدنی خودداری کنید. تنبیه بدنی فقط باعث می‌شود که کودک شما لجبازتر شود.
5. به فرزندتان احترام بگذارید. احترام همواره فاکتوری دوجانبه است. نمی توانید انتظار داشته باشید فرزندتان به شما احترام بگذارد در حالی که شما به او بی احترامی کرده اید! در ادامه تکنیک های احترام به کودک آمده است:

• با گوش دادن فعال به حرف های کودک،
• برقراری تماس چشمی،
• توجه به گفته‌های او بدون آنکه برای اتمام سخنانش بی‌صبری نشان دهید،
• کمک کردن به کودک در یافتن کلمات مناسب برای توضیح دادن
• به زبان آوردن هیجاناتش و قطع نکردن حرف های او

نحوه برخورد با کودک لجباز ۶ ساله

1. استقلال کودک تان را به رسمیت بشناسید. کلماتی هستند که استقلال کودک را نادیده می گیرند و می توانند آغازگر چرخه ی لجبازی در او شوند. در این حالت فرزندتان احساس می کند شما او را قبول ندارید و احساس خشم و غم، جایگزین دوست داشتن و تعلق خاطر می شود. بهتر است در هر موقعیت، وظیفه ای را متناسب با سن کودک به او واگذار کنید.
2. الگوی رفتاری خود به عنوان والدین را مورد بازنگری قرار دهید. کودکان در اکثر موارد، تقلید کننده ی انچه می بینند هستند. در صورتی که سبک غالب شما در ارتباط با همسرتان، لجبازی، گفت و گوی ناسالم و یا پرخاش باشد، کودک تان نیز به تکرار این آموخته ها می پردازد. بنابراین در صورتی که رفتارهای لجبازی در کودک تان زیاد و غیر قابل کنترل است.
3. صبر و بردباری داشته باشید: لجبازی کودکان یک رفتار طبیعی است و با گذشت زمان برطرف می‌شود. بنابراین، والدین باید صبر و بردباری داشته باشند و از رفتارهای تند و خشونت آمیز خودداری کنند.
4. علت لجبازی کودک را بیابید: قبل از مقابله با لجبازی کودک، سعی کنید علت آن را بیابید. اگر علت لجبازی کودک را بدانید، می‌توانید راهکارهای موثرتری برای مقابله با آن اتخاذ کنید.
5. با کودک خود صحبت کنید: با کودک خود در مورد رفتارش صحبت کنید. به او توضیح دهید که چرا رفتارش درست نیست و چه عواقبی دارد.

برای درمان قطعی کودک لجباز می توانید با مرکز تخصصی کودک ستاره ایرانیان شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

لجبازی در کودکان ۷ ساله

برای مقابله با لجبازی در کودکان ۷ ساله، والدین می‌توانند از روش‌های زیر استفاده کنند:

• با کودک خود صحبت کنید: در ابتدا، مهم است که با کودک خود صحبت کنید و بفهمید که چرا لجبازی می‌کند. سعی کنید با او ارتباط برقرار کنید و به احساسات او احترام بگذارید.
• محدودیت‌های خود را مشخص کنید: به کودک خود توضیح دهید که چه کارهایی را می‌تواند انجام دهد و چه کارهایی را نمی‌تواند. در مورد محدودیت‌های خود قاطع باشید و از تسلیم شدن در برابر لجبازی کودک خود خودداری کنید.
• به کودک خود انتخاب‌های محدود ارائه دهید: به کودک خود انتخاب‌های محدود ارائه دهید تا احساس کند که کنترل بیشتری بر شرایط دارد. به عنوان مثال، به جای اینکه به او بگویید “کفش‌هایت را بپوش”، به او بگویید “می‌خواهی کفش‌های کتانی بپوشی یا کفش‌های اسپورت؟”

علل لجبازی در کودکان

دلایل مختلفی برای لجبازی کودکان وجود دارد. برخی از این دلایل عبارتند از:

• استقلال طلبی: کودکان در سنین ۲ تا ۳ سالگی شروع به استقلال طلبی می‌کنند. آنها می‌خواهند خودشان تصمیم بگیرند و می‌خواهند کنترل زندگی خود را در دست داشته باشند. این امر می‌تواند منجر به لجبازی در آنها شود.
• عدم توانایی در بیان احساسات: کودکان گاهی اوقات نمی‌توانند احساسات خود را به درستی بیان کنند. آنها ممکن است از طریق لجبازی سعی کنند احساسات خود را به دیگران منتقل کنند.
• تقلید از والدین: کودکان از والدین خود الگوبرداری می‌کنند. اگر والدین رفتارهای لجبازانه داشته باشند، ممکن است کودک نیز این رفتارها را از آنها تقلید کند.
• عوامل محیطی: عوامل محیطی مانند خشونت، تنش و ناامنی نیز می‌توانند منجر به لجبازی در کودکان شوند.
• فقدان مهارت های ارتباطی: کودکان ممکن است به دلیل عدم توانایی در بیان خواسته ها و نیازهای خود به روشی موثر، لجبازی کنند.
• کمبود اعتماد به نفس: کودکانی که اعتماد به نفس پایینی دارند ممکن است از ترس شکست یا عدم پذیرش، لجبازی کنند.
• نیاز به توجه: کودکان ممکن است برای جلب توجه والدین یا سایر بزرگسالان، لجبازی کنند.
• اضطراب یا استرس: کودکانی که احساس اضطراب یا استرس می کنند ممکن است به عنوان یک مکانیسم مقابله، لجبازی کنند.
• عدم انعطاف پذیری: برخی از کودکان به دلیل طبیعت انعطاف ناپذیر خود، در برابر تغییرات مقاومت می کنند و لجبازی می کنند.

منبع : کودک لجباز ✔️ علل و راهکارهای روانشناسی