کتک کاری در کودکان یک رفتار رایج است که می تواند دلایل مختلفی داشته باشد. درک این علل و انتخاب روش های مناسب برای برخورد با این رفتار، نقشی کلیدی در تربیت صحیح و سلامت روان کودک ایفا می کند.

پس از بزرگ شدن، اعمال فیزیکی و پرخاشگری زمانی استفاده می شود که ناامیدی، ناراحتی یا نارضایتی وجود داشته باشد: «کتک کاری در کودکان همچنین با احساسات ، به ویژه با دفاع از قلمرو خود ارتباط دارد. به عنوان مثال، برای کودکی مهم است که در کنار معلم بنشیند زیرا به این ترتیب احساس امنیت یا دوست داشتن بیشتری می کند، هرکسی که همان مکان را می خواهد تهدیدی برای قلمرو او محسوب می شود که به هل دادن یا گاز گرفتن تبدیل می شود.

چرا کودکم بچه های دیگر را می زند؟

ترس هایی که موجب می شود کودک به دیگران ضربه بزند، معمولاً ریشه در بعضی از تجارب توسط والدین یا دیگران در اوایل زندگی اش دارد؛ اگرچه، در کل کودک ممکن است به ظاهر از خود ترسی نشان ندهد اما برای کنترل ترس اش، دست به نوعی رفتار پرخاشگرانه می زند و هر زمانی که احساس ترس شدیدی کند این رفتار نیز شعله ور می شود.

در واقع کودک به جای گریه کردن یا گفتن احساس ترس خود، هنگام ترسیدن شروع به حمله می کند، بالا و پایین می پرد، نمی تواند از دیگران درخواست کمک کند و به در و دیوار ضربه می زند.

بچم دست بزن داره چیکار کنم؟

شما برای کمک به کودکتان، نباید به دنبال علت ترس او باشید؛ بلکه میزان افزایش احساس امنیت اش و نیز ارتباط با او ضروری و مهم است خواه شما والدین یا پرستار، دوست یا از آشنایان او باشید.

همانطور که شما با کودکتان ارتباط برقرار می کنید و به او حس امنیت می دهید، او نیز احساسات پرحرارتی که باعث تکانشگری می شود را با شما در میان خواهد گذاشت. به احساسات کودکتان توجه کنید  و به او اجازه دهید تا ترس اصلی خود را تخلیه کند ( بدون زدن دیگران) به طوری که او بتواند احساس راحتی و آرامش کند و دیگران را همچون دوستانش ببیند؛ نه اینکه دیگران را تهدید کنید.

برخورد با کتک کاری در کودکان

۱.  رابطه صمیمی تری برقرار کنید.

فرصت هایی را برای ارتباط بیشتر و بهتر تنظیم کنید. تعیین زمان خاص ابزاری  برای برقراری ارتباط است. سعی کنید آن، زمانی کوتاه در اوایل روز و به محض بیدار شدن از خواب صبحگاهی با او وقت بگذرانید، طوری که کودک روزش را با ۵ دقیقه یا ۱۰ دقیقه با هم بودن شروع کند.

به او بسیار گرم و صمیمی نگاه و توجه کنید، این کار باعث می شود که او احساس کند وجودش برایتان مهم است. این کار یعنی داشتن برنامه در خانواده  که باعث می شود کارهای مهم را در اولویت قرار دهید. اگر می دانید که کودکتان فردی جدا از خانواده است سعی کنید در اولین فرصتی که او را می بینید با او بازی های کودکانه ای که در آن امکان برنده شدن او وجود دارد؛ را ترتیب دهید.

۲. بازی کنید

ممکن است یک سری بازهای پرسرو صدا یا بازی های قایم باشک را به کار ببرید این ها بازی هایی هستند که کودکان را به بازی جمعی وامی دارند، خودتان نیز به جمع آنها بپیوندید، پر انرژی و با احساس بازی کنید. با یکدیگر بازی خندیدن را انجام دهید و نقشی را متناسب با سن کودک به خود بگیرید. با بازی قایم باشک در جایی پنهان شوید و کودکان را وادار کنید تا سریع شما را پیدا کنند یا به صورت غیرمنتظره وسط بپرند و شما را بتراسنند.

خندیدن و حس امنیت و قدرت در بازیِ برد و باخت به کودکان کمک می کند تا با یکدیگر ارتباط برقرار کنند و انرژی شان تخلیه شود. این بازی به کودکتان می فهماند که آنها در کنار شما احساس امنیت، ارزشمندی  و نیز اعتماد به نفس دارند.

۳. وقتی کودکتان گریه می کند برای احساساتش ارزش قائل شوید.

این به معنای ماندن نزد کودک است نه اینکه طغیان هیجانی او را دنبال کنید بلکه بگذارید کودک بداند شما به خاطر او آنجا نشسته اید. در صورت حمایت کم از او، ترس و اضطرابش بیشتر می شود. اغلب، کودک از حالت آنی” کلوچه ام له شده؛ من کلوچه جدید میخوام” به ” مامانم رو میخوام” و از حالت شکایت به اضطراب ناگهانی محض تغییر می یابد.

توجه کنید؛ نیازی به محیاکردن همه چیز نیست. شما فقط یک شخص بی طرف هستید که حرف های او را می شنوید. به کودک اطمینان خاطر دهید که شما همیشه مواظب او هستید و امنیتش را فراهم می کنید. در صورت رفتار اجبار و عصبانیت، احساسات کودک بیشتر طغیان خواهد کرد. وقتی احساسات کودک آرام شد، کودک حس خواهد کرد که در کنار شما امنیت بسیار بیشتری نسبت به گذشته دارد؛ خواه او کودک خودشما یا کودکی که به دلایلی از او مراقبت می کنید، باشد.

مشاوره کودک پرخاشگر می تواند برای شما یا والدین دیگر مفید باشد. برای صحبت با برترین متخصصان کودک با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

۴. مواظب باشید

مراقب نشانه های افزایش خشم باشید. کودکان اغلب علایمی از تشدید احساسات منفی را به شما نشان می دهند. صدای آنها می گیرد. ظاهرشان حالت مات و مبهوت به خود می گیرد و نیز گاهی اوقات رنگشان می پرد. به چشمان شما زل نمی زنند. سعی در کنترل موقعیت ها دارند.

با مشاهده این وضعیت به او نزدیکتر شوید. سعی نکنید مانع ضربه زدن او با عباراتی مانند “بسیار خوب، آرام باش” شوید. دلیلی برای اضطراب و پریشانی وجود ندارد. زیرا پریشانی از قبل در درون کودک رخنه کرده است. پس برای کودکی که آشفتگی اش را نشان می دهد، نیازی به گفتن عبارات کافی نیست. تنها اطمینان حاصل کنید که رفتار تکانشی کودک به کسی آسیب نزند.

پسر دو سالم بقیه بچه ها رو میزنه چیکار کنم

در اولین گام باید دلایل احتمالی را برای این رفتار کودکتان درک کنید:

• جلب توجه: ممکنه پسرتون با کتک کاری در کودکان، به دنبال جلب توجه شما یا اطرافیانتون باشه.
• ناتوانی در بیان احساسات: ممکنه پسرتون هنوز یاد نگرفته باشه که چطور احساساتش رو به طور صحیح بیان کنه و به جای صحبت کردن، از کتک زدن استفاده می‌کنه.
• خشم و عصبانیت: ممکنه پسرتون به دلیل خشم و عصبانیت، درگیر کتک کاری در کودکان شود.
• تقلید: ممکنه پسرتون این رفتار رو از شما یا اطرافیانتون یاد گرفته باشه.
• مشکلات حسی: ممکنه پسرتون به دلیل مشکلات حسی، به طور ناخودآگاه به بقیه بچه ها ضربه بزنه.
• اختلالات رفتاری: در موارد نادر، ممکنه پسرتون به دلیل اختلالات رفتاری، به بقیه بچه ها کتک بزنه.

راه حل برای درمان کتک زدن کودک دو ساله نی نی سایت شامل موارد زیر است:

• با پسرتون صحبت کنید: وقتی پسرتون آرومه، باهاش در مورد رفتارش صحبت کنید. بهش بگید که کتک زدن بقیه بچه ها کار بدی هست و بهشون آسیب میرسونه درک این موضوع به کودک کمک
• بهش یاد بدید که چطور احساساتش رو بیان کنه: به پسرتون یاد بدید که چطور احساساتش رو به طور صحیح بیان کنه. مثلا میتونید بهش بگید که به جای کتک زدن، میتونه از کلمات استفاده کنه یا نقاشی بکشه.
• بهش راه های جایگزین برای کتک زدن یاد بدید: به پسرتون یاد بدید که به جای کتک کاری در کودکان، میتونه از راه های دیگه ای برای حل مشکلش استفاده کنه. مثلا میتونه با بچه ی دیگه صحبت کنه، ازش دور بشه یا به شما کمک بخواد.
• برای رفتار خوبش بهش پاداش بدید: وقتی پسرتون با بقیه بچه ها به طور مسالمت آمیز بازی می‌کنه، بهش پاداش بدید. این کار باعث میشه که این رفتار تقویت بشه.
• از تنبیه بدنی استفاده نکنید: تنبیه بدنی فقط باعث میشه که پسرتون بیشتر پرخاشگر بشه.
• صبور باشید: تغییر رفتار زمان میبره. صبور باشید و به پسرتون فرصت بدید که یاد بگیره چطور به طور صحیح رفتار کنه.

کتک کاری بچه ها در مدرسه

کتک کاری در کودکان در مدرسه عمدتاً مربوط به پسران است . انگار پسران نگرانی‌هایشان راحت‌تر به مشت در تبدیل می‌شود (در حالی که دختران تمایل به صحبت کردن دارند). پسران جوان پرخاشگری، عصبانیت یا عدم احترام را هر چند با خشونت کمتر نسبت به دوران نوجوانی ابراز می کنند.

در هر صورت، دعوا نشانه پریشانی است. “این یک رنج یا ناراحتی را پنهان می کند که کودک نمی تواند بیان کند. او هیچ راهی جز مبارزه برای بیان آن ندارد. به گفته روانشناس، علت ناراحتی اغلب در حوزه خانواده نهفته است: درگیری در خانه، مادربزرگ بستری در بیمارستان، ترس از مرگ، حسادت خواهر و برادر و غیره.

کودکی که مادرش را می زند

به عنوان والدین، اگر فرزندتان به شما یا افراد دیگر ضربه بزند، ممکن است نگران شوید. چندین دلیل احتمالی وجود دارد که او این کار را انجام می دهد. وقتی فرزندتان واکنش پرخاشگرانه نشان می دهد چگونه مداخله کنیم؟

حتی اگر ناامیدی یا عصبانیت فرزند شما به جا باشد، مهم است که او یاد بگیرد که احساسات منفی خود را به شیوه ای قابل قبول بیان کند. یک عمل خشونت آمیز علیه شما یا دیگران هرگز نباید بی اهمیت جلوه داده شود.

یادگیری احترام گذاشتن به دیگران باید از درون خانواده شروع شود، حتی اگر فرزند شما خیلی جوان باشد. هنگامی که او قادر به درک معنای کلمه “نه” باشد، کودک نوپای شما می تواند محدودیت هایی را که شما بر او تحمیل می کنید را درک کند. اول از همه با احترام گذاشتن به شما است که فرزندتان یاد می گیرد حقوق دیگران را به رسمیت بشناسد، حتی اگر گاهی اوقات او را مجبور کند که خواسته های خود را در درجه دوم قرار دهد.

همچنین به یاد داشته باشید که کودک نوپا شما به محدودیت نیاز دارد. با توضیح ساده به او که کدام رفتارها قابل قبول است و کدام غیر قابل قبول است به او کمک می کنید تا توانایی خود را در ارتباط با دیگران توسعه دهد که در آینده نتیجه آن را خواهید دید.

حتی اگر احساس می کنید در حال تحریک واکنش های منفی از جانب فرزندتان هستید، ثبات در مداخلات شما در بلند مدت نتیجه خواهد داد. او کم کم متوجه می شود که شما از او چه انتظاری دارید و مهارت هایی را برای بیان بهتر احساسات منفی خود به دست می آورد که در آینده به او کمک خواهد کرد.

چه زمانی از مشاور کمک بگیریم؟

اگر فرزندتان با وجود اینکه چندین راهکار را برای متوقف کردن او امتحان کرده اید به کتک کاری در کودکان ادامه می دهد، یا اگر احساس درماندگی می کنید، توصیه می شود با یک روانشناس کودک  مشورت کنید. این متخصص می تواند به شما در درک وضعیت و یافتن راه های مناسب برای توقف ضرب و شتم کمک کند. از مشورت دریغ نکنید، زیرا اگر مشکل در همان ابتدا تشخیص داده شود راحت تر از زمانی درمان می شود که چندین سال طول بکشد.

اگر خانواده شما در شرایط استرس زا قرار دارند (مانند سوگ، جدایی، خانواده مرکب، بیماری، جابجایی، ماموریت نظامی والدین)، ممکن است فرزندتان احساس کند که شما و والدین دیگر کمتر در دسترس او هستید. سپس می تواند با این رفتارها واکنش نشان دهد.

برای درمان کتک کاری در کودکان، مشاوره روان درمانی می تواند برای شما یا والدین دیگر مفید باشد. این به شما کمک می کند تا از نظر عاطفی بیشتر در دسترس فرزندتان باشید و به کاهش رفتارهای ناخواسته کمک کنید. برای صحبت با برترین متخصصان کودک با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

منبع: ۷ روش برای توقف کتک کاری در کودکان

کنار آمدن با سوگ در کودکان مانند بزرگسالان مراحل دارد و کودکان نیز از دست دادن عزیزان خود رنج می برند. حتی اگر به نظر می رسد که زندگی آنها به گونه ای ادامه می یابد که گویی هیچ اتفاقی نیفتاده است، حتی اگر به بازی، دویدن و شوخی برگردند. حتی اگر زیاد در مورد آن صحبت نکنند. آنها فقط کنار امدن با سوگ را متفاوت انجام می دهند. به همین دلیل کنار آمدن با سوگ در کودکان اهمیت زیادی دارد.

چگونه کودکان با مرگ عزیزان کنار می آیند

کودکان به تدریج بر مفهوم مرگ و کنار آمدن با سوگ در کودکان تسلط پیدا می کنند. در ادامه با توجه به سن کنار آمدن با سوگ در کودکان بیان شده است:

• تا ۳ سالگی تشخیص موجودات زنده و بی جان دشوار است، اما آنها به احساسات افرادی که به آنها اهمیت می دهند بسیار حساس هستند. هنگامی که بزرگسال غمگین و ناراحت است، کودک متوجه می شود که چیزی اشتباه است.
• در سنین ۳ تا ۵ سالگی، کودکان تفاوت بین موجودات زنده و غیر زنده و انسان را درک می کنند، اما مفهوم برگشت ناپذیری مرگ را به دست نیاورده اند. آنها ممکن است به دنبال متوفی بگردند و بپرسند “کجا رفت؟” یا “کی برمی گردد؟” مرگ به‌عنوان یک خواب عمیق طولانی یا سفری که شامل بازگشت است تلقی می‌شود.
• بین سنین ۶ تا ۹ سالگی می توان فهمید که مرگ غیرقابل برگشت است. از دست دادن عزیزان با ترس و اضطراب شدید تجربه می شود. کودکان این گروه سنی اغلب در مورد جنبه های مرگ و مراسم تشییع جنازه کنجکاوی زیادی پیدا می کنند، بنابراین می توانند برای کسب اطلاعات سوالات زیادی بپرسند.
• در سنین ۹ تا ۱۲ سالگی، کودکان مفهوم روشنی از مرگ دارند. در صورت سوگواری یکی از عزیزان، آنها هنوز احساسات را به طور منظم تجربه نمی کنند و برخی ممکن است تمایل داشته باشند که احساسات خود را پنهان کنند و بخواهند قوی تر به نظر برسند و بتوانند با رنج روبرو شوند.

پیشنهاد مشاور:سوگ در کودکان✔️ علائم و درمان تخصصی روانشناس

توضیح مرگ برای کودکان

۱.از بیان درد حمایت کنید

بزرگسالان، تحت تأثیر غریزه محافظتی، ممکن است وسوسه شوند که با کودکان در مورد مرگ صحبت نکنند یا از گزارش دادن آنچه رخ داده و رنجی که احساس می کنند اجتناب کنند. با این حال، کودکان، مانند بزرگسالان، حق و نیاز دارند که سوگ را درک کنند و غمگین شوند. آنها باید بدانند چه اتفاقی افتاده است و در درد خود با بیان احساسات خود همراه شوند.

۲. اطمینان بخشید

کودک می تواند بسیاری از احساساتی که او را بی ثبات می کند ابراز کند. بنابراین ممکن است احساس کند که از دست رفته و نمی تواند با چنین درد بزرگی کنار بیاید، به خصوص اگر یکی از مهم ترین افراد برای او فوت کرده باشد. بنابراین، بسیار مهم است که به او نزدیک شوید، به او اطمینان دهید که رها نخواهد شد و ما هر کاری را انجام خواهیم داد تا در کنار او باشیم. باید روشن کرد که مرگ اجتناب ناپذیر است، گاهی اوقات ممکن است همه چیز از کنترل خارج شود و شما در این امر مقصر نیستید، اما می توانید راهی برای حرکت به جلو پیدا کنید.

۳. تقویت خاطرات

وقتی یکی از عزیزان می میرد، اغلب می توانید ترس شدیدی از از دست دادن حتی خاطرات او احساس کنید. کودکان این خطر را بیشتر تجربه می کنند زیرا مهارت های به خاطر سپردن آنها کمتر اصلاح شده است.
برای مدیریت این ترس، می‌توانید به دنبال عکس‌هایی باشید که لحظات زیبایی را در کنار عزیزتان به تصویر می‌کشند و مکان خاصی را برای نمایش آن‌ها انتخاب کنید. همچنین می‌توانید پیشنهاد ساخت یک جعبه حافظه را بدهید که در آن اشیاء و عکس‌هایی که تجربیات انجام شده با فرد متوفی را به یاد می‌آورند، نگهداری کنید. بزرگسالان همچنین می توانند توضیح دهند که ما هرگز کسانی را که دوستشان داریم از دست نمی دهیم زیرا می توانیم یاد آنها را در قلب خود زنده نگه داریم.

۴. از یک روان درمانگر کمک بخواهید

اگر با وجود این نشانه‌ها، کودک غمگین، عصبانی، ترسیده و پس از مرگ یکی از عزیزانش علائمی را نشان می‌دهد، توصیه می‌شود یک دوره حمایت روان‌شناختی و روان‌درمانی برای کمک به او برای پردازش مؤثر سوگواری و رفع گره‌های آسیب‌زا انجام شود.به این منظور می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

کودک و مرگ عزیزان

برای هر فردی صحبت کردن در مورد مرگ سخت و دشوار است و سختی کار زمانی بیشتر می شود که بخواهیم در مورد مرگ با کودکان صحبت کنیم. برای همین سختی است که بسیاری از بزرگسالان از صحبت درباره مرگ با کودکان فراری و گریزان هستند. بی آنکه اثر امتناع خود از صحبت با کودکان درباره مرگ را بر روحیه کودک در نظر بگیرد.

بزرگسالان باید آگاهی داشته باشند که کودکان نیز سوگواری می کنند اما فرایند سوگواری آنان مانند بزرگسالان نیست. وقتی کودکی با مرگ یکی از نزدیکان خود مواجه می شود، واکنش های مختلفی از خود نشان می دهد برای مثال ممکن است : بی تفاوت باشد ، انکار کند و با ناباوری به آن برخورد کند، شوکه شود و با تغییرات جسمانی واکنش دهد، بی تفاوت باشد ، خشمگین شود ، بازگشت به دوره های قبلی رشد داشته باشد، خود را مقصر بداند و احساس گناه و سرزنش خود داشته باشد. حملات اضطرابی آشفتگی با ترس داشته باشد. بسیار مهم است که واکنش کوک را بشناسیم و با شیوه ای صحیح با آن مواجه شویم زیرا واکنش صحیح در چنین موقعیتهایی در سلامت روانی کودک داغدیده سهم بسیاری دارد.

رفتار با کودکی که پدرش را ازدست داده

هنگامی که والدین می میرند، روابط خانوادگی و روابط بین نسل ها تغییر می کند، که منجر به پذیرفتن مسئولیت های جدید می شود ، به عنوان مثال متوجه می شوند که وظایفی را که معمولاً انجام نمی دادند، بر عهده می گیرند. وقتی یکی از والدین فوت می کند، رابطه با دیگری نیز تغییر می کند که ناگهان تبدیل به یک رابطه یک به یک می شود و دیگر رابطه با زوج والدین نیست.

واکنش های کودک به عزاداری چه می تواند باشد؟

بیان درد از دست دادن عزیزان برای کودک می تواند بسیار دشوار باشد. غالباً کلمات بی اثر می شوند و سپس این ناراحتی را در رفتار خود نشان می دهد.

اولین مرحله بعد از سوگ با احساساتی مانند گیجی و ناباوری همراه با موارد زیر مشخص می شود:

• انکار وضعیت (“من دوباره پدرم را می بینم، او می آید تا من را از مدرسه بگیرد) و برای همیشه (پدرم مدتی است که رفته است”)
•  احساس اینکه شخص هنوز زنده است
• اعتقاد به دیدن آن شخص، ماشینی مانند او، شنیدن صدای او و غیره.

همچنین ممکن است علائم فیزیکی مرتبط با شوک ناشی از فقدان ظاهر شوند:

• حملات مکرر خشم و پرخاشگری
• رگرسیون در مراحل اولیه توسعه
• اختلالات خواب همراه با کابوس و بیداری های شبانه
• از دست دادن اشتها
• گریه های ناامیدانه
• جیغ و لرز شدید

برای کمک به آنها چه کنیم؟

همانطور که می‌گفتیم، کودکان نیز مانند بزرگسالان حق دارند در غم از دست دادن عزیزانشان غصه بخورند. در اینجا چند نکته وجود دارد که به آنها کمک می کند بهتر غمگین شوند:

•  همیشه حقیقت را بگویید
•  احساسات خود را پنهان نکنید
•  به سوالات پاسخ دهید
•  با عکس هایی از لحظات زیبایی که با هم گذرانده اید، خاطره بسازید
•  از آنها بخواهید نامه یا کارتی بنویسند، یا برای متوفی نقاشی بکشند تا به آنها اجازه داده شود تا احساساتی را که بیان کلامی دشوار است بیان کنند.
•  به کودک یادآوری کنید که آن شخص همیشه جایگاه ویژه ای در قلب او خواهد داشت
• به فرزندتان بگویید که چه چیزی تغییر خواهد کرد (مثلاً، “عمه ات می آید تا تو را از مدرسه بیاورد زیرا باید چند روز را با پدربزرگ بگذرانم”).

چه زمانی لازم است با متخصص تماس بگیرید؟

هر کودکی منحصر به فرد است و با مرگ یک فرد مهم به شیوه خود، با زمان ها و واکنش های متفاوت مواجه می شود. ایجاد مرزهای کاملاً مشخص که به ما بگوید کدام رفتارها و زمان‌بندی با موقعیت مطابقت دارد و کدام نه، دشوار است. برای والدین مهم است که رفتار کودک را زیر نظر داشته باشند، خلق و خوی او را مشاهده کنند و نحوه کنار آمدن او با شرایط را ارزیابی کنند و بدانند که اگر چیزی آنها را نگران می کند، می توانند از یک درمانگر رشد بخواهند تا در مورد آن صحبت کند .

علاوه بر این، در برخی موارد ممکن است زمانی که بزرگسالان نزدیک به کودک احساس می‌کنند نمی‌توانند حمایت مناسبی از کودک کنند، کمک بخواهیم، ​​زیرا آنها بیش از حد درگیر درد ناشی از از دست دادن هستند. برخی از کودکان، گاهی اوقات، اگر متوجه شوند که والدین از درد غرق شده اند، فکر می کنند که جایی برای خودشان نیست. به این منظور می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

منبع : کنار آمدن با سوگ در کودکان

سندرم جنین الکلی (Fetal alcohol syndrome) اختلالی نادر که با نقایص متعدد جسمی و ذهنی مشخص می شود که در فرزندان زنانی که در دوران بارداری از الکل سوء استفاده کرده اند، ایجاد می شود.

هیچ مقدار الکلی وجود ندارد که مصرف آن در دوران بارداری بی خطر باشد. اگر در دوران بارداری مشروب بنوشید، کودک خود را در معرض خطر ابتلا به سندرم الکل جنینی قرار می دهید، بنابراین این تصور که میزان کمی الکل مصرف می کنید و خطری ندارد را فراموش کنید مصرف الکل به طور کامل باید قطع شود.

سندرم جنین الکلی

هنگامی که یک زن باردار الکل مصرف می کند، جنین او مستقیماً از طریق جریان خون در معرض الکل قرار می گیرد. اگر الکل بتواند رشد و تکامل تمام سیستم های اندام جنین را مختل کند، این رشد سیستم عصبی مرکزی (مغز و نخاع) است که بیشتر در معرض اثرات مضر آن است. این اثرات که شدت آن از فردی به فرد دیگر متفاوت است، می تواند شامل اختلالات جسمی و ذهنی و همچنین اختلالات رفتاری و یادگیری باشد. آنها می توانند پیامدهای متفاوتی در طول زندگی داشته باشند. که در ادامه به این پیامدها پرداخته شده است.

علائم

از آنجایی که قرار گرفتن در معرض الکل قبل از تولد می تواند بر رشد و عملکرد اندام ها و سیستم های متعددی تأثیر بگذارد، علائم و نشانه های حاصل از کودکی به کودک دیگر بسیار متغیر است. این علائم عبارت هستند از:

• ظاهر و حالت چهره متفاوت
• ناهنجاری های سیستم عصبی مرکزی
•  عقب ماندگی رشد

آنها همچنین ناتوانی های اولیه را نیز تجربه می کنند به طور مثال:

• چشمان کوچک
• اتصال گوش در قسمت پایین تر
•  لب فوقانی نازک
• بینی کوتاه و رو به بالا
• سطح پوست صاف بین بینی و لب بالایی
• تغییر شکل مفاصل، اندام ها و انگشتان
• تغییرات چشمی و مشکلات بینایی ( استرابیسم ، هیپوپلازی عصب بینایی)
• مشکلات شنوایی
• کاهش دور سر و اندازه مغز
• نقایص قلبی (نقص سپتوم)، ناهنجاری های تناسلی ( هیپوسپادیاس ، هیپرتروفی کلیتورال)، اختلالات کلیوی و استخوانی.

نقایص سیستم عصبی مرکزی مرتبط با اختلالات طیف الکل جنینی نیز می تواند در بین نوزادان بسیار متفاوت باشد، این بدین معنی است که کودکان ممکن است برخی از علائم را نشان دهند ولی تشخیص دقیق زیر نظر دکتر باید انجام شود. از جمله این علائم می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• تحریک پذیری و عصبی بودن،
• تاخیر رشد در دوران کودکی،
• بیش فعالی، توجه و مشکلات یادگیری (که ممکن است به اشتباه به عنوان اختلال نقص توجه و بیش فعالی ساده ADHD تشخیص داده شود ).

در نوجوانی علائم زیر را نشان می دهند:

• هماهنگی ضعیف
• رفلکس های غیر طبیعی
• عملکرد تحصیلی ضعیف
• کاهش توانایی حل مسئله
• مهارت های اجتماعی ضعیف
• مشکلات در کارکردهای اجرایی مانند برنامه ریزی شناختی و شکل گیری مفهوم
• درک ضعیف از پیامدهای اقدامات انجام شده
• مشکل در فعالیت های روزمره زندگی
• مشکلات کنترل تکانه
• وقفه در مدرسه
• ناتوانی در حفظ شغل
• ایزوله سازی اجتماعی
• رفتارهای جنسی نامناسب

به طور کلی، افراد مبتلا به سندرم جنین الکلی دارای بروز بالایی از مشکلات عاطفی و رفتاری هستند که اغلب عواقب فاجعه باری بر زندگی فرد دارد.

اگر مشکوک هستید فرزندتان به سندرم الکل جنینی مبتلا است، در اسرع وقت با پزشک خود صحبت کنید. تشخیص زودهنگام ممکن است به کاهش مشکلاتی مانند مشکلات یادگیری و مسائل رفتاری کمک کند.

سایر عوارض

Fas syndrome علاوه بر تاثیر بر جنین می تواند خطر ابتلا به این بیماری را نیز به همراه داشته باشد

• سقط جنین خود به خود
• زایمان زودرس 
• جدا شدن جفت 
• جنین مرده
•  آمنیونیت (عفونت رحم، کیسه آمنیوتیک و در برخی موارد خود جنین).

علت

سندرم جنین الکلی زمانی اتفاق می‌افتد که زن و شوهر ( در ادامه توضیح داده شده است) در دوران بارداری و پیش از بارداری هر نوع الکلی از جمله شراب، آبجو و نوشیدنی الکلی مصرف کند. بدون استفاده از الکل، سندرم جنین الکلی اتفاق نمی افتد. یکی از دلایل خطرناک بودن الکل در دوران بارداری این است که از طریق جریان خون از طریق بند ناف به جنین منتقل می شود. نوزاد الکل را مانند بزرگسالان متابولیزه نمی کند و همین الکل باعث آسیب های بلند مدت و دائمی می شود.

الکل می تواند در رشد طبیعی جنین، به ویژه مغز و سیستم عصبی مرکزی اختلال ایجاد کند. این به هر یک از روش های زیر رخ می دهد:

• الکل می تواند سلول های قسمت های مختلف جنین را از بین ببرد و باعث رشد فیزیکی غیرطبیعی شود.
• الکل در نحوه رشد سلول های عصبی، نحوه حرکت آنها برای تشکیل بخش های مختلف مغز و عملکرد آنها اختلال ایجاد می کند.
• الکل رگ های خونی را منقبض می کند که جریان خون را به جفت (تامین غذا در رحم) کند می کند. این باعث کمبود اکسیژن و مواد مغذی برای جنین می شود.
• هنگامی که بدن الکل را پردازش می کند، محصولات جانبی سمی تولید می شوند. اینها سپس می توانند در سلول های مغز کودک متمرکز شوند و باعث آسیب شوند.
• آسیب ناشی از الکل می تواند در هر مرحله از بارداری اتفاق بیفتد. شروع رشد جنین برای کل بدن مهم است، اما اندام هایی مانند مغز در طول بارداری به رشد خود ادامه می دهند. تعیین دقیق تمام پیشرفت در دوران بارداری غیرممکن است، بنابراین نوشیدن الکل در هر زمانی قبل از تولد خطرناک است.

همچنین توصیه می شود زمانی که می خواهید باردار شوید از نوشیدنی های حاوی الکل خودداری کنید. بسیاری از مردم در چند هفته اول بارداری (چهار تا شش هفته) نمی دانند باردار هستند و این خطرناک ترین زمان برای مصرف الکل است. در آن هفته های اولیه بارداری، جنین در حال گذر از رشد عظیمی است. استفاده از الکل در این مدت می تواند تأثیر منفی بر کودک بگذارد و باعث ایجاد سندرم جنین الکلی شود که آینده کودک را کاملا تحت تاثیر قرار می دهد.

تاثیر مشروب خوردن پدر بر جنین

در طول تحقیقات، دانشمندان مشاهده کردند که مصرف الکل در مردان باعث ایجاد تفاوت های بیشتر در جمجمه صورت نسبت به مادران می شود.

در پروژه ای که انجام شد دانشمندان قصد داشتند ببینند چقدر طول می‌کشد تا اثرات الکل بر اسپرم از بین برود. تصور اولیه این بود که این یک تغییر نسبتا سریع به حالت عادی خواهد بود، اما اینطور نبود. روند تغییر به حالت عادی بیش از یک ماه طول کشید.

هنگام نوشیدن الکل، کبد فرد استرس اکسیداتیو را تجربه می کند، که بدن را به تولید بیش از حد مواد شیمیایی خاص سوق می دهد که سپس فعالیت طبیعی سلولی را قطع می کند. به همین دلیل، بسیار مهم است که زوج هایی که قصد باردار شدن را دارند بدانند تا چه اندازه باید نوشیدن الکل را متوقف کنند تا از نقص مادرزادی جلوگیری کنند.

دانشمندان در این زمینه بیان کرده اند که هنوز کارهای زیادی برای دریافت پاسخ صحیح وجود دارد، اما می دانیم که اسپرم در طی ۶۰ روز ساخته می شود و روند بازگشت آن حداقل یک ماه طول می کشد. بنابراین، برآورد من این است که حداقل سه ماه پیش از رابطه نباید از الکل مصرف کنند تا از سندرم جنین الکلی پیشگیری کنند.

درمان سندرم جنین الکلی

مراقبت از کودکی که با عوارض الکل متولد می شود، صبر می طلبد. کمک به فرزند شما ممکن است شامل حمایت اضافی در مدرسه، آموزش مهارت های اجتماعی، آموزش شغلی و مشاوره باشد . خدمات اجتماعی ممکن است بتواند به خانواده شما کمک کند تا هزینه ها و احساسات ناشی از تربیت فرزندتان را مدیریت کند.

یافتن زودهنگام اثرات الکل، حتی اگر خفیف باشد، به کودک بهترین فرصت را می دهد تا به پتانسیل کامل خود در زندگی دست یابد و درگیر سندرم جنین الکلی نشود. پیدا کردن زودهنگام مشکل ممکن است به پیشگیری از مشکلات در مدرسه و مشکلات سلامت روان، مانند اختلال مصرف مواد ، افسردگی یا اضطراب کمک کند .

هیچ درمانی وجود ندارد که بتواند تأثیر الکل بر سلامت کودک شما را معکوس کند و سندرم جنین الکلی را درمان کند. و هیچ درمانی وجود ندارد که اثرات آن را کمتر کند.

جلوگیری

جلوگیری از سندرم جنین الکلی اصلا سخت نیست و باتوجه به اینکه در آینده درمان قطعی ندارد بهتراست به پیشگیری توجه بیش تری داشته باشید.

• اگر قصد بارداری دارید الکل ننوشید. اگر تا به حال نوشیدن الکل را ترک نکرده اید، به محض اینکه متوجه شدید باردار هستید یا حتی اگر فکر می کنید ممکن است باردار باشید، آن را قطع کنید.
• از مصرف الکل در دوران بارداری خودداری کنید. سندرم جنین الکل در کودکانی که مادرانشان در دوران بارداری الکل مصرف نمی کنند کاملا قابل پیشگیری است.
• اگر از نظر جنسی فعال هستید و رابطه جنسی محافظت نشده دارید، الکل را در دوران باروری خود ترک کنید. بسیاری از بارداری ها برنامه ریزی نشده است و آسیب های شدید می تواند در اولین هفته های بارداری رخ دهد.
• اگر مشکل مصرف و اعتیاد به الکل دارید، قبل از بارداری کمک بگیرید. برای تعیین سطح وابستگی خود به الکل و ایجاد یک برنامه درمانی از متخصص کمک بگیرید.

منبع : سندرم جنین الکلی

چگونه کودکانی شاد داشته باشیم؟ کودک شاد اغلب سالم تر و موفق تر از کودکانی هستند که شاد نیستند. آنها کمتر مستعد ابتلا به بیماری های جسمی و روانی هستند و در مدرسه و زندگی شخصی خود عملکرد بهتری دارند.

در اینجا چند نکته برای کمک به کودکان برای شاد بودن آورده شده است:

• با آنها وقت بگذرانید و به آنها توجه کنید.
• از آنها حمایت کنید و به آنها احساس امنیت و حمایت دهید.
• به آنها فرصت هایی برای یادگیری و رشد بدهید.
• به آنها فرصت هایی برای بازی و سرگرمی بدهید.

با کمک والدین و سایر بزرگسالان، کودکان می توانند یاد بگیرند که چگونه شاد باشند و زندگی را با تمام وجود لذت ببرند.

چگونه کودکانی شاد داشته باشیم

چگونه کودکانی شاد داشته باشیم؟ کودک شاد آرزوی هر خانواده ای است. والدین می‌توانند با ایجاد یک محیط سالم و حمایت‌کننده در خانه، به کودکان خود کمک کنند تا از این عوامل به نفع خود استفاده کنند و زندگی شادتری داشته باشند.

۱. از تقویت مثبت استفاده کنید

برای کودکان، والدین اولین حمایت اخلاقی هستند که باید بدانند آیا کار خاصی را درست انجام می دهند یا خیر. تقویت مثبت برای تربیت کودکی با اعتماد به نفس و شاد ضروری است. به همین دلیل مهم است که هر زمان که فرزندتان کاری را درست انجام می دهد از او قدردانی کنید. اما وقتی اشتباه می کند او را تحسین نکنید. تمجید نادرست می تواند مضر باشد. او ممکن است همیشه به دنبال کلمات قدردانی باشد، که می تواند باعث ایجاد مسائل مربوط به انگیزه در آینده در زندگی شود.

۲. به کودک خود بیاموزید که صبور باشد

بچه‌ها آماده شده‌اند که با لذت آنی انرژی بگیرند. و در دنیای امروز که همه چیز با یک انگشت در دسترس است، نیاز به ارضای هر نیازی در لحظه در حال افزایش است. مهم است که به فرزندان خود اجازه دهید مزایای لذت طولانی مدت و این واقعیت اساسی را درک کنند که هر چیزی زمان خودش را می گیرد. با تلقین ارزش‌های صبر، فرزندانتان دیگر دشمن خودشان نیستند و احساس غم و اندوه نمی‌کنند.

۳. به فرزندتان کمک کنید تا روابط خوب برقرار کند

خانواده و دوستان شادی فراوان و همچنین لحظات به یاد ماندنی را برای همیشه به ارمغان می آورند. بچه ها ممکن است به راحتی با خانواده و حتی با دوستان خود ارتباط برقرار کنند. اما والدین باید به آنها یاد بدهند که این کار را با آشنایان یا حتی همسایگان انجام دهند.

۴. به فرزند خود بیاموزید که مهربان باشد

بچه‌ها ممکن است در روزهای اول مالکیت داشته باشند و ممکن است به دیگران در زندگی خود تنها به خانواده نزدیک خود اهمیت دهند. با گذشت زمان، لازم است فرزندان شما بدانند که در زندگی آنها چیزی بیش از خودشان وجود دارد. با پرورش همدلی و مهربانی نسبت به دیگران، آنها شروع به کشف شادی نوع منحصر به فردی خواهند کرد.

۵. فرزند خود را مستقل تربیت کنید

برخی از والدین بیش از حد از فرزندان خود محافظت می کنند و تمایل دارند والدین هلیکوپتری باشند. این رفتار می تواند بچه ها را عصبانی کند یا آنها را بیش از حد به والدین خود وابسته کند. عجله برای متوقف کردن فرزندتان از انجام کاری نادرست می تواند در دراز مدت برای او مضر باشد، تا زمانی که این فعالیت عواقبی نداشته باشد. اگر کودکتان در حین بازی زمین خورد، بگذارید بیفتد و برای مدتی گریه کند. او به تدریج یاد می گیرد که گرد و غبار خود را پاک کند و دوباره شروع به بازی کند.

۶. مطمئن شوید که به حرف فرزندتان گوش می دهید

بسیاری از کودکان احساسات خود را به والدین خود منتقل می کنند. با این حال، اینها عمدتاً به‌عنوان  عصبانیت‌های معمول دوران کودکی تلقی می‌شوند و به راحتی نادیده گرفته می‌شوند. پس از آن ممکن است کودک شما شروع به ایجاد احساس خواستن نشدن یا عقده حقارت کند. او باید بداند که می تواند در مورد هر چیزی با شما صحبت کند و شما واقعاً متوجه خواهید شد که او چه می گذرد. به او زمان بدهید، کاری را که انجام می دهید برای لحظه ای رها کنید و حتی زمانی که به شما می گوید در قسمت کارتونی مورد علاقه اش چه اتفاقی افتاده است، به او گوش دهید.

۷. بگذارید فرزندتان ببیند که شما هم خوشحال هستید

اگر خودتان فردی ناراضی باشید، هیچ بازی، مهمانی، فعالیتی کارساز نخواهد بود. بچه‌ها خیلی سریع‌تر از دیگران آن را احساس می‌کنند و معمولاً فکر می‌کنند که زندگی اینطور است. شادی مسری است، پس اگر شما شاد باشید فرزندتان نیز از شما خوشحال خواهد شد. پس خوشحال بمانید و بگذارید فرزندتان ببیند که با وجود مشکلات مختلفی که زندگی در بزرگ‌تر شدن بر سر او ایجاد می‌کند، همیشه می‌تواند دلیلی برای خوشحالی پیدا کند.

نشانه های کودک شاد

1. آنها از نظر جسمانی فعال هستند و والدین آنها نیز فعال هستند. کودکان سالم و فعال از نظر بدنی در هر سنی شادتر هستند و به احتمال زیاد بیرون می‌روند و به فعالیت بدنی می‌پردازند. یک مطالعه رابطه مستقیم بین والدین کم تحرک و بچه های کم تحرک را نشان داد.
2. زیاد تلویزیون تماشا نمی کنند. تحقیقات در مورد سلامت و زندگی کودکان نشان می‌دهد که چند عامل به شدت بر چاقی تأثیر می‌گذارند که به نوبه خود می‌تواند بر شادی نیز تأثیر بگذارد. مهمترین عاملی که محققان دریافتند، در دسترس بودن تلویزیون است به این معنی که تماشا زیاد تلویزیون بر چاقی و ناراحتی کودک تاثیر مستقیم می گذارد.
3. خواب کافی دارند. کودکانی که به خوبی استراحت می‌کنند از نظر جسمی سالم‌تر هستند و استرس کمتری دارند و علاوه بر این در طول روز خسته می شوند و تمایل دارند که بخوابند.
4. خانواده آنها با هم غذا می خورند.  روندهای مداوم زندگی مانند زمان صرف غذا در خانواده نیز باعث افزایش شادی کودکان می شود. البته، غذا خوردن به تنهایی زندگی بچه ها را تغییر نمی دهد، اما ایجاد عادات سالم و اجتماعی با هم می تواند در سلامت کودک نقش زیادی دارد.
5. آنها به دنبال علایق خود هستند. یک مطالعه نشان داد که کودک شاد، احتمالاً یک ویژگی کلیدی دارند: تمایل به تعقیب علایق با وجود موانع ممکن است مهمترین عامل در دستیابی کودک به آنچه از زندگی در دراز مدت می خواهد باشد.

چرا کودکم شاد نیست

دلایل متعددی وجود دارد که ممکن است کودک شما شاد نباشد. برخی از این دلایل عبارتند از:

عوامل محیطی، مانند:

• مشکلات خانوادگی، مانند طلاق، مرگ عزیزان، یا اختلافات بین والدین
• مشکلات مدرسه، مانند آزار و اذیت، افت تحصیلی، یا احساس ناامنی در مدرسه
• مشکلات اجتماعی، مانند مشکلات دوستیابی، یا احساس تنهایی
• مشکلات سلامتی، مانند بیماری یا اختلالات رشد

عوامل درونی، مانند:

• عزت نفس پایین
• هوش هیجانی پایین
• مشکلات رفتاری، مانند پرخاشگری یا گوش نکردن به والدین
• اختلالات روانی، مانند افسردگی یا اضطراب

پیشنهاد مشاور: چرا کودکان گاز می گیرند✔️ علت و درمان گاز گرفتن کودکان

اگر نگران شاد نبودن کودک خود هستید، مهم است که با او صحبت کنید و سعی کنید بفهمید که چه چیزی باعث ناراحتی او می شود. همچنین می توانید از یک متخصص بهداشت روان کمک بگیرید تا در شناسایی و درمان عواملی که باعث شادی کودک شما می شوند، به شما کمک کند.

در اینجا چند نکته برای کمک به کودک شما برای شادتر شدن آورده شده است:

• از او حمایت کنید. به او نشان دهید که دوستش دارید و همیشه در کنار او هستید.
• با او ارتباط برقرار کنید. وقت خود را با او بگذرانید و به حرف هایش گوش دهید.
• به او کمک کنید تا مهارت های اجتماعی خود را توسعه دهد. به او کمک کنید تا با دیگران ارتباط برقرار کند و دوست پیدا کند.
• به او فرصت دهید تا به فعالیت هایی که از آنها لذت می برد، بپردازد.
• به او کمک کنید تا احساس مفید بودن کند. به او مسئولیت هایی بدهید که احساس کند می تواند آنها را انجام دهد.

شاد بودن یک کودک مهم است زیرا به او کمک می کند تا رشد و شکوفا شود. با کمک و حمایت شما، کودک شما می تواند شادی را در زندگی خود پیدا کند.

چگونه نوجوانی شاد تربیت کنیم

در اینجا چند راهکار برای تربیت نوجوانی شاد ارائه می شود:

• رابطه صمیمی با نوجوان خود برقرار کنید. مهم ترین عامل در تربیت نوجوان شاد، داشتن رابطه صمیمی و حمایت کننده با او است. نوجوانان به محبت، توجه و حمایت والدین خود نیاز دارند. با نوجوان خود صحبت کنید، به او گوش دهید و به او نشان دهید که برای او اهمیت قائل هستید.
• به نوجوان خود استقلال و آزادی بدهید. نوجوانان به استقلال و آزادی نیاز دارند تا بتوانند به رشد و بلوغ خود ادامه دهند. با این حال، مهم است که این استقلال را به تدریج و در چارچوب قوانین و مقررات منطقی به آنها بدهید.
• به نوجوان خود فرصت تجربه های جدید بدهید. نوجوانان باید فرصت داشته باشند تا چیزهای جدید را تجربه کنند و مهارت های جدیدی بیاموزند. این تجربه ها می تواند شامل فعالیت های ورزشی، هنری، اجتماعی و فرهنگی باشد.
• به نوجوان خود کمک کنید تا اهداف و آرزوهای خود را دنبال کند. نوجوانان باید احساس کنند که آینده ای در پیش دارند. با آنها در مورد اهداف و آرزوهایشان صحبت کنید و به آنها کمک کنید تا برای رسیدن به آنها تلاش کنند.
• به نوجوان خود کمک کنید تا با چالش های زندگی کنار بیاید. نوجوانان در زندگی با چالش های زیادی روبرو می شوند. با آنها در مورد این چالش ها صحبت کنید و به آنها کمک کنید تا راهکارهای سالمی برای مقابله با آنها پیدا کنند.

منبع : چگونه کودکانی شاد داشته باشیم ✔️ ۲۱ راز که نمی دانید